Tonga
1 t/m 12 augustus 2017
Ons doel is Vanuatu. Omdat het erg ver vliegen is, bezoeken we ook een paar andere landen in de omgeving. We vliegen aan op Fiji, daarna gaan we naar Samoa en voor Tonga bezochten we Vanuatu. We vliegen steeds via Fiji naar een volgend land.
TONGA is een eilandengroep in de Stille Oceaan, waar de tijd echt even stil heeft gestaan. Het is het oudste en enige overgebleven Polynesische koninkrijk. Tonga ligt midden in de Stille Zuidzee. Zo zijn er oeroude ruïnes, blowholes en grotten te zien op Tongatapu. De onderwaterwereld van Ha'apai is absoluut betoverend. Op Vava'u kun je zwemmen met walvissen en manta's.
Zeer prettig voordeel is, dat we nergens een visum voor hoeven aan te vragen. De ervaringen van onze laatste reis naar Soedan liggen ons nog vers in het geheugen.
Dinsdag 1 augustus Vanuit Fiji naar Tongatapu (Tonga)
Tegen negenen gaan we toch maar even naar de balie om de transfertijd aan te laten passen. Het kost een hoop moeite om hem op 10:00 uur te laten zetten; de mevrouw moet wel drie keer bellen, omdat wij het telkens niet eens zijn met het voorstel. Om 10:10 uur zijn we op het vliegveld. We kunnen al wel inchecken. De paspoortcontrole duurt wat langer, omdat het systeem down is. Dan is het nog bijna drie uur wachten. Waarom moeten we in vredesnaam zo vroeg aanwezig zijn? Op het vliegveld hebben ze wel lekkere koffie. Dat is mooi meegenomen.
We vliegen in een uur en twintig minuten naar Tongatapu, de hoofdstad van Tonga.
We kunnen slechts op één plaats onze VUV inleveren. 100 TOP = € 50. Dat is makkelijk rekenen.
Weer zetten we onze horloges een uur later, 11 uur tijdverschil. Half bewolkt, niet zo heel warm. Lekker.
Het land is helemaal gecultiveerd, er liggen goede asfaltwegen met strepen, er is zonne-energie, in tegenstelling tot andere eilanden. Men rijdt links. Het is er schoon en het verkeer rijdt rustig. Er rijden veel meer auto’s dan in de andere landen.
De mensen hebben geen kroeshaar en het is ook weer langer haar. Engels lijkt hier de lokale taal. Geen Bislama of Tongalees.
We zitten in de Seaview Lodge, dicht bij het koninklijk paleis, en hebben een balkon met uitzicht op zee. Het is een leuke kleine lodge.
In het hotel is vanavond een besloten party en daarom wandelen we richting centrum. We bekijken verschillende bars en restaurants en komen uit bij Friends. Wij kunnen kiezen uit verschillende lokale bieren en wij gaan voor de pōpao. Er wordt hier binnen en buiten gegeten en er is afhaal-eten. Sommige blijven voor de deur van het restaurant in de auto zitten. Eten en drankjes worden daar gebracht. Eerst zitten we buiten, later binnen. We eten er ook. Het lijkt hier in Tonga iets goedkoper dan in de andere landen waar we geweest zijn. In Vanuatu kregen we regelmatig een opgeschept diner met plaatselijk eten. Dat is wel leuk, want anders kies je dat niet. Maar het is fijn om zelf te kunnen kiezen.
Er leven geen geiten in Vanuatu, omdat de mensen dat vlees niet lekker vinden. Het staat hier wel op de kaart, maar ze hebben het niet. Dat is nou jammer.
Woensdag 2 augustus Nuku’alofa
Tijdens het ontbijt ziet het buiten aan de ene kant helemaal blauw, terwijl er toch even een aardige bui valt. Die duurt niet lang. We lopen de stad in. Het is overwegend zonnig. Soms een korte hevige bui, die we aan zien komen. We zorgen dan, dat we net op een overdekte markt zijn.
