Fiji

21 juni t/m 3 juli 2017

Ons hoofddoel is Vanuatu.
Omdat het erg ver vliegen is, bezoeken we ook een paar andere landen (Fiji, Samoa en Tonga) in de omgeving.
De FIJI-eilanden zijn centraal gelegen in de Stille Zuidzee. Eens berucht als de 'kannibaal-eilanden', nu veel meer bekend om zijn actieve, kleurrijke samenleving. Het land kent een grote variatie in landschappen en koraalriffen. Van vulkanisch gebergte met bergmeren tot ongerepte koraalatollen. Het telt meer dan 300 eilandjes.

Woensdag / donderdag 21/22 juni Naar Nadi (Fiji)
Omdat we pas ’s avonds vertrekken, kunnen we ’s middags nog even naar Arthur om zijn verjaardag te vieren. Gezellige uurtjes met Arthur, Gerty en haar (klein)kinderen.
Omdat we twee maal tien uur moeten vliegen (twee nachtvluchten), eerst naar Seoel en dan naar Fiji, hebben we besloten om business class te vliegen. Wellicht kan Martijn zijn lange benen dan beter kwijt.
De trein is supervol doordat vanwege werkzaamheden de helft is uitgevallen. Op Schiphol is het ook hartstikke druk, maar bij ‘onze' incheckbalie kunnen we kiezen uit meerdere dames die op ons zitten te wachten. Bij de bagagecontrole en de douane hetzelfde verhaal. We gaan op zoek naar de KLM Crown Lounge en vinden een grote ruimte met comfortabele stoelen en overal bars en buffetten met allerlei eten. Alles zelfbediening en alles gratis. Zelfs champagne. Heerlijk rustig. Dit bevalt ons wel.
Bij het boarden lopen we langs de lange rij wachtenden, in het vliegtuig naar boven en verbazen ons over de ruimte die iedereen heeft. We bedenken, dat er ook nog een first class is….
We zitten op het bovendek.
Voor we vertrekken krijgen we champagne. Het moet niet gekker worden!! We zouden hier zomaar erg aan kunnen wennen. Ook allebei een tasje van Jan Taminiau; wel verschillende uiteraard.
We hebben mooi uitzicht over de Waddeneilanden. Zo hebben we die nog nooit zien liggen. We zijn alleen ooit op Texel geweest. Misschien een idee om een keer te gaan eilandhoppen.
We vertrekken bij een temperatuur van om en nabij de 30°. Het zat de afgelopen dagen in Nederland dicht tegen een hittegolf aan. Hebben we alvast kunnen wennen aan de temperatuur in de Pacific. Voor Nederland buitengewoon, zeker op deze tijd van het jaar; voor Fiji is het een normale temperatuur.
Het wordt buiten niet donker. We vliegen over Scandinavië en het is vandaag de langste dag van het jaar. En dus de lichtste. En zover in het noorden wordt het helemaal niet donker.
We krijgen wijn met stukjes kaas in een mooi potje. We worden helemaal in de watten gelegd.
Ik dacht, dat ik het verkeerde hoofdgerecht kreeg, maar dat blijkt alleen nog maar het voorafje. We krijgen een compleet driegangenmenu, geserveerd op een linnen kleedje. Het duurt allemaal wel lang. Zo komen we nooit aan slapen toe in onze mooie slaapstoelen.
Om 11:00 uur Nederlandse tijd wordt het al weer licht. Voor ons moet de nacht nog beginnen! Omdat we languit kunnen liggen, ja Martijn ook, slapen we goed. Na een uitgebreid ontbijt komen we na ruim tien uur vliegen en 8.055 kilometer verder in Seoul in Zuid-Korea aan. Er is zeven uur tijdverschil.
We horen vaak ‘kamsahamnida', het enige Koreaanse woord, dat we verstaan.
We wachten een poosje in de Prestige Lounge. Ook hier staan grote buffetten en allerlei drank. Zelfservice. Ze hebben mooie apparaten om bier te tappen. Het glas wordt automatisch schuin gehouden, bijna vol getapt, dan weer rechtop gezet en aangevuld tot het randje voor de schuimkraag.
Na een paar uur vliegen we door naar Nadi op Fiji, 7.950 kilometer. Nogmaals ruim tien uur vliegen. Tijdsverschil drie uur met Zuid-Korea, tien uur met Nederland.
En weer zitten we aan de champagne. De purser komt iedereen persoonlijk begroeten.
We eten bibimbab met metalen stokjes, zevengangendiner, bulgogi als ontbijt. We moeten eerst een paar weken op dieet.

