Vrijdag 19 juliNaar Anuradhapura
Een hoop mensen van de camping staat klaar om op safari te gaan. De meeste dragen dichte sportschoenen, wij zijn op onze slippers. We hoeven immers alleen maar in de auto te zitten.
IJsvogel in Wilpattu N.P.Om 6:00 uur is het erg druk bij ingang van het Wilpattu N.P. Er staat veel safari-jeeps. Iedereen moet contant de toegang betalen en we zijn redelijk snel aan de beurt. Auto’s voor ons stoppen voor elke pauw en kunnen we mooi inhalen. Verderop verspreidt alles zich en is het meestal niet druk op het pad.
We zien wat dezelfde dieren als gisteren, maar nu ook de nationale vogel, de Ceylonhoen, een mangoest, een neushoornvogel, een horde apen allemaal met kleintjes, een wild zwijn.
Pas na elven zijn we terug in het kamp. Na een snelle douche gaan we naar Anuradhapura. Dit was de eerste grote stad in Sri Lanka en ongeveer 1400 jaar geleden gesticht. Van 377 tot 1017 was dit de koninklijke hoofdstad. De hele stad staat op de Unesco-lijst.
We kunnen vroeg in onze kamer waar we lekker relaxen. We hebben een balkon met uitzicht op het meer en bomen met allerlei vogels, eekhoorns en een kameleon.
Aan het eind van de middag drinken we beneden in de tuin een Lion biertje. Mooi uitzicht op het meer en de witte tempels daar achter.

Zaterdag 20 juliAnuradhapura, Asalha Puja festival en Mihintale
Ontbijt aan de rand van het zwembad. Martijn heeft maar weer eens een Hopper genomen. Het is heel dun, een soort pannenkoekdeeg dat in een half bolvormig pannetje wordt gebakken. Hij laat er dan in het midden een eitje in meebakken, maar andere vulling is ook mogelijk.
Het is vandaag volle maan en deze heilige dag wordt dertien keer per jaar gevierd. Vandaag is de Asalha Puja, een festival in de Theravada Boeddhistische traditie. De mensen hebben een vrije dag, kleden zich in het wit en gaan bidden, mediteren en offeren bij stoepa’s.
We hebben speciaal voor deze dag deze plaats gekozen.
Wij trekken onze meest witte kleding aan en gaan naar de Sri Maha Bodhi, een beroemde stoepa en een belangrijke pelgrimsplaats voor veel Boeddhisten. Hier staat de Boom der Verlichting waar Boeddha zijn verlichting vond.
Asalha Puja in Ruwanmali SeyaHeel veel mensen met bloemen en andere offers zitten in het gras bij de stoepa. Sommige zullen daar de hele dag blijven zitten. Anderen verdringen zich op de trappen naar de heiligste plaatsen. Wij gaan via een achteringang naar boven en lopen een rondje om de stoepa. Martijn steekt overal fors bovenuit en wordt van alle kanten aangestaard. Hij helpt een oudere vrouw de trappen af te lopen.
Een klein stukje verder lopen ligt de Ruwanmali Seya waar zo mogelijk nog meer mensen zijn. Er wordt wierook gebrand met stokjes, met olielampje en in halve kokosnootschillen. Er lopen een paar mannen muziek te maken en eentje draagt iets heiligs boven zijn hoofd dat iedereen aan wil raken. Ook hier gaan we de trappen op van de 92 meter hoge stoepa en lopen we een rondje.
Grote tafels liggen vol met bloemen en andere offers. Bij tijd en wijlen worden die alweer geruimd door alles in grote tonnen te schuiven.
We rijden naar Mihintale, een bergtop vijftien kilometer buiten de stad. De weg is overal druk en op sommige plaatsen heel erg druk. Daar staan kraampjes waar gratis eten wordt uitgedeeld. Bij de een is dat nasi, bij de ander brood met honing, ijsjes, kruidenthee of frisdrank. De rijen ervoor zijn enorm.
Mihintale is één van de belangrijkste bedevaartsoorten in Sri Lanka. Het eerste stuk is een gewone weg omhoog; de lokalen moeten lopen, de toeristen mogen met de auto omhoog tot waar de trap begint. Een trap van 1840 treden brengt ons naar de top. Op blote voeten natuurlijk. We zijn blij met onze sokken, want de stenen en het zand zijn bloedheet.
Ook hier is het erg druk en overal lopen mensen in witte kleding. Boven staan drie stoepa’s en wordt er volop geofferd. Apen helpen mee opruimen door de bloemknoppen op te eten. Ze doen dat gewoon naast biddende mensen.
MihintaleDe trap naar de hoogste top van waar je mooi uitzicht hebt, vinden wij veel te druk. Je loopt daar hutje mutje.
In een tempel ligt een mooi Boeddhabeeld en zijn de muren helemaal beschilderd.
Een erg indrukwekkende dag.
Op het terras van onze hotelkamer drinken we een biertje. Omdat het een heilige dag is, wordt er vandaag geen alcohol verkocht. Ook niet in hotels en restaurants en je mag het niet in het openbaar drinken. Wij waren daarvan op de hoogte en hebben gisteren in een wijnwinkel een voorraadje ingeslagen en in de koelkast gelegd. Op een eigen terras drinken we het op. We zien en horen bruinezwarte, oranjezwarte, witzwarte, knalgele vogels, ijsvogels, buulbuuls, parkieten. We schrikken ons dood als er een aap van het dak boven ons in de boom voor de kamer springt. Een kraai jaagt hem daar weer uit.
De volle maan staat ’s avonds kleurrijk aan een wolkenloze hemel.

