Spanje

17 september t/m 12 oktober 2017

Ieder jaar maken we met z’n achten een stedentrip ergens in Europa. Dit jaar is de keus op Sevilla gevallen. Dit is de Spaanse hoofdstad van ANDALUSIE en staat bekend om prachtige steden als Sevilla, Córdoba en Granada vol met Moorse paleizen en invloeden, spierwitte dorpen in de bergen met smalle, kronkelende straatjes en stille hofjes.
Sommigen gaan met het vliegtuig; wij gaan met de auto en vertrekken een paar weken eerder.

Zaterdag 16 september Naar Dongen
We rijden vandaag maar een heel klein stukje, n.l. naar Dongen. We doen vanavond mee aan De Dongense Dorps Quiz en blijven daarna bij moeder Post slapen.

Zondag 17 september Naar Parijs (Frankrijk)
Na een lekker uitgebreid ontbijt zakken we verder naar het zuiden af. We willen vandaag de knelpunten Antwerpen en Parijs voorbij rijden. Bij Antwerpen is het rustig, bij Parijs erg druk. De rest van de weg is vrij rustig.
Tegen 16:30 uur vinden we dicht bij vliegveld Orly een Formule 1 Hotel. Een kleine kamer, maar met prima bed. En dat is het belangrijkste natuurlijk. Er zitten verschillende restaurants binnen een straal van 500 meter en wij kiezen voor de Chinees. Als we om 19:00 uur binnenkomen, zijn we de eersten. Een uurtje later zit het vrij vol. Er is alleen een zeer uitgebreid, en lekker, buffet. Onbeperkt eten met een paar lekkere Chinese biertjes

Maandag 18 september Naar Mont-de-Marsan
We hebben ontbijt genomen. Onbeperkt goede koffie, jus d'orange, brood, boter en jam voor € 3,50 p.p.
Om half negen zitten we alweer in de auto om verder naar het zuiden te rijden. Het eerste stuk is druk, het rijdt wel door gelukkig, maar na een kilometer of vijf wordt het rustig op de weg. Alleen in de buurt van grote steden is het wat drukker. De rest is zo rustig, dat we de hele tijd op de cruise control rijden.
De zon schijnt, een wolkenloze lucht, soms wat lichte mist.
We hebben Mont-de-Marsan uitgekozen om te overnachten, een middelgroot stadje met een vrij groot centrum. Gisteren hebben we dat geboekt. We kunnen gratis parkeren bij het hotel, aan de rand van het centrum. Er is nog net een plaatsje vrij. Maar ze kunnen onze reservering niet vinden. Gelukkig hebben ze nog wel een kamer. Wij zoeken onze boeking op en merken tot onze schrik, dat we voor de verkeerde datum (gisteren) hebben geboekt. We zijn net twee dagen onderweg en we weten nu al niet meer welke dag het is. Het moet niet gekker worden. Het hotel heeft onze rekening al belast wegens het niet op komen dagen, maar ze zijn erg coulant en verrekenen ons verblijf met vandaag.
We maken een wandeling door het centrum langs de rivier en zien overal terrasjes. Het is zonnig, maar niet zo heel warm. Op een groot plein strijken we neer bij een vrij drukke tent en gaan aan de Grimbergen. Lekker. We eten bij Bistro Marcel waar het vrij druk en gezellig is. Naast ons zit een Frans stel, dat geen Engels spreekt. De man heeft naast zijn glas witte wijn een kleiner glas met iets rood/roze. Ze kunnen niet vertellen wat het is, maar we mogen even proeven. Het heeft niet veel smaak en de man vindt het blijkbaar ook niet lekker, want hij drinkt het niet op.

Dinsdag 19 september Naar Burgos (Spanje)
Een lekker en uitgebreid ontbijt. Daarna vertrekken we naar Burgos in Spanje.
Omdat, als we doorrijden, we te vroeg in Burgos aankomen om in te checken, vermijden we de grote weg en rijden door allerlei dorpjes. Zo zien we ook nog wat.
Niet overal kunnen we de tolweg vermijden.
Eenmaal in Spanje is de weg wat bochtiger en zijn er veel tunnels.
Het weer is overwegend zonnig. Dankzij de routeplanner komen we dicht bij het hotel Meson del Cid in Burgos. We vinden zowaar een parkeerplaatsje en gaan inchecken. We nemen wel een parkeerplaats in de garage en verplaatsen onze auto. Onze ruime kamer kijkt uit op de grote kathedraal. Op het plein daar achter zien we allerlei terrasjes. Dat ziet er goed uit.
We dwalen door de oude stad. De afstanden zijn kleiner dan we verwacht hadden. Overal zien we terrasjes. Het ziet er gezellig uit. Het is niet heel druk.
We proberen verschillende terrassen uit. Een klein bier, 25 cl., kost tussen de € 1,60 en € 2. Men eet hier niet zo laat. In het zonnetje is het heerlijk, in de schaduw kun je wel een jas aan. De meeste restaurants gaan om 19:00 uur al open. En bij sommige moet je voor 20:00 uur binnen zijn anders zit het vol met lokalen. Wij gaan bij een pintxos-tentje eten. Er staan een paar tafeltjes en wij gaan lekker zitten. Telkens lopen we naar de bar voor nieuwe hapjes. Ze zijn allemaal erg lekker en de broodjes zijn super vers. Veel mensen drinken iets roods in een cocktailglas. Ook hier proeven we even van de buren. Het is mier- en mierzoet. Het blijkt Vermouth. Hoe kan het ook anders: deze tent heet Vermuteria Victoria. Tegen de tijd, dat we vertrekken, staat de zaak helemaal vol met mensen. Een goede tent blijkbaar.

