Dinsdag 19 oktoberWandeling naar Chemi, Mustang
Vanaf de Ghar-gompa gaan we weer op weg. We zien wel wanneer we stoppen.
't Is een prachtige route. We verbazen ons erover dat het uitzicht elke dag weer zo anders is. Vandaag veel rode rotsen die prachtig afsteken tegen de gele bomen, de witten bergen en de blauwe lucht. In de rotsen zitten veel gaten. Wanneer die gemaakt zijn en waarvoor weet niemand. Ze schijnen vroeger bereikbaar te zijn geweest toen het water veel hoger stond.
We beginnen de dag met een pas van 4.180 meter, hierna is het voornamelijk naar beneden. We lunchen in Chemi op 3.690 meter. De dag is goed begonnen, zoals altijd. Maar langzamerhand komt er meer bewolking. En als we aan het lunchen zijn, begint het zowaar te regenen. Regen! In Mustang! En dat terwijl de kans daarop 0,0 is. We besluiten hier te blijven, omdat de pas die we over moeten niet meer te zien is door de (regen)wolken. In de spetters worden de tenten snel opgezet. Op zich valt het allemaal wel mee. Af en toe wat spetters; echt nat word je er niet van. Door de laaghangende bewolking wordt het 's nachts minder koud (7º).
's Avonds eten we hutspot met worst. Als altijd krijgen we er apart een groenteprutje bij. Dit keer een soort snijbonen en een erwtenprutje. Ook is er elke avond een koolsalade.
Woensdag 20 oktoberWandeling naar Shyammochen, Mustang
Hoger in de bergen heeft het 's nachts gesneeuwd. We zien duidelijk verschil met gisteren. Gelukkig is het bij ons droog gebleven.
Als ontbijt krijgen een soort vispastei. Erg lekker. Hierna gaan we weer op weg. Vandaag twee passen van zo'n 4.000 meter; een meteen en een 's middags na de lunch. Het weer wordt minder. Er is meer bewolking en daardoor kouder. Bovendien staat er een fris windje dat we nu tegen hebben. Op de heenweg liepen we altijd in T-shirt; nu in ieder geval een trui en soms een jas. Nog steeds zijn er prachtige uitzichten. We lunchen in Geling bij een familie binnen. Ze hebben altijd een mooie kamer met banken tegen de muren en wat gelakte kastjes die als tafel dienen. Overal hangen dezelfde platen aan de muur. Met een aantal gaan we nog even bergop om een gompa te bekijken. Een steil pad. Het klooster is wel aardig. Ze wijzen ons naar een iets hogere gompa en vertellen erbij dat daar allerlei oude dingen te zien zijn. We lopen een nog steiler paadjes op en boven blijkt, dat alleen de mannen naar binnen mogen. Waarom weet niemand. Er is ook niets bijzonders te zien. Weer terug bij de lunchplaats, gaan we gelijk weer op weg voor het laatste stuk van vandaag. Meestal stoppen we op het hoogtepunt en wachten daar tot iedereen weer bij elkaar is. Maar het waait er koud en we lopen meteen door naar Shyammochen, waar we overnachten. We gaan eerst thee drinken (met kroepoek). Even later begint het zachtjes te regenen. We eten nasi en patat met pindasaus. Iedereen smult er van. Fruitsalade toe. Als we terug naar de tent lopen, is de regen overgegaan in natte sneeuw.
Donderdag 21 oktoberWandeling naar Chele, Mustang
Geweldig! Er ligt tien centimeter sneeuw. Het ziet er allemaal schitterend uit. Als we ons net na zessen de tent uitwurmen, heeft de zon juiste de hoogste toppen in vuur en vlam gezet. De sneeuw valt hier elk jaar, maar pas in december. Ook de ijsafzetting op de tenten van de afgelopen dagen is meestal veel later. Het is dit jaar vroeg winter.
We vegen de sneeuw met de theekoppen van de tenten, zodat ze als de zon eenmaal zover is, kunnen drogen. Na het ontbijt met ijsbergtaart (ronde cake met een berg slagroom) wordt de tijd gedood met een sneeuwballengevecht. Dit verbroedert.De liaison officier hebben we ondertussen omgedoopt tot Lazy Officer, omdat hij lui is. Hij doet niets, wil niet in een tent slapen vanwege de kou, eet alle strepsils op, levert teveel commentaar in de keuken (waar hij altijd zit, want ons kan hij niet verstaan), loopt constant in de weg tijdens de wandelingen en last but not least: hij praat veel te veel. Kortom hij irriteert ons. Esther heeft hem stil gekregen, door hem te vertellen dat we ook voor de stilte naar Nepal zijn gekomen. Kumar gaat voorstellen om zo'n officier voortaan maar thuis te laten, omdat hij eigenlijk niets toevoegt aan deze reis.
Als de zon achter de bergen tevoorschijn komt, wordt het meteen warm. Jassen gaan uit; even later volgen de truien. De tenten drogen snel en worden ingepakt als ze droog zijn. Al met al vertrekken we zo anderhalf uur later dan gepland.
