Woensdag 2 oktoberNaar Halong Baai

Martijn eet Vietnamees bij het ontbijt: een bak soep met glasnoedels met groente en vlees. De rest houdt het bij vers brood met eieren. Gewoon brood is weer eens lekker en lang geleden. Als toetje krijgen we drakenfruit: een grote roze vrucht met wit vruchtvlees met zwarte pitjes. Lekker.
Om 8:30 uur vertrekken we met een busje naar Halong Baai, zo'n honderdvijfentachtig kilometer verderop aan de kust. We zien onderweg veel brommers waar zelfs aparte rijbanen voor zijn. Ook staan er vreemd smalle huizen langs de kant die wel erg hoog en diep zijn. Blijkt dat men moet betalen voor de breedte van het pand. Onderweg stoppen we bij een bedrijfje waar gehandicapte kinderen werken: weven, borduren, schilderen. We kopen de Lonely Planet van Laos van januari 2002 voor maar US$ 7. Hij is nieuw maar niet helemaal in uitstekende staat. Sommige bladzijden moeten we lossnijden en de druk is soms niet goed. Maar alles is uitstekend te lezen en daar gaat het tenslotte om.
We hebben een hele grote boot voor ons vijven. Dat vinden we wel prettig. Er ligt een enorme hoop boten in de haven, een drukte van jewelste. Het is zonnig en warm en dat maakt het broeierig. Op de boot staat een heerlijk briesje, maar in de zon blijft het heet. Het is een prachtig gezicht al die rotsen die her en der langs de kust verspreid liggen. Grillige rotspunten die uit het water lijken op te stijgen, vele eilanden en baaien. Er zijn meer dan tweeduizend eilandjes. We genieten van het uitzicht. Onderweg lunchen we op de boot met inktvis, garnalen, groente en loempia's met dipsauzen en patatjes. Heerlijk. 's Middags bezoeken we een enorme druipsteengrot, die alleen over het water te bereiken is. Hij is heel groot en zo goed als uitgedruipt. 's Avonds gaan we voor anker in een baai bij een drijvend dorp: allemaal drijvers met daarop een hutje en honden. Ze liggen met een aantal met touwen aan elkaar, zodat je de buren naar je toe kunt trekken en over kunt stappen. Aan het eind van de middag is het wat bewolkt. Het diner bestaat uit kokkels, vis, kip, groente en varkensvlees. Erg lekker en alles gaat zo goed als op. Ook het bier, dat koud gehouden wordt in een grote koelbox en dat niet in ruime mate aanwezig is. Er legt een andere, grotere boot van dezelfde maatschappij naast ons aan. Men stelt voor dat wij op die grote boot gaan slapen, die is leeg, geen toeristen en men kan een stukje verderop varen en op een generator aansluiten, zodat we 's nachts een fan hebben. Daar zeggen we geen nee tegen. Bovendien hebben ze een enorme voorraad koud bier die we boven op het dek soldaat maken. We slapen in een kleine ruimte die alleen maar uit bed bestaat. We slapen prima. Door de fan horen we de generator niet en worden we niet zo klam. Want warm en vochtig is het nog steeds en er is amper wind.

Donderdag 3 oktoberHalong Baai, naar Hanoi

Om 5:30 uur wordt het licht en gaat de generator uit en daarmee ook de fan. We staan maar op en gaan boven op het dek zitten, waar een ietsepietsie wind staat. Even zal de zon schijnen, daarna trekt het dicht en valt er zelfs een spat regen. Erg warm blijft het, maar door het varen is er een bries. We gaan terug naar de oude boot waar we ontbijten met omelet en kaas. Hierna tuffen we weer verder en we blijven ons verbazen over de rotsformaties die aan alle kanten om ons heen staan. We voelen ons er heel nietig bij en het is heerlijk ontspannen. Ook de lunch is weer prima. Met het busje rijden we terug naar Hanoi en maken weer een stop bij het 'gehandicapte' bedrijfje om wat te drinken. Wij kopen een zijden kamerjas die aan twee kanten is te dragen en waarop aan een kant een grote draak is geborduurd (US$ 21).
Het is 's avonds hartstikke druk op straat. We worden helemaal gek van al die brommers en vooral van het getoeter. We zoeken een tentje waar we rustig kunnen eten. We hebben een adres uit een boek en gaan daar naar toe. Een trap op en boven is het stil; er is verder niemand. Het bier staat wel op de kaart, maar wordt ergens anders vandaan gehaald. We eten o.a. eend met ananas, gegrild varkensvlees, noedels, kip. Wel ieder voor zich en niet zoals in China alles voor iedereen in het midden. Smaakt prima en kost 340.000 dong (€ 23) voor vijf personen. Op de terugweg kopen we wat Vietnamese whisky en gaan bij Gerda en Carlo in hun penthouse lekker nakletsen. Ook de fles wodka die zij nog hadden uit de trein in Rusland gaat leeg.

