Zaterdag 13 oktoberNaar Dandong (China)

Vandaag verlaten we Noord-Korea met de trein. Om 10:10 uur stappen we in voor de reis over land naar Dandong in China. We nemen afscheid van de gidsen en krijgen een lunchpakket: twee bakjes met eten, een fles water en een fles bier. De trein gaat erg langzaam. We schatten dat we de 50 kilometer niet halen. Later blijkt dat we slechts 253 kilometer hebben afgelegd in zes uur. Het is nog steeds mooi weer en er wordt druk op het land gewerkt, want het is oogsttijd. Verder is er niet zo veel te zien.
Om 16:00 uur zijn we aan de grens waar de controle een stuk strenger is dan op het vliegveld op de heenweg. Allerlei formulieren moeten we invullen, bij eentje kunnen we alleen kiezen tussen Chinees en Koreaans en bij het invullen gokken we maar wat. Er wordt niet gekeken wat je invult, als ze maar een papiertje hebben. De koffers moeten open en ze bekijken een paar foto's. De Koreaanse grens kost drie uur. Dan rijden we een klein stukje naar de Chinese kant en gaan over de grensbrug en komen van het donkere Korea in het felverlichte China. We staan helemaal paf van alle lichten die we zien. We zijn in die ene week in Noord-Korea heel snel gewend geraakt aan de donkere steden, de lege straten, de best sombere mensen in hun donkere kleding, sobere winkels. Geen brommers, geen kraampjes op straat, geen markt, geen mobieltjes. Hier is veel verlichting en we moeten echt helemaal wennen aan het drukke verkeer, dat eigenlijk helemaal niet zo druk is. Voor ons is de overgang wel erg groot. Een cultuurshock. We schrikken er eigenlijk van dat we in die ene week zo aan Noord-korea gewend zijn geraakt.
De Chinese grens duurt ook nog een uur en we verzetten weer onze klok met één uur, zodat er weer zes uur tijdsverschil met Nederland is.
We gaan meteen eten, want het restaurant zou al om 20:00 uur dicht gaan. Twee grote ronde tafels met allerlei Chinese gerechten en thee. Heel divers en heel anders dan het Koreaanse eten. We vallen er op aan alsof we een week niet gegeten hebben.

Zondag 14 oktoberDandong

Na een uitgebreid ontbijt, meest Chinees, maar ook wel toast, gaan we weer de hele dag op stap. Maar eerst lopen we een rondje in de buurt en genieten van onze 'vrijheid'. We komen al snel op een markt terecht en men staart ons aan alsof ze nog nooit westerlingen hebben gezien. Veel vis, krabben en garnalen leven nog. En ook de zijderupsen die uit hun cocon worden gehaald met een speciaal apparaatje. De kappers, gewoon midden op straat, hebben het druk. De tandarts niet. Een schaap wordt een kopje kleiner gemaakt. We kopen een grote pomelo voor € 1.
Ten noorden van Dandong ligt de plaats Changdianhekou. Hier is de Yalu, de grensrivier met Noord-Korea, op z'n smalst en ondiep. Hier is ook het begin- (of eind-)punt van de Chinese Muur. Vanaf de hoogste toren hebben we mooi uitzicht over Noord-Korea. Het is zonnig en best goed zicht. Daarna gaan we door naar het Korean National War Memorial. Maar we hebben al te veel van dit soort musea gezien en Inge en Lia houden het snel voor gezien. In de bijbehorende winkel willen ze een speldje van Kim Il-sung kopen. Het zijn wel nepspeldjes en ze vragen 20 yuan per stuk. Met heel veel moeite krijgen we er drie voor 50 yuan.
We lunchen in een Koreaans restaurant. Vooraf hoefde dat niet zo van ons, maar het is aangepast met Chinese schotels en een grote draaischijf en erg lekker. Het bier is hier een stuk duurder. Geen € 0,50 per 0,64 liter maar € 1 voor 0,5 liter. Nog goedkoop…
We bezoeken een souvenirshop met echte speldjes, maar daar moet 150 yuan voor betaald worden. De afbeelding is wel helderder van kleur en wat scherper. De 'neppers' gaan weg voor 20-30 yuan.
De oude grensbrug over de Yalu is in 1945 gebombardeerd en staat er nog steeds voor de helft. We maken een kleine cruise over het water en lopen er tot het einde op. De nieuwe brug is voor de helft (de Chinese kant uiteraard) verlicht.
Het eten is 's avonds grotendeels koud, iedereen is moe en dus gaan we vroeg naar bed.

