Griekenland: Chalkidiki
27 augustus t/m 12 september 2019
We willen naar Griekenland. Dat is zes jaar geleden; veel te lang geleden. Waar gaan we naar toe? We zijn al op veel plaatsen geweest. We laten ons leiden door de vliegtijden. We hebben geen zin om ’s morgens om vijf of zes uur te vliegen. Als het niet hoeft…. We kiezen voor een vlucht op Thessaloniki, midden op de dag. We huren een auto en boeken verschillende onderkomens op CHALKIDIKI. Dat is een schiereiland in Grieks Macedonië in de vorm van een handpalm met drie vingers: Kassandra, Sithonia en Ayion Oros met het religieuze Athos. Dat is een monnikenrepubliek waar vrouwen niet welkom zijn. Zelfs geen vrouwelijke dieren. Alleen kippen, want ze hebben de eierschalen nodig voor het schilderen van iconen.
Dinsdag 27 augustusNaar Pefkochori (Kassandra)
De vlucht gaat voorspoedig en om 16:00 uur landen we in Thessaloniki. We halen de auto op en rijden naar Pefkochori op de westelijke ‘vinger’ Kassandra. De weg is goed en het is niet druk. Het is 95 km en we doen er 1u15 over. Het is net zo warm als in Nederland, meer dan 30°.
We hebben een appartement met zwembad en balkon waar we ons installeren. We zitten op ons balkon met uitzicht op het zwembad met een flesje wijn, dat men in de koelkast heeft gezet om ons welkom te heten. Leuk.
We wandelen de plaats in en zien verschillende supermarkten erg dichtbij zitten. Het strand is ook niet ver. Er is geen hoogbouw in Pefkochori, maar wel heel veel hotels en appartementen. Overal zitten mensen op terrasjes. Bijna alleen maar Grieken. Hoewel, er staan veel Servische en andere Oost-Europese auto’s. Het is er vrij druk. Wij dwalen wat rond en gaan dan naar het plein wat verder van de zee verwijderd, dat bekend staat als het oude dorpscentrum. Er zijn een paar restaurantjes met terrassen. Erg gezellig. Grieken eten pas na negenen. Het is bijna zo laat en er is nog ruimte genoeg. Bij de pizzeria met fel licht dicht bij strand was het om 20:00 uur al afgeladen vol. Op het plein hangt sfeerverlichting en het is er gezellig. Er komen voornamelijk Grieken. Tegen half tien zit alles vol. Kleine kinderen komen gewoon mee.
Wij zitten bij Ouzeri Las-Pas. De kaart vermeldt voornamelijk voorgerechten, vis en drank. Eén personeelslid spreekt goed Engels en die vertelt, dat tijdens een juli-storm de menu’s zijn vernietigd. Ze waren erg blij, dat er geen persoonlijke ongelukken waren gebeurd. Er blijken ook vleesgerechten te zijn. We nemen stifado en een lamsschotel met kaas. Er is ook een kind, dat de klanten bedient. Onze bierbestelling vertelt hij wel verder, maar brengt dat zelf niet. We krijgen gratis watermeloen als toetje. Een halve liter tapbier kost € 3. Brood kost € 1 en het gebruik van tafel en servies € 3 p.p. Totaal zijn we € 40 kwijt. We halen nog wat bier bij een winkeltje voor op ons balkon. Het is buiten stukken lekkerder dan binnen. We zetten alle ramen deuren open tot we naar bed gaan en doen dan de airco aan.
Het is een zwoele avond.
Woensdag 28 augustusPefkochori
Aan het eind van de ochtend wandelen we nogmaals het kleine centrum door. Het smalle strand is erg druk. Iedereen heeft een parasol staan. Leuk, al die verschillende kleuren. Hier aan het strand is het een stuk duurder dan een paar honderd meter landinwaarts. Maar dat is overal zo.
Er staat een mooie orthodoxe kerk.
Daarna zitten we een poos op ons balkon. Dat ligt de hele dag in de schaduw en soms voelen we een klein beetje wind. We kijken uit op het zwembad en de stoelen die er om heen staan. We zitten op de tweede verdieping en kunnen alles goed gadeslaan.
We doen niet veel vandaag. Drinken een biertje bij de Irish Pub en eten bij, hoe kan het ook anders, bij een Griek. Daarna kijken we naar Ajax, die de laatste voorronde voor de Champions League door komt. We zitten in een klein internetcafeetje waar alleen mannen zitten die voor de tegenstander zijn. Als Ajax 2-0 scoort, loopt de hele zaak leeg.
