Australië: Red Centre - Sydney naar Melbourne - Tasmanië

2 december 2013 t/m 11 januari 2014

AUSTRALIE is een enorm land, eigenlijk een continent met de omvang van Europa, dat grotendeels vlak is. Het kent verschillende klimaten, maar is toch vooral heet en droog. De planten- en dierenwereld is er uniek, alles wat je ziet bewegen en bloeien is onbekend en wordt goed beschermd in vele nationale parken. Het land is dunbevolkt, maar van alle gemakken voor de reiziger voorzien.
Australië behoort tot het Britse Gemenebest.

Zondag 1 decemberNaar Alice Springs

Hiervoor hebben we een unieke bootreis naar Indonesië, waar we Papoea en de Molukken hebben bezocht. Omdat we twee weken te kort vinden voor zo’n lange vliegreis reizen we door naar Down Under. Eerst naar Australië: Red Centre, over land van Sydney naar Melbourne en vervolgens door naar Tasmanië. En omdat we toch in de ‘buurt’ zitten, ook meteen maar naar Nieuw-Zeeland.
In totaal zijn we drie maanden onderweg.Vanaf Bali vliegen we naar Australië. Bij de instapbalie in Denpasar hangen en zitten een hoop jonge Australiërs op de grond. Allemaal backpackers die na een vakantie op Bali terug gaan naar huis. We zitten zo'n beetje als eerste in het vliegtuig, bij de nooduitgang voor de nodige beenruimte, en zien iedereen binnen komen lopen. Wat een zooitje ongeregeld. Het lijkt wel een vlucht naar Torremolinos, maar dan tien keer erger. Hele korte broekjes ook bij mannen en oudere vrouwen, blote hemdjes, rare jurken. En dat allemaal flodderend en zeer slecht passend. Het ziet er niet uit. Eenmaal in het land valt het wel mee. Het zijn vooral jongeren die er zo slonzig bij lopen. Er zijn best veel vrij dikke volwassenen en die dragen ook slobberkleding.
Om 22:35 uur vliegen we naar Sydney…

Maandag 2 decemberNaar Alice Springs

…waar we om 07:00 uur landen en we zetten de klok drie uur vooruit en hebben nu tien uur tijdsverschil met Nederland.
Voor de douane staat een lange rij, maar deze schiet sneller op dan we hadden gedacht. Na een uur pikken we onze bagage op en gaan op weg naar het nationale deel van de luchthaven voor de vlucht naar Alice Springs. We kunnen met een trein die elk kwartier vertrekt, AUD 5 kost en waar je met je bagage moet sjouwen. We zien een bordje met shuttlebus voor Qantas-passagiers en volgen dat. Bij een balie kunnen we inchecken, de bagage afgeven en vervolgens gratis met een bus naar het andere deel.
1 AUD is € 0,62.
De vlucht gaat voorspoedig en na aankomst zetten we onze klokjes weer anderhalf uur terug, acht-en-een-half uur tijdsverschil met Nederland. We zitten nu in een tijd die een half uur later is dan toen we in Ambon aan de vier vluchten begonnen. Ook grappig, maar niet heus: geen enkele van die vier vluchten vloog op tijd. We hadden vertragingen van twintig minuten tot ruim drie kwartier. Gelukkig hebben we alle aansluitingen gehaald en is ook de bagage aangekomen.
We reizen met de shuttlebus naar Alice Springs. In het busje zit een man of vijftien en wij zijn de laatste die uitstappen. Dat vinden we niet erg, want zo zien we meteen wat van de plaats. Bij ons hotel Chifley aangekomen, denken we, dat we een goede keus hebben gemaakt. Het heeft mooie ruime kamers met grote badkamer, airco en het ligt vijf minuten lopen van het centrum. We stappen de bus uit en het begint te regenen. Jawel, dat doet het hier ook. De temperatuur daalt een paar graden. Wel lekker, want het is hier knap warm. We leggen de spullen op de kamer en gaan bij het zwembad zitten. Daar staan tafels en stoelen onder een grote overkapping en zitten we dus droog. Het begint te storten. Om de tijd te doden tot het droog wordt en we het stadje kunnen verkennen, drinken we maar een biertje. Die zijn niet goedkoop: AUD 6 = € 4,50 voor 30 cl. Een normale prijs hier, zullen we later in het stadje zien.
Tegen vijven gaan we wandelen en zien een stil, leeg centrum. Er zijn wat winkels, wat restaurants, wat cafés, maar amper mensen. Ook zijn veel panden gesloten. Er zijn wel een paar zeer goed gesorteerde supermarkten waar vooral mensen met kampeerauto's hun inkopen doen.
We gaan op zoek naar een restaurant en zien eigenlijk alleen Italianen, Chinezen en Thaien en komen uit bij Red Ochre Grill. We bestellen een tapasmenu voor AUD 49 voor twee personen inclusief een fles wijn. Het is meer dan genoeg, erg lekker. Zowel het eten als de wijn.
Tegen 21:00 uur gaan we naar bed, want we hebben een nachtje in te halen.

