Zondag 31 augustus Naar Cairns

We rijden naar het vliegveld om naar Cairns te vliegen. We leveren de auto in en checken in. We hebben 1.524 kilometer afgelegd. Als we zitten te wachten om in te stappen, komt er een hele dikke, maar dan ook ongelofelijk dikke vrouw binnen. We hopen voor de vliegtuigmaatschappij, dat zij niet mee hoeft, want wij denken, dat ze, met enige moeite, in twee stoelen zal passen. We kunnen ons niet voorstellen, dat iemand het zo ver laat komen. We zijn perplex. In twee uur vliegen we naar Cairns, dat in de provincie Queensland ligt. We verzetten onze klokjes weer, nu met een half uur, zodat we acht uur tijdsverschil met Nederland hebben. Het is er ook zonnig, maar een graad of vijf minder; dus ongeveer 27º. Er staat nogal wat wind. We logeren in Villa Vaucluse en hebben daar een appartement met zwembad. Eigenlijk is hier in Cairns niets te zien, behalve het Groot Barrièrerif. Bij het appartement boeken we voor overmorgen een snorkeltocht. De man kijkt eerst naar het weerbericht en vertelt, dat er morgen nog wind zal staan, maar dat het dinsdag beter zal worden. Dus boeken we voor dinsdag. We lopen het centrum in op zoek naar restaurants en barretjes. Er zijn er talloze. Sommige zijn zo enorm groot, dat ze niet gezellig zijn. Langs de waterkant hebben we keus genoeg. We gaan op een terras naar de mensen zitten kijken. Mensen van allerlei pluimage. We kijken onze ogen uit. Sommige zitten echt te zuipen met grote kannen bier, de meeste houden het beschaafd. Er zijn ook veel eters. Vooral de pizza met hele dunne bodem is populair. Wij gaan een poos later voor de spareribs en nachos. Ook hier blijkt bij de kassa het totaalbedrag minder te zijn, dan op de kaart staat. Het wordt wel uitgelegd, maar we snappen het niet helemaal. We vinden het wel best. Beide gerechten zijn heerlijk, alleen is de hoeveelheid spareribs zo groot, dat we er ongelovig naar kijken. Australiërs eten tweemaal per dag warm en als dat telkens zo'n berg is, kunnen we ons goed voorstellen, dat er zoveel dikkerds zijn. Later vinden we het wat frisjes worden. Het is maar 25º...

Maandag 1 september Cairns

We doen eerst boodschappen voor het ontbijt: stokbrood, Tasmaanse camembert, gerookte ham en jus d'orange. Tevens nemen we een halve liter zonnebrand mee die waterproof is. Dat spul is hier heel goedkoop vergeleken met Nederland. Vandaag nemen we een rustdag. We stoppen de wasmachine, die in de badkamer staat, vol en laden alle apparaten op. We halen e-mails op, waarvan degene van Ronnie ons het meest interesseert. Hij stuurt n.l. een bericht door, waaruit blijkt dat bij Rabaul op Papoea-Nieuw-Guinea een vulkaan is uitgebarsten. Volgens ons programma gaan we daar a.s. woensdag naar toe! We zijn benieuwd. We drinken bier en eten op het terras bij P.J. O'Briens. Dit is een Ierse pub, die erg goed loopt. Alle gerechten kosten hier AUD 14 (€ 10) incl. een glas fris of bier. De meeste mensen nemen dat en zijn dan weer weg. Wij zitten hier eerst uitgebreid jugs te drinken en gaan dan pas eten. We raken in gesprek met een paar Nederlanders, die hier al een paar jaar studeren en werken.

Dinsdag 2 september Cairns

Vandaag hebben we de excursie met Reef Magic naar het Groot Barrièrerif. We lopen vroeg naar de haven, zodat we op de boot zijn, voordat de bussen met de andere toeristen komen. We kunnen op deze manier onze favoriete plaatsen kiezen: in de schaduw, uit de wind en op brede kussens in plaats van smalle stoeltjes. Er zijn opvallend veel Japanners aan boord. De boot is amper half vol, wat ons wel aanstaat. Als we net vertrokken zijn, zien we een paar kinderen die zich angstvallig aan elke reling vasthouden, terwijl er amper deining is. Als we om de eilanden heen varen, schommelt de boot iets (wij voelen het nauwelijks) en worden er zowaar mensen zeeziek. In anderhalf uur varen we naar het rif, dat voor de kust van Queensland ligt. Het is ongeveer 2.000 kilometer lang en doordat het zo groot is, zien we geen andere boot op de plaats van bestemming. Dat is een verankerd platform met allemaal tafels en banken. Je kunt gratis gebruik maken van glasbodemboten, snorkellessen en snorkelapparatuur. Tegen betaling kun je met een helikopter mee, duiken of helmduiken. Naar dat laatste zijn we benieuwd, omdat we geen flauw idee hebben, wat dat inhoudt. Het blijkt, dat je in een soort ruimtepak in een kooi een paar meter onder water afdaalt en zo het idee krijgt, dat je duikt. Het ziet er belachelijk uit. Alleen Japanners doen dit. Wij houden het bij snorkelen. De duikers zitten slechts een paar meter onder ons en zien hetzelfde als wij. Zonde van het geld. Het snorkelen is hier fantastisch! Het is een van de beste plekken waar wij ooit gesnorkeld hebben. Al heel snel komt Wally tevoorschijn. Dit is een enorme vis die hier in de buurt woont en nieuwsgierig is naar de snorkelaars. Hij (of zij) komt zo dichtbij, dat we hem kunnen aaien. Hij voelt, hoe kan het ook anders, vissig aan. We blijven vijf uur op het rif en wij zijn het grootste deel van de tijd onder water. Wat een wereld, wat een vissen en wat een rif. Allerlei kleuren en maten. Het rif is prachtig en heeft allerlei verschillende kleuren. Fantastisch gewoon. Tussendoor doen we ons te goed aan koffie, thee, water en een uitgebreid buffet. Alles gratis. Van het buffet eten we vooral shushi's en garnalen. Brood, salades en rijstgerechten slaan we over. Op de terugweg zien we verschillende waterfonteinen van walvissen en als kers op de taart springt een enorme bultrug een eind het water uit. Hij vliegt een heel eind door de lucht. Geweldig! Op het eind kopen we een sticky met foto's van ons met Wally en andere vissen van het rif. Het is een duur dagje uit geweest (AUD 450), maar alleszins de moeite waard. Eenmaal terug eten we weer bij P.J. O'Briens, wassen we de laatste kleren, maken kopieën van foto's en gaan dan slapen.

Woensdag 3 september Naar Port Moresby (Papoea-Nieuw-Guinea)

We pakken alle spullen in en checken uit. Op de heenweg hadden we meteen een retourticket voor het busje genomen en volgens plan komt dat precies op tijd voorrijden. We worden naar het vliegveld gebracht voor onze vlucht naar Papoea-Nieuw-Guinea, onze eigenlijk doel van deze vakantie. We zijn te vroeg om al in te kunnen checken en gaan koffie drinken. We hebben nog wat munten en de prijs van een grote koffie is precies gelijk aan dat aantal. Het internationale deel van het vliegveld is erg rustig. Er zijn slechts zeven bestemmingen. De onze naar Port Moresby, de hoofdstad van PNG, is om 14:30 uur de laatste van de dag en achter ons gaat alles dicht. Het is een kleine twee uur vliegen. Voor de kust van Australië hebben we prachtig uitzicht op het rif. Hier is het verslag over Papoea-Nieuw-Guinea.

De reis hebben we zelf via Internet geregeld.

Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.