Vrijdag 23 juni Pacific Harbour
Beetje vochtige warmte, een graad of 23, half bewolkt.
Ontvangst op vliegveld door vierpersoonsbandje. Leuke muziek. Bula.
Voordeel eerste vliegtuig uit, eerste door douane, eerste bagage op band. We pinnen meteen geld uit de automaat, want er zijn niet veel ATM’s op het eiland. En hier schijnt dat aantal nog groot te zijn vergeleken met de andere eilanden waar we zullen komen. FJD 100 = € 45.
We worden opgewacht door reisbureau Rosie, krijgen bloemenkrans, vouchers en auto. Goed geregeld. Even wennen aan automaat, links rijden, richtingaanwijzers aan ‘verkeerde’ kant. Rustig op de weg. Men rijdt gedisciplineerd.
Groen land, lage heuvels, suikerriet, ananassen, kokosnoten, mango's, lage huizen in soms erg felle kleuren, bloemen, moskeeën, maar geen vrouwen met hoofddoeken. Het asfalt is redelijk. Auto’s zonder remlichten, erg slingerende chauffeurs (hebben ze wel een rijbewijs?). Rijden soms langs zee, laag water.
Dorpjes stellen niet veel voor en zijn niet bijzonder.
Paar regendruppels. Verderop zien we plassen op de weg.
Het is ongeveer 150 kilometer rijden naar Pacific Harbour waar we in het Uprising Beach Resort een huisje krijgen op het strand. Het is ruim, schoon, heeft een ronde buitendouche met een diameter van 2,5 meter zonder dak, maar met een boom en wat planten. Voor ons terrasje ligt een paar meter gras met palmbomen, dan strand en daar achter de zee. Het is erg vochtig weer. We zweten peentjes. We pakken onze spullen uit en nemen meteen een douche. Daarna gaan we buiten in het windje zitten.
Tussen 16:00 en 18:00 uur is het happy hour en is er gratis wifi bij de bar. Er is een groot restaurant met bar en een buitenbar vlak aan zee. Daar gaan wij zitten en bestellen het plaatselijke bier. Smaakt goed. Nu betalen we FJD 5, anders 7. Omgerekend € 2,25/€ 3,15. Nederlandse prijzen dus. Dat hadden we thuis al gelezen. Ook eten kost hetzelfde als thuis. Een groepje Australiërs bestelt een tap van vier liter bier. Het ziet er heel leuk uit, maar is toch wat te veel van het goede voor ons tweetjes. Hoewel, alleen de drie mannen drinken bier; de drie vrouwen bestellen een jug cocktail.
Het is half bewolkt en tegen zonsondergang, om een uur of zes, kleurt de hemel mooi.
Etenstijd is ook net als bij ons. Tegen zevenen gaan we in het restaurant zitten. Het duurt gelukkig allemaal niet lang, want we voelen ons aardig inzakken.
Als we naar ons huisje terug lopen, zien we een bijzondere heldere sterrenhemel, compleet met Melkweg. We hebben veel mooie gezien in de loop der jaren, maar deze komt in de top drie.
Om 20: 00 uur liggen we al in bed.

Zaterdag 24 juni Pacific Harbour
We slapen het klokje rond. Het regent regelmatig en alles voelt vochtig aan. Het zij zo.
’s Morgens miezert het wat als we gaan ontbijten. Een uitgebreid buffet staat voor ons klaar. Lekker.
Het water kun je hier gewoon uit de kraan drinken.
Al het personeel is uiterst vriendelijk en iedereen komt zich voorstellen en een praatje maken. De mannen en vrouwen zijn bijna identiek gekleed: de vrouwen dragen een zwarte rok tot op de kuiten, de mannen een zwarte omslagdoek. Allemaal dragen ze een rode Chinese roos in het oor en hebben ze een ketting van schelpen om.
Het regent iets harder en we gaan op ons terrasje onder het afdakje zitten.
We passen ons aan aan de bevolking en houden een Fijiaanse dag: we doen erg kalm aan. Het regent af en toe, soms een zonnetje, altijd warm. Tegen twaalven verschijnen er op zee een heleboel peddelaars. Soms zes in een boot, een aantal alleen en een aantal plankzeilers. Ze zijn vanochtend om 8:00 uur vertrokken en hebben onderweg verschillende stranden schoon gemaakt. Hier is het eindpunt en totaal hebben ze 600 kilo vuil opgehaald. Er speelt een bandje en er is een BBQ. Er lopen kleine zandkleurige krabbetjes op het strand. Je ziet ze bijna niet. Veel kleurige bloemen staan er en we horen verschillende vogels. Zien is wat lastiger.
Om 16:00 uur gaan we naar de bar. De wifi werkt niet, dus hebben we alle tijd om de mensen om ons heen te bekijken. Er zitten veel Australiërs; die pik je er zo uit; veel van hen zijn veel te dik. We herinneren ons de heel erg dikke mensen daar. Hele dikke kinderen lopen er ook. Niet verbazend als je de ouders ziet.
Het personeel is stuk voor stuk heel verbaasd als ze horen, dat we uit Nederland komen. Ze kennen het wel, weten waar het ligt, hoe ver het vliegen is en dat het er koud kan zijn.
We vragen naar de wifi en de ober gaat dat aan de general manager vragen, een blanke man, die we al een poosje hebben zien rondhangen. Hij verdwijnt en de wifi werkt nog steeds niet. De manager zien we niet meer terug.
Als eten kiezen we o.a. een typisch Fijiaans gerecht. Iets kouds in een kommetje, vis, kokosmelk, groente. Smaakt best.
We redden het vandaag om een uurtje langer op te blijven en liggen om 21:00 uur op bed.

