Bulgarije

22 mei t/m 3 juni 2022

We maken een rondreis door BULGARIJE waar we het Rozenfestival bezoeken. Dit is één van de meest kleur- en geurrijke feesten van het land, dat slechts één keer per jaar wordt gehouden, in het laatste weekend van mei.
Vanuit Sofia rijden we naar allerlei hoogtepunten van het land zoals de prachtige tsarenstad Veliko Tarnovo, het kleurrijke stadje Karlovo, het historische centrum van Plovdiv en het indrukwekkende Rila-klooster.

Zondag 22 mei Naar Schiphol
Afgelopen weken zijn er grote problemen geweest op Schiphol. De wachtrijen om binnen te komen, liepen enorm op. Omdat wij morgenvroeg om 10:15 uur vertrekken, willen we uiterlijk om 7:00 uur op Schiphol zijn. Op zich zou 7:00 uur moeten lukken, maar er zijn dit weekend werkzaamheden aan het spoor tot maandagochtend 2:00 uur. Als dat een paar uur uitloopt, hebben we een probleem. Gezien de problemen van de afgelopen weken, hebben we er weinig vertrouwen in en boeken een hotel vlakbij Schiphol met een gratis pendeldienst. We hebben dat eerder gedaan bij CitizenM maar die is op dit moment zo belachelijk duur dat we dat niet willen. We komen uit bij Ibis Styles Amsterdam Airport. We zullen zien.
Eind van de middag komen we aan. Met de pendelbus worden we naar het hotel gebracht. We krijgen een mooie kamer. Later gaan we naar de bar voor bier en eten. Het is er rustig. Ondertussen kijken we naar voetbal op de tv.
We gaan vroeg slapen.

Maandag 23 mei Naar Sofia
Om 6:40 uur staat de pendelbus weer klaar en gaan we naar de luchthaven. We hadden afgelopen maand veel verhalen gehoord over enorme rijen. We zijn dan ook blij verrast als er bij de incheckrij slechts zes mensen voor ons zijn. Even later voegt vriend Gerard zich bij ons. De balie gaat drie uur voor vertrek open en binnen vijf minuten zijn we klaar.
Maar te vroeg gejuicht: de rij bij de handbagagecontrole is enorm. Halverwege valt er iemand flauw. Het schijnt dat 30% van de medewerkers er niet is. Een uur en twintig minuten voor de bagagecontrole plus tien minuten voor de paspoortcontrole. Later horen we verhalen dat deze tijd kort is geweest. Maar we zijn binnen en hebben we nog tijd voor een kop koffie en een broodje.
Wij zitten op tijd in het vliegtuig, maar niet iedereen. De laatsten komen ruim een half uur te laat. Dan is het handig dat je ruimbagage hebt, want dan vertrekken ze niet zonder jou. Anders zouden ze eerst de bagage weer uit het ruim moeten halen. Al met al vertrekken we een uur te laat.
Je mag nu wel een fles water meenemen in het vliegtuig. Dat is dan weer handig.
We zetten onze klokjes een uur vooruit.
In Sofia (Sóffia zeggen ze hier) zitten we in het Park Hotel in het centrum. We droppen onze spullen en gaan met Gerard een ommetje maken. We lopen door het voetgangersgebied over de Vitosha Boulevard richting de Sveta Nedelya-kathedraal. De huizen zijn oud. Wel veel moderne winkels van bekende merken. Veel eettentjes met veel mensen, maar weinig terrassen waar men alleen wat drinkt. We kijken uitgebreid rond en belanden uiteindelijk op een terras waar ze verschillende tapbieren verkopen. We gaan voor het plaatselijke bier Primator. Een halve liter voor € 4. Ze smaken prima.
In het hotel hebben we een groepsbijeenkomst met twaalf Nederlanders en twaalf Vlamingen. Het lijkt een gezellige groep. We krijgen een glaasje bubbels en koekjes. We eten in het restaurant van het hotel een driegangendiner. We drinken er een rode Bulgaarse wijn bij. Lekker.
Weer vroeg slapen.