Gelukkig is het geen zondag. Bij de wet is geregeld, dat dan niemand mag werken. Alle winkels en veel restaurants zijn dicht. Er is geen vliegverkeer. Alleen de kerk is open.
Nuku’alofa, de hoofdstad, is niet meer dan een groot dorp. We wandelen door de straten en zien wat kleine winkels, markten, restaurants. De koning woont aan de rand van de plaats. Aan de vlag te zien, is hij thuis. Bij Friends hebben ze hele goede lekkere koffie. Veel mensen dragen plaatselijke kleding: rieten matten over zwarte lappen die als rok dienen en zwarte overhemden of T-shirts, soms stro-draden in plaats van matten. Je ziet ze vrij veel. Ook de schooluniformen zien er zo uit.
We eten vanavond in het hotel. Vrij chique, rustiger en twee keer zo duur als bij Friends. Lekker. Er valt nog een buitje en dan is het mooi meegenomen, dat we er niet meer uit hoeven.
Donderdag 3 augustus Naar Vava'u
Om 9:00 uur gaat het vliegtuig naar Vava'u, een eilandengroep in Tonga 300 kilometer ten noorden van het hoofdeiland. Anderhalf uur voor vertrek sluit de incheckbalie en daarom moeten we om 7:00 uur al weg. Het wordt hier pas zevenen licht., wat later dan op de andere eilanden.
Er kunnen wel veertig man in het vliegtuig en het zit nog niet voor een kwart vol. Wij zitten op rij twee, de enige rij zonder raampje. Zodra de deur dicht gaat en er geen andere mensen meer bij zullen komen, gaan we bij een raampje zitten. Het is zo goed als wolkenloos en onder ons zien we talloze atollen. Kleine eilandjes met een groot rif er omheen. Vooral de Ha'apai-eilanden liggen er schitterend bij.
We worden verwacht en met de auto rijden we in een klein half uur naar het Tongan Beach Resort. Hier liggen wat huisjes aan het strand, een klein zwembad, dat in onderhoud is, een bar annex restaurant, deels boven het water. Voor de huisjes ligt de zee waar het goed snorkelen is.
Het is hier een stuk warmer dan in Nuku’alofa. En belangrijker: er staat geen wind.
We relaxen ’s middags. Langzamerhand komt er wat meer bewolking.
Om een uur of vijf gaan we naar de bar. Die is aardig druk. Dit in tegenstelling tot eerdere middagen in andere resorts. Wat natuurlijk wel scheelt, is dat hier wifi is en in de rest van het resort niet. Een Nieuw-Zeelands stel zeilers, dat we ’s middags even gesproken hadden, schuift bij ons aan tafel. Het zijn gezellige lui.
De prijzen van eten en drinken vallen ons mee. Op zo’n ver van het hoofdeiland gelegen gebied hadden we wat duurders verwacht. Iedereen krijgt een stuk taart van andere gasten die op huwelijksreis zijn. Er speelt een leuk bandje.
Vrijdag 4 augustus Vava'u
Na het ontbijt gaan we kanoën. De zee is nu erg vlak en er is wat bewolking. De zee is zo helder, dat we alle vissen zo vanuit de boot in de zee kunnen zien. Je hoeft eigenlijk niet meer te gaan snorkelen. Vooral de enorm grote, dikke, zwarte zeekomkommers vallen ons op.
Er was een zonnige dag voorspeld, maar wordt steeds bewolkter en er valt heel wat regen. De temperatuur blijft goed en we kunnen buiten op onze overdekt terras zitten.
Op het menu blijkt ‘creamy robster’ ‘creamy lobster’. Het lijken wel omgekeerde Chinezen, die van elke ‘r' een ‘l' maken.
Zaterdag 5 augustus Vava'u
We gaan vandaag naar een volgend eiland, Kapa, omdat hier de komende dagen alles vol zit. Het valt ons op, dat iedereen vertrekt. Met een auto rijden we een stukje naar het meest zuidelijkste stukje van dit eiland. Daar worden we met een bootje opgehaald. Het is niet ver. Gisteren tijdens het kanoën hadden we het resort al zien liggen.