Het is een prachtig gezicht. Het is ook vreemd; sommige bomen zijn nog gewoon groen en dan ligt er sneeuw op. Het pad is het grootste deel goed te lopen. In de zon smelt de sneeuw erg snel. En omdat het hier zo droog is, trekt het water snel de grond in.
Door de sneeuw lopen we in T-shirt, zo warm is het. Als we op de eerste pas komen (Jemdo-pas op 3.945 meter) waait het ook niet en is het warm. Het is een schitterend plaatje. Aan alle kanten zien we besneeuwde bergen, gebedsvlaggen en beneden in de verte akker en bomen met gele herfstbladeren, terwijl wij in de sneeuw staan. Lekker zonnetje erbij. Er cirkelen een paar roofvogels rond. Er worden talloze foto's gemaakt incl. een groepsfoto met de zelfontspanner. Soms lopen we over modderige afdalingen, als we door de rivieren moeten; soms over glibberige, smalle paadjes. We dalen snel af en slechts een half uurtje later lijkt het wel herfst: veel afgevallen bladeren en verkleurde bladeren en er ligt geen sneeuw op het pad. Tijdens de lunch is het lekker warm en we zitten naast geel gekleurde bomen. We kunnen ons nauwelijks voorstellen dat we vanochtend sneeuwballen gooiden. Als we verder afdalen naar Chele (3.110 meter) wordt het echt warm en er staat helemaal geen wind. Zo zijn we vandaag van winter naar herfst naar zomer gelopen. Een vreemde gewaarwording.
De afdaling naar Chele is echt spectaculair. Prachtige gele rotswanden, diepe afgronden, diepe kloven, de witte bergen in de verte, af en toe een dorpje met geelgroene bomen. We genieten volop.
We zetten voor de laatste keer de tent op; de laatste overnachting in Mustang. Als laatste toetje krijgen we chocoladevla met een toefje slagroom. 's Avonds is het bewolkt, maar het blijft droog.
Vrijdag 22 oktoberWandeling naar Kagbeni
De laatste dag in Mustang. Weer een stralende dag met alleen maar zon. We laten de tenten staan, zodat ze kunnen drogen. Een van de gidsen blijft achter en breekt ze af als ze droog zijn.
Een niet zo lange en moeilijke wandeling terug naar Kagbeni staat vandaag op het programma. Het is dezelfde weg als de heenweg. Maar omdat de zon nu anders staat en we de andere kant oplopen, geeft het toch een heel ander beeld.
's Middags zijn de paadjes weer erg smal en de afgrond erg diep en steil. We gaan meer op en neer dan we herinneren van de heenweg; de lastige stukken zijn we alweer vergeten. Het waait wat harder dan de afgelopen dagen. Op zich is de wind ons erg meegevallen. We waren gewaarschuwd dat de wind erg straf zou zijn. Door de wind komt op zo'n smal paadje een stenenlawine naar beneden. We vinden het niet veilig, want sommige stenen zijn erg groot. We draaien om en kunnen een klein stukje terug naar beneden. We lopen een deel door de rivierbedding; hier kan dat gelukkig. Even later moeten we steil omhoog om weer op het pad te komen. Het pad gaat weer lekker op en neer langs de rivier en om 15:00 uur komen we weer in Kagbeni aan. We logeren in dezelfde lodge als de vorige keer en ook in dezelfde kamer. Na een heerlijk colaatje (de eerste in tien dagen) nemen we een warme douche (ook de eerste in tien dagen). Hier knappen we erg van op.We moeten weer een lijst maken van wat we 's avonds willen eten. De hele staf wordt 's avonds door ons getrakteerd. Als altijd eten ze dalbat. Het valt ons mee dat ze bij ons willen zitten; meestal zijn ze te verlegen. Eelco vertoont z'n kunsten en neemt namens de groep afscheid van de keukenploeg en een paardenjongen.
Zaterdag 23 oktoberWandeling naar Muktinath
Esther, Dirk en Xandra gaan meteen door naar Jomsom. De rest wandelt naar Muktinath. De hele weg gaat omhoog (drie uur lang) en in die tijd klimmen we zo'n achthonderd meter. Het is een prachtig pad met mooie vergezichten en prachtige herfstbomen. Het eerste deel is vrij steil; de rest gaat geleidelijk omhoog. Na de lunch gaan we het nog honderd meter hoger gelegen gompacomplex bekijken. Het is een bedevaartplaats zowel voor boeddhisten als voor hindoes uit heel Nepal en India. Er is een eeuwig brandende vlam boven een stroompje water. Deze combinatie samen met lucht is erg heilig.
Het dorp is erg toeristisch. De meeste mensen komen vanaf de andere kant en lopen 'Around Annapurna'.
's Middags bekijken we de souvenirstalletjes en de mensen die binnen komen wandelen. Later wordt er druk jahtzee gespeeld.