Zondag 21 juli Anuradhapura
Hagedis’s Ochtends staat er een mooi zonnetje naast de tempel aan de overkant van het meer. De lucht kleurt mooi.
De hele ochtend luieren we wat, nog vol van de indrukken van gisteren. Op onsbalkon is genoeg natuur te zien.
’s Middags gaan we eerst naar het Vessagiriya Monastry, ook Rock Monastry Complex genoemd. Het is gebouwd in de derde eeuw voor Chr. en ooit leefden hier 500 monniken in grotten.
Er zit een kleine hagedis die de rotsen erg warm vindt. Hij tilt zoveel mogelijk pootjes de lucht in.
Isurumuniya Ramajaha Vihara TempleBij de Isurumuniya Ramajaha Vihara Temple lopen via een trap een grote rots op waar we mooi uitzicht op de stoepa hebben. We zijn net op tijd. Als we beneden komen, staan er minstens honderd schoolkinderen die ook naar boven willen. Er ligt een grote vijver waar vissen, krokodillen en schildpadden zitten. In een grot hangen vleermuizen.
De plaatselijke bevolking wordt met een soort tractor vervoerd.
Dan lopen we nog rondjes om de stoepa’s van Sandahiru Seya en de Mirisawetiya. Overal zijn biddende mensen, maar het is lang niet zo druk als gisteren.
We wandelen nog even door een winkelstraat in Anuradhapura, maar omdat het zondag is, zijn veel winkeltjes gesloten. Lia koopt nog wel een nieuwe hoofdklep voor maar liefst € 0,90. De bakkersauto herken je overal aan de muziek die er gedraaid wordt. Altijd hetzelfde riedeltje.
Als we later aan de rand van het zwembad zitten, zien we duizenden parkieten overvliegen die op weg gaan naar hun overnachtingsplaats.
Direct na de zonsondergang komt een prachtige maan op.

Maandag 22 juliVia Yapahuwa Rock Fortress naar Chilaw
Yapahuwa Rock FortressOnderweg naar Chilaw bezoeken we het Yapahuwa Rock Fortress. Onderweg zien we een hele rij stenen monniken staan.
Yapahuwa was de kortstondige hoofdstad in de dertiende eeuw. De citadel is gebouwd rond een enorme granieten rots die bijna honderd meter abrupt boven het omringende land uitsteekt. Over een hele steile, hele lange stenen trap lopen we naar boven. Daar staat een oude tempel met leeuwen- en olifantenbeelden die ooit de heilige tand van de Boeddha bewaakten. Later is deze naar Kandy gebracht.
We lopen nog verder naar boven over een steil wandelpad dat goed te belopen is. Op de top hebben we uitzicht over de hele streek. Er staan nog restanten van een stoepa en er is een kleine waterplas.
Het is er heel erg rustig. Bovenop zijn vier Srilankaanse vrouwen, twee toeristen passeren we op de weg naar beneden. Onze chauffeur Lalith is hier nog nooit met toeristen geweest.
Als we door rijden naar Chilaw zien we bij een school honderden kinderen in een lange rij staan. Allemaal in hetzelfde uniform met dezelfde rugzak en netjes in de rij. Op de foto zie je ongeveer een kwart van de groep.
Ons hotel ligt iets ten noorden van Chilaw aan zee. We lopen rond om het te verkennen en zien een hoop krabbetjes op het strand lopen.
We zitten vanavond aan de westkust en zien in tegenstelling tot gisteren nu de zon ondergaan in plaats van de maan opkomen.

