Groot-Brittannië: Schotland

28 mei t/m 18 juni 2018

Ieder jaar maken we met vrienden een stedentrip ergens in Europa. Dit jaar is de keus op Edinburgh gevallen. Wij gaan vooraf ruim twee weken rondreizen door SCHOTLAND, een rondje tegen de klok in, te beginnen in Glasgow. Wij gaan met onze eigen auto en hebben de achterbak volgegooid met jassen, warme truien, regenjacks en paraplu's. Er valt in Schotland zeer veel regen. Gemiddeld regent het er tussen de tweehonderd en de tweehonderdvijftig dagen per jaar met gemiddeld 10 mm regen per dag. Daarmee is het één van de natste landen van Europa en valt er drie tot vier keer zoveel regen als in Nederland.

Maandag 28 mei Naar IJmuiden, naar Newcastle upon Tyne
De boot naar Newcastle upon Tyne vertrekt om 17:30 uur vanuit IJmuiden. Omdat Arthur en Gerty daar dichtbij wonen, gaan we vroeg in de middag bij hen op bezoek. Even gezellig bijkletsen.
Daarna rijden we naar De Kop Van De Haven om in te checken. Er staan maar een paar motoren voor ons en we kunnen snel door naar de controle. Eerst de paspoortencontrole en daarna de marechaussee. Het gaat erg snel. Binnen een kwartier zijn we in onze hut. Zo snel hadden we dat niet verwacht. De inchecktijd was wel erg lang in verband met het hoogseizoen.
We gaan op verkenning en voelen heel erg veel verschil in de windkant van de boot en de luwe kant, en belanden op het Upper Deck-terras. We zitten hier heerlijk in de zon, want het is bijna 30°. We kijken uit over de Hoogovens, zoals Martijn Tata Steel nog steeds noemt. We kunnen het ruiken. We drinken wat halve liters bier.
We vertrekken een kwartier te vroeg en kijken uit over de maritieme, nieuwe haven, de stranden van Wijk Aan Zee en het nieuwe strand van IJmuiden. In de verte zien we Zandvoort liggen. De zee is erg rustig.
We hebben vooraf het internationaal buffet besteld. Jemig, wat een verscheidenheid aan eten. We kiezen alleen erg lekkere dingen, geen ‘vulling’. Fles wijn kost nog geen € 20.
De hut is klein, maar er zit wel alles in: een tweepersoonsbed en badkamer met wastafel, wc en douche. We slapen prima. Van enige deining is niets te voelen.

Dinsdag 29 mei Naar Glasgow
Wij hadden gisterenavond onze horloges al een uur achteruit gezet naar de Engelse tijd, maar ze houden aan boord de Midden-Europese tijd aan.
We gaan koffie drinken. Ontbijt hoeven we niet; we zitten nog vol van gisterenavond. En van het hele afgelopen weekend, waarin we veel te veel gegeten hebben.
Het is mistig buiten en er is niets te zien.
Er zijn veel motoren aan boord. Het kost ons een uur om de boot af te komen en door de douane te gaan.
Het is 12, 13°; meer dan 15 graden minder dan gisteren. De mist trekt gelukkig snel op.
Op het eerste stuk zijn veel rotondes waar het even wennen is met links rijden.
We zien veel weilanden met schapen en stenen muurtjes, de Muur van Hadrianus, de vroegere Romeinse noordgrens.
De hemel kleurt steeds blauwer en het wordt zonnig. Niet zo warm als in Nederland, maar dat hoeft ook niet. 25⁰ vinden we boven verwachting voor Schotland.
In Glasgow rijden we via de opgegeven route naar de parkeergarage. Goed dat we die hebben, anders hadden we die nooit gevonden. Het is een klein kwartiertje lopen naar het appartement. We zitten op de bovenste verdieping en hebben mooi uitzicht over het George Square. Het is binnen een beetje warm, maar we zetten alle ramen open, zodat het ’s avonds lekker doorgewaaid is. We zitten midden in het centrum en we wandelen meteen het centrum in. Natuurlijk brengen we een bezoek aan het dichtbij gelegen Hard Rock Café. We zitten er al snel een beetje doorheen en belanden bij een cocktailbar. Er zitten allemaal erg jonge mensen, maar dat deert ons niet. Het is er wel gezellig. Later eten we bij het Hard Rock Café.

Woensdag 30 mei Glasgow
We wandelen door de stad, door de winkelstraten, langs de rivier, naar de kathedraal.
Het is prachtig weer, blauw, zonnig, lekkere temperatuur. Beter kun je het niet hebben. Er zijn veel oude gebouwen, veel kerken van allerlei geloven. Bij de kathedraal gaan we ook naar de Necropolis, het kerkhof met veel grote mausoleums en hoge standbeelden.
We drinken buiten in de zon koffie en eten een muffin. De koppen koffie zijn erg groot en zwaar. Een medium koffie heeft het formaat van een soepkom. Het Schots is moeilijk te verstaan. We begrijpen er maar weinig van. Er zijn veel mensen met elektrische sigaretten.
Overal staan voetgangerslichten om over te steken. Het duurt akelig lang tot ze groen worden. Daarom loopt waarschijnlijk iedereen door rood. Als ze eenmaal groen zijn, blijven ze dat ook lang.
We zien veel muurschilderingen op zijkanten van hoge gebouwen. O.a. eentje met de benen van een man in een kilt die paddenstoelen aan het plukken is. Grappig.
Het wordt steeds warmer, een graad of 25 is het wel. De grasperken op het George Square zitten vol met groepjes mensen. Ook zijn de terrassen zijn goed bezet.
We gaan naar de Lighthouse. We waren er vanochtend al, maar dat was een uur voor de opening. Er is een prachtige ronde trap en een platform met mooi uitzicht over de stad.
Alle gebouwen hebben hier gratis toegang: de kathedraal, de musea en ook de vuurtoren.
We wandelen naar de wijk Westend, wat verder lopen is dan we gedacht hadden. We bezoeken het Hunterian Museum, de universiteit en de Kelvingrove Art Gallery. Allemaal alleen al een bezoek waard voor de gebouwen zelf.
We lopen weer terug en komen bij toeval uit bij de Münchner Bierhalle. Het is nog steeds zonnig en warm en er is buiten op het terras nog één tafeltje vrij. Tsja, wat doe je dan.
’s Avonds eten we in een pub waarvoor we alleen de weg maar over hoeven te steken. Het is niet zo druk, maar wat er zit, zijn lokalen. We bestellen o.a. een pie, maar er zijn problemen met de oven. Dan wordt het fish and chips. Dat moet toch een keer gebeuren. Een groot stuk lekkere vis en goede frieten. Lekker.
In een pub zien we “Geen voetbalkleuren’ aan de muur hangen. Dat zullen we vaker zien.
Een meneer maakt de opmerking, dat er ‘iemand door de zon is verbrand in Schotland’. Hoe dat toch mogelijk is! Het moet niet gekker worden.