Het Reef Resort Vava'u is zeer ruim opgezet met maar vier bungalows en één villa. We krijgen een grote bungalow in de tuin, die iets hoger ligt en waardoor we een fantastisch uitzicht op de omringende zee en eilanden hebben. Het ziet er allemaal een stuk beter uit dan Tongan Beach Resort. Het valt ons op, dat er hier maar drie man personeel loopt en daarginds een heleboel. Groot verschil is, dat ginds de westerse managers helemaal niets doen en de westerse mensen hier alles. Het zijn Oostenrijkers en werken met de hun bekende pünktlichkeit. Ze zijn zeer efficiënt en vertellen een hoop over de mogelijkheden om wat te doen en over het weer. Er zijn gratis kano's, peddelplanken, glasbodemboten, snorkels en maskers. Tegen vieren is het vloed. We zoeken flippers en maskers uit en gaan snorkelen. Het is redelijk zonnig en de onderwaterwereld is prachtig.
Er zit een allegaartje aan gasten: een familie Belgische Marokkanen die in Engeland woont, een stel Italianen en wat mensen uit Amerika.
We drinken bier uit een glas. Tot nu toe was dat altijd uit het flesje.
Voor het eten hebben we half pension besteld. Niet goedkoop, maar dan krijg je ook wat! Het lijkt wel een sterrenrestaurant, zo verfijnd en lekker. Kreeftensoep vooraf met toast met kreeft, heerlijk zelf gebakken brood, vlees, dat op de tong smelt en ijs met warme kersen toe. Geweldig. We zijn wel bang voor onze net verloren kilo's.
Zondag 6 augustus Vava'u
Het is zondag vandaag. De dag dat er volgens de wet niet gewerkt mag worden. Het enige, dat er vandaag in de drie dorpjes op het eiland te doen is, is de kerk. Maar op dit moment zingen de mensen niet mooi, vertelt de eigenaar. Dan gaan we niet, want het enige mooie aan zo’n dienst is het zingen.
We kunnen kiezen uit allerlei ontbijtgerechten. We nemen o.a. toast met ham en kaas. Dat is zo lang geleden. Zo simpel en toch lekker.
Het is vandaag een stralende dag. Het begon vanmorgen tegen zevenen al met een mooie gekleurde zonsopkomst. De weinige wolken verdwijnen snel. Er zitten wat ijsvogels in de bomen. Op de steiger lopen zwarte reigers. De zee is kalm. Er zitten een heleboel kleine schelpdieren bij fruit, dat op het strand ligt. Bij de rotsen scharrelen grotere krabben, die erg schichtig zijn.
We maken een kanotocht naar de vleermuisgrotten. Daar hangen er een heleboel aan het plafond. Een andere grot is van boven open en heeft een mooie lichtval. Het is anderhalf uur peddelen, heen en terug. Op de terugweg hebben we tegenwind wat zwaar peddelen is en voelen onze schouders, terwijl het steeds harder gaat waaien.
Als je bananen koopt, wordt er gevraagd voor welke dag ze nodig zijn. Ze zijn dagen groen, één dag geel en rijp om te eten, de volgende dag zijn ze zwart en overrijp.
De rest van de dag luieren we.
Maandag 7 augustus Vava'u
Vandaag is er meer personeel. Gisteren was het natuurlijk zondag en dan mag men niet werken en moet het management zelf schoon maken.
We bestellen vandaag voor het ontbijt een selectie van allerlei hapjes. Sjonge, wat een ontbijt. We hebben uren nodig om uit te buiken.
Het begon vanochtend met veel wolken, maar die zijn weer opgelost. Het waait wel vrij hard.
We maken een wandeling naar een andere baai, die uit de wind ligt. Ook mooi. Het water heeft alle kleuren groen en blauw. Prachtig.
