Donderdag 20 oktoberNaar Zétang

Na het opruimen, moeten we ruim een uur wachten op de truck die ons naar de boot zal brengen. We gaan in een open vrachtwagen over hobbelig terrein. De helft moet staan en zich goed vasthouden. Het landschap gaat langzamerhand over in duinen, waardoor het erg stoffig wordt.
De boot is een simpele houten bak waar alles en iedereen in moet. We steken de Brahmaputra over in een half uur. Het is koud door de wind. We zien afgeladen bootjes vol met pelgrims.
Aan de ander kant staat de bus weer te wachten en vertrekken we naar Zétang, in het oosten. De weg begint goed, asfalt, maar al snel wordt duidelijk dat er hard aan de weg wordt gewerkt. Ze sluiten dan de hele weg gewoon af en je moet maar zien hoe je verder gaat. Andere wegen zijn er niet. Door de 'berm' dus. Vol met rul zand, kuilen, hobbels, enz. Verschillende auto's proberen de zandduinen en lopen daar vast. Wij blijven maar een keer steken. Gelukkig is er een grote truck bij ons die ons los kan trekken. Wij moeten wel allemaal de bus uit en een stuk lopen.
In Zétang hebben we een goed hotel waar we erg lekker kunnen eten.
Vervolgens bezoeken we onze laatste kloosters in Tibet. Eerst naar Yongbulagong. Dit ligt prachtig op de top van een berg, net een luchtkasteeltje. Dit is het eerste paleis in Tibet voor de eerste koning Nyatri Tsanpo. Er zijn veel pelgrims die bovenin khora lopen en daarbij onder een 'heilige' kast met oude geschriften kruipen.
Daarna gaan we door naar het Changzhusi-klooster. Dit is gesticht tijdens de regering van Songtsen Gampo. Volgens de overlevering heeft hij een mythische vogel gevraagd een draak te verslaan. Het land stond daarvoor onder water. Na de dood van de draak is het land opgedroogd en als dank heeft hij hier een klooster gebouwd. Het is erg vervallen en men is volop bezig met restaureren. Bovenin hebben ze een prachtig kleed waarop met 20.000 (!) parels een afbeelding is gemaakt. Prachtig.

Vrijdag 21 oktoberNaar Lhasa

Vroeg (7:00 uur) vertrekken we voor de tweehonderd kilometer lange rit naar Lhasa. We zullen pas 's middags om 16:00 uur aankomen. We moeten het eerste stuk weer dezelfde weg nemen als de dag ervoor. Met heel veel moeite komt de bus door het rulle zand. Als we eindelijk dat stuk achter de rug hebben, rijden we op de smalle weg. Hier zijn ze bezig en overal op de weg liggen bergen stenen. Het gevolg is, dat er maar een auto tegelijk over de weg kan. Dat gaat goed totdat er een vrachtauto een lekke band krijgt en die zijn wagen gewoon op de weg moet laten staan. Daardoor komt alles muur- en muurvast te zitten. Wij zitten twee auto's achter die vrachtauto en als we uiteindelijk verder kunnen, doen er zo'n uur over om uit de rij te komen. Anderen, zeker de tegenliggers, zullen er veel langer staan. Er wordt door niemand gekankerd of gevloekt! Verder hobbelen we vreselijk veel. Alles bij elkaar een rit om nooit te vergeten.
Drie kwartier rijden onder Lhasa eten we bij een restaurant de heerlijkste momo's die er in Tibet te krijgen zijn, gevuld met groente en vlees. Met z'n dertienen werken we er honderdvijftig naar binnen. Kosten incl. thee 90 yuan (ƒ 1,75) p.p.
In Lhasa aangekomen gaan we met de bus nog even naar het Jokhang-plein, lopen voor de laatste keer de Barkhor en op het dakterras drinken we een pilsje. Het blijft een fascinerend gezicht, al die pelgrims. We hebben het idee, dat velen geen verkeer gewend zijn, want vaak steken ze zonder op of om te kijken de straat over, wat gelukkig alleen maar tot kleine ongelukjes leidt.
's Avonds genieten we met z'n allen van het afscheidsdiner op kosten van Sawadee. Weer allerlei schotels krijgen we en de rijst als altijd het laatst als de rest bijna koud is. Rare gewoonte. We gaan vroeg naar bed (21:30 uur), want we moeten om 2:30 uur op om naar het vliegveld te gaan.

