Dinsdag 25 juniNaar Danum-vallei
Met de boot varen we het kleine stuk naar Bilit-dorp waar de auto op ons staat te wachten om ons in twee uur naar Lahad Datu te brengen. Daar stappen we over in een andere auto die naar de Danum-vallei gaat. In Lahad Datu willen we nog wat geld pinnen. Banken genoeg, maar het probleem is, dat men hier in Maleisië een zescijferige pincode kent en die van ons is maar vier. We hebben nog wel even tijd, maar Martijn wordt eerst naar het kantoor gebracht om, onder het genot van een bakje goede koffie, alvast in te checken, terwijl Lia geld probeert te pinnen. De gids en chauffeur zijn goed op de hoogte en vinden de enige bank die geschikt is voor onze pasjes. We stellen de tip voor beide mannen naar omhoog bij.
Het is nog tweeënhalf uur rijden naar Danum-vallei. Het eerste half uurtje gaat over een asfaltweg, daarna wordt het, best goed berijdbaar, gravel. Ook hier nog steeds veel palmbomen langs de weg. Pas als we in het park komen, verandert de vegetatie. Hier is nog primaire jungle. Een grote leguaan steekt op zijn gemak de weg over.
Na twee uur komen we bij de luxe lodge. We worden verwelkomd met een nat lapje, een drankje en een bord fruit. In het drankje zit een rietje, maar blijkt een roerstokje van citroengras te zijn. Iedereen zit er aan te lurken. We maken kennis met onze gids voor de komende dagen. Iedere gids neemt maximaal zes gasten mee. Wij zijn tot morgenmiddag de enige in ons groepje; daarna komen er nog een paar bij.
Het complex ligt midden in de natuur. Er zijn geen andere lodges in de buurt. Heerlijk rustig. Het ligt aan een rivier die te smal is om te bevaren. Hier zullen we gaan wandelen.
We gaan eerst lunchen. Jemig, wat is dat uitgebreid. Als we niet uitkijken, zullen we hier een paar kilo aan gaan komen.
Om 15:30 uur gaan we wandelen. Overal zien we gidsen met kleine groepjes gasten. Allemaal nemen ze een andere route, zodat én je elkaar niet in de weg loopt én er zoveel mogelijk wild gespot wordt. De gidsen staan met elkaar in verbinding en ze roepen elkaar op als er wat bijzonders te zien is. Dat gebeurt al snel, want er is een groep rode langoeren gezien. Ze zitten er nog als wij aankomen. Het is een best grote groep die via de bomen de weg oversteekt. We lopen verder over modderige paadjes en onze gids vraagt wat wij daar van vinden. Voor hem is het natuurlijk afwachten wat voor vlees hij in de kuip krijgt. Wij vinden het wel prima; in ieder geval beter dan over de weg.
We zien een hele dikke duizendpoot van vijf bij drie cm en vreemde paddenstoelen. Bij het restaurant kunnen we onze schoenen afspoelen onder kraantjes. Dat is hard nodig. Binnen in het restaurant moeten we ook hier blootsvoets. Tegen zessen maken we een avondwandeling. We stoppen onze broekspijpen in onze sokken tegen de bloedzuigers, die we vandaag in ieder geval niet zien. Het park is er beroemd om. Het is al donker, maar in elke kamer liggen twee zaklampen waarmee we door de bomen schijnen. Nu lopen we voornamelijk over vlonders. We gaan o.a. op zoek naar roofdieren, zoals de civetkat en de tijgerkat. We zien alleen een paar ogen oplichten en de gids weet niet zeker welke van de twee het is. We zien grote dunne spinnen van vijftien cm, mieren van drie cm, een wandelende tak, fungi van vijfentwintig cm, een waterspin van tien cm, een grote roze waterlelie van dertig cm, een kleine kikker (Harlequin Tree Frog) van vijf cm en een grote berg kikkerdril op een plant boven het water, drie slangen (Triangle Keelback), die gezellig samen op een kikker liggen te wachten, een Maleise visuil van vijfenveertig cm en een dwerghert van vijftig cm, het kleinste soort hert van de drie die hier zitten.
Hierna maken we de kleine keuze uit alle schotels van het diner. Biertje er bij en vroeg naar bed.
Woensdag 26 juniDanum-vallei
Om 6:30 uur staan we klaar voor de ochtendwandeling. Dit keer vooral over modderige paadjes. Het pad gaat wat omhoog en omlaag waardoor het lekker glibberig wordt. We worden beloond: we zien drie orang-oetangs. Twee hoger in de bomen, moeders op de grond die ook snel de boom in klimt als ze ons ziet. Mooi. Verder zien we wat langstaartmakaken, een grijswit vogeltje. En een rode bijzondere (volgens de gids) die snel weg vliegt. Na het ontbijt zijn we ‘vrij’ tot 15:30 uur en we hangen wat bij het restaurant rond. Er zit een grote groene sprinkhaan van tien cm, een rupsje van een halve cm en grote tor van vijf cm. Er zijn, afgezien van zwaluwen en mussen, geen vogels te zien.