Dinsdag 24 mei Sofia
Het ontbijt is zeer uitgebreid en lekker. We eten zo veel dat we niet hoeven te lunchen vandaag.
Het is vandaag een feestdag in Bulgarije: de 'Dag van de Bulgaarse Cultuur en Alfabet'. Dit wordt groots gevierd en vooral in Sofia wordt het erg druk. Iedereen is vrij en er zijn een hoop festiviteiten.
Het is een mooie zonnige dag en een graad of 26.
We zouden de dag beginnen met een bezoek aan de Boyanska Curkva, een middeleeuws kerkje uit de 13de eeuw dat op de Werelderfgoedlijst staat. Maar omdat men hier veel mensen verwacht, gaan we eerst naar het Nationaal Historisch Museum. De bewakers weten niet of het open is, maar omdat het personeel niet is op komen dagen, verwachten ze dat het vandaag gesloten is. Dan toch maar naar de kerk. We moeten even wachten, krijgen de achtergrondgeschiedenis te horen en mogen vervolgens in twee groepen naar binnen. De fresco’s zijn erg gevoelig voor licht en vocht en mogen niet gefotografeerd worden. Alle muren en plafonds van de kerk zijn bedekt met fresco's. Het ziet er geweldig uit. We mogen maar tien minuten binnen blijven.
We rijden met de bus terug naar het centrum, maar dat is helemaal afgezet in verband met de feestdag. Het laatste stukje gaan we daarom met de metro.
We maken een wandeling langs de vele historische gebouwen. We beginnen bij de Alexander Nevski-kathedraal, de grootste en belangrijkste van Bulgarije. Deze is beroemd om de vergulde koepels, prachtige iconen en vele, indrukwekkende fresco's. De straten in de buurt zijn van gele stenen gemaakt die, door het ontbreken van verkeer, nu goed te zien zijn. Heel apart.
Bij het Ivan Vazoz Nationaal Theater staat een podium waar mensen in klederdracht dansen en muziek maken. Mooi.
Verder zien we o.a. de universiteit, het parlementsgebouw, de Russische Sint Nikolas-kerk, de Heilige Synode, de St. Sofia-kerk, het standbeeld van de bevrijder Alexander de 2de op een paard en de uit de Romeinse tijd stammende St. Joris-kerk. Er rijden hier ook trolleybussen.
Dan is het tijd voor een rustpauze op een terras. Daarna lopen we naar het noorden en zien de Banya Bashi-moskee en het oude badhuis dat nu het Historisch Museum is. De buitenkant is erg mooi. Dat geldt ook voor de overdekte markt en de Sofia Synagoge. We zien hier verschillende muurschilderingen. Erg mooi.

Woensdag 25 mei Naar Pravets - Pleven - Veliko Tarnovo
Vandaag verlaten wij Sofia en rijden we naar het oosten door de uitlopers van het Balkangebergte. Het is overal erg groen en weer een zonnige, warme dag.
We bezoeken in Pravets het geboortehuis van Todor Zhivkov, de oud communistische leider die tientallen jaren de macht had van het totalitair regime in het land. Er is ook een pakjespaleis, gevuld met cadeaus van allerlei staatshoofden.
We maken een boottocht van drie kwartier in het Zlatna Panega Eco-park. Er zijn twee paden naar beneden, een makkelijke voor kleine kinderen en oude oma’s en een lastigere, maar voor ons goed te doen. We zien een blauwe ijsvogel, blauwe vlinders, blauwe libellen, reigers, roofvogels, rivierschildpadden, kwikstaarten, eendjes en paddenstoelen.
In Pleven hebben we lunchpauze. Samen met Gerard belanden we op een terras voor een halve liter Paulaner. Kost hier maar € 2,50. Het wordt steeds goedkoper.
We lopen wat rond, zien veel fonteinen, het St. George The Conqueror Chapel Mausoleum en de oude St. Nikolai-kerk. Ook hier zijn binnen veel mooie fresco’s te zien. Het Panorama Museum, een bijzonder cilindervormig monument, is precies zo gevormd als het Museum Panorama Mesdag in Den Haag. Het museum hier is onthuld in 1977, 100 jaar na de vrijding van Bulgarije van de Ottomaanse bezetting. We zien een driedimensionale weergave van de veldslag uit die tijd.
We rijden door naar Veliko Tarnovo, de tsarenstad en voormalige hoofdstad van het Tweede Bulgaarse rijk. Ons hotel heeft een zwembad en onze kamer kijkt uit op het Tsarevets Fort op een heuvel dat we morgen gaan bezoeken.

