Zondag 23 aprilAqaba

Weer de hele dag bezig met duiken. Vanwege ziekte bij de staf beginnen we met video en daarna kunnen we hoofdstuk vier gaan lezen.
Om 11:30 uur is Elja terug en beginnen we aan onze tweede zwembadduik. Voor dat je zover bent, ben je wel een half uur verder: spullen opzoeken, alles naar boven sjouwen, flessen klaarmaken, aankleden. Maar eindelijk is het zover en zitten we bepakt aan de rand van het zwembad. We doen veel oefeningen en het gaat ons steeds beter af.
Totaal tweeënhalf uur zijn we er mee bezig en gaan daarna een hapje eten. Om 14:45 uur worden we weer verwacht voor de mondelinge toelichting op hoofdstuk drie en de test. Ook deze gaat goed en we kijken meteen naar de video van module vier. Om 16:15 uur is het afgelopen en we werken tot 18:00 uur module vijf (de laatste!) door. Al met al zijn we negen uur (incl. eetpauze) bezig. Je moet er wat voor over hebben!
's Avonds eten we bij Captain's Restaurant (in de vorm van een boot) boven. Martijn heeft een heerlijke inlandse vis en Lia een hamburgersteak. Bitter lemon erbij: ƒ 22 met z'n tweeën.

Maandag 24 aprilAqaba

Om 9:00 uur zijn we alweer bezig met het theoriegedeelte van deel vier; snel de test en meteen de video van deel vijf. Tussen 11:30 uur en 13:30 uur zijn we vrij en lezen in de schaduw wat en eten een broodje. Het is een beetje wazig weer. Maar dat gaat snel over in een strak blauwe lucht met weinig wind.
's Middags het zwembad in voor allerlei oefeningen. Het gaat steeds beter en we hebben er nog steeds plezier in. Daarna krijgen we over deel vijf theorie/uitleg en uiteindelijk maken we de totaaltest van vijftig vragen. We slagen daar allebei voor (Lia 92% en Martijn 88%). We zijn nu klaar met de theorie. Lekker! We hebben nu waarschijnlijk wat meer vrije tijd.
Op het balkon drinken we een pilsje en wisselen belevenissen uit. 's Avonds eten we in het hotel: een groot lopend buffet met allerlei salades, kip, vis, soep, rijst, gevulde komkommers en een soort moussaká. Erg lekker allemaal. Ze hebben een uitgebreide toetjestafel met soesjes, karamelpudding, taarten e.d. Heerlijk.

Dinsdag 25 aprilAqaba

Die vrije tijd valt wel tegen: niet dus. Om 8:30 uur moeten we al verzamelen omdat we in zee gaan duiken voor onze eerste echte duik! Dat kost natuurlijk extra tijd en dus hebben we niet meer vrije tijd.
Veel tijd om om ons heen te kijken, hebben we echter niet; we zijn zo druk met ons zelf te controleren en beheersen, dat we daar geen tijd voor hebben. We gaan vandaag tot elf meter diepte. Dat gaat zo ongemerkt; voor je het weet, zit je zo diep. We zien een kleine koraalduivel. Mooi.
's Middags zouden we weer oefenen in het zwembad, maar omdat dat water kouder is dan de zee, gaan we naar zee. Daar doen we enkel oefeningen, waardoor dit niet als een duik geldt. Om 17:15 uur zijn we klaar (een uurtje pauze en de rest hard werken).
We gaan snel naar de bank en laten pasfoto's maken voor ons duikbrevet (ƒ 7,50 voor een grote en zes kleintjes). 's Avonds eten we weer bij de Chinees en vallen om 22:00 uur doodmoe in slaap.

Woensdag 26 aprilAqaba

Alweer een drukke dag. De tweede echte duik is aan de Saoedische grens. Met het vrolijk rondduiken zien we een Arabische keizersvis (een grote) en later een enorme oester. Het koraal is erg mooi om te zien. Met duiken lig je veel stabieler in het water dan met snorkelen, dat je aan de oppervlakte doet.
Tussen de middag moeten we nog even de laatste zwembadtraining doen, zodat we maar drie kwartier rust hebben om wat te eten.
's Middags om 13:30 uur moeten we weer aantreden voor de derde duik. Nog steeds wat oefeningen doen, maar ook een tijd rustig rondzwemmen. Dat is erg mooi. Dat mag ook wel, want daar doen we het tenslotte voor.
Na afloop liggen we een uurtje in de zon, douchen we, smeren ons is, drinken een biertje en gaan vroeg naar bed.