Donderdag 29 augustusPefkochori
Het ontbijt is naast het zwembad.
Daarna gaan we bij het zwembad onder een enorme parasol zitten. Gelukkig zijn er genoeg ligstoelen en worden ze niet 'gereserveerd' door handdoeken. We lezen, eten een ijsje, drinken water, kijken naar de kinderen in het zwembad, lezen, lopen een stukje, lezen, drinken water. Zo komen we de dag wel door.
Aan het eind van de middag drinken we weer een halve liter tapbier in de Irish pub. De hele dag is het overal erg rustig, veel stiller dan gisteren. Dat geldt niet voor de pub waar het gezellig druk is. De bediening maakt ons duidelijk, dat de berg Athos te zien is achter het schiereiland Sithonia. Mooi.
We gaan eten op het oude Griekse plein waar het ook erg druk is. We vinden een mooi plekje aan een tweepersoons tafeltje en wachten rustig af. Het personeel loopt zich een slag in de rondte. We kunnen vrij snel bestellen en nog sneller krijgen we de wijn. Het maakt ons niet uit wanneer het eten komt. We zitten heerlijk op het plein onder de groene planten. We bestellen de gerechten in het Engels en de wijn in het Grieks. Vragen ze of we droge of zoete wijn willen. In het Grieks. Lachen, want dat verstaan we natuurlijk niet. Zij vinden het ook leuk. Heerlijk eten, alleen veel te veel. De rekening klopt niet helemaal. Als wij melden, dat er een halve liter wijn te weinig op staat, wordt er € 2,50 extra gerekend i.p.v. € 5. Ze zijn erg blij met onze fooi. € 30 voor twee voorgerechten, twee hoofdgerechten, een liter wijn en fooi.
Het internetcafé zit nu helemaal afgeladen vol. Een Griekse ploeg speelt.
Vrijdag 30 augustusPefkochori
Rustige dag bij het zwembad. Lekker ontspannen.
We drinken en eten ’s avonds op het Griekse plein. Bij één tent staat een tafel gedekt voor een man of veertig. Er komt ook een band. Hier gaan we dus niet naar toe. Door de muziek kun je elkaar waarschijnlijk niet meer verstaan. Wij horen hem nog goed in de Ouzeri een stukje verder. Er staan allerlei gebouwen tussen en dat dempt ook nog. Heerlijk om elke avond buiten te kunnen zitten. Lekkere temperatuur en geen wind.
We eten vandaag alleen een paar voorgerechten. Dat is meer dan genoeg. We krijgen een glaasje ouzo toe.
Zaterdag 31 augustusNaar Sarti (Sithonia)
Na het ontbijt vertrekken we naar Sarti op Sithonia, de middelvinger van Chalkidiki. Het is vrij rustig op de weg. We zien zowaar een paar wolkjes. In Olynthos bezoeken we een oude opgraving van de antieke stad. Deze werd in 348 v.Chr. verwoest. Er is een vrijwilliger die uitleg geeft. Dat is wel nodig, want zo heel veel is er niet te zien. Maar met tekeningen hoe het er uit gezien heeft, krijg je wel een indruk. Er liggen een paar mooie mozaïeken. Als ik de Grieken was, zette ik er een afdakje boven tegen de zon.
Men had in de vijfde eeuw v.Chr. al een ingenieus plan bedacht voor de ligging van de huizen (slaapvertrekken op het noorden), de straten (in de windrichting om de meeste wind te vangen) en de riolering.
In Sarti zitten we midden in het centrum in een appartement. De straten zijn smal en hebben tweerichtingsverkeer, wat dus niet past. Gelukkig is het niet druk en tegenliggers worden ontweken. Parkeren is nu nog geen probleem; later op de middag en de avond wel. We vinden een mooi plekje waar hij de hele dag in de schaduw staat. Ook ons balkon ligt gunstig t.o.v. de zon. Dat treffen we weer. We maken een rondje door de plaats en vinden het er een stuk leuker uitzien dan Pefkochori. Mooiere stranden met ook hier veel strandtenten, maar ze zijn gezelliger aangekleed. We vragen ons wel af hoe al die tafeltjes bezet moeten raken. Hoe kan men hier van leven? Ook heel veel bakkertjes en ijstentjes.