Donderdag 26 mei Naar Arbanassi
We bekijken Veliko Tarnovo dat één van de plaatsen in Bulgarije is waar de rijkdom van de middeleeuwen goed bewaard is gebleven. De Bisschopskerk, Narivity of the Mother of God Cathedral, met z’n groene daken springt er uit.
Wij beginnen met een bezoek aan Tarnovo, de ruïnes van de oude vestiging Tsarevets, mooi gelegen op een heuvel boven de stad. Beneden ligt de Yantra rivier. De oude Byzantijnse stad is eind 14de eeuw verwoest door de Ottomanen en een paar delen zijn gerenoveerd, zodat we enig idee krijgen van het leven in de tijd. De kerk op de top van de heuvel is versierd met heel aparte fresco’s.
We nemen een koffiepauze in een hotel. Het is een viersterrenrestaurant en je kunt er alleen met euro ’s betalen. Over levs doen ze moeilijk. Het moet niet gekker worden. We lopen de straat af en zien een klein winkeltje met een koelkastwand en talloze flesjes frisdrank. 3 flesjes cola voor 4,50 lev, € 2,25.
Vervolgens wandelen wij verder door smalle straatjes, langs oude kerken en gebouwen en bewonderen de prachtig gelegen stenen huizen, trapsgewijs gebouwd op de heuvels van de stad. In de oude ambachtsstraat ‘Samovodska Charshia’ genieten wij van de kleurrijke en authentieke huizen, ambachtswerkplaatsen en souvenirwinkeltjes. Er is een winkel met festivalkleding. Die feesten vinden plaats in januari. Dat houden we in ons achterhoofd. De Peter en Pauluskerk uit de 13de eeuw heeft hele oude fresco ‘s. Heel mooi.
Heerlijke lunch. Gelukkig maar twee gangen en met een heerlijk chocoladetoetje. We groeien hier dicht als we niet uitkijken.
's Middags rijden we naar het vlakbij gelegen Arbanassi, een museumdorp dat in de 17de en de 18de eeuw een van de rijkste plaatsen van het land was. We bezoeken onder andere het indrukwekkende, half in de grond gebouwde kerkje ‘De Geboorte van Christus’ uit de 17de eeuw. De kerken mochten vroeger niet hoger gebouwd worden dan de minaretten van de moskee en moesten onopvallend zijn. Daarom werden ze vaak in de grond uitgegraven en van binnen zeer rijkelijk versierd.
We kijken een oud koopmanshuis, nu een museum, waar we zien hoe 300 jaar geleden de rijke handelaren uit Arbanassi geleefd hebben.
Terug in het hotel in Veliko Tarnovo gaat Martijn zwemmen. Daarna drinken we een biertje op het terras er naast. Het wordt steeds goedkoper € 1,45 voor een halve liter.

Vrijdag 27 mei Naar Tryavna - Etara - Shipka - Kazanlak - Hissar
We gaan naar het pittoreske plaatsje Tryavna, dat midden in het Balkan gebergte ligt. Het oude stadje bereikte rond de 18de eeuw een ongekende welvaart door de goudsmeedkunst, de houtbewerkers en de iconenschilders. Het heeft een aardig centrum met authentieke houten huizen en een mooie stenen brug bij de Klokkentoren. We zien een oud koopmanshuis met twee verschillende houten zonneplafonds.
Vervolgens rijden we naar het Nationaal Openluchtmuseum Etara, waar nagebouwde werkplaatsen staan met authentieke werktuigen. We krijgen een beeld hoe vroeger oude ambachten werden uitgevoerd zoals zilversmid, iconenschilder, pottenbakker en houtsnijder.
Overal zien we kwastjes en poppetjes van wit en rood garen (wit staat voor vrouw, rood voor man) in de bomen hangen, zogenaamde martenitsas. Het zijn kleine cadeautjes die men elkaar geeft op Baba Marta Day, 1 maart, en draagt totdat ze voor het eerst een ooievaar, zwaluw of bloeiende boom zien. Het markeert het begin van de lente.
We rijden omhoog, naar de Shipka-pas waar een groot monument staat om de gesneuvelden van de bevrijdingsoorlog in 1877 te gedenken. Hierbij hoort de kerk ‘De Geboorte van Christus’, ook bekend als de 'Russische kerk met de gouden koepels' of het 'Shipka-klooster'. Zowel van buiten als van binnen is deze erg mooi.
We zijn intussen in de Rozenvallei en stoppen bij een museum waar we rozenlikeur en rozenfruit proeven.
De vallei heeft de ideale omstandigheden voor het telen van rozen. De rozenolie die hier gemaakt wordt is de duurste ter wereld. Voor het maken van één liter olie zijn er tussen de drie en zes ton aan rozenblaadjes nodig. Een liter kost ongeveer € 6.000.
In Kazanlak brengen wij een bezoek aan de replica van de indrukwekkende graftombe van Kazanlak, die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. De hele omgeving ligt bezaaid met duizenden grafheuvels waar Thracische koningen en edelen begraven liggen. Ze zijn pas in de afgelopen decennia ontdekt. De tombes werden gebouwd van grote stenen blokken, versierd met prachtige tekeningen en fresco's en daarna volgestopt met gouden en zilveren sierraden en voorwerpen, die de overledene nodig had tijdens zijn reis naar het hiernamaals. De vallei staat bekend als het Dal van de Thracische koningen. Zeer bijzonder.
Het is nog vijf kwartier rijden naar Hissar waar ons hotel voor de komende twee nachten staat.