Vrijdag 4 oktoberHanoi

We hebben verschillende doelen vandaag: geld wisselen, postzegels en kaarten kopen, excursie naar de pagode voor morgen regelen, even naar het nieuwe hotel (twee straten verderop), camembert en fotobatterij kopen. Het spettert een beetje en we zien een heel erg donkere lucht aankomen. We gaan snel naar een cafeetje om wat te drinken, zodat we meteen kunnen schuilen. We zijn niks te vroeg en een gigantische hoosbui barst los. Het duurt een uurtje en dan is het over en schijnt de zon weer. We zijn erg bezweet, want het is erg vochtig en broeierig. Het valt ons op dat de Vietnamezen zelf niet zweten en er schoon en fris uitzien. Nog steeds veel brommers, al weten we nu wel hoe we het makkelijkst de straten over kunnen steken. Er zijn hier meer toeristen, dan dat we tot nu toe gezien hebben. En veel mensen spreken wat Engels, weliswaar moeilijk verstaanbaar, maar toch. We dwalen door de stad en doen alle boodschappen. Alleen de camembert lukt niet. Wel 's middags in een (toeristen)tentje waar we heerlijk verse broodjes eten. Of broodjes, broden liever gezegd, zo groot zijn ze en lekker knapperig. We nemen allemaal wat anders en alles is even lekker: heerlijk eens een gewoon broodje met bekend beleg.
We dachten dat Hanoi een wereldstad was met miljoenen inwoners, maar het is net een klein dorp. Als we 's middags in het andere hotel komen, weten ze daar al te vertellen, dat wij voor morgen een excursie hebben geboekt. We drinken een biertje aan het Hoan Kiem-meer. Het tap-Tiger-bier wordt speciaal door een juffrouw in een Tiger-jurkje gebracht. De mannen willen alleen nog maar Tiger-bier. We eten naast het hotel. Iedereen bestelt wat, maar we zetten het op z'n Chinees in het midden en pikken er met de stokjes dan wat uit.

