Griekenland: Peloponnesos
30 mei t/m 14 juni 2011
De PELOPONNESOS is het grootste schiereiland van GRIEKENLAND en ligt ten zuiden van het Griekse vasteland. Het wordt daarvan gescheiden door de Golf van Korinthe en de Golf van Egina en ermee verbonden door de (10 km brede) Landengte van Korinthe. Deze landengte wordt weer doorsneden door het Kanaal van Korinthe.
We maken een rondreis van 1500 kilometer. We beginnen in Rafina, aan de kust dicht bij het vliegveld van Athene. Vandaar naar Nafplion en vervolgens naar de Peloponnesos. Daar bezoeken we de streken Mani, Arkadië en Laconia.
Route Peloponnesos
Maandag 30 meiNaar Rafina
Samen met Gerda, onze (schoon)moeder, gaan we twee weken naar Griekenland. Bij SNP hebben we de vluchten, een auto en hotels geboekt. We vliegen met KLM naar Athene, omdat die op een Christelijke tijd vliegt in tegenstelling tot de prijsvechters die 's morgens om 6:00 uur vertrekken. Daar hadden we helemaal geen zin en de prijs van de KLM ligt maar iets hoger, dus dat was snel besloten. We zijn gisteren al naar Gerda gegaan, zodat we vandaag maar een klein stukje hoeven te rijden. We gaan met de auto die we achterlaten op het 'lang-parkeren-dek'. Lekker. De vlucht vertrekt om 12:00 uur en gaat zeer voorspoedig en de hele reis hebben we zeer helder weer. We zien de prachtige wolkenvrije Alpen heel mooi liggen. De temperatuur in Griekenland is erg aangenaam. Een graad of vijfentwintig en een licht windje. Na aankomst worden we met een busje naar het autoverhuurbedrijf gebracht en we krijgen een Hyundai, ruim genoeg voor ons en onze bagage. Hij ziet er goed uit en er zit airco in. We rijden vandaag naar Rafina, 25 kilometer verderop aan de kust. We rijden binnendoor en moeten erg wennen aan het Griekse alfabet. Dicht bij de luchthaven staan de plaatsnamen ook in het Westerse schrift, maar verder weg soms alleen in het Grieks. We komen echter zonder al te veel om te rijden bij hotel Avra. Het hotel staat aan de haven en we hebben kamers met zeezicht. We gaan meteen op ons balkon kijken naar de grote schepen die binnenlopen. Die zitten goed vol en een hele kluwe mensen verlaat zo'n boot. De meesten trekken verder, ondanks dat het al 18:00 uur is. We lopen wat rond door de straten langs het water. Al snel belanden we op een terrasje met uitzicht op de haven. We zitten onder een dak aan de grote open ramen. We bestellen drie glazen witte wijn voor € 3 per glas, maar krijgen een halve liter in een karaf voor € 5 samen met chips en nootjes. Wat wil een mens nog meer! We genieten. Veel auto's staan schots en scheef geparkeerd. Kleine smartjes staan gewoon dwars; grotere soms gewoon midden op de weg met de knipperlichten aan. Tegen de schemering zitten oude mannetjes op een bankje op de boulevard bij een kraampje. Met allerlei verlengsnoeren krijgen ze licht voor een lampje en een flikkerende televisie. We gaan op een groot plein eten bij een tentje waar we verschillende Grieken zien zitten. Het is nergens druk; we zitten nog duidelijk in het voorseizoen. We bestellen tzatziki, salade, sardientjes en inktvis. Lekker knapperig brood en een fles koud water maken het af. Griekse koffie toe. Even wennen, maar toch wel erg lekker. Zonder suiker dan, want mét is het wel heel zoet. De open witte wijn kost € 7,50 de kilo en is nog lekker ook.
Dinsdag 31 meiNaar Nafplion
's Morgens om 7:00 uur zitten we al op ons balkon in de zon. De grote veerboten vertrekken al vroeg in diverse richtingen. In de zon is het 's morgens al aardig warm.
Na het zeer uitgebreide ontbijtbuffet vertrekken we naar Nafplion. We nemen eerst de snelweg naar Korinthe die veel rijstroken heeft. Niemand houdt zich aan de maximum snelheid. Iedereen scheurt je voorbij. Regelmatig moeten we een paar euro tol betalen. In de middenberm staan witte, rode en vooral heel veel roze oleanders. Aan de bermkant staan grote bossen gele brem. Samen met de blauwe lucht een kleurrijk gezicht.
We stoppen bij het Kanaal van Korinthe. Er vaart net een boot door. We hebben dat dertig jaar geleden al eens gezien, maar het blijft erg indrukwekkend.
Oud-Korinthe ligt hier niet zo ver vandaan. De toegang is € 6 en Gerda hoeft maar € 3 voor een oude-mensen-kaartje te betalen. Het terrein is redelijk vlak, zodat Gerda goed kan lopen. Er staat een stukje van de Apollo-tempel met Dorische zuilen en drie versierde Korinthische zuilen van de Tempel van Octavia, overspannen door een gerestaureerde architraaf. Octavia was de zus van keizer Augustus. De oude Lechaionweg is met marmer geplaveid en verbond de haven van Lechaion met de stad. Het Odeion is nog in redelijke staat, maar van het theater is niets meer over. Voor de overige overblijfselen moet je een hoop fantasie hebben om daar wat van te maken. Het stikt er van de kinderen die zo waarschijnlijk geschiedenis ter plekke krijgen.
