Zaterdag 27 meiSan Vito lo Capo

We ontbijten op ons eigen terrasje. Hier staat een tafeltje met stoelen en nog twee luie stoelen. Erg leuk. Het ontbijt wordt gebracht zodra we ons buiten vertonen. Lekker en uitgebreid.
We wandelen het dorp door, maar dat is eigenlijk helemaal niets. Af en toe een souvenirwinkeltje, een supermarkt. Meest restaurants. Je komt hier echt voor het strand. Daar gaan we dus ook naar toe. Het is groot en schoon met niet zoveel mensen. Het meest nog Italianen. Terug bij het BB duiken we het zwembad in. Het is een aardig groot zwembad dat we helemaal voor ons alleen hebben. Op die ene kikker na dan, die er ook in rond zwemt. Daarna houden we siësta in de hangmatten. Het is zonnig en vrij warm met een lekker windje, waardoor het goed uit te houden is. Zonder wind is het veel te warm. Het is nu ook veel te warm voor de tijd van het jaar.
's Avonds is het een stuk drukker dan gisteren (het is weekend) en er flaneren veel mensen door de straten. We gaan eten bij een blijkbaar erg populair restaurant, want als wij zitten te eten, staan er drommen mensen buiten te wachten. Het eten is erg goed en veel. Alleen weer erg jammer dat het tweede gerecht zo snel komt. Nu zelfs als we nog bezig zijn met het eerste. Ze proberen het twee keer om het eten alvast neer te zetten, maar dat lukt ze niet. Jammer dat het zo commercieel is.

Zondag 28 meiSan Vito lo Capo

Het grootste deel van de dag liggen we op het strand. Het is drukker dan gisteren. Iedereen loopt te sjouwen met parasols, handdoeken, tassen en speelgoed voor de kinderen. Iedereen gaat zo dicht mogelijk aan het water zitten waar het dan ook vrij vol is. Wij zitten een heel stuk naar achteren onder een palmboom waar veel meer ruimte is. Aan de parasols hebben ze vandaag niet zo veel. Het is wel zonnig, maar er staat een harde wind en veel parasols waaien om.
's Avonds is het weer erg druk met flanerende mensen en in de restaurants. We eten voor het eerst pizza en er is een prettig gestoorde serveerster.

Maandag 29 meiNaar Agrigento

Om 9:30 uur vetrekken we naar Agrigento aan de zuidkust. Er is een stralend blauwe lucht en weinig wind. Erg warm dus.
We laten de grote wegen links liggen en rijden over kleine weggetjes. We komen door tal van dorpjes en dat schiet niet op. Maar het is wel heel erg leuk.
Eerst gaan we naar Eriche, een dorp dat op een berg van 700 meter ligt en waarvan we mooi uitkijken over de hele streek. Veel druiven- en olijvengaarden en nog meer bloemen. Het is een leuke plaats en zoals overal staan er erg veel kerken.
Langzaam gaan we op weg naar Selinunte, een oude Griekse stad uit de zevende eeuw voor Chr. Van de Acropolis staan alleen nog zuilen overeind en het grootste deel van de oude stad ligt nog onder de grond. In de verte zien we de tempel liggen waar we later naar toe wandelen. Deze is opnieuw overeind gezet en er staan achtendertig zuilen en is erg indrukwekkend. Het is vandaag heel erg warm.
Dan rijden we naar Agrigento over een mooie, grote weg. We zijn daar dan ook erg snel. We moeten even zoeken naar het hotel, maar uiteraard vinden we het. Onze kamer heeft uitzicht op de 'vallei van de tempels'. We douchen en gaan dan de oude stad in. We dwalen door de smalle straatjes, de vele trappen en verstopte pleintjes. Het is erg leuk. De kathedraal is open hoewel dat volgens het bordje niet zou moeten zijn. Hij wordt volop verbouwd van binnen.
Voor een barretje staan twee tafels waarvan één bezet is met oude mannetjes en één leeg is. Die is voor ons. Twee andere oude mannetjes die binnen zitten komen ook naar buiten en ze kennen iedereen die langs komt. Waarschijnlijk zitten ze hier iedere dag. We eten in een verlichte kamer, een soort huiskamer. Voor het eerst zien we lasagne op het menu staan en die nemen we dan ook. In tegenstelling tot bij ons zijn er veel laagjes lasagne en weinig saus. Hij is overheerlijk.