Zaterdag 28 mei Rozenfestival en de Rozenvallei
Het weer is tot nu toe zonnig en warm, rond de 30°.
Vandaag is de dag van het Rozenfestival. Er zijn er twee, volgende week ook eentje, en er is natuurlijk een strijd welke het mooiste en beste is. Wij zijn vandaag in Karlovo.
Het valt ons mee met de drukte. De Japanners zijn er dit jaar nog niet en dat schijnt veel uit te maken. Er is in de krant al aangekondigd dat er mensen uit Nederland en België aanwezig zullen zijn. Er zijn ook televisieploegen aanwezig. Aan het begin staat een grote boog met een paar vrouwen in klederdracht die iedereen brood en tsjoebritsa (een soort bonenkruid) aanbieden. Je breekt een stukje brood af en doopt dat in het zout. Het is de traditionele manier om gasten te verwelkomen.
De rozen worden in de vroege ochtend geplukt. Het zijn de beroemde roze Rosa Damascena rozen, het nationaal symbool van Bulgarije. Ze ruiken heel sterk. Anders dan de rozen bij ons.
De plaatselijke bevolking is in klederdracht en versierd met rozen. Er wordt muziek gemaakt waar bij gedanst wordt. Er is een groep die grote maskers op het hoofd en grote koeienbellen om de heupen dragen die luid klingelen.
Er zijn verschillende doedelzakspelers en er zijn vroeger competities geweest met Schotten om te kunnen bepalen waar die het eerst waren. Omdat de Schotten wel op de Bulgaarse doedels kunnen spelen en de Bulgaren niet op de Schotse, zeggen ze dat de Bulgaarse simpeler zijn en dus ouder.
De Rozenkoningin is gekozen. Ze moet het hele jaar mooi zijn, overal poseren en veel lachen.
Tijdens het Rozenfestival schijnt het elk jaar te regenen. Ook zo vandaag. Er valt een drupje regen en er zijn mensen die meteen in de bus gaan zitten.
In het centrum van Karlovo is een processie met mensen in klederdracht, dans en muziek. Wij gaan achter de optocht aan en komen op het centrale plein waar wij op gereserveerde stoelen mogen zitten. Nog meer optredens in weer andere kostuums. Erg mooi.
Dan gaan we naar een huis waar allerlei rozenproducten worden getoond. Ze laten zien hoe olie wordt gemaakt en we mogen dingen proeven zoals rozensnoep, rozenjam, rozenwijn, rozenraki. Ook hier weer optredens met op het eind een spetterende show van dik vijf minuten van dansende mannen en vrouwen. Prachtig. Hier een videoverslag.
In een restaurant krijgen we een viergangenlunch met ook weer raki.
Bulgaren eten en drinken veel en de lunch is belangrijkste maaltijd. Ze kunnen gemakkelijk zes uur aan tafel zitten. Wij vinden twee keer per dag een stevige driegangenmaaltijd teveel van het goede.

