Zondag 20 oktoberNaar Bratislava (Slowakije)
We hebben lang niet alles gezien wat we wilden zien, maar het is tijd om verder te gaan. We hebben gewoon te weinig tijd en moeten dus nog een keer terug.
Na het ontbijt ruimen het appartement op, gooien het afval weg. We nemen afscheid van de anderen en nemen de metro naar de P&R waar onze auto staat. Voor vijf dagen betalen we € 14,40.
Wij rijden naar Bratislava in Slowakije. Omdat we wat vroeg zijn, rijden we niet over de snelweg.
Bratislava heeft een klein gezellig centrum. Het is mooi weer en de terrassen zitten ook hier vol. Ons appartement ligt vlak bij het centrum en we kunnen de auto in de kelder parkeren. We dwalen wat rond, zien de negende eeuwse Bratislavský Hrad, de Burcht, die overal boven uit steekt, net als de St. Martinuskathedraal en de Nieuwe Brug, de Nový Most.
We drinken een biertje. Het wordt steeds goedkoper: een halve liter kost hier € 2,50 op een terras,
Het moet niet gekker worden. Dat wordt dus wel: € 1,50 zien we later. Voor een halve liter hè. We drinken Bernard bier. We nemen een glas mee voor onze zwager (die zo heet). We willen er voor betalen, maar krijgen het gratis mee. Dan laten we maar een grotere fooi achter.
We eten bij Meštiansky Pivovar, een bierbrouwerij, met Slowaakse gerechten. Lekker bier en nog nooit zo'n lekkere goulash gegeten. Top!
Men rookt vaak gewoon binnen. Er staan ook overal asbakken.

Maandag 21 oktoberBratislava
De supermarkt zit heel dichtbij en we halen wat voor het ontbijt.
Daarna gaan we de stad in. Eerst naar de Burcht, waar we mooi uitzicht hebben over de Donau en de oude stad. We gaan verder en komen langs ons appartement waar we onze jassen neerleggen. Het is zonnig en warm genoeg voor alleen een T-shirt. Lekker hoor. 23°.
We vervolgen onze weg naar het Keizerlijk Paleis, dat blijkt helemaal in de steigers te staan. Jammer, want zo is het niet te zien. We zien de Michael Poort, de Grote Markt met het Oude Stadhuis en de Maximiliaanfontein, het Primatiaal Paleis, de St. Martinuskathedraal, het Nationaal Theater, het Františkánské Námestie, het tweede grootte plein van de stad met de Franciscaanse kerk en -klooster, nog meer kerken met mooie torens.
In het centrum zijn diverse beelden te zien, zoals de Cumil, de Gaper, de Schertser en Hans Christian Andersen. Grappig.
We drinken wat op een terrasje met twee tafeltjes naast de Michael Poort. De zon schijnt er precies op. Als wij gaan zitten, is de tafel naast ons ook snel bezet. Vreemd, wat mensen tegenstaat om op een leeg terras te gaan zitten.
Bratislava is een gezellige stad met een mooi klein centrum.
We gaan naar hetzelfde restaurant als gisteren waar het nu veel drukker is. We hebben nog net een plekje. Het loopt vrij snel door, behalve bij ons, want Martijn heeft een soort eisbein besteld en dat duurt veertig minuten. Dat kost ons een extra biertje…

Dinsdag 22 oktoberNaar Kutná Hora (Tsjechië)
We willen naar Dresden in Duitsland. Het is te ver om in één dag te rijden en we maken een stop in Kutná Hora in Tsjechië. De snelste weg is via Oostenrijk. De afstand maakt niet veel uit, maar waarschijnlijk zijn de wegen daar beter dan in Slowakije. Voor zowel Slowakije als Tsjechië hebben we geen vignet, zodat we niet over de snelwegen mogen rijden. We hebben de tijd en zo zien we nog wat.
We rijden over kleine wegen en door mooie dorpjes. Soms zijn er allerlei omwegen over hele kleine weggetjes. Het is niet altijd duidelijk aangegeven en soms weten we niet waar we zijn. Het komt altijd goed.
In Laa an der Thaya drinken we koffie. Op het centrale plein staat een prachtig stadhuis. Het plaatsje ligt aan de grens met Tsjechië en ook deze grens steken we over zonder er iets van te merken. Het zijn allemaal Schengenlanden. Erg makkelijk allemaal. Als ik nog denk aan het gedoe van vroeger met visa en grenscontroles.
Het is een mooie rit, mede door de bomen in herfstkleuren. Er staan ook nog koolzaadvelden in bloei.
Dertig kilometer voor Kutná Hora wordt het ineens wat mistig en zakt de temperatuur met zo’n zes, zeven graden.