Donderdag 27 aprilAqaba

Webbenut! Na zesenhalve dag (incl. lezen) hebben we ons duikbrevet. We zijn nu gediplomeerde open-water-duikers. Klinkt dat hè! Maar het is net als met autorijden: je kunt het, maar je leert het met veel oefenen. We gaan in Nederland eens kijken of we het bij kunnen houden. Maar we hebben het en het blijft een leven lang en wereldwijd geldig.
's Middags liggen we alleen maar in de zon. Nou ja, zon, het is zo warm en geen wind, dat we onder een afdak liggen. Martijn z'n benen zijn gestreept roodwit van de schaduw van het afdak. 't Is wel lekker. Eigenlijk hadden we dit de hele week willen doen, maar door de duikcursus is er niets van gekomen.
We zouden onze buskaartjes (voor Amman) op kunnen halen die Joseph geregeld zou hebben. Niet dus, er is niets gereserveerd, hoewel Joseph er speciaal voor weg is gegaan en er voor betaald heeft. We gaan maar naar het busstation, maar daar blijkt dat alle bussen voor vrijdag naar Amman al vol zitten. We zijn van plan om een taxi te nemen en de kosten te declareren bij Baobab. We zien wel. We gaan even snel het dorp in om wat blikjes te kopen voor de reis naar Amman en twee T-shirts (samen ƒ 35).
's Avonds in het hotel zitten we goed te schransen van het uitgebreide buffet. Heerlijk. In bed maken we het laatste restje wijn op.

Vrijdag 28 aprilNaar Amman

Tijdens het ontbijt vragen we aan Elja wat wij het beste kunnen doen. In samenspraak met Nabeel, de assistent-duiker krijgen we het advies gewoon naar het busstation te gaan. Er zijn nl voor elke bus tien plaatsen gereserveerd voor militairen en als die niet op komen dagen, verkopen ze de plaatsen alsnog. Het is 8:30 uur en om 9:00 uur vertrekt de eerste bus (ƒ 10 p.p.). We besluiten om die proberen te halen, want je zit toch niet lekker meer. Om 8:55 uur komen we aan het bij busstation en Martijn krijgt het voor elkaar om twee kaartjes te kopen en we kunnen meteen weg. Dat is wel zo lekker, want het is de comfortabelste manier van reizen en dan zijn we tenminste in Amman. Om 13:15 uur komen we er aan en we nemen een taxi naar het Dove Hotel, waar we een kamer voor een halve dag krijgen.
De rest van de middag luieren we, lezen we wat, slapen even en doen wat boodschappen. Goed 18:00 uur gaan we naar het restaurant om een biertje te drinken. Al gauw zien we Farzana, de andere reisleidster van Baobab. Die krijgt het voor elkaar dat wij ons geld terug krijgen van de bus. We hebben Joseph maar een briefje geschreven hoe het een en ander in elkaar zit en hij moet maar zien hoe hij zich er uit redt.
Met de taxi gaan we bij La Terrasse eten en daarna weer terug naar het hotel. Snel gedoucht en de laatste spullen ingepakt. Beneden ons koperen bord opgehaald, dat we in Syrië hebben gekocht en dan staat de auto al voor om ons naar het vliegveld te brengen.
Het gaat allemaal redelijk voorspoedig, alhoewel het vliegtuig wel een half uur vertraging heeft. We krijgen daarvoor wel een consumptiebon. Ons overgebleven geld kunnen we inwisselen voor dollars. Makkelijk.

Zaterdag 29 aprilNaar huis

Om 1:15 uur in de morgen vertrekt het vliegtuig naar Amsterdam met een tussenlanding in Beiruth, Libanon. Om 6:25 uur komen we in Amsterdam aan (gewoon op tijd), waar Wim ons opwacht en ons naar huis rijdt. Wat een luxe!

Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.

Dit was een reis met Baobab (tegenwoordig Sawadee).