Zondag 29 mei Naar Hissar - Starosel - Bachkovo-klooster – Plovdiv
Eerst gaan we naar de kerk tegenover het hotel. De plaatselijke geestelijke heeft zelf geregeld dat alles is gerestaureerd en hij onderhoudt hoogst persoonlijk de tuin die vol met kleine kitscherige beeldjes staat.
Bulgarije is zeer rijk aan thermale bronnen waar warm water de grond uitkomt. Er zijn dan ook veel kuuroorden. Mensen mogen flessen van maximaal drie liter vullen met gratis water. Vroeg op de ochtend wordt er echter niet gecontroleerd en vult men grotere vaten. Sommige verkopen dat weer wat eigenlijk niet mag.
We wandelen door Hissar en zien resten van de Romeinse vesting; vooral de muren en de toegangspoorten zijn nog goed bewaard gebleven. Overal bloeien rozen, klaprozen en andere bloemen.
In Starosel staat het grootste Thracische heiligdom van de Balkan. We gaan naar de tempel die in 2002 is ontdekt en die uit de zesde eeuw stamt. Er werd vroeger al veel wijn gestookt. We gaan in een nabij gelegen mooie kelder wijn proeven. De witte wijn is lekker, de rosé niet en rode erg lekker.
Na de lunch rijden we naar Bachkovo, naar het beroemde Bachkovo-klooster. Dit is één van de oudste kloosters van het land en nu een bedevaartsoord. Het in 1083 gestichte klooster ligt aan de voet van het Rodopi-gebergte en het is bekend om zijn oude manuscripten, fresco's en iconen. Er zijn twee binnenplaatsen, elk met een eigen kerk. Het staat op de kandidaat-lijst van UNESCO Werelderfgoed. De voormalige eetzaal wordt speciaal voor ons geopend. Ook hier van onder tot boven fresco's op de muren en de plafonds. Werkelijk een fantastisch gebouw.
We zien weer marktkraampjes met souvenirs, jam, honing, kruiden en allerlei lekkernijen. We kopen een potje met een mix van o.a. bonenkruid en zout.
Daarna gaan we naar Plovdiv, volgens velen de mooiste stad van het land. We zijn benieuwd. We zitten hier in een chique hotel aan de rand van de stad. Het diner gebruiken we buiten in de tuin. Na afloop gaan we naar de negende verdieping, naar de whisky-bar. We kunnen het aantal whisky’s niet tellen, zoveel keus is er. We nemen er eentje en genieten in de chesterfield-stoelen van de drank, de ambiance en het uitzicht buiten waar vuurwerk wordt afgestoken. De duurste whisky kost 1025 lev per glaasje, ongeveer € 500….

Maandag 30 mei Plovdiv
We maken een wandeling door het mooie Plovdiv, een al meer dan 8000 jaar oude stad en daarmee één van de oudste steden van Europa. We beginnen bij het oude Romeinse Forum dat in 1971 werd ontdekt. Dichtbij ligt de Bishop’s Basilica van Philippopolis die pas vorig jaar geopend is. Deze is gebouwd in de 4de eeuw n.Chr. en extreem groot voor die periode De hele vloer bestaat uit mozaïeken die uit twee lagen bestond. De bovenste is verwijderd en op de tweede verdieping weer neergelegd zoals die ook beneden lag. Daar is de onderste laag bloot gelegd. Heel erg mooi.
We dwalen door de oude stad en we zien een paar mooie standbeelden, muurschilderingen, het Ancient Stadium, een stukje oud Romeins stadium, en het oude Romeinse Theater of Philipoppol. Dit werd gebouwd aan het begin van de tweede eeuw n.Chr. tijden de regering van keizer Trajanus. Er konden 7.000 toeschouwers in. Het werd gebruikt voor theatervoorstellingen en gladiatorengevechten.
Tenslotte bezoeken we de orthodoxe kerk St. Constantine and Helena met z'n mooie iconen.
Op het hoogste punt van de stad hebben we mooi uitzicht over de stad met o.a. het oude badhuis.
Het lokale bier heet Каменица; zij spreken dat uit als kamenitza, wij fonetisch als (k)amehoela.