Er is geen plaats op de boten om naar walvissen te kijken. Dat hadden we een paar weken geleden moeten reserveren. Wij zijn hier de enigen die dat niet weten. We horen de verhalen als de mensen terug komen. Niet iedereen heeft evenveel geluk gehad en walvissen gezien. De zee was nogal ruw en het was moeilijk om ze te vinden. Ook mag er maar één bootje tegelijkertijd bij, wat vaak lang wachten betekent. Nadeel van het van te voren boeken, is dat als het erg slecht weer is en er niets te zien is, je je geld niet terug krijgt.
Het vlees, varken, rund en kip op het menu komt uit de VS. Ze hebben hier wel kippen en varkens, maar die mogen ze alleen slachten voor eigen gebruik. Niet voor de verkoop. Dat staat in de wet. Dit is Tonga!
Het smaakt helemaal prima..
Dinsdag 8 augustus Vava'u
Veel wind en bewolking vandaag. We troosten ons met het idee, dat het erg slecht weer is voor walvissen.
Er liggen grote kwallen op het strand. Sommige met rare tentakels, wat dan de onderkant schijnt te zijn. Ze schijnen niet gevaarlijk te zijn. Vanaf de pier zien we een school van duizenden kleine vissen zwemmen.
Het is frisjes vandaag met 25°. Het is volle maan, die mooi op het water schijnt.
Het eten is zoals elke dag geweldig. Overdag is er gratis hele lekkere koffie, gebak en chips.
Er is een gevangenis op Vava'u, wat een gewoon woonhuis is. De gevangenen kunnen toch nergens naar toe, hun straf bestaat uit zes dagen per week werken op land; bij ontsnappingspoging moeten ze een paar jaar extra.
Woensdag 9 augustus Naar Nuku’alofa
De vlucht naar Nuku’alofa op het hoofdeiland is weer eens gewijzigd. Wij komen daar per ongeluk achter als een ander stel een vlucht daar naartoe wil boeken. Zowel de tijd als het vluchtnummer zijn veranderd. Men beweert, dat ze een mailtje hebben gestuurd, maar zowel wij als ons reisbureau hebben niets ontvangen. We vliegen nu 40 minuten vroeger. Je moet maximaal anderhalf uur van tevoren inchecken.
Het zou geen probleem hebben opgeleverd als we later zouden zijn gekomen, want als wij er net zijn, groeit de rij achter aardig aan. Het gaat allemaal niet zo snel. Die anderhalf uur komt hier niet zo nauw.
De vlucht gaat voorspoedig en om 13:00 uur zijn we terug in het Seaview Resort.
We wisselen geld van Fiji $, FJD, naar Tonga pa'anga, TOP bij de bank. Dat gaat makkelijk en we krijgen een goede koers.
We doen verder niet veel meer. Eigenlijk niks. Zoveel is er in de stad ook weer niet te zien. Dus komen we uit bij Friends, waar het vandaag niet zo heel druk is.
Ons vallen de vele dikke, gezette mensen op. Niet heel dik, gewoon dik, maar het zijn er wel veel.
We herkennen één woord in het Tongalees: tapu, ‘ons' Indonesisch woord voor taboe, verboden.
Donderdag 10 augustus Naar Nadi (Fiji)
Er is, alweer, een mooie zonsopkomst. Eerst kleuren de hemel en de wolken geel en roze. Later komt de zon mooi op boven een van de vele eilanden.
