Zaterdag 1 juniNaar Santorini

Het beste voorstel is om diezelfde middag om 13:00 uur te vertrekken naar Santorini, daar te overnachten en dan de volgende ochtend om 8:00 uur door te varen naar Naxos, waar we dan een nacht langer zullen blijven. We zijn blij, dat we gisteren al een groot gedeelte van het eiland gezien hebben.
's Morgens zitten we uitgebreid op ons balkon in de zon om een beetje bij te bruinen. Goed 12:30 uur lopen we richting de haven; eerst bij Stavros naar binnen voor de kaartjes van de boot. Bij de bakker kopen we ieder een lekker gevulde bol en we gaan bij de haven wachten. Volgens goede Griekse traditie komt de boot van de Milos-express ruim een uur te laat. Op de boot is het een beetje drukker dan de vorige dagen: het begin van het toeristenseizoen staat voor de deur en de Grieken hebben een lang weekend in verband met Orthodox Pinksteren (maandag 3 juni).
Vervolgens zullen we zeven uur varen naar Santorini. Onderweg doen we allerlei eilanden aan: Milos, Kímolos, Folégandros, Síkinos en Ios. Bij iedere haven is het elke keer weer leuk om naar al die bedrijvigheid te kijken. Soms is het op de boot frisjes door de (harde) wind, soms is het warm (uit de wind en in de zon).
Om 21:00 uur bereiken we eindelijk Santorini; we kunnen net de dorpjes zien liggen in het licht van de volle maan. Aan de andere kant gaat de zon als een rode bal onder (net naast het eiland Ios).
We worden weer verwacht en in een busje scheuren we over de haarspeldbochtige weg naar boven. Je hebt hier prachtig uitzicht op de baai met de verschillende eilanden.
Wij moeten naar Kamari aan de andere kant van het eiland. We krijgen een kamer met balkon op de begane grond met uitzicht op (jawel!) een zwembad. We wandelen het dorp in en zien hoe erg toeristisch het er is. Bij bijna ieder restaurant schalt harde muziek naar buiten. Heel uitgebreide kaarten met gerechten uit allerlei landen. Echte Griekse tentjes ontdekken we niet ontdekt. Wij gaan ergens giros eten, omdat ze dat elders niet hebben. Vervolgens wandelen we over de boulevard langs het strand. Allemaal dezelfde winkels, hotels en restaurants met obers die je naar binnen proberen te lokken.

Zondag 2 juniNaar Naxos

Goed 7:00 uur worden we naar de boot gebracht die inmiddels ligt te wachten. Prompt om tijd (7:45 uur) vertrekt hij rechtstreeks naar Naxos. Het weer is enigszins bewolkt. Jammer, het is daardoor vrij fris op de boot. Dat verandert echter snel en alle wolken verdwijnen. In de zon en uit de wind is het lekker.

NAXOS
Naxos is het grootste eiland van de Cycladen en ligt ten oosten van Paros en ten zuiden van Mykonos. Het eiland is 428 km² groot. De grootste lengte is drieëndertig kilometer en de breedte vierentwintig kilometer. Er wonen 14.000 mensen. De 1.004 meter hoge Dziá of Zas is de hoogste berg van de Cycladen.

Samen met Andros is Naxos het meest groene en vruchtbare eiland. Naxos is van zichzelf een rijk eiland. Naxos produceert een kruidige likeur, de kítro, gemaakt van citroen.Twee uur en drie kwartier later zijn we in Naxos. George is iets te laat, waardoor we al hadden besloten om maar te gaan lopen. Maar dat hoeft gelukkig dus niet. Een niet zo'n grote kamer met een nog kleiner (heel smal) balkon. We leggen onze spullen neer en gaan het dorp in. We zitten vlak bij het centrum en vlak bij het strand. Het plaatsje is erg leuk met (alweer) smalle straatjes en witte huizen. Veel bloempotten en veel poezen. Er loopt een promenade langs de haven die vol staat met terrasjes en restaurantjes. Het ziet er leuk uit. Gelukkig staan de kelners ons nergens naar binnen te praten en te wenken. We kopen de volkskrant van vrijdag en een plattegrond van Naxos. De krant lezen we op een terras bij een cola. Vervolgens kopen we bij een bakker een Frans stokbrood en bij de supermarkt ernaast kaas, ham en lemon. Op ons balkon eten we dat op.Daarna gaan we naar het strand. De eerste aanblik valt ons tegen: al die mensen! Wat een drukte. Door echter een minuut of vijf verder te lopen, komen we op een vrij leeg gedeelte waar we heerlijk kunnen bakken en wat lezen. Lekker lui dus. We kleuren aardig bij.
Daarna lopen we het centrum in voor een tapbiertje op een terras uit de wind en uit de zon. Want daar hebben we allebei even genoeg van. Op een ander terras aan de boulevard drinken we een ouzo. Weer eens wat anders!
's Avonds bij een Italiaan gegeten. Wel tzaziki, maar tonijnsalade deze keer, een souflaki en een lekkere pizza. Even flaneren over de boulevard. We zien verschillende Grieken die gemiddeld op drie stoelen zitten: op een zitten ze, de tweede gebruiken ze voor hun voeten en op de derde laten ze, zo achteloos mogelijk, hun arm rusten.