Dinsdag 30 meiNaar Piazza Armerina

Eerst gaan we naar de tempelvallei uit de zesde eeuw voor Chr. We zijn erg vroeg, maar het is al aardig druk en het wordt snel veel drukker. Nu zijn er nog genoeg parkeerplaatsen. We beginnen bij het hoger gelegen deel bij de tempel van Herakles (het oudste heiligdom van Agrigento), de tempel van Concordia (één van de drie best bewaarde tempels van de hele Griekse wereld) en de tempel van Hera. In het lagere deel liggen de tempels van de Olympische Zeus (één van de grootste van de Griekse wereld) en de Castor en Pollux tempel waarvan maar één hoek overeind staat. Het is erg indrukwekkend en zeker de moeite waard.
Dan rijden we dwars door de stad en kleine wegen en dorpjes naar Piazza Armerina. De plaatsen zijn een grote plaag. De 'grote' weg leidt er dwars door heen, komt altijd uit in de kleine straatjes midden in het centrum en nergens staat wat aangegeven. Vaak dwalen we door de eenrichtingstraatjes zonder enig benul te hebben welke kant we op moeten. Maar we komen er altijd weer uit. Niet dat we altijd op de weg komen die we wilden nemen, maar wel zo ongeveer in de goede richting. Eenmaal buiten het centrum gaat het eenvoudig.
Het landschap is heuvelachtig met veel olijf- en amandelbomen en hele eucalyptusbossen. Ook veel fruitbomen en cactusgaarden. In deze buurt staan wat minder druiven. Het is nog steeds erg warm en de airco is dan ook lekker in de auto.
Vlakbij Piazza Armerina ligt de Romeinse villa Casala. Deze grootse, luxueuze villa is van de vroege vierde eeuw en pas in 1929 ontdekt en 1954 echt naar waarde geschat. Oorspronkelijk was het het tweede huis van de keizerlijke familie. Het had veel andere bewoners voordat de villa ten prooi viel aan plunderingen en vandalisme. Maar liefst 4000 m² mozaïekvloeren ligt er. Deze tonen het dagelijks leven en zeden van die tijd. Doodzonde dat die meeste mozaïeken gewoon in de zon liggen. De villa wordt dan ook vaak bedreigd met sluiting door het slechte onderhoud. Maar wat we zien aan mozaïeken is ongelofelijk. Heel erg mooi.
We slapen vannacht in Agriturismo Gigliotto, een oude omgebouwde boerderij. Het ligt tien kilometer ten zuiden van Piazza Armerina en als we daar, na lang zoeken, eindelijk de oprit naar de goede weg vinden, is het verder niet moeilijk te bereiken. Het ziet er heel leuk uit met een mooie binnenplaats met tafels, parasols en planten. We hebben een mooie kamer direct aan de binnenplaats. We zetten onze spullen op de kamer en gaan buiten onder een parasol zitten. Na één (!) flesje is het bier al uitverkocht (de baas is nieuwe aan het halen) en we stappen over op de witte wijn van het huis. Een fles witte Tenute Gigliotto voor maar € 5. En hij smaakt uitstekend. Het diner 's avonds staat vast en wordt opgediend. Maar wat een hoeveelheid. Eerst koude antipasto met verschillende hapjes, dan warme. Omdat we veel dingen niet kennen of er anders uitzien dan we gewend zijn, moeten we alles proeven. Als primo zijn er twee soorten pasta en als segundo drie soorten vlees en een salade. En dan ook nog een dessert van ijs met nootjes en een zoet hapje. En dat voor € 25 p.p. Volgens ons zijn wij de enigen die alles op eten.