Vanmiddag vertrekken we naar Fiji en tot die tijd hebben we een auto met chauffeur gehuurd voor een rondrit over het eiland. We zien veel kerken voor verschillende godsdiensten, veel palmbomen, taro, maniok, pinda's, bananen, papaja. Het is een vlak land. We zien vliegende honden, een cadeau van Samoa, Tsunami Rock, een duizenden jaren oud rotsblok, de grootste ter wereld, die hier ooit door een tsunami aan land is gekomen. Bij Mapu'a Vaea zijn veel blowholes. Maar de grootste attractie hier zijn een paar walvissen, die voor de kust zwemmen. Hebben we ze gelukkig toch nog gezien. Bij Hufangalupe Archway, een natuurlijke brug, moeten we weg; het leger houdt schietoefeningen; we horen ze. Bij Captain Cook Landing Site is niets te zien. De Paepae ‘o Tele'a (Mu’a) zijn twee piramideachtige bouwsels uit de twaalfde eeuw. Verderop zien we in zee vissende varkens. Ha'amonga ‘a Maui Trilithon is een soort Stonehenge uit de elfde eeuw. Er staan drie grote stenen die elk 40 ton wegen. Wat een namen allemaal; ze zijn niet uit te spreken.
Dan gaan we naar het vliegveld voor de vlucht naar Fiji. De laatste 6,5 pa'anga besteden we aan een blikje cola en pinda's. Ze krijgen 0,50 TOP fooi. We zijn mooi uitgekomen met het geld.
En dan is het wachten. En ja hoor, alweer vertraging. We worden hier een beetje gallisch van. Bijna twee uur deze keer.
We verzetten onze horloges weer. Dit keer een uur achteruit. Tien uur tijdverschil met Nederland.
Zoals altijd heeft Rosie alles perfect geregeld en zijn we in een mum van tijd in het Mercure hotel. We halen onze achter gelaten zak op. Zodra de man van de achtergebleven spullen ons ziet, roept hij ‘jullie tas is er nog!’ we zetten alles in onze kamer en gaan naar het restaurant, want het loopt al tegen achten. We gaan buiten zitten, want het is hier een stuk warmer dan in Tonga en het waait niet. Lekker.
Vrijdag 11 augustus Naar Seoul (Zuid-Korea)
Het is nu echt afgelopen. Via Seoul in Zuid-Korea vliegen we terug naar Amsterdam. Dit keer twee dagvluchten van elk ongeveer elf uur. Van Korean-air hebben we gratis een hotelovernachting aangeboden gekregen en daarom slapen we daar nog een nachtje.
We wisselen onze Fiji dollars om naar euro’s. Gelukkig hebben ze die in voorraad.
We zitten hier in Fiji lekker in de lounge. Een stuk aangenamer dan boven op de plastic stoeltjes. Omdat we vroeg uit het hotel zijn vertrokken, ontbijten we hier (gratis). De fles champagne is al open, maar die laten we op dit vroege uur maar ongemoeid. Maar niet als we eenmaal in het vliegtuig zitten. Dan komen ze meteen rond met drankjes en voor tienen in de morgen zitten we aan de champagne. We houden de Fijiaanse tijd maar aan, want met de Koreaanse (drie uur vroeger) is het nog erger. Voor we in stapten , hadden we nog FJD 8,40 over, die we omzetten in chocoladerepen. Maar is chocolade wel handig? We lezen, dat het in Seoul 33° is.
Wat een verschil van de vrouwelijke figuren van de Pacific en de Koreaanse. Bij die laatste kun je hun middel met twee handen omvatten; bij de eerste heb je heel je armen nodig. Het zijn erg dunne mensen zonder kont. We herinneren ons van tien jaar geleden, dat de oudere vrouwen krulletjes in het haar hebben en de jonge dames lang steil haar hebben. Dat is niet veranderd.
De lunch komt snel en we kunnen kiezen uit verschillende hoofdgerechten. Lia neemt bibimbab en Martijn een steak, die zeer mals blijkt. We krijgen allerlei voorgerechten en Franse kaas toe. Er is wat turbulentie en pas bij de derde keer lukt het de stewardess om de bijbehorende soep zonder morsen (op het dienblad) te zetten. Voor twaalven hebben we al vier glazen wijn op, geheel tegen onze principes. Maar ja, die zijn er om van af te wijken, nietwaar? We moeten straks maar een middagdutje doen. Wat wel lukt, want om 13:30 uur wordt alles donker gemaakt en wordt je geacht te gaan slapen. Tsja.