Zaterdag 22 oktoberNaar Kathmandu (Nepal)

Precies 3:00 uur in de morgen vertrekken we naar het vliegveld. We hebben gehoord, dat het vliegtuig overboekt zou zijn, dus moeten we vroeg aanwezig zijn om zeker te zijn van een plekje. We komen om 4:30 uur aan als tweede groep. Het wordt een zeer ordentelijke rij. Dringen is er (bijna) niet bij. Een enkeling probeert voor te kruipen, maar die wordt door Jan en alleman teruggefloten. Het gaat er verder allemaal erg Chinees aan toe: erg langzaam dus. Het interesseert ze geen bal en ze werken erg inefficiënt. Het vliegtuig zou volgens schema tussen 8:30 uur en 10:30 uur vertrekken! Het wordt echter 11:00 uur. Als we eenmaal in het vliegtuig zijn, gaat het erg snel. Sommige mensen zitten nog niet op hun plek of we vertrekken al. Iedereen is ondertussen goed gaar.
Na de lunch vliegen we over de Mount Everest. Wij hebben mazzel dat we aan de rechterkant zitten en Martijn zit zelfs bij het raam. Het is een fascinerend gezicht om over de Himalaya te vliegen; zo weids met al die besneeuwde bergtoppen van meer dan 8.000 meter. Schitterend gewoon. Erg prettig is ook, dat het praktisch onbewolkt is.
Na vijf kwartier landen we in Kathmandu (Nepal) en nemen afscheid van acht medereizig(st)ers. Die gaan gelijk door naar huis en hebben nog een lange reis voor de boeg. Eelco en Janny gaan naar Chitwan en wij vervolgen onze weg via Kathmandu naar Pokhara, voor onze tweeweekse verlenging.
We gaan meteen naar Pompernickel voor een lekker bruin broodje met tonijnsalade en hete citroen. 't Is heerlijk zitten in de tuin. Daarna gaan we shoppen in Thamel, maar het is zaterdag en vele winkels zijn dan dicht. Toch kopen we nog redelijk wat: ieder een lange broek (ƒ 8 per stuk), Lia een jak-T-shirt (ook ƒ 8), wat kaarten en badges voor Martijn z'n jas en het plakboek. We gaan vroeg eten: 's morgens om 2:30 uur opgestaan en in Nepal is het weer twee uur en een kwartier vroeger,. Alles bij elkaar is het een erg lange dag geworden. Lekker bij KC's eten we een groot stuk vlees met groenten en een gepofte aardappel met een fles bier uiteraard ƒ 13 p.p.

Zondag 23 oktoberKathmandu

Tegen negenen nemen we een tuktuk en voor 80 rupees (ƒ 3,20) laten we ons naar Patan brengen. Dit is een van de drie koningssteden en wordt ook Lalitpur genoemd. Het is in het noorden met Kathmandu vergroeid. Ook hier vind je een Durbar Square met het koninklijk paleis en talloze andere tempels. Het paleis en de Taleju-tempel zijn echter gesloten en kunnen we niet bekijken.
We lopen naar het noorden en komen uit bij de 'gouden tempel', Hiranya Varna Mahabihar ook wel Kva Baha genoemd. De tempel van het klooster bevat heel veel goud en heeft mooie houten verwerkte ramen. Het is prachtig om te zien.
Via de Durbar Square wandelen we naar het zuiden op zoek naar de Macchendranath-tempel. Als we die met veel moeite vinden, valt die wat tegen. De Tanga Baha vinden we niet. Vervolgens naar Uku Baha, een van de oudste kloosters. De bijbehorende Mahabouddha Baha kunnen we ook niet vinden.Vlakbij Durbar Square eten we op een dakterras een lekkere sandwich. We hebben uitzicht op veel vrouwen die bezig zijn graan te drogen en het kaf van het koren te scheiden. Op een nog hoger dakterras hebben we tenslotte uitzicht over heel Kathmandu. In de verte zien we de Swayambunath op de heuveltop liggen.
Met een tuktuk rijden we voor dezelfde prijs terug naar Thamel. Hier halen we het T-shirt van Martijn. Dat wilden we gisteren kopen, maar toen was het niet in voorraad en zou het speciaal geborduurd worden. We kopen wat lekkere dingen voor morgen, voor als we naar Pokhara zullen gaan.
In de hotelkamer leggen we alle spullen op het bed en verdelen dat over de twee koffers: een blijft er in Kathmandu met alle warme spullen en de broek van Martijn, waarin hij een grote winkelhaak gemaakt heeft. Zonde!