Dinsdag 3 decemberAlice Springs

We slapen het klokje rond en gaan vervolgens bij het zwembad zitten. In de schaduw en onder een fan. Om 10:00 uur is het al 31° en de temperatuur loopt alleen maar op. Om 11:15 uur meten we 37°. 's Middags halen we de 40° net niet. We zitten lekker te internetten (gratis wifi) en we sturen de route van de Molukken naar de medereizigers. Verder werken we ons verhaal bij en bekijken we de route die we morgen zullen gaan rijden.
Een heerlijke rustige dag.
Aan het eind van de middag lopen we het centrum in en zien vier roze kaketoes in het gras scharrelen. De mannetjes proberen met hun opgezette veren de aandacht van de vrouwtjes te trekken, maar die eten alleen maar rustig door. Ze zijn ‘very common’.
Bij een café drinken we wat en het is er zowaar druk. Vooral het rokersdeel. We zien het menu en ze hebben dagaanbiedingen. Vandaag zijn alle schnitzels inclusief salade en friet slechts AUD 12 p.p. Ze smaken prima.

Woensdag 4 decemberNaar Glen Helen, West MacDonnell N.P.

Het regent en het is slechts 22°. Iedereen had ons gewaarschuwd voor hoge temperaturen, maar er is blijkbaar een dipje.
We vullen alle lege flessen die we hebben met water uit de kraan, dat je hier overal prima kunt drinken. En het smaakt ook nog goed.
Hertz autoverhuur zit hier op het terrein; dat is lekker makkelijk. We hebben een vierwielaangedreven auto besteld en we krijgen een grote witte turbo-Toyota. Een hele grote bak voor ons tweeën. Het is even wennen met rijden: het is een automaat en we moeten natuurlijk links rijden. Bij het informatiecentrum willen we een permit halen voor de Mereenie-loop voor morgen, maar men vertelt, dat de trail is afgesloten vanwege het vele water dat gevallen is. We wachten gewoon af en vragen het vanavond in het Glen Helen hotel wel waar we nu naar toe rijden. Dat ligt in de West MacDonnell Ranges. Dit een is nationaal park met talloze kloven. We maken dan ook regelmatig stops om die plaatsen te bekijken. Het is overal heel erg rustig. Zowel op de weg als bij de bezienswaardigheden.

Bij Simpson's Gap maken we een korte wandeling. Gelukkig is het gestopt met regenen. Standley Chasm is beroemd vanwege zijn helrode rotsen met smalle doorgangen. Hele mooie kleuren en in een plas water zien we een kleine kikker. Hier moeten we AUD 10 toegang betalen; de overige plaatsen zijn gratis. Martijn krijgt AUD 2 korting omdat hij senior is. Jawel, hier is men met zestig al oud.
We rijden verder over de lege weg. Regelmatig zien we een bord langs de kant met floodways, plaatsen waar met regen water kan staan. Soms staan er wat plassen, maar als je de meterstokken langs de kant van de weg ziet, stelt dat niets voor. Die stokken wijzen 2.00 meter aan. Zoveel heeft het dus niet geregend. Er staan veel struikjes langs de kant, veel zijn zwart van verbranding. De bodem is rood en met groene plantjes bedekt. We zien een paar vogels en hoog in de lucht wat roofvogels.
We rijden door naar Ellery Creek Big Hole met uiteraard een waterplas waar je kunt en mag zwemmen, naar Serpetine Gorge met nauwe doorgangen en ook een waterplas. De volgende stopplaats is Ochre Pits, een droge rivierbedding met zeer kleurrijke lagen rots in allerlei tinten die de Aboriginals gebruiken als kleurstof. Je mag er niets van meenemen. Bij Ormiston Gorge zitten prachtige vogels, een soort papegaaien, lekker op de grond te eten. Ook hier weer een waterplas. Mooie rode rotsen, groen riet op de voorgrond en we horen alleen het geluid van de wind en de vogels. Maar die zien we niet. Wel heel veel erg vervelende vliegjes die overal op gaan zitten en erg irritant zijn. Gelukkig steken ze niet.

Dichtbij ligt Glen Helen Resort, een soort barakkenkamp, waar een aantal vrachtwagens rommelig staat geparkeerd. Het blijkt een typisch outback resort te zijn. Er zitten zeven mannen, van de vrachtwagens waarschijnlijk, en drie ervan zijn onmetelijk dik; maar dan ook echt dik. Zo zie je ze in Nederland niet. Ze drinken bier. Verder is er niemand. We krijgen een kamer met uitzicht op de rode rotswand en de rivier die ervoor langs loopt. Jammer dat het regent. Het had zo mooi kunnen zijn. Gelukkig is het ook snel weer droog.
De man achter de receptie praat Vlaams. Grappig. We gaan in het café zitten en drinken wat flesjes bier. Ze hebben daar altijd heel veel keus in. Ze hebben ook Heineken wat we natuurlijk niet nemen. Wij gaan altijd voor het plaatselijke bier. We eten in het bijbehorende restaurant. We zullen wel moeten, want in de verre omtrek is helemaal niets. We eten prima met o.a. kangoeroevlees. dat we een keer geprobeerd moeten hebben. Het smaakt goed.
Vandaag is het niet warmer geworden dan 28°. Een koele dag voor hier in deze periode. Wij vinden het wel fijn.