Woensdag 20 september Burgos
Het is ’s morgens maar liefst 2°, maar de berichten beloven vanmiddag 24° en geen wolken.
Wederom dwalen we door het centrum. We zien de markt, veel standbeelden, de rivier met daarnaast mooie bomenlanen. Langzaam lopen we omhoog naar het Castillo de Burgos. Als we er zijn, gaat het net open en er staat een rijtje voor de kassa. Dan gaan we maar eerst koffie drinken. We houden het op het buitengebied en zien 75 meter lager de oude stad liggen met zijn vele kerken. Bij het uitzichtpunt staat op de balustrade een grote koperen tekening van de bezienswaardigheden van de stad met de namen er bij. Mooi.
Het is ondertussen inderdaad een stuk warmer geworden. Lekker.
Bij een tapasbar gaan we naar binnen voor een biertje en een hapje. Een paar oude mensen komen binnen. In de tijd, dat wij twee slokken bier hebben genomen, drinken zij een heel glas wijn leeg en eten een hapje. En dan zijn ze weer verdwenen. Tsja. Veel mensen drinken rode wijn. Ze krijgen een glas, dat normaal is gevuld en dat tot de rand toe wordt bijgeschonken met citroenlimonade. Ons Lieve Heer heeft vreemde kostgangers.
’s Middags houden we siësta.
Later komen we weer op een terras terecht. Wat ons opvalt, dat als je wijn of whiskey bestelt, het glas aan tafel wordt ingeschonken. Zo weet je altijd wat je krijgt.
Oh, heerlijk die tapas. Vandaag nemen we warme inktvisringen en kaas. Een kaasschotel van € 14 die zo vol ligt, dat je er bij ons zeker € 50 voor zou betalen in een restaurant.

Donderdag 21 september Burgos
Nog een dagje Burgos.
Vandaag bezoeken we eerst de kathedraal. Hier zijn we ruim anderhalf uur zoet mee. Er zijn talloze kapellen, allemaal met een ander verhaal. We krijgen een koptelefoon waar alle feiten genoemd worden. De meeste namen en feiten zeggen ons niets.
Het is zonnig en warm ondanks de voorspelling van een bewolkte dag.
We wandelen naar de andere kant van de rivier waar ook nog een oude wijk is en waar geen toeristen zijn. We drinken koffie buiten op een terras in de zon voor € 1,50 per kop. Dat schijnt hier de normale prijs te zijn. Dan gaan we naar het Museum de Burgos. Toegang maar liefst € 1 per persoon en het is ook nog de moeite waard. Het moet niet gekker worden.
Ondertussen is het 13:00 uur geworden; tijd voor de lunch. Daarvoor gaan we naar Vermuterua Victoria waar we de eerste avond ook hebben gegeten. We nemen een biertje, superverse broodjes, één met tonijn en één met gerookte ham. Samen € 6,40. We blijven ons verwonderen over de prijzen. Het valt ons op, dat iedereen contant betaalt. Niemand pint. Terwijl je toch op veel plaatsen contactloos kunt betalen. De mogelijkheid is er dus wel, maar wordt nauwelijks gebruikt. Ook staat er in elk café een karaf met water met glaasjes er naast; dat water is gratis. In Spanje is men dat verplicht. Ook wc-bezoek voor niet-klanten moet men toestaan.
Er lopen heel veel pelgrims door de stad. Ze zijn te herkennen aan de rugzakken, de wandelstokken en de hoeden.
Later op het terras wordt het fris en we houden een extra siësta. Na achten gaan we het centrum in voor een restaurant. Het is overal vrij druk.

