Zondag 4 maartInle-meer

We hebben besloten dat het vandaag een rustdag wordt. Dat waren we eigenlijk vooraf ook al van plan geweest en hadden hier een extra dag in onze reis ingepland. Dus we ontbijten op ons gemak, lezen en puzzelen, doen een wasje. Dat is het wel zo'n beetje. Het is vandaag erg warm, windstil.
Er is een grote groep kwetterende Koreanen gearriveerd. Allemaal hebben ze in de boot een zwemvest aan en een paraplu op. 's Avonds bij het diner brengen ze zowaar hun eigen noedels mee.

Maandag 5 maartNaar Mandalay

Als we gaan ontbijten, ligt de boot om ons terug te brengen al klaar. Zo vroeg op de dag is het fris op het water en we zijn blij met onze fleecetruien.
Het is acht uur rijden naar Mandalay. Als we net op weg zijn, zien we een processie naderen. Voorop wat dansende vrouwen, dan een hele sliert kinderen in volgorde van grootte. De kleinste vooraan. Allemaal dragen ze bloemen, een beeldje of pauwenveren. Daarna volgen paarden met daarop elk een meisje in een prachtige jurk, hoofdtooi en mooi opgemaakt. Er lopen mannen met parasols naast hen en vrouwen strooien met rijst. Een meisje valt van haar paard. Achteraan volgt de muziekwagen met versterker.
De weg is vrij slecht. Inhalen is moeilijk. Gelukkig is het niet zo druk. Af en toe betalen we weer tol. Soms zien we een dorpje, veel bamboebossen.
Vlak voor Mandalay gaan we nog even bij de slangentempel kijken. Alle beelden stellen slangen voor met in hun wijd opengesperde muilen een Boeddhabeeld.
Mandalay is druk en er zijn weer verkeerslichten. Veel fietsers en brommers. Ons hotel ligt midden in het centrum, maar een stukje van de straat af, waardoor het binnen gelukkig stil is.
We gaan voor de verandering Europees eten: pizza en spaghetti.

Dinsdag 6 maartMandalay

Een uitgebreider ontbijt vandaag. We wandelen het centrum in, struinen over verschillende markten, zien de klokkentoren en gaan op zoek naar een postkantoor. We hopen dat ze daar ook ansichtkaarten hebben, want die zijn niet algemeen te koop hier. Een kaart kost 50 kyat en een postzegel ook 50. Dus voor € 0,35 kun je een kaart naar Europa versturen. We internetten even, maar het systeem is zo traag, dat we afzien van een bericht naar Nederland. Dan houden we siësta. Daarna lopen we lang het paleis dat omgeven is door een gracht. Een kant is drie kilometer lang en we lopen twee kanten langs om een paar pagodes te bezoeken: de Sandamani Paya en de Kuthodaw Paya, waar het grootste boek ter wereld is. Rondom de centrale stoepa staan 729 marmeren platen waarop de leer van Boeddha beschreven staat.
We willen terug met een taxi. Maar als je er een nodig hebt, zijn ze er niet. En dus lopen we maar. Bijna weer terug bij de hoofdstraat strijken neer op een terrasje waar ze tapbier verkopen. Dat is erg goedkoop: 450 kyat (€ 0,30) voor een groot glas. Er zitten op het terras alleen maar mannen die veelal het bier vermengen met whiskey. Bij elk tafeltje staat een spuugbak op de grond voor de rode fluimen die men krijgt door de betelnoten die men kauwt. Op straat zie je veel rode stralen en plasjes die op bloedvlekken lijken. Zodra het donker wordt, komen de muggen tevoorschijn en we besluiten ergens binnen te gaan eten. Alle auto's en brommers hebben verlichting, alle fietsers en fietstaxi's niet. Met een fietstaxi gaan we terug naar het hotel. We lopen hele dagen op slippers en hebben heel erg vieze voeten.