Maandag 3 juniNaxos

Weer eens een inspannend dagje. Daar zijn we aan toe na een aantal ontspannende dagen. Bij het busstation hebben we naar tijden gekeken en er blijkt om 10:00 uur een bus naar Halki te gaan. Dat ligt zo'n beetje midden op het eiland. Gelukkig zijn we vroeg bij de bus (9:45 uur), want die zit dan al aardig vol. Wij hebben de twee laatste zitplaatsen. Als de bus tegen tienen vertrekt, zit hij propvol. Veel mensen staan in het gangpad. Niet alleen toeristen, maar ook Grieken zitten erin. Een meisje komt langs voor de kaartjes.
We hebben mooi uitzicht op Naxos met het er achter liggende Paros, als we een beetje in de bergen komen.
In Halki zijn we een van de weinige passagiers die uitstappen. Op ons gemak lezen we de weinige informatie die we hebben over Halki en we besluiten om gewoon rond te lopen en uit te kijken naar een paar middeleeuwse woontorens die hier zouden moeten staan. Die vinden we te midden van veel olijfbomen.
In het plaatsje zelf hebben we veel belangstelling van de oude Griekse mannetjes die daar rondhangen. Volgens de kaart loopt er een karrenspoor richting Mili. Vlak voor Tsikalari begint die en we kunnen het makkelijk vinden. Na een poosje houdt hij echter gewoon op. We doen verschillende pogingen om verder te gaan, maar komen er niet echt uit. Op een gegeven moment lijkt niets meer op een pad en lopen we maar op ons gevoel door de struikjes. We houden er allebei bloedende benen aan over, want er staan veel prikkende planten. Daarnaast groeit er veel oregano, wat je vaak sterk ruikt. Eindelijk komen we op een beetje pad uit, maar nu weten we niet welke kant we op moeten. Na lang overleg doen we maar wat. Ondertussen komen we langs verschillende marmergroeven. Ongelofelijk wat een werk moet dat zijn (geweest).
Uiteindelijk zien we een dorpje liggen en het eerste het beste paadje dat die kant opgaat, nemen we. Onderweg eten we een heerlijk, goed vers gebleven, brood (met pitjes erop) met camembert en komkommer die we in Naxos gekocht hebben.In het dorpje is één café open, waar we wat drinken. Er zitten twee andere toeristen en bij navraag blijkt dat we in Kinídaros zijn, een dorp teveel naar het oosten. We wandelen verder/terug naar Kili, waar een kouros ligt in een groene, lommerrijke tuin. Die ligt daar al meer dan 2.500 jaar. Het is een brok marmer van een onvoltooide jongeling, die tijdens zijn eerste transport zijn been brak. Men heeft hem gewoon laten liggen. Normaal zou hij op de plaats van bestemming afgemaakt zijn door een beeldhouwer.
Via Melanes lopen we terug naar Naxos. Op het eind vlak bij het hotel (bij de zacha) genieten van een biertje en van de stoel, waar we op zitten. We zijn goed moe. Maar wat wil je: we hebben zeven uur gewandeld met twee kleine rustpauzes!
's Avonds eten we bij Farao-restaurant, heel dicht bij het hotel, zodat we niet zo ver hoeven te lopen. Om 21:00 uur zijn we er zo'n beetje en pas om 23:00 uur staan we weer buiten. Een record in Griekenland. Er komen op hetzelfde moment nogal veel mensen binnen en wij geven aan dat we alle tijd hebben. Kunnen we tenminste op ons gemak de 'kilo open wijn' opdrinken. We eten souflaki en stifado (een rundvleesschotel). Het ziet er allemaal goed verzorgd uit en het smaakt prima. Omdat we lang moeten wachten, krijgen we een gratis glaasje kítro aangeboden, de plaatselijke kruidige likeur, gemaakt van citroen.

