Griekenland: Cycladen
25 mei t/m 16 juni 1996
De GRIEKSE CYCLADEN bestaan uit een archipel van zo'n zesenvijftig eilanden die ruim gezien tussen Attika en Kreta liggen. Daarvan zijn er vierentwintig bewoond; de overige zijn of geheel onbewoond of worden alleen bevolkt door schapen en geiten. Ze liggen midden in de Aegeïsche Zee. Al deze eilanden zijn in wezen niets anders dan de toppen van een tijdens het Tertiair in zee verdronken gebergte.
Wij gaan 'eiland hoppen' langs diverse Griekse eilanden. Vooraf hebben we bij de NBBS een aantal nachten op de volgende eilanden geboekt:
1 Athene Het wordt uiteindelijk: | 5 Kythnos |
4 Kythnos | 2 Sifnos |
4 Sifnos | 1 Santorini |
4 Naxos | 5 Naxos |
4 Amorgós | 2 Paros |
4 Santorini | 5 Santorini |
1 Kreta | 2 Kreta |
Zaterdag 25 meiNaar Kythnos
Om 1:30 (!) uur moeten we al opstaan om op tijd op Schiphol te zijn. Het vliegtuig (Air Holland) vertrekt nl. om 5:35 uur. Het voordeel is, dat je vroeg in Griekenland bent en nog wat aan je dag hebt.
Zowel de trein als het vliegtuig vertrekken op tijd. We zijn vrij vroeg met inchecken, waardoor we plaatsen bij de nooduitgang krijgen, zodat Martijn z'n benen kwijt kan. Na drie uur en een kwartier komen we in Athene aan. Gelukkig is het er droog (we zijn met regen van huis weggegaan). Het is er wel bewolkt en er staat een fris windje. We schatten de temperatuur op zo'n 20º. Toch altijd een stuk warmer dan in Nederland.
Op het vliegveld worden we opgewacht door een mevrouw van NBBS/Island Wandering, die ons allerlei informatie geeft en tickets voor de hotels. Wij vertrekken meteen met een taxi naar Piraeus, de haven. We wilden eigenlijk een nacht in Athene blijven en morgen doorgaan, maar dan gaat er geen boot. Dus varen we meteen naar Kythnos, waar we vijf in plaats van vier nachten zullen blijven.
In de haven moeten we twee uur wachten voordat de boot vertrekt en we strijken op een terrasje neer. We drinken koffie en laten de Griekse sfeer op ons in werken.
Goed 13:30 uur gaan we op zoek naar de boot Anémos, die ons naar Kythnos zal varen. We vinden hem vrij snel en gaan boven op het dek zitten. Er is bijna niemand op de boot. Door de wind die er staat, is het frisjes en we trekken onze truien aan. We zullen drie uur en een kwartier varen (tweeënvijftig zeemijl). Het is een mooi gezicht op zee met al die kusten en eilandjes. Langzamerhand trekken de wolken weg en wordt het zonnig. Daardoor lijkt alles meteen nog mooier.
KYTHNOS
Kythnos ligt ten zuiden van Kea en ten noorden van Sérifos in het westen van de Cycladen. Het heeft een oppervlakte van 86 km² en er wonen 1.600 mensen.
Kythnos staat bekend om zijn geneeskrachtige bronnen in Loutrá; deze worden door veel Grieken bezocht die hier genezing zoeken.
Op Kythnos worden we opgewacht door de eigenaar van het hotel. Hij laadt onze bagage (en die van vier Nederlandse vrouwen die gelijk met ons zijn gekomen) in een auto en wij mogen lopen naar het hotel, zo'n honderd meter verderop. Een leuk hotelletje met een kleine kamer en een balkon met uitzicht op de haven. Heel mooi. Op het terras voor het hotel drinken we meteen een (Amstel) biertje (800 drachmen/ƒ 6 voor twee halve liters). Op alle eilanden verkopen ze Amstel en Heineken. Meestal is er niet meer keus. Heerlijk zit je daar. Lekkere temperatuur, mooi uitzicht. Het plaatsje heet Mericha en is typisch Grieks met veel vissersbootjes in de haven.
Tegen zessen wandelen we het dorpje wat rond en gaan vervolgens op een terras aan het water zitten om wat te eten. We worden meegenomen naar de keuken, zodat we een keus kunnen maken uit het aanbod, want een menukaart hebben ze niet. De prijs krijg je pas te zien bij de rekening. We namen tzaziki, garnalensalade, Griekse salade, souflaki, kotelet en bier. Het smaakt ons uitstekend. Voor het geheel zijn we 6.300 drachmen kwijt (ƒ 46). We krijgen het wel wat fris in onze korte broeken en T-shirts. We gaan daarom snel terug naar het hotel. Omdat we zo moe zijn, tenslotte hebben we bijna een nacht gemist, gaan we tegen negenen al slapen. We hebben het echt nodig, want we snurken tot de volgende dag 8:30 uur.
Zondag 26 meiKythnos
Buiten in de zon op het terras met uitzicht op de haven genieten we van ons ontbijt. We krijgen een paar sneetjes brood met boter en jam en koffie en jus d'orange. We zitten daar lekker een uurtje en gaan dan naar de winkel. We kopen wat kaas, sinaasappels en water. Bij de bakker nemen we een brood, maar dat blijkt later meer toost te zijn, een soort scheepsbeschuit. Daarna pakken we de rugzakken in en wandelen we naar een strandje even verderop. Het uitzicht onderweg is prachtig. Vooral door de bloeiende roze oleanders, paarse distels, klaprozen en een soort gele dotters.