Om 17:35 uur plaatselijke tijd komen we in Seoul aan, tijdsverschil drie uur met Fiji, zeven uur met Nederland. We krijgen bij een balie een voucher voor de gratis overnachting. Alles is prima geregeld. Het Grand Hyatt Hotel ligt buiten het vliegveld en we moeten door de douane en met een bus worden we naar het hotel gebracht. We hebben een mooie kamer op de elfde verdieping met uitzicht op de luchthaven en zien alle vliegtuigen aan- en af vliegen. Onze badkamer heeft een Japanse wc. We noemen die zo, omdat we die alleen vanuit Japan kennen. Zo eentje met verwarmde toiletbril en allerlei spoel- droogmogelijkheden. Een kamer alleen kost € 220 voor twee personen; met ontbijt € 270. En dan komt het diner er nog bij.
We hadden besloten om vanavond niet meer te eten en morgenochtend niet te ontbijten, omdat we vandaag al een extra maaltijd hebben gehad. We nemen morgen tussen de middag voor het vertrek nog wel wat in de lounge. Maar zowel het diner als het ontbijt zijn gratis inbegrepen. En wat voor diner. Een enorm buffet. Veel Koreaans, Chinees, Japans, maar ook westerse gerechten zoals Franse kazen. En al die toetjes! Veel te veel om op te noemen. Natuurlijk eten we veel te veel. En dan houden we ons verschrikkelijk in. De drank moeten we wel betalen.
Het valt ons op, dat iedereen z'n bord leeg eet. Maar ja, dit zijn Koreanen, geen Chinezen of Amerikanen.
Zaterdag 12 augustus Naar huis
Het ontbijt is net zo uitgebreid als het diner gisterenavond. We hadden allebei het idee, dat we in deze vakantie wat afgevallen waren, maar na dit hotel zitten de kilo’s er zo weer aan.
We nemen een vroege transfer naar vluchthaven. Hier geen Pacific-tijd, maar een bus die op de minuut af op tijd gaat. We gaan in de lounge zitten, lezen wat, werken het verslag bij en doen ons te goed aan bier en kaas. De business class bevalt ons zo goed, dat we het wel vaker zullen gaan doen.
Om 14:20 uur gaat de vlucht naar Amsterdam. Denken we. Iedereen zit op tijd in het vliegtuig en alles is klaar voor vertrek als er ongeroepen wordt, dat we twee (!) uur moeten wachten, omdat het druk is met vliegtuigen. Dat weten ze toch van te voren. Als het nou en kwartiertje is, maar twee uur. Laat iedereen dan buiten het vliegtuig wachten; dat is toch comfortabeler. Hier kun je geen kant uit. En we moeten nog zo lang in die stoelen zitten. Maar al snel wordt het vliegtuig naar een andere plaats gereden, want de pier moet vrij komen. We krijgen drankjes, pinda's, pizza en chips aangeboden voor we vertrekken. We krijgen te horen, dat de verlate start te danken is aan de drukte boven China.
Er is nogal wat turbulentie onderweg en Martijn heeft heel wat servetjes nodig om zijn koffie niet over zijn kleren te krijgen.
Om 20:05 uur landen we in Amsterdam. We hebben toch nog wat ingelopen. Omdat we business class vliegen, zijn we als eersten het vliegtuig uit, komen onze koffers als eerste op de band. De trein is ons ook goed gezind. De trein naar Utrecht CS vertrekt meteen en komt iets te vroeg daar aan, zodat we een eerdere trein naar Vaartsche Rijn kunnen nemen. Een uur na landing zijn we thuis.
Met Seoul is er een tijdsverschil van zeven uur. Dat wordt even wennen aan de Nederlandse tijd.
We zijn zeven weken in de Pacific geweest (zonder de vluchten van en naar Fiji). In Fiji hebben we één stel Nederlanders gezien. In Samoa, Vanuatu en Tonga helemaal geen. Een unicum volgens ons.
Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.
Dit was een door Pacific Island Travel georganiseerde reis.