Maandag 24 oktoberNaar Pokhara

Om 5:45 uur staan we op. De bus naar Pokhara vertrekt om 7:00 uur en we moeten een half uur van te voren aanwezig zijn. We rijden met een toeristenbus, omdat de gewone bus er veel langer over doet. Het zou zeven uur gaan duren (de minimumtijd horen we later). Wij hebben mooie plaatsen, helemaal voorin naast de chauffeur. Het is ongeveer tweehonderd kilometer naar het westen. De weg is vrij slecht, meestal geasfalteerd (als je goed kijkt zie je dat), maar met sommige stukken zijn ze bezig. Hij is ook vrij smal, zodat passeren problemen geeft. Al bij al verloopt de tocht voorspoedig en om 14:15 uur stopen we in Pokhara. We nemen een taxi naar hotel Sitera, omdat dat het enige is, wat we weten. Geen naam van de reisleider, geen adres, niets. Hier aangekomen, blijkt dat men wel een Sawadeegroep verwacht, maar op ons is niet gerekend. We nemen maar een kamer en wachten de komst van de groep af.
Als die uiteindelijk arriveert, weet de reisleidster van niets. Ze verwacht, dat wij bij een andere groep ingedeeld zijn, die morgen zal arriveren. Het lijkt er op, dat we gewoon bij de verkeerde groep in het verkeerde hotel zitten!
's Avonds eten we bij Beam-Beam. Het is lang geleden, dat het eten zo slecht was.

Dinsdag 25 oktoberPokhara

Goed 8:00 uur vertrekken we al, want dan zullen de bergen nog niet in de wolken liggen. We lopen naar het meer en zien de Macchapuchare en links daarvan de Annapurna-Zuid en Annapurna I. Het is een mooi gezicht, maar eigenlijk hadden we meer verwacht.
Na het ontbijt in de tuin van de Boomerang, wandelen we naar het dorp. Het is allemaal vrij uitgestrekt en er is niks te zien. Na bijna een uur komen we bij de Bindu Basini-tempel, een hindoetempel waar veel kippen en andere dingen worden geofferd. Het is er vrij druk. Daarna richting bazaar. Het zijn vrijwel alleen huishoudelijke spullen die verkocht worden: weer niks bijzonders dus. Daarna gaan we op zoek naar de Mahendra-brug, waar het beginpad zou liggen van de klim naar de Kanhu Donda Hill (1.560 meter); van daaruit zouden we een mooi uitzicht op de Annapurna-keten hebben. Dat willen we morgenochtend heel vroeg gaan doen.
Na een lekkere clubsandwich met twee biertjes (en vier plakken gebakken nan) houden we boven op ons dakterras siësta.
's Avonds horen we dat we inderdaad verkeerd zitten. Deze hele Sawadeegroep (vijftien man) gaat mee raften, van die andere slechts vijf. Met ons en de reisleider erbij, zijn we dan slechts met z'n achten. Dat vinden wij wel zo prettig.
's Avonds eten we lekker bij de Tibetaan (momo's en sukayaki).

Woensdag 26 oktoberPokhara

We wandelen niet naar de Kanhu Donda Hill, want het is 's morgensvroeg al bewolkt.
Na telefonisch contact met Richard, onze nieuwe reisleider, verhuizen we naar het andere hotel, Green View. Ze hebben hier een fijne tuin en lekkere hete citroen.
We gaan wat wandelen in de buurt van de dam. Daar is een gammele houten brug waar we het water over kunnen steken. Van hier uit zou je een prachtig beeld hebben over de bergen, maar na de eerste ochtend liggen die alleen maar in de wolken en zien we ze niet meer.
Verder is er helemaal niets te doen en zitten we in de tuin te lezen en te luieren.
's Avonds tijdens het eten bij KC's regent het even.