Zaterdag 5 oktoberHanoi, Parfum-pagode

Vroeg op voor de excursie naar de Parfum-pagode. De bus rijdt voor en men weet al te melden, dat wij eerst onze bagage naar het andere hotel willen brengen met het busje. Daar hadden we gisteren gevraagd of we die al zo vroeg kwijt konden.
Hierna volgt een twee uur durende busrit (we hebben de excursie alleen met ons vijven geboekt) en zien van alles onderweg. Zo vroeg is het al erg druk met toeterende brommers. Op die brommers wordt van alles vervoerd: twee varkens, honderd kippen, vijf grote (lege) olievaten, vier jongens of twee volwassenen met drie kinderen, twintig vogelkooitjes met vogels. Sommige zijn hele winkeltjes. Veel mensen dragen een doekje voor hun gezicht en handschoenen. En dat met deze temperatuur. Het is vrijwel onbewolkt en het zal een hele warme, vochtige dag worden. Daar komen we wel achter. We stappen over in twee kleine boten en we worden geroeid. Men roeit hier vooruit in plaats van achteruit zoals bij ons. Het is prachtig mooi. In de verte het karstgebergte dat weerspiegelt in het water. Daarop bootjes met mensen met punthoeden. Veel groen, veel waterplanten. We genieten. Pet op, veel drinken, het is warm ..... Na twintig minuten komen we bij een tempel, Den Trinh, die we even bezoeken en varen dan weer verder. Parfum-pagode is niet één gebouw maar een complex van pagodes en boeddhistische heiligdommen. Aan het begin staat de Thien Tru-pagode. De weg er achter gaat naar de grotpagode (1675), de eigenlijke Parfum-pagode. In twee uur stijgen we tweehonderdtachtig meter, een aanslag op ons lichaam. Veel trappen, allemaal ongelijk, warm, warm, maar vooral vochtig. We hebben veel last van het weer. Als we boven komen, zijn we helemaal doorweekt en hebben geen droge draad meer aan ons lijf. In de grot is het wat koeler en staan we alle vijf te dampen. Er is een grote druipsteengrot en wonderlijke rotsformaties. In de grot staan de beelden van de koning, koningin, prinses en vele boeddhavoorstellingen. Er wordt veel wierook gebrand: iedereen die wat te wensen heeft, komt hier naar toe om te bidden. Naar beneden gaat een stuk makkelijker en in de boot terug zitten we in de zon en drogen we geleidelijk op. Er wordt op een fooi aangedrongen en we zijn daar erg verbaasd over. Dat is niet gebruikelijk in deze streek.
Om 18:00 uur komen we in het hotel aan waar de groep van Koning Aap (achttien personen totaal) inmiddels is gearriveerd. We krijgen wat te drinken en Geert, de Belgische reisbegeleider, vertelt het een en ander. We zitten op de hoogste verdieping van het hotel: vierennegentig treden en een lift is er niet. Dus denken we wel twee keer na voor we de kamer verlaten of we alles hebben.
Met z'n vijven gaan we eten op de hoek van Hang Dieu en Bat Dan en zitten half op straat tussen de Vietnamezen. We bestellen allemaal verschillende schotels die weer anders van smaak zijn. Kosten 188.000 dong. Het wordt steeds goedkoper.

Zondag 6 oktoberHanoi

Het heeft flink geregend 's nachts en 's ochtends is het 'frisjes'. Wat wij gewend zijn tenminste. We gaan eerst naar de Dong Xuan markt, waar het erg druk zou moeten zijn. Mooi niet dus. Veel gebruiksvoorwerpen, weinig voedsel wat wij altijd het leukst vinden. We dwalen verder door de straten waarvan de trottoirs wel breed zijn, maar waarvan de helft bedoeld is als brommerparkeerplaats, die dan ook helemaal vol staat. Op de andere helft stalt men z'n waren uit en blijft er een smal paadje in het midden over waar ze zelf gaan zitten. Passanten moeten dus over straat waar al die brommers rijden. We kunnen er nog steeds niet over uit hoeveel er hier rijden en in wat voor chaos. Naast de brommers zijn er volgeladen fietsers, fietsbejaks en mensen met manden aan een juk, die er heel erg zwaar uitzien. Men verkoopt van alles.
We gaan bij de spoorlijn kijken die dwars door een straat rijdt; de huizen staan er een paar meter vandaan. Op dat moment komt er net een trein aan en worden de bomen met de hand de weg op getrokken. Ook hier probeert iedereen er nog net op het laatste moment door heen te kruipen. Met een oorverdovend geloei en gefluit rijdt de trein voorbij. Voor de rest doen we niet veel: we slenteren door de straten, bekijken winkeltjes, eten een broodje, kopen twee T-shirts voor 20.000 dong per stuk (€ 1,30). Geen geld, zeker niet voor die ene waarop een draak is geborduurd. Nou is de kwaliteit echter ook niet alles. De vraagprijs is altijd in dollars, maar daar kun je bijna niet mee afdongen, zoals we het hier noemen. En wij bieden dus in dongen, wat overigens nooit een probleem is.
Als 's middags de zon probeert door te breken, wordt het meteen een stuk warmer. We drinken op hetzelfde terras als gisteren tap-Tiger-bier en we eten in hetzelfde restaurant als gisteren. We bestellen andere gerechten, iets meer en wel dezelfde lekkere makreel als gisteren, maar dan twee porties. Het koude bier is wat lastiger en van ons favoriete merk (Laure) zijn er maar vijf koud en we gaan over op de Tiger en de Han noi. Voor morgen bestellen we alvast tien koude Laures en hot pot. We zullen zien. Er wordt weer volop geklaagd dat we dit niet nog vijf weken kunnen volhouden. Wat hebben we het slecht...