Dinsdag 4 juniDelos, Mykonos

Voor vandaag hebben we een excursie geboekt naar de eilanden Delos en Mykonos. De boot vertrekt om 9:15 uur. Bij de bakker kopen we allebei een kaasbroodje voor onderweg.De boot vertrekt prompt op tijd en het is, volgens verwachting, vrij rustig. We hebben de zaterdag-volkskrant gekocht en om die rustig te kunnen lezen (uit de wind) gaan we binnen zitten. De mensen die voor op de boot hebben plaatsgenomen, zijn binnen een minuut daar allemaal weg.

DELOS
De Cycladen cirkelen om Delos. Het ligt ten zuiden van Mykonos. De enige bewoners zijn de bewakers. Het eiland is 3.6 km², vijf kilometer lang en de grootste breedte is dertienhonderd meter.
Delos is het heilige eiland waar Apollo werd geboren. In de oudheid vormde Delos ook een cultisch-spiritueel middelpunt voor de Grieken.

Om 10:30 uur zijn we op Delos en we kunnen tot 13:00 uur rondwandelen. In onze reisgids staat een rondgang beschreven, die we gedeeltelijk volgen. Het eiland is een groot openluchtmuseum en er zijn geen hotels. Eerst komen we langs de Stierenhal met het portaal van de tempel van de vreemde goden. Wij beklimmen de Kynthos-heuvel, honderddertien meter hoog. Vandaar uit hebben we prachtig uitzicht over de opgravingen, de mooi gekleurde zee en de rond Delos liggende Cycladen. Op de top bevindt zich een heiligdom van Zeus en Athena, waar men vroeger met rooksignalen werkte. In de antieke stad zien we bij het huis van Cleopatra en Dioskóurides mooie beelden van dit echtpaar (100 voor Chr.). Verder zien we verschillende mozaïeken o.a. met kubusmotieven, die een optisch beeld vormen. Ook is er een theater (oorspronkelijk 250 voor Chr.) dat plaats had voor 5.500 toeschouwers. Vlak daarbij bevindt zich het voormalige, overwelfde stadsriool. Aan de andere kant van het complex bezoeken we snel het terras van de Naxische Leeuwinnen, de oudste monumentale beeldhouwwerken van Griekenland, gemaakt van Naxisch marmer. Eigenlijk hebben we wat tijd tekort om alles goed te kunnen bekijken.

MYKONOS
Mykonos ligt in het midden van de Aegeïsche Zee en is 85 km² groot. De grootste breedte is tien kilometer en er wonen 5.500 mensen.
De belangrijkste bron van inkomsten is het toerisme. Daarnaast is er wat visserij en landbouw.
Mykonos-stad is eigenlijk de enige bezienswaardigheid; een groot naaktstrand is de ontmoetingsplaats van 'gays' uit alle windrichtingen.

De boot vertrekt weer op tijd. Na een half uur varen zijn we al in Mykonos, een erg toeristisch eiland. De plaats zelf is een prachtig wit stadje met veel nauwe straatjes, bloembakken enz. enz. De rest van het eiland zou alleen maar interessant zijn voor strand- en discobezoekers. Er staan vijf windmolens. We slenteren op ons gemak door alle straatjes, kopen wat te drinken en bekijken alles uitgebreid. Het blijft mooi al die kleuren! En dan al die kerken. Op een pleintje staan er maar liefst vier naast elkaar en aan de andere kant staan er nog twee. Er staan driehonderdvierenzestig kerken op dit eiland! (85 km², 5.500 inwoners.) Veel van die kerken zijn privé-bezit en worden sporadisch gebruikt.
Tegen vieren drinken we op een terras aan de haven een biertje (de duurste tot nu toe; twee keer zo duur als de goedkoopste), want we zijn moe van het slenteren. Om 16:50 uur vertrekt de boot en om 18:30 uur zijn we terug op Naxos. We gaan naar de zes meter hoge marmeren poort van een nooit voltooide Apollo-tempel uit de zesde eeuw voor Chr.