Donderdag 27 septemberNaar Boseong

Om 8:00 uur vertrekken we met de bus naar het vliegveld voor de vlucht naar Gwangju. We rijden dwars door het Nationale Park, maar daar is niets van te zien door de hoge bomen langs de kant van de weg. We checken snel in en alweer staat iedereen voor ons te buigen. Sommige mensen hebben volgens ons geen andere functie dan buigen.
Drie kwartier vliegen is het en in Gwangju bekijken we het worldcupstadion waar Korea met behulp van Guus Hiddink de kwartfinale van het WK-voetbal in 2002 heeft gehaald. Daarna gaan we naar een begraafplaats die herinnert aan de opstand in 1980 tegen de dictatuur.
We rijden door naar Boseong en hier is men duidelijk nog minder toeristen gewend en vooral door de kinderen worden we aangegaapt. Men spreekt nog minder Engels, en het was al zo weinig, en we kunnen maar één kroeg ontdekken. En dat alleen maar op aanwijzing van Louise. Er is een café, dat meestal gesloten is, nu ook, en we lopen naar het er naast gelegen winkeltje. Als we zeggen dat we wat willen drinken, gaat de kroeg voor ons open. Bij het bier krijgen we verschillende viszoutjes. En als we nog een biertje bestellen, krijgen we ook een pakje koekjes uit de winkel, dat we niet hoeven te betalen, zoals de mevrouw met handen en voeten ons duidelijk maakt.
In onze hotelkamer staat een pc waarmee we gratis kunnen internetten. We eten in een restaurant dat verschillende aparte zaaltjes heeft. Met z'n vieren zitten we in een zo'n zaaltje op de grond. Helemaal geen Engels hier en we vragen om bulgogi. Men verstaat ons en het is aanwezig. Eerst weer verschillende schaaltjes en dan een gasstel op tafel met daarop een grote schaal bouillon met vlees en groente. Erg lekker.

Vrijdag 28 septemberBoseong

We ontbijten met noedelsoep, gekocht in de supermarkt en aangemaakt met heet water uit de automaat op de gang. Zo'n soepje vult beter dan een broodontbijt. Daar krijgen we 's middags honger van en van de noedels niet. Met de openbare bus rijden we naar een theeplantage. Het is het einde van het plukseizoen en de laatste plukken worden machinaal gedaan. Als we naar boven lopen, hebben we prachtig uitzicht op de vele rijen theeplanten. Jammer dat het bewolkt is, maar wel prettig dat het nog steeds warm is. Tot nu toe hebben we geen trui of jas nodig gehad. Beneden kunnen we de groene thee proeven. Daarna wandelen we in bijna tweeënhalf uur naar Yulpo aan het strand.We lopen over de weg, maar er is amper verkeer. Aan het strand is het eb en er staan verschillende vissersboten droog. Men is hard bezig de netten te repareren. Aan de kant staan restaurantjes die vis en drankjes verkopen. We drinken er een biertje voordat we met de bus weer terug gaan naar Boseong.
's Avonds eten we in een soort snackbar. Ze verkopen daar geen drank. Dat moeten we aan de overkant bij een winkeltje kopen. De serveerster leent onze reisgids en schrijft daar het hele Koreaanse-Engelse menu van over.

Zaterdag 29 septemberNaar Busan

Met de trein van 8:34 uur gaan we naar Busan. Het landschap is vrij saai. Veel rijstvelden en sombere dorpjes. Het is weer (of nog steeds) bewolkt. In Sucheon moeten we in tien minuten overstappen. Men is hier erg punctueel en het openbaar vervoer (bus, trein, boot) rijdt op de minuut, dus dat moet lukken. En net deze ene keer komen we zes minuten te laat aan. We hollen naar een ander perron, trap af, trap op. Louise rent voorop en praat met de conducteur om de trein een paar minuten later te laten vertrekken. Iedereen haalt het. De trein is ruim en hartstikke leeg. Er rijden er ook maar weinig en hard gaan ze zeker niet. Om 14:15 uur komen we aan en gaan we naar het Cristal hotel. Een beetje kitscherig en wij krijgen een grote kamer met een groot rond bed. In de achterwand zit een spiegel en op het nachtkastje liggen condooms. Internet, televisie, een apparaat met koud en warm drinkwater en koelkast ontbreken niet.
's Avonds eten we vis. Een pan met een rijk gevulde vissoep en een schaal op de barbecue met grote garnalen. Ondanks het feit dat dit dé visstad van Korea is, is de vis hier vrij duur. We betalen 76.000 won voor vier personen.