Woensdag 7 maartNaar Monywa

We rijden naar het westen naar Monywa. In Mandalay bezoeken we eerst nog de Mahamuni Paya in het zuiden van de stad. Vrouwen mogen niet in het belangrijkste deel komen. Het grote Boeddhabeeld is eigenlijk van brons, maar doordat iedereen er van die goudplaatjes op plakt, is het brons nu bedekt met een 15 centimeter dikke laag goud. Elke ochtend om 4:00 uur wordt het gezicht van het beeld gewassen en de tanden gepoetst. Er worden veel bloemen geofferd en overal staan souvenirstalletjes.
Dan gaan we naar de 'steenstraat', waar veel beelden gemaakt worden. Hele grote en hele kleine. In de houtfabriek worden veel marionetten en wandkleden, helemaal met de hand gemaakt, en met veel kraaltjes, verkocht. In de zijde- en katoenfabriek worden hele oude houten weefgetouwen gebruikt.
De 1200 meter lange houten U Beinbrug lopen we helemaal af. Er staat nog redelijk wat water in de rivier en we zien een hele grote groep eenden. Op de drooggelegen delen van de rivier worden gewassen verbouwd en verschillende mensen zijn onkruid aan het wieden.
In het grote klooster Mahagandayan in Amarapura gaan om 10:15 uur 2000 monniken eten. Het eten is hier een stuk minder Spartaans dan in het Kha Khat Wain Kyaungklooster in Bago.
In Awa, een vroegere hoofdstad, varen we met een veerpont naar de overkant. Daar huren we een paardenkar waarmee we een tocht door de omgeving maken. We zien het Maha Aung Mye Bonzonklooster, de scheve 27 meter hoge toren Nanmyin, en het Bagaya Kyaungklooster dat helemaal van teak gemaakt is.Vlak voor Monywa zien we de grootste staande Boeddha van 167 meter hoog en een grote liggende Boeddha van 90 meter lang. Deze is pas in 2006 voltooid. Dichtbij ligt de Bodhi Tataung waar 8000 beelden in een tuin netjes in rijen staan opgesteld. Vanuit een toren kun je deze mooi zien. Bij de Thanboddhay Paya staan maar liefst 582.357 beelden. We hebben ze niet nageteld.
Het Win Unity Resort Hotel in Monywa is mooi gelegen, een stukje buiten het centrum. De bungalows liggen in een grote tuin en hebben een hele ruime kamer en badkamer.
KuYe moest erg lachen toen hij vertelde dat een diner in het restaurant US$ 5 kost. Zo duur! Als wij vertellen dat dat gisteren in ons hotel US$ 10 kostte, komt hij helemaal niet meer bij. Hij kan zich niet voorstellen, dat iemand dat voor een diner zou betalen. Hij brengt ons naar het centrum van de plaats waar wij restaurant Fantasy hebben uitgezocht. Hij twijfelt of wij hier wel willen eten, want ze hebben geen Chinees, alleen bbq. Maar wij willen wel eens wat anders. Er zijn geen toeristen, sowieso niet in dit deel van het land, en alleen mannen zitten er te drinken. Ook hier mengen ze bier met whiskey en spugen ze rode stralen in de afvalemmertjes. Ze hebben tapbier, dat wij bestellen en halen een zakje kroepoek. Bij het tweede biertje gaan we naar de vitrine en wijzen wat kip en varkenssaté aan, die voor ons op de barbecue klaar wordt gemaakt. Zowel de kip als de varkensribbetjes worden in grove stukken gehakt, zodat er veel splinters in het vlees zitten. We zijn benieuwd of onze magen hier tegen kunnen: wie weet hoelang dat vlees daar al niet ligt. Maar alles zal goed gaan. Het kost ons enige moeite om de kroepoek op de rekening te krijgen. Totaal zijn we, inclusief zes glazen bier, 5000 kyat kwijt: € 3,25.