Dinsdag 23 juliChilaw, Sri Munneswaram Devasthanam festival
Sri Munneswaram Devasthanam in ChilawWe hadden ergens op internet gelezen dat in de Sri Munneswaram Devasthanam in Chilaw vandaag het begin zou zijn van het jaarlijkse festival dat een maand duurt. Er was heel weinig informatie te vinden, maar we hadden voor de zekerheid gepland om vandaag in Chilaw te zijn. En inderdaad om 10:00 uur begint het. Het is een hindoeïstische tempel en deze trekt niet alleen hindoes aan, maar ook boeddhisten, katholieken en moslims. De tempel is grotendeels wit gekleurd.
Om 9:30 uur zijn we er al, net op tijd om twee olifanten voorbij te zien trekken. We gaan de tempel in waar het al vrij vol is en we vinden een mooi plekje om alles te volgen. Het wordt steeds drukker en drukker. Het valt ons op dat wij de enige toeristen zijn én de enige die zweten. Loopt bij ons het zweet aan alle kanten in straaltjes van ons af, bij de plaatselijke bevolking is geen drup te zien.
Veel volk, vooral vrouwen en kinderen, zit vooraan op de grond, de rest staat er achter. Een heleboel vrouwen zijn op hun zondags gekleed; veel nieuwe jurken en vaak bloemen in het haar.
Sri Munneswaram Devasthanam in ChilawBellen rinkelen, trommen roffelen, priesters zingen. Er worden allerlei rituelen uitgevoerd. Een kleed wordt klaar gemaakt om opgehangen te worden aan een enorm lange doek. Het wordt gezegend met olielampen en bloemen. Telkens als de schotel met vuur omhoog gaat, gaan ook alle gevouwen handen van de gelovigen de lucht in onder het prevelen van woorden. Stipt om 10:00 uur wordt het kleed gehesen en het doek wordt gedraaid en om een pilaar vastgebonden. Nog steeds bellen, trommels en gezang. Dan wordt het onderste deel van de pilaar gezegend. Er worden allerlei kannen met gekleurde vloeistoffen over heen gegoten, bloemen gegooid, brandende olielampen worden erbij gehouden nog meer kannen, en daarna heel veel kannen en gieters met water om alles weer schoon te maken. Er komen steeds meer mensen de tempel in, velen dragen offers. Wij gaan een rondje door de buitengangen waar geschilderde muren en heilige beelden staan. Overal zijn mensen aan het offeren en bidden.
Buiten is er een versierd altaar met een bak ervoor waar mensen brandende kokosnoten kapot gooien. De olifanten komen weer langs.
Erg fascinerend. Zeer de moeite waard.
We komen de tempel doorweekt van het zweet en een beetje doof uit.
We drinken een cola en gaan dan een kijkje nemen bij de vismarkt. Meest kleine vissen, inktvissen, krabben en een hoop kabaal van de vrouwen die de vis proberen te verkopen.
’s Middags lekker relaxen op ligbedjes naast het enorme zwembad. Er lijkt een groep toeristen gearriveerd aangezien het bij het zwembad drukker en drukker wordt en de mensen kennen elkaar.
Weer een mooie zonsondergang.

Woensdag 24 juliChilaw, Anawilundawa Wetland Sanctuary
Anawilundawa Wetland SanctuaryVroeg op om het Anawilundawa Wetland Sanctuary te bezoeken, slechts twaalf kilometer ten noorden van Chilaw. Dit is een reservaat waar honderden vogelsoorten broeden. Het is een mooi plassengebied met mangrove en veel waterlelies.
We zien wat ooievaars, een nimmerzat, reigers, een wielewaal, een wouw, en myna’s, de nationale vogel van Sri Lanka. Wel aardig, maar niet heel bijzonder. We hadden er meer van verwacht.
De rest van de dag brengen we bij het zwembad door.
We zien de rode zon in de zee zakken.