Zondag 30 septemberBusan

Vandaag gaan we wandelen naar de Beomeosa-tempel. Eerst met de metro, waar we de lunch van brood met gebakken ei kopen, dan een stukje met de taxi en tenslotte met de cable-car omhoog. Hier in de buurt zou de Seokbulsa-tempel moeten staan, die erg mooi moet zijn. Met z'n tweeën besluiten we die te gaan zoeken, maar het kaartje en de beschrijving in de reisgids kloppen niet. We vragen het een paar keer, maar we vinden hem niet en we besluiten om de anderen achterna te gaan. Eerst lopen we naar de zuidpoort, dan de oost- en vervolgens de noordpoort van het Dongnae-gebied. Het is eerst een stuk omhoog, dan een deel redelijk vlak en vervolgens een hele klim naar de noordpoort. Het is er hartstikke druk met wandelaars. Het is zondag en een prachtige dag om te wandelen: droog, bewolkt, geen wind. Wij zijn de enige niet-Koreanen. Die dragen allemaal goede wandelschoenen, een belachelijk grote klep op hun hoofd en handschoenen, bang als ze zijn om bruin te worden. Veel dragen een radiootje die allemaal op een andere zender staan en van die jengelmuziek draaien. Sommige mensen zingen luidkeels mee en alle mensen zijn aardig en vriendelijk en maken allemaal foto's van elkaar. We zien sowieso weinig toeristen in het land. En het vreemde in het land is dat het verkeer wel rechts rijdt, maar dat voetgangers links lopen. Vlak voor de noordpoort halen we de groep weer in. Het laatste stuk naar beneden naar de tempel gaat over grote stenen en is minder prettig lopen. We bekijken even de tempel en nemen de metro terug naar het hotel. Totaal hebben we vier uur gelopen. Dicht bij het hotel drinken we eerst een welverdiend biertje voordat we gaan douchen.
's Avonds gaan we heerlijk barbecueën dicht bij het hotel. We bestellen twee keer varkensvlees en twee keer rundvlees en krijgen daar weer schoteltjes bij. Sommige zijn hetzelfde als altijd zoals kimchi, rode barbecuesaus, knoflook en sla. Omdat we verschillende vleesschotels hebben besteld, staat onze tafel erg vol, want elk gerecht heeft zijn eigen bijgerechtjes. Inclusief zes bier kost het slechts 41.500 won (€ 32) voor vier personen.
Voor het parkeren van auto's heeft men hoge torens gebouwd. Men geeft de auto af die in een soort carrousel verdwijnt en op verzoek weer tevoorschijn komt.
Daarna gaan we op zoek naar een 'hof'. Men mag hier geen reclame maken voor bier en daarom gebruikt men het woord 'hof', dat ook wel alcohol betekent. In een cafeetje zitten drie vrouwen met een 'jar', een kan met 1,7 liter bier, en zijn prettig aangeschoten. Aan een andere tafel drinken jongeren alles door elkaar, roken en gaan kruislings op de banken zitten. Op straat is dit 'not done', zeker niet voor vrouwen die daar echte tutjes zijn.