Donderdag 8 maartNaar Mandala

We rijden naar de Po Win Daung rots, anderhalf uur met de auto. De rots is een enorm stuk zandsteen waarin talloze nissen zijn gehakt waar duizenden Boeddha's uit de 14e-18e eeuw staan. Deze beelden zijn ook uitgehakt, zodat alles uit één stuk bestaat. Ook hier worden goudplaatjes geplakt. Sommige beelden zijn zo dik beplakt, dat ze helemaal vormeloos zijn geworden. Ook zijn er prachtige muurschilderingen. Er is niets gerestaureerd, maar een groot aantal tekeningen ziet er toch nog goed uit. Iedereen kan er ook zo bij en alles aanraken. Er zijn verder geen toeristen en wij krijgen een privérondleiding. Er zijn wel plattegronden te koop met daarop de mooiste nissen, maar die kunnen wij niet lezen.
In het uur dat wij hier rondlopen, heeft KuYe uitgevonden dat er vandaag een Nat Pwe-festival is.We rijden daar naar toe en we zien hopen mensen langs de kant van de weg staan. En allemaal roepen ze wat. Tijdens dit festival is het gebruikelijk dat iedereen om geld bedelt. Vooral de kinderen. Regelmatig zien we dan ook geld uit auto's gegooid worden waar iedereen op af vliegt. Wij zoeken ook onze kleine biljetten op en gooien ze weg. Weer rijden er heel veel busjes en tractors met horden mensen. Ergens in de buurt blijkt een markt ter ere van het festival te zijn. De weg er naar toe is een hele stoffige zandweg en is hartstikke druk. Afgeladen bussen met mensen erin, erop en eraan. Heel veel ossenkarren, soms platte, maar heel veel huifkarretjes. Ook hier zijn wij de enige toeristen en hebben we heel veel bekijks. In het 'heilige der heilige' wordt geofferd. Veel bossen bloemen maar ook manden met fruit zijn favoriet. Het is hier heel druk en er is bijna geen doorkomen aan. Iedereen zwaait met z'n bosje bloemen, jong en oud, man en vrouw. Ook de opgeschoten jeugd doet mee en offert.
We lunchen in Monywa in een restaurant, een grote kale ruimte met tl-verlichting. We bestellen noedels en een grote fles water. Het is erg lekker, goed gevuld met veel kip en zoveel dat we het niet opkunnen. En het is nog nooit zo goedkoop geweest: € 1,40 met z'n tweeën.
We rijden naar Mandalay en vlak voor Sagaing vliegt een tank van een illegale bezinekraam in brand. Die kramen hebben ze hier overal, want men kan officieel maar een zeer beperkte hoeveelheid benzine per dag kopen. Deze kraampjes verkopen allemaal gesmokkelde benzine. Alle kraampjes staan op een rij, maar wel ver van elkaar en ook ver van de huizen af. Het lijkt niet erg en van alle kanten komen mensen met brandblussers er op af. Het vuur is snel uit. Als we verder rijden, komt een moderne brandweerauto deze kant opgescheurd. Enige tijd later nog vier blusauto's, die duidelijk ouder en langzamer zijn. Allemaal zitten ze propvol mensen, sommige zelfs op de motorkap. Ook een politiewagen volgt. De mensen in Sagaing vragen zich af wat er wel niet in brand staat en KuYe kan ze geruststellen. We kunnen ons echter wel voorstellen wat er zou kunnen gebeuren met al die illegale benzineverkopers als het echt goed mis gaat.
Als we aan het eind van de middag in Mandalay aankomen, vindt KuYe dat we in ieder geval de Mandalaheuvel op moeten en hij rijdt ons naar boven. Het uitzicht is echter niet veel. Het is te heiig.
We gaan weer bij BBB eten voor de broodnodige variatie. Dit keer spaghetti en visgratin. En we nemen weer een fietstaxi terug naar het hotel. De eerste wil het niet doen voor 500 kyat, degene die achter hem staat, wil wel.
Wat ons opvalt hier in de stad, is het ontbreken van verkeersborden. Er zijn verkeerslichten en regels en iedereen houdt zich daar aan. Iedereen die voorrang heeft, krijgt het ook en er wordt erg rustig gereden. We hebben geen ongelukken gezien.