We passeren een treinoverweg, waar net een trein aan komt. De trein stopt precies midden op de weg. Wat blijkt: er is hier gewoon een halte. De achterkant van de trein stopt bij het perron, de voorkant op de weg. Het perron is gewoon niet zo groot. Moet kunnen.
Ons hotel ligt vlak bij het centrum van Kutná Hora. We checken in, droppen onze spullen op de kamer en gaan snel het stadje verkennen. We hebben maar anderhalf uur, want om 16:30 uur hebben we een bierbad gereserveerd. Ja, je leest het goed. We zijn benieuwd, want we hebben geen idee wat we kunnen verwachten.
Het is nog steeds wat mistig en hierdoor tien graden kouder dan gisteren. Wat een verschil.
Kutná Hora staat sinds 1995 op de Werelderfgoedlijst van de Unesco en is een mooie provinciestad in Midden-Bohemen. Vroeger zaten hier grote zilvervoorraden in de grond, waardoor het een rijke plaats was. Dat is terug te zien in de kostbare bouwwerken die de toenmalige inwoners neerzetten.
We lopen door de Barborská, een brede wandelstraat naar het Jezuïetencollege, een enorm breed gebouw, dat al van verre zichtbaar is. Vanaf het pad er naar toe hebben we mooi uitzicht over de plaats. Er staat een rij grote beelden die uitkomt bij de Kathedraal van St. Barbara. Dit is een prachtige, gotische kathedraal en heeft prachtige glas-in-loodramen en veel fresco's. Mooi.
We lopen snel terug en melden ons in het hotel voor het bierbad. In de kelder moeten we ons eerst uitkleden en met een laken om gaan we naar een stenen ruimte waar twee baden staan. Ze zijn voor een deel gevuld met warm water en men giet daar nu een grote kan zeer geconcentreerd bier bij. Het gaat lekker schuimen. Naast de baden staan twee grote pullen ‘gewoon' bier. Via een boog in de muur kun je naar de volgende ruimte waar twee ligbanken, handdoeken en een biertapje staan. De totale ruimte is sfeervol verlicht met theelichtjes. We laten ons in het warme bier zakken wat erg aangenaam is. Als we willen, kunnen we meer warm water toevoegen en zelfs een discoverlichting aanzetten, waardoor het water van kleur verandert. Gek idee, om in het bier te zitten en dan ook nog bier te drinken. We mogen er een uur blijven, wat genoeg is voor twee pullen bier. Het is lang genoeg. We zijn heerlijk zacht, zowel de huid als het haar. Wij vinden het erg leuk om dat een keer gedaan te hebben. Het kost ongeveer € 20 p.p.
’s Avonds lopen we het centrum in, maar hier is het zo rustig, dat we terug gaan naar het hotel, waar genoeg mensen in het restaurant zitten voor een beetje reuring. Kutná Hora blijkt vooral erg populair bij dagjesmensen die in Praag verblijven.
Hier hebben ze de Tsjechische kroon. We betalen alles met onze pasjes, zodat we geen contant geld hoeven te wisselen.
Het valt ons op hoe weinig mensen hier Duits of Engels spreken. Wel bij de incheckbalie van het hotel, maar in het restaurant en het wellnesscentrum is het maar mondjesmaat, of soms zelfs niets.

Woensdag 23 oktoberNaar Dresden (Duitsland)
Na het ontbijt vertrekken we naar Dresden in Duitsland.
Eerst bezoeken we in Kutná Hora de meest bizarre attractie in de wijde omtrek: de Sedlec Ossuary, het knekelhuis. Van buiten is er aan dit kleine kerkje niet zo heel veel te zien, maar binnen is deze kerk ‘versierd’ met overblijfselen van zo’n 40.000 overleden mensen! Er zijn vier metershoge stapels botten en schedels in de vorm van kerkklokken, er hangen ‘slingers’ van botten en middenin de kapel hangt een kroonluchter gemaakt van botten. Ook is er een wapenschild van botten. Tot 1870 was het een gewone kerk, maar toen kocht de familie Schwarzenberg deze kapel en gaf de opdracht deze te versieren met de botten die al eeuwenlang in de crypte lagen. Bizar!
Het klooster en de kerk van Sedlec (voluit de Maria-Tenhemelopneming en Johannes de Doperkerk) stammen uit 1142. Het was het eerste voorbeeld van de barok- en gotische stijlen, die de architect later overal in Bohemen toepaste. De abdij staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
We zien hier een bord met 0,5 liter bier voor 20 CZK, € 0,80. Nou is Pilsen, een stad in Tsjechië, bekend geworden als bakermat en naamgever van de pils. Dus zo gek is dat nou ook weer niet. Vandaar ook die bierbaden waar Tsjechië beroemd om is.
Op weg naar Dresden rijden we door mooie kleine dorpjes. er liggen veel bladeren op de weg. De mist trekt gelukkig op. Een zonnetje maakt het allemaal toch net wat mooier.