Vrijdag 22 september Via Sepúlveda en Pedraza naar Segovia
Vandaag gaan we naar Segovia. We hebben onze route zo gepland, dat we door Sepúlveda en Pedraza komen.
De snelweg is rustig en als we eenmaal op de kleinere wegen rijden, is er helemaal niets meer te doen.
Sepúlveda is een middeleeuwse plaats, die op een bergtop is gebouwd. Het heeft veel kerken, een bewijs, dat het vroeger een belangrijke plaats is geweest. We zetten de auto op een parkeerterrein aan de rand van de plaats. Die is zo goed als leeg, maar aan de grootte ervan is te zien, dat het hoogzomer barstens druk kan zijn. Nu is het heerlijk rustig. We lopen door de smalle straatjes naar het Plaza Mayor, een prachtig oud plein. Alleen een beetje jammer van de geparkeerde auto's. Aan de ene kant staat de prachtige façade van het vroegere kasteel, compleet met een (leeg) ooievaarsnest. Aan de kanten liggen verschillende terrasjes en prachtige kleine winkels. We drinken koffie voor € 1,20 het kopje. Iedereen praat hier alleen maar Spaans. Niemand kent Engels. Leuk!
Daarna dwalen we door de smalle straatjes. De plaats is niet groot en het lijkt alsof er op elke hoek een kerk staat. Het ligt aan de rand van het natuurpark Hoces del Rio Duratón. We zien verschillende kloven die de rivier uitgesleten heeft. Er vliegen veel vale gieren rond.
We rijden nog een stukje zuidelijker naar Pedraza, ook een middeleeuws plaatsje met een gave stadsomwalling. Het heeft toegang via maar één stadspoort. Het dorpje is sinds 1.600 vrijwel intact gebleven en is nog altijd ommuurd. Leuk.
We rijden Segovia via het noorden binnen en meteen zien we het immense aquaduct liggen. Naar ons hotel moeten we door smalle straatjes rijden, waar je alleen in mag als je bij je hotel wilt parkeren. Bij het hotel parkeren we op de gele strepen voor de deur. We hebben een parkeerplaats aangevraagd. Martijn moet een klein stukje omrijden en een stukje terug in de straat is een parkeerrobot. Je rijdt je auto in een soort garage waarbij de wielen in speciale gootjes moeten worden gereden. Je zet hem in z’n een, stapt uit en sluit af. De auto wordt automatisch naar een parkeerbox gebracht. Grappig
We zitten vandaag in een hosteria, omdat de gewone hotels hier in Segovia schreeuwend duur zijn. Het is eigenlijk een gewoon hotel en we zitten dicht bij Plaza Mayor, een gezellige wijk vol met restaurants.
We zetten onze spullen in de kamer en lopen de plaats in. Per ongeluk komen we uit bij het enorme aquaduct, ook wel El Puente genoemd. Het is dé bezienswaardigheid van Segovia. Dit Romeinse aquaduct van Trajanus werd in de 2de eeuw gebouwd en is tot eind 19de eeuw in gebruik geweest. Het is ruim 800 meter lang, 28 meter hoog en heeft 160 bogen, deels in twee verdiepingen, van ongemetselde granieten blokken. Het is zeer indrukwekkend. Het is niet zo zonnig en we zien geen schaduwen op de weg.
We belanden op het terras van ‘100 Montaditos’, een caféketen die we uit Madrid kennen. Een halve liter bier kost hier € 1,50. We zitten buiten op het terras met uitzicht op het aquaduct. Wat wil een mens nog meer.
Zoals ook in Burgos komen op het eind van de middag de rolstoelen tevoorschijn. Oude mensjes voortgeduwd door zorgzame zonen en dochters. Sommige nemen een drankje op een terras, de meeste zitten lekker naast een bankje.
Tegen half zes zien we verschillende mensen in klederdracht naar het aquaduct lopen. Na een half uur vertrekt er een optocht richting stad met prachtig geklede mensen.
We houden siësta tot bijna 21:00 uur en gaan dan eten bij restaurant Jose Maria. We krijgen nog net het laatste vrije tafeltje. Segovia staat bekend om zijn cochinillo, speenvarken. Op de kaart staan allerlei gerechtjes die bedoeld zijn om te delen. Dat gebeurt aan alle tafels en wij nemen ham en kaas vooraf. Als hoofdgerecht één portie speenvarken, dat over twee borden is verdeeld. Het is meer dan genoeg voor samen. Je krijgt er helemaal niets bij; geen aardappelgerecht, geen groente, geen sla.
Een familie van zes volwassenen en twee baby's zit gezellig te eten en valt vooral aan op de bloedworst. Aan de andere kant zitten dertien mannen en drie vrouwen die zingend een heel aparte toost uitbrengen. Het is er gezellig.