Dinsdag 31 mei Naar Avramovo - Belitsa - Bansko
We rijden naar een klein dorp bij Velingrad waar een vloerkledenweverij is, een oud Bulgaars ambacht. In een kleine fabriek zit een aantal dames enorme kleden te knopen. De directeur zorgt voor de juiste kleuring van de draden. Ze maken echte kunstwerken in opdracht van belangrijke, rijke mensen over de hele werend, waaronder het Engelse koningshuis. Er ligt een kleed van ongeveer 30 m² in 240 kleuren waar vier vrouwen één jaar lang aan gewerkt hebben.
We rijden verder naar Velingrad en zien onderweg vele velden met gele, roze, paarse bloemen, klaprozen en ooievaars met jongen.
In de plaats wandelen we rond, bezoeken de markt waar veel kinderen met suikerspinnen, ijsjes en maïskolven lopen.
Na de lunch in het vijfsterren restaurant Rich rijden we naar een kleine markt met streekproducten. Hier staan Pomakken, een etnische groep die zichzelf Bulgaarse mohammedanen noemen.
Even verderop stappen we op de smalspoortrein in het dorpje Avramovo, het hoogst gelegen treinstation van Bulgarije op 1267 meter boven de zeespiegel. Een mooie route die tussen de bergen loopt, door wijngaarden, tabaksvelden en dorpjes waar de tijd stil lijkt te staan. De trein rijdt van Avramovo naar Belitsa. We komen door dorpen van de Pomakken. Er staan veel grote huizen en slechts één klein deel van zo'n huis wordt bewoond. Ze zijn alleen bedoeld om te laten zien dat ze de huizen kunnen betalen. Er staan veel minaretten in de dorpen. In Belitsa, een dorp met zo'n 3.000 inwoners, staan er maar liefst drie.
Op de toppen van de bergen ligt nog wat sneeuw.
Twee dagen zijn we niet naar een kerk geweest en precies deze dagen valt er een bui. Ook nu tijdens de treinreis. De overige dagen zijn zonnig en warm.
We worden opgewacht door de chauffeur en rijden naar Bansko. Hier is het hele jaar druk; in de winter met wintersporters en in de zomer met wandelaars. Het ligt 950 meter boven de ‘Zwarte' zeespiegel.
’s Avonds is er een diner met een Roma-zigeunerorkest waarbij veel wordt gedanst. Een dikke man of vrouw, daar zijn de meningen over verdeeld, is gekleed als vrouw, is zeer zwaar opgemaakt en heeft een grote zwarte snor.
Het diner komt voor de verandering in grote schalen op tafel zodat we zelf kunnen opscheppen. Zoals elke keer smaakt het prima en eten we veel te veel.

Woensdag 1 juni Bansko
We wandelen door Bansko. We bekijken een natuurlijke centrifuge die nog steeds gebruikt wordt voor het wassen van grote kleden, een kerk en twee oude huizen met mooi bewaarde schilderingen. Het is een mooi stadje met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. Af en toe rijden er nog paard met wagens door de straten. Een auto van de gemeentewerken ziet er zo oud en afgeleefd uit dat we ons verbazen dat deze nog rijdt.
Dobursko ligt wat meer in de bergen en we gaan naar een klein kerkje uit de 17de eeuw dat wereldberoemd is om een fresco waar Christus in een raket is afgebeeld.
Bij de lunch worden we door de plaatselijke schonen met muziek en bloemetjes opgewacht.

Donderdag 2 juni Naar Rila-klooster - Sofia
De laatste dag alweer. We gaan terug naar Sofia.
Onderweg stoppen we bij het Rila-klooster, beroemd om de Bulgaarse cultuur, bouw- en schilderkunst. Het klooster ligt op 1140 m hoogte midden in dichtbegroeide, eeuwenoude bossen. Het grootste en het mooiste klooster van de Balkan staat op de Werelderfgoed lijst. We bekijken het museum, een monnikencel en de hoofdkerk. Die is enorm groot en er hangen veel fresco’s. Heel mooi. We beklimmen de oude toren en hebben boven mooi uitzicht over de torens en de bergen waar nog wat sneeuw ligt. Verbazend hoe weinig toeristen hier zijn.
Bij de lunch krijgen we een forel uit een van de vele kweekvijvers in de buurt.
Als laatste gaan we naar het Nationaal Historisch Museum waar archeologische schatten van de hele Bulgaarse geschiedenis worden tentoongesteld. Ook hier is het erg rustig.

Vrijdag 3 juni Naar huis
Vroeg op voor de vlucht naar huis. De Nederlanders vliegen rechtstreeks om 7:00 uur; de Vlamingen gaan ’s middags en maken een tussenlanding. We zijn supersnel overal door.
Nu mogen we geen water in het vliegtuig meenemen, zoals op de heenreis wel mocht.
We vertrekken wel drie kwartier te laat. Bij aankomst moeten we naar liefst 25 minuten in het vliegtuig wachten tot er iemand is die de slurf aan kan sluiten. Daarna moeten we bovenaan de roltrap wachten tot er plaats is bij de douane. Na 20 minuten leidt iemand ons naar de selfservicebalie waar niemand staat en we zo door kunnen gaan. Na een uur komen we bij de bagageband waar net onze koffers worden gebracht.

Deze reis is georganiseerd door Rodina Travel

Hier staan wat videobeelden van het rozenfestival en extra foto's in de fotogalerij.