Maandag 1 oktoberBusan

Met de metro gaan we naar de vishaven en doen daar zowat een uur over. De Jagalchi Markt heeft een enorme hoeveelheid vis in allerlei soorten en maten. Sommige zijn (half) gedroogd, maar de meeste zitten in grote teilen met water en leven nog. De inktvissen willen nog wel eens ontsnappen en we zien er eentje midden op straat kruipen. Regelmatig leggen er schepen aan met nieuwe voorraden. Verser kun je het niet krijgen. Daarna lopen we over de Gukje-markt die er dicht bij ligt. Wij kopen ons souvenir: een klep van een enorme afmeting voor op je hoofd. Wij kiezen de lelijkste uit en denken de Koreanen hem mooi vinden, omdat we er veel mensen mee zien lopen. Iedereen loopt hier met een klep, sommige met een lapje aan de achterkant. Zonnebrillen zie je niet zoveel.
In de metro zijn speciale plaatsen voor ouderen en mensen die moeilijk ter been zijn. Als iemand die niet in die doelgroep valt, daar gaat zitten, wordt die er door de andere reizigers op aangesproken. Zelfs als de metro overvol is, zullen zij daar niet gaan zitten. Altijd staat er iemand op als er een ouder iemand binnenstapt. De vrouwen hebben drie soorten haar. De jongeren dragen een pony, de wat ouderen geen pony en 50+ heeft een permanentje. Iedereen heeft zwart haar, man, vrouw, jong en oud, want iedereen kleurt het. Alleen de hoogbejaarden zijn soms grijs, maar die zie je maar erg weinig. Vrouwen met krullen zijn dus altijd oud en aangezien Lia altijd krullen heeft… Jongeren staan altijd op voor oudere mensen en sommige hele oude mensen staan op voor 40-jarige grijze buitenlanders. Want iemand die grijs is, moet wel heel erg oud zijn…
We gaan met de lift de Busan Tower op. Op 112 meter hoogte hebben we een prachtig uitzicht over de haven en de stad. Aangezien het vandaag redelijk zonnig is, hebben we een mooi helder uitzicht.
's Avonds gaan we sushi's eten. Op een lopende band komen allerlei gekleurde schoteltjes voorbij met daarop 'iets', zoals rijst met ei, zalm, paling, tonijn, groente, tempura, enz. enz. Elke kleur bordje heeft zijn eigen prijs. De bordjes moet je bewaren en later reken je die af. Onder de band met schoteltjes is nog een band met kopjes, thee, kleine schaaltjes voor ketjap e.d. We drinken er bier en raki bij. Een dure maaltijd voor Korea: 100.000 won met z'n vieren. Maar in Nederland kun je lang niet voor € 20 p.p. sushi's eten. En het is heerlijk.

Dinsdag 2 oktoberNaar Gyeongju

Met de bus rijden we in een uurtje naar Gyeongju, de voormalige hoofdstad van het Koreaanse rijk. Deze plaats is veel traditioneler dan Busan. Er staan meer oude huizen en minder grote flats. We huren fietsen. Goede fietsen, mountainbikes met versnellingen en makkelijk in hoogte verstelbaar. Omdat de straten nogal vol zijn met auto's en men blijkbaar niet aan fietsers is gewend, fietst men hier op de stoep. Daar moeten wíj aan wennen. We fietsen langs de observatietoren, verschillende grafheuvels en rijstvelden. We beginnen met zon en langzamerhand komt er meer bewolking. Het is windstil. In de loop van de middag zijn we blij als we het droog houden. We kopen de lunch bij een supermarkt en eten die op bij een pagode waar grote vlinders en libellen zitten. We zien meer rijstvelden die er mooi en groen bij staan. Het is vrij vlak en dus makkelijk fietsen. Onderweg kopen we een ijsje en we eindigen bij het museum waar we besluiten om dat morgen te gaan bezoeken.
We gaan op zoek naar de microbrouwerij die in het Bellus-hotel zit. Ze maken blond- en stoutbier. De grote ruimte doet erg Duits aan met lange tafels en banken. De grote tweeliter-beugel-flessen worden gevuld met bier uit de tap. Wij zijn de enige bezoekers.
's Avonds eten we een 'koningsmaal'. Met z'n zevenen zitten we op de grond en wordt er een lage tafel binnen gedragen vol met schaaltjes. Als enige concessie ten opzichte van de Koreanen krijgen wij een schaaltje met gebakken aardappels er bij. Veel visgerechtjes en weer andere groente. Ook hier zijn weer veel gerechten vrij heet. Het kost 14.000 won incl. drankjes per persoon en het is erg lekker.