We rijden door naar Mycene, waar we in het dorp eerst gaan lunchen met tzatziki, salade en souflaki. Kost € 17 met z´n drieën.
Mycene was ooit een ommuurd paleiscomplex en is in 1874 ontdekt door Schliemann. Het had een bloeitijd in de jaren 1700/100 v.C. We zien de mooie Leeuwenpoort, de donkere trappen van de Geheime Trap naar een waterreservoir en verschillende grafcircels. Het intacte (lege) Schathuis van Atreus bekijken we van binnen. Indrukwekkend. Gerda gaat niet mee naar binnen, maar komt later toch, clandestien,
We rijden naar Nafplion. We hebben een gedetailleerde kaart, maar die klopt niet altijd. Echt Grieks!
Van Nafplion hebben we een plattegrond met daarop de ligging van ons hotel. Dat kan echter niet voorkomen, dat we drie keer het dorp rondrijden voordat we er komen. Veel eenrichtingswegen, doodlopende wegen en zulke smalle weggetjes dat we er bijna niet in durven. We vragen de weg en in het Grieks wijzen ze ons de goede weg. We parkeren de auto en lopen er verder naar toe. Het hotel ligt niet direct aan een doorgaand straatje, maar we moeten een heel stel trappen op. Het ligt er wel heel erg leuk. We hebben kamers met zeezicht. Vooraan liggen huizen met rode pannen, een witte kerk en in de verte de blauwe baai. Prachtig. Wij hebben bovendien één (van de twee) balkonnetjes waar we heerlijk kunnen zitten. Helemaal geweldig. Gerda gaat wat rusten en wij lopen het plaatsje door. Hele leuke, smalle straatjes, overhangen met verschillende kleuren rijk bloeiende bougainville. Er zijn tal van winkeltjes, cafeetjes, restaurantjes en terrasjes. Het ziet er erg gezellig uit. Wel toeristisch, maar erg weinig toeristen. De havenkant lijkt het meest in trek en daar proberen de obers je naar binnen te praten. Daar houden wij niet zo van. Bij een barretje willen we wat drinken, maar als we een halve kilo open wijn bestellen, kijken ze ons aan alsof we gek zijn. Hebben ze nog nooit van gehoord, terwijl dat toch echt een Griekse term is. Ze denken zeker dat alle toeristen niet beter weten. We kunnen wel een glas bestellen of een hele fles voor € 25, maar daar laten we ons niet toe verleiden. Op een ander terrasje betalen we € 3 voor een halve liter.
Bij een supermarkt kopen we een fles van 1,5 liter voor € 2 en stoppen die op de kamer in de koelkast.
Met Gerda lopen we een rondje, op zoek naar een leuk restaurant, en komen bij een eettentje terecht dicht bij het hotel. Er zit een Griekse familie en later lopen de andere tafels ook aardig vol. We zitten aan de rand van een straat, maar het is een doodlopende weg, zodat we geen last hebben van verkeer. Heel veel tentjes zitten trouwens midden op de straat. We zitten er heerlijk en eten verrukkelijk. We laten altijd het eten midden op de tafel zetten, zodat we overal van kunnen eten. Vaak bestellen twee voorgerechten en twee of drie hoofdgerechten. We betalen € 40 inclusief drie halve kilo´s open witte wijn.
Woensdag 1 juniNafplion
We ontbijten buiten op het terras. Half in de zon, half in de schaduw. Lekkere croissantjes en overheerlijke vers bruin brood. Goed negen uur zitten we al in de auto en gaan we op weg naar Epidaurus. Zo willen we de drukte en vooral de warmte ontlopen. Het is slechts 35 kilometer over een redelijk goede weg. Voor tienen zijn we al binnen en het is er heerlijk rustig. Ook hier weer ouderenkorting (€ 3 ipv € 6). Het immense theater is gebouwd in de 4e eeuw v.C. En is bekend om zijn uitstekende akoestiek. Het is pas in 1881 opgegraven. Er kunnen 14.000 mensen zitten. Het is geweldig. Wat een groots theater. Het ziet er heel goed uit dankzij restauraties. We klimmen helemaal naar boven en hebben een weids uitzicht over het theater en de daarachter liggende groene bomen. Prachtig. De rest van het terrein is niet zoveel. Wel lekker dat het er zo rustig is. Als we het parkeerterrein zien, kan het er in de hoogseizoen wel heel erg druk worden.
Terug in Nafplion drinken we koffie op een terras en houden daarna, naar goed Grieks gebruik, siësta.
Aan het eind van de middag drinken we een wijntje op ons balkon. We genieten van het uitzicht. Daarna gaan we weer eten bij Kastro, dicht bij het hotel. We worden herkend en eten net zo lekker als gisteren.
Heerlijk is het, dat je zonder trui of jas de hele avond buiten kunt zitten.