Vlak voor de grens staan in Tsjechië allemaal Duitse auto’s die hier alcohol en sigaretten kopen. Aan de Duitse kant staan allemaal Tsjechen die hier o.a. benzine kopen.
Dresden is de hoofdstad van Saksen en behoorde tot 1990 tot de communistische DDR.
Als we de stad binnenrijden, zien we aan de rechteroever van de Elbe verschillende grote kastelen liggen: Schloss Eckberg, Lignerschloss en Schloss Albrechtsberg. Waanzinnig gezicht.
We rijden dwars door het voetgangersgebied naar een parkeergarage in de Innere Altstadt. Die kost € 18 per dag. De man van het appartement vertelt ons over een parkeerplaats om de hoek op straat en we verplaatsen de auto. Hier kost het € 6 per dag. Nadeel is, dat je alleen met munten kunt betalen. Geen pasjes, geen papiergeld. Wel is er nog een mogelijkheid om via internet te betalen. We zijn daar mee bezig als we van een mevrouw een kaartje krijgen, dat tot morgenochtend geldig is. Kunnen we vanavond munten gaan sparen.
In de Tweede Wereldoorlog werd 90% van de binnenstad totaal verwoest. Het grootste deel is in oude stijl opnieuw opgebouwd, waardoor dat onder monumentenzorg valt. Op het plein voor ons appartement is men bezig met het laatste deel; er komen nieuwe huizen, ook in oude stijl.
We lopen de Innere Altstadt in en we verbazen ons over de vele enorme oude (opgeknapte) gebouwen. Kerken, paleizen, opera, torens, huizen. Groot, groter, grootst. Onze monden hangen voortdurend open.
Op de Theaterplatz staan we een kwartier in het midden en draaien langzaam rond om alle gebouwen te zien. Bij de Zwinger (in de 18de eeuw een paleiscomplex, nu een museum) staat in de tuin een tent waar een 3D video wordt getoond over de bruiloft van de eeuw in 1719 tussen Friedrich August, de zoon van keurvorst August de Sterke, met de Oostenrijkse keizersdochter Maria Josepha. Het laat zien hoe toen de gasten aan kwamen op paarden en hoe men toen gekleed was. Het wordt getoond in een 270° graad beeld en het lijkt alsof we er midden in zitten. Ongelooflijk hoe men dat gemaakt heeft. Fantastisch gezicht.
We drinken en eten bij de Irish Pub. Ook deze is heel groot en het ziet er erg gezellig uit. Bovendien draaien ze lekkere Ierse muziek. We kijken ’s avonds naar het voetballen en om 20:00 uur zit het helemaal vol. Leuke tent.
We lopen naar de auto om de parkeermeter te vullen; we hebben genoeg munten verzameld om een kaartje tot ons vertrek te kopen.

Donderdag 24 oktoberDresden
We zien verschillende Trabantjes. Je kunt er een tour mee maken.
We lopen naar de Elbe voor een mooi gezicht op het Sächsisches Staatsministerium für Kultus en de Sächsische Staatskanzlei. Tsjonge, wat een gebouwen. De kastelen verderop vinden we te ver lopen voor vandaag.
We lopen de Innere Neustadt in (een relatief begrip; sommige delen zijn ouder dan de Innere Altstadt) voor een mooi zicht op de Historische Altstadt met de Kunstakademie, het Residenzschloss, de Semperoper, de Frauenkirche, de Hofkirche, de Augustusbrücke. Wauw.
Er staat een mooie markthal en de Dreikonigskirche die nu niet open is. We zien de Goldener Reiter, een standbeeld van August de Sterke. Over de oude Augustbrücke lopen we terug.
We beklimmen de koepel van de Frauenkirche voor een mooi uitzicht op ruim zestig meter hoogte. We hebben 360° zicht en zien alle gebouwen van Dresden liggen. Prachtig.
We drinken koffie en eten een eierschecke, de plaatselijke specialiteit. Lekker.
Daarna kijken we voor een boottocht, maar die duurt drie uur. Ongetwijfeld heel mooi, maar we willen wat meer zien. We gaan voor de Historic Green Vault in het Residenzschloss. Voor een bezoek aan de andere ruimtes hier, hebben we helaas geen tijd. Maar goed, mocht je ooit in Dresden zijn, ga naar de Historic Green Vault! Wat een pracht en praal. We zijn zo overweldigend van wat we gezien hebben, dat we even niets meer hoeven. Het is allemaal zo mooi. We strijken neer bij de Irish Pub en drinken wat. Even bijkomen.
We zijn hier nu anderhalve dag en we beseffen terdege, dat we veel te weinig tijd hebben om alles wat we wíllen zien, ook kúnnen zien. We moeten een keuze maken en een keer terug komen. Er zijn ergere dingen….
We eten ‘s avonds een schnitzel en goulash.