Maandag 15 oktoberNaar Beijing

Het is zonnig en warm in de zon, maar fris in de schaduw.
Eerst lopen we nogmaals over de markt in de buurt, waar we een opstootje veroorzaken zodra we ergens stil blijven staan. We slenteren wat door de stad en gaan op zoek naar het adres van het hotpot-restaurant dat we gisteren van de gids hebben gekregen. Hij heeft het zowel in het Chinees als in het westers opgeschreven. Op de gebouwen staan alleen de Chinese tekens. Na een paar keer vragen, vinden we het.
We internetten even in het hotel (5 yuan voor een half uur) en rusten tot 13:30 uur, omdat we om 14:00 uur uit moeten checken. Samen met Inge gaan we hotpotten. We zijn wat laat voor de lunch en op het laatst zitten alleen wij er nog maar. Dat maakt ons niet uit, we eten er niet minder om. We krijgen potjes en bakjes en bestellen schalen met vlees, groente en aardappel. Een grote pot met bouillon staat in het midden te koken en ieder krijgt een schaaltje met dunne sesamolie. Daar gooien we allerlei dingen uit de schaaltjes bij. Wát, dat moet je ons niet vragen. Het vlees gaat zo in de bouillon en de plakjes zijn zo dun, dat het snel klaar is. Daarna dippen in het schaaltje sesamolie… Heerlijk. We genieten ervan. We bestellen twee keer bij. Het kost niets: 80 yuan voor het eten en 86 yuan voor de drank (samen € 3 p.p.).
Om 17:15 uur moeten we verzamelen voor de laatste 1118 kilometers treinen naar Beijing. We kopen extra eten voor in de trein in een supermarkt: noedels en bier. Als we om chopsticks vragen, kijken ze ons aan alsof ze er nog nooit van gehoord hebben. Als we naar het hotel terug lopen, komen we langs een restaurant waar houten wegwerpstokjes op de tafels staan. Lia gaat naar binnen, grijpt er vier en wil ze betalen. Maar dat lukt echt niet. Ze moet ze zo meenemen.
In de trein zit onze groep in de enige 'softsleeper'-coupé en met z'n vieren hebben we één coupé met een prullenbak, thermosfles, 'brillendoosje'. We drinken bier, eten pinda´s en pomelo en een koek die Gerda en Carlo 's middags op de markt hebben gekocht. We slapen best wel goed. Alleen gaat 's nachts de verwarming aan, terwijl de knop uitstaat. Hier een videoverslag over Noord-Korea.

Dinsdag 16 oktoberBeijing

We komen om 8:30 uur in Beijing aan. Het is zonnig, maar niet warm en gelukkig droog.
Eerst naar het hotel en we krijgen weer een kamer met een vissenkom, een badkamer met glazen wanden. We lopen een 'hutong'-route dichtbij het hotel. De meeste hutongs zien er erg nieuw uit, maar het zíjn tenminste hutongs. De paar die interessant lijken, mogen we niet in. Vanaf de Bell-toren hebben we aardig uitzicht over de groene wijk met daar achter de hoge flats. In de zon is het heerlijk warm. Met de taxi laten we ons naar het Plein Van De Hemelse Vrede brengen. Momenteel is het Nationaal Partijcongres bezig en er is veel controle voordat je het plein op mag. De tassen van de Chinezen worden allemaal gecontroleerd. Die van de buitenlandse toeristen niet. We eten noedelsoep op de markt en drinken er een biertje bij.
Met de metro, die vandaag maar twee yuan kost en veel mooiere kaartjes heeft, gaan we terug naar het hotel. We doen een dutje en pakken onze koffers.
Als afsluiting willen we Pekingeend gaan eten in het Grote Pekingeend Restaurant. Reisleidster Inge wil dolgraag mee. Ze heeft al eerder geprobeerd hier te eten, maar in je eentje kom je er niet binnen. Nog zes anderen van de groep gaan mee, zodat we met z'n elven zijn. We hebben niet gereserveerd, want dat kon niet. Het zat al vol. En dus gaan we wat later op de avond op goed geluk. De Chinezen eten altijd vroeg en erg snel. En als wij tegen achten aankomen, kunnen we over een half uur een tafel krijgen. Het half uur blijkt vijf minuten te duren, zodat we snel met z'n allen om een grote ronde tafel zitten. We bestellen drie grote eenden die aan tafel gesneden worden. We krijgen er lapjes, hoisinsaus, prei, komkommer en sla bij. Erg lekker. Om 21:00 uur gaat de tent dicht en wij zijn de laatsten die vertrekken. Inclusief een biertje kost het € 9 p.p.

Woensdag 17 oktoberNaar huis

Om 8:00 uur nemen we twee taxi's naar het vliegveld en checken snel in. We hebben een afwijkende vlucht van de rest van de groep, omdat wij eerst naar Zuid-Korea zijn geweest. We tellen ons Chinese geld en kunnen nog koffie betalen. Van de allerlaatste yuans kopen we flesjes water. Wij hebben daarna nog 0,8 yuan over (€ 0,08).
We vertrekken ongeveer op tijd en komen ongeveer op tijd aan. De bagage is er erg snel en binnen een half uur staan we op het treinstation voor de trein naar Utrecht. Die zou na vijf minuten komen, maar geeft een vertraging van tien minuten. Uiteindelijk komt hij helemaal niet door een storing en moeten we alsnog wachten. We zijn weer in Nederland.

Dit was een Shilla Travel reis.

Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij Noord Korea en Zuid Korea.