Zondag 25 juni Pacific Harbour
We zijn ’s nachts wat meer wakker, maar blijven tot 7:00 uur in bed.
In de tuin voor ons huisje zitten verschillende witkraagijsvogels. Ook vliegt er wat roods rond.
Tegen achten gaan we uitgebreid ontbijten. Er is keus genoeg voor iedereen. Hier zitten hele brutale lijsters. Zo brutaal, dat je je bord niet onbeheerd op tafel achter kunt laten, want binnen drie seconden zitten de vogels op je bord.
Dan rijden we naar Colo-I-Suva Forest Park. Een park waar mooie vogels zitten.
Onderweg zien we veel mensen netjes aangekleed, op weg naar de kerk. Mannen dragen een stropdas. We zien veel verschillende kerken onderweg: katholieke, baptisten, zevendedagsadventisten, moskeeën.
We betalen de toegang van FJD 5 p.p., zijnde € 2,25. Het eerste stukje wandelen we over een onverharde weg waar ook auto’s rijden. Aan de kanten zien we verschillende orchideeën bloeien. Dan lopen we het bos in. Het is vochtig weer; wel droog, weinig zon. We zweten ons het leplazarus. En niet alleen de stukken omhoog. Sjonge, wat is het vochtig. We hebben een plattegrond gekregen en kunnen een rondje lopen van anderhalf uur. Het pad is smal en op veel plaatsen erg glibberig, soms erg modderig. Uitkijken dus. We zien allerlei poeltjes en watervallen waar je zou kunnen zwemmen, maar wat wij niet doen. We zien geen enkele andere wandelaar. En ook geen vogels.
We verdwalen. Na een uur komen we bij een paar huizen en vragen de weg. We zitten heel ergens anders dan waar we verwacht hadden. Gelukkig biedt google-maps uitkomst en we blijken vrij dicht bij de auto te zijn. We hebben zo wel een warmwaterpoel gemist, maar dat is niet erg.
Op de terugweg kopen we bij een supermarkt water, frisdrank en bier.
Weer terug in ons huisje douchen we en spoelen meteen het zweet uit onze kleren. We spannen een draadje en hangen ze buiten in de wind op. Het droogt hier voor geen meter. We hebben van die sneldrogende shirtjes, maar dat duurt meer dan een dag voor ze droog zijn. Zo vochtig is het hier.
We gaan in de buitenbar aan het water wat drinken. Barkeeper Paul kent onze namen en voorkeuren nog. Knap hoor.
Tijdens het eten treedt er een hele leuke band op. Goeie blues spelen ze en niet te hard. Leuk. Na afloop maken ze kava, de traditionele drank in de Pacific. In een hele grote houten kom maken ze een soort koude thee van de wortel van een peperplant. Wat er verder allemaal in zit, weten we niet. Met handgeklap mogen we proeven. Het is vrij sterk en we hebben geen idee waar het naar smaakt. Maar niet echt lekker, dat weten we wel.
We hebben speciaal wat bier gekocht om die na afloop op ons terras op te kunnen drinken om zo bedtijd uit te kunnen stellen. Met veel moeite redden we het tot 22:00 uur.

Maandag 26 juni Pacific Harbour
Na het ontbijt rijden we naar Suva, de hoofdstad van Fiji. Het is grotendeels dezelfde weg als gisteren. We rijden over een asfaltweg waarin veel gaten zijn opgevuld. Een aardige lappendeken.
Er ligt vandaag geen cruiseboot in de haven en dus is het rustig in de stad. We parkeren de auto bij het museum, dat we eerst bezoeken. Wel aardig. Daarna maken we een rondwandeling door de plaats die in de Lonely Planet beschreven staat. Er zijn een paar oude gebouwen die de moeite waard zijn; verder stelt het weinig voor.
Langzaam maar zeker komen we onder de bulten te zitten. Wat muggenbulten en verder? De meeste jeuken niet zo erg.
We drinken vandaag wat binnen in de bar. Het is bewolkt en een mooie zonsondergang zit er niet in vandaag. De barkeepers zijn vooral druk met cocktails maken. Soms komt alles niet helemaal uit en de ene keer krijgen we een paar schijven ananas en de andere keer een half glas piña colada.
Tot half tien vechten we tegen de slaap en geven het dan op.
Wat eten we zoal in Fiji:
1e dag tonijn salade en fish and chips
2e dag kokoda en catch of the day met pasta
3e dag fish in lolo en pizza seafood
4e dag curry in Fiji style en road side BBQ
Soms hebben we geen idee wat het is, maar alles smaakt goed.