Nadeel is dat hier muggen zitten. We drinken bier in een strandtent met uitzicht op de berg Athos.
Er is hele goede wifi in tegenstelling tot Pefkochori. Daar was wel weer een zwembad.
We willen gaan eten bij de beste taverne in de plaats, maar die zit natuurlijk vol. Bij het strand zit ook een Griek met lekker eten. We bestellen twee voorgerechten, een hoofdgerecht en een kilo open wijn. € 30 zijn we kwijt.
Thuis op ons balkon drinken we nog een afzakkertje.
Zondag 1 septemberSarti
In dit hotel is geen ontbijt. We hebben wel een keukentje en binnen honderd meter zitten drie supermarkten, maar we gaan ontbijten bij de bakker. Ondanks de zondag is deze gewoon open en het is er zelfs erg druk. Er is heel veel keus uit allerlei soorten broodjes, koeken en gebak. We bestellen allebei een typisch Grieks broodje. Zij zijn wel erg groot en eigenlijk was eentje wel genoeg voor samen geweest. Ze kosten wel € 1,70 per stuk. Een dubbele espresso is € 2. Leuke prijzen.
We gaan wandelen en verkennen de kust. Bij een uitzichtpunt staan een paar kleine blauwe kapelletjes, een groot wit kruis en een wapperende Griekse vlag. We zien verschillende baaien. De een met erg rustig water waar tal van parasols staan en waar het druk is met zwemmende kinderen. De ander met grotere golven met een enkele zwemmer. We hebben mooi uitzicht op Sarti.
We lopen het dorp rond, zien de kerk, tal van terrasjes en winkeltjes. Het is nog steeds erg warm. Op ons balkon zitten we heerlijk in de schaduw en een beetje wind. We halen water bij de supermarkt en een fles van anderhalve liter is zo leeg.
We zitten aan het eind van de middag bij de Sportbar, die in het voetgangersgedeelte ligt. Het is erg druk, zowel in de bar als op straat. In de bar hangen grote tv-toestellen die Engels, Spaans, Duits en Italiaans voetbal uitzenden (zonder geluid). We bekritiseren alle mensen die langs komen. Sommige zijn veel te bloot, sommige hebben te korte broeken aan zodat de billen er onderuit piepen (geen gezicht), velen zijn veel te dik, sommige hebben veel te opvallend (vaak rood) geverfd haar, de meesten zijn oké. De buren krijgen bij het bier een bakje pinda's. Ze zeggen, dat ze chips willen en dat krijgen ze er bij. Als vervolgens ons bier wordt gebracht krijgen wij ook twee bakjes.
Maandag 2 septemberSarti
We verkennen vandaag het schiereiland. We rijden over een goede asfaltweg naar Parthenoas, dat aan de westkant ligt. Het is een authentiek dorpje met natuurstenen weggetjes. Er liggen wat huizen en voor zo’n dorpje heel wat tavernes. We willen ook naar Porto Carras, maar de wegwijzers sturen je naar een enorm resort annex casino. Dat doen we dus niet. In Porto Koufo is een aardig haventje. Als we verder rijden, zien we langs de weg een heel stuk strand van drie meter breed. Auto’s half in de berm, half op het strand en er naast liggen mensen te bakken.
Soms zijn er mooie uitzichten op de kust en overal zien we de berg Athos liggen. Veel is er verder niet te zien.
De rest van de dag doen we niet veel. Zitten op ons balkon, lezen wat, kijken naar voorbijgangers.
Dinsdag 3 septemberSarti
Na het ontbijt maken we een wandeling langs het strand. Het weer blijft onveranderd zonnig en warm. We eten een ijsje.
Overdag is het vooral druk op het strand. Aan het begin van de avond gaat iedereen flaneren. Tussen 20:30 en 22:00 uur is het topdrukte in de restaurants. Ook lopen veel mensen rond met een kleine doos met een stuk pizza er in.
Als we bier drinken bij de Sportbar, krijgen we daar een glas ouzo met ijs bij. Beetje vreemde combinatie vinden wij. Serviërs krijgen een glaasje ouzo zonder ijs, dat ze drinken als een shotje. Ze kennen ons; we krijgen nog steeds twee bakjes met borrelhapjes.
Er zitten heel veel Serviërs, Bulgaren, Hongaren, Roemenen en Noord-Macedoniërs. Weinig Nederlanders.