In het begin hebben we het strand voor ons alleen, tussen de middag komen er een paar anderen. We liggen een uur in de zon en zoeken vervolgens de schaduw op. Door de wind die er staat, is het er vrij fris en moet je wat kleren aantrekken.
Als we terugkomen bij het hotel zit het hele terras propvol. Wij gaan dan maar eerst douchen. Er is alleen 's avonds warm water. Als we boven zijn, horen we de fluit van een boot en er komt zo'n grote (hele volle) boot binnenvaren. Iedereen en alles stapt op, ook veel auto's en brommers, en vertrekt. Als wij beneden komen, hebben we het terras voor ons alleen. Het bier smaakt prima!
's Avonds eten we weer aan het strand. Dit maal bij de buren van gisteren. We nemen tzaziki, tamaro-salade, Griekse salade, moussaká, lamsvlees en een halve liter witte wijn. Vooraf krijgen we ieder een ouzo gratis. Kosten 5.400 drachmen/ƒ 40. We zitten hartstikke mooi: dicht aan het water met uitzicht op het dorpje en het is wat minder fris dan gisteren, doordat er weinig wind staat. Op de terugweg naar het hotel (ca. tweehonderd meter) kopen we bij de super blikjes bier en cola, die we op ons balkon opdrinken. 's Avonds worden we regelmatig wakker van de muggen en de discomuziek. Gelukkig gaat die niet de hele nacht door.
Maandag 27 meiKythnos
We ontbijten weer gezellig op het terras met uitzicht op de haven. Heerlijk ontspannen is dat.
We hebben geïnformeerd naar bussen die naar Loutrá zouden gaan, maar die vertrekken om 8:00 uur 's morgens en 'ergens' in de loop van de dag. We besluiten tot een taxi. We vragen dat aan onze hoteleigenaresse. Die gaat de straat op, roept iemand anders en die gaat de taxichauffeur waarschuwen. In een kwartier zijn we in Loutrá. Er is een soort eenheidsprijs voor de taxi: 2.000 drachmen.
Loutrá is niet veel. Een aardige haven, maar verder weinig te zien. Het lijkt een stuk toeristischer dan Mericha met allemaal restaurantjes aan de haven. Het schijnt dat veel Grieken daar naar toe gaan voor het bronwater.
Na een ijsje beginnen we aan de wandeling terug naar Mericha (ca. vijftien kilometer). Tot aan Chora (Kythnos) kunnen we via ezelpaadjes hele stukken afsnijden. Dat loopt veel gezelliger dan de asfaltwegen; we komen verschillende boeren op ezels tegen.
Kythnos is een fantastisch dorpje. Hartstikke leuke kleine, smalle straatjes, die beschilderd zijn met bloemen. Veel huizen zijn wit met blauw, een enkeling wit met rood. Een prachtig gezicht. We dwalen er een hele tijd rond en genieten van het dorpje. Uiteindelijk gaan we op een terrasje zitten om wat te drinken. Daarna gaan we naar een supermarkt om wat te drinken te kopen voor de rest van de wandeling en meteen naar het postkantoor voor het wisselen van twee girokaarten, want er is op het eiland geen pinautomaat. Bij een bakker kopen we twee kaasmomo's, die we onderweg naar Mericha opeten. Lekker.We kunnen een stuk afsnijden via het ons reeds bekende strand. Dat doen we natuurlijk en gaan gelijk een poosje aan het strand liggen om wat bij te kleuren. Het strand is weer zo goed als verlaten.
We zijn te vroeg bij het hotel (goed 16:00 uur) waar het siëstatijd is. Op de minder toeristische eilanden is alles tussen 14:00 uur en 17:00 uur dicht. We gaan op het terras zitten, waar genoeg te zien is, dus is het niet zo erg. Lia is even naar de overkant van de baai gelopen om een foto van de kerk te maken die nu in de zon ligt.
Daarna drinken we een biertje en vragen we ons af wat iedereen toch drinkt: grote glazen met bruin spul met een schuimkraag. Je drinkt het met een rietje. Toevallig hebben we er een paar weken geleden thuis over gelezen in de krant, maar we zijn allebei vergeten wat het eigenlijk is. We gaan het in ieder geval een keer uitproberen.
's Avonds eten we bij een restaurant waar voornamelijk Grieken komen. Dat is erg leuk en bovendien zitten we uit de wind. We zijn er intussen achter dat de Grieken pas na negenen gaan eten. Men vraagt altijd eerst waar je vandaan komt en waarschijnlijk afhankelijk van het antwoord, vertellen ze wat ze hebben, mag je in de keuken kijken of krijg je de kaart. Ons wordt wat verteld en we besluiten tot tzaziki, Griekse salade, retsína en een lamsschotel, de specialiteit van het eiland. Wat klaar is, wordt meteen gebracht. Men kent geen echte gangen en alles wat op tafel staat, is voor iedereen. Het smaakt wederom prima en het wordt steeds goedkoper (5.000 drachmen). Op de terugweg halen we bij de super een fles wijn, twee glazen en een fles koud water. Op ons balkonnetje drinken we dat lekker op. Tegen elven gaan we naar bed en we krijgen 's nachts weer enigszins last van de muggen. Maar dat komt ervan als je de deuren en de luiken open laat staan.