Dan komt er een groep rode langoeren in de bomen voor het restaurant zitten. Ze eten uitgebreid van de bladen en bloemknoppen. Vooral moeder met kind is erg vertederend. Ze kringen al snel gezelschap van makaken. Ze laten zich allemaal gewillig fotograferen en videoën.
Daarna gaan we lekker een poosje op ons terras zitten met een cola, die we gratis uit de minibar mogen halen.
’s Middags krijgen we uitleg over het park. Gisteren hebben we dat gemist. Ze laten alle dieren zien en vertellen, dat er veel vogels zitten, maar dat je die bijna niet te zien krijgt. Een olifant hebben ze al in geen twee maanden gezien. De middagwandeling gaat naar de Canopy-walkway. Deze is vorig jaar half ingestort door noodweer. Het deel, dat over is, is goed te belopen. Het is een makkelijke wandeling er naar toe, over de ‘grote’ weg. We hebben op twintig meter hoogte mooi uitzicht. Er zijn geen dieren te zien. Dan hoort de gids, dat er een orang-oetang is gesignaleerd. De mensen die bij ons zijn, hebben er nog geen gezien. We lopen dwars door het bos over de glibberige bodem. De aap is goed te zien, maar zit wel een beetje hoog in de boom. Het begint te regenen. Eerst zachtjes, maar al snel hard. Komen de poncho’s goed van pas. Voor onze kleding is het niet belangrijk, wij zijn toch al nat van het zweet, maar voor de camera’s is het goed. Eenmaal bij de weg terug, staat er zowaar een wagentje van de lodge op ons te wachten en bij aankomst staat er een mevrouw met een stapel handdoeken. Wat een service. We spoelen onze schoenen af, nemen een snelle douche voor onszelf en onze kleren. We hangen alles te drogen onder de fan en gaan naar de bar voor een biertje.
Iedereen, behalve wij, draagt van die speciale zakkousen tegen bloedzuigers. Al die sokken zien er nieuw uit. Het resort doet goede zaken. Bloedzuigers zitten hier veel, maar wij hebben ze niet gezien. Gelukkig maar. Wij dragen naast gewone sokken nylonkniekousen. We hebben ooit ergens gelezen, dat dat afdoende zou moeten zijn.
Om 18:45 uur hebben we een nightdrive, een rit in een elektrisch karretje met zes gasten en twee gidsen met enorme schijnwerpers. Gelukkig is het droog, we zien de sterren aan de hemel staan, want het karretje is helemaal open. In het begin zien we niet veel, alleen een paardhert (sambar deer) en slapend vogeltje, een geelbuikprinia, maar dan duikt er plotseling een Bengaalse tijgerkat op in de berm. Prachtig beest. Hij laat zich goed zien. Mooi. Op de terugweg zien we er zowaar nog eentje en ook nog een Maleise civetkat.
Over het eten willen we het niet meer hebben. Elke maaltijd is er de keus uit teveel lekkere gerechten.
Donderdag 27 juniDanum-valleiWe k
unnen uitslapen, omdat onze wandeling vandaag pas om 7:30 uur vertrekt. Maar we zijn elke ochtend om 5:00 uur wakker.
Vandaag gaan we naar het uitzichtpunt. We zijn net onderweg als er een melding van een orang-oetang komt. Daar moeten we toch even naar gaan kijken. Het pad gaat omhoog en we lopen soms door de blubber. We kijken bij een oude traditionele begraafplaats van de Kadazandusun, de grootste etnische groep in Sabah. Er ligt een enorme rots waar een paar hele oude lijkkisten liggen. Er zitten grote gaten in de rots, maar die zijn nooit onderzocht uit respect voor die mensen. Het uitzichtpunt ligt nog wat hoger en hier hebben we prachtig zicht op het oerwoud, de rivier en de lodge. Er vliegt een arend, we zien een paar gibbons, wat rode langoeren en een piepkleine witte worm die een voor hem grote vracht lijkt te dragen.
Op weg naar de waterval zien we of een orang-oetang die uitgebreid bekeken wordt. Bij de waterval is een vijvertje en ook hier zitten knabbelgrage visjes. Ze kriebelen als de pest als ze huidschilfers van onze voeten eten. Een mooie tocht van vier uur.
Rond lunchtijd komen er veel nieuwe gasten die allemaal een groene slinger omgehangen krijgen.
De middagwandeling valt wat tegen. We baggeren door de modder en zien weinig. ‘Hoogtepunt’ is een koppeltje neushoornvogels, dat we uit een boom weg zien vliegen. De wandeling duurt vijf minuten te lang: regen. En weer wassen we ons zelf en onze kleren.
De nightdrive levert niet veel op. Weer een paardhert en twee slapende geelbuikprinia's en een de weg overstekende zwarte civetkat. Op het eind nog wel twee mooie boomkikkertjes met enorme poten.
Vrijdag 28 juniNaar Kuala Lumpur
Een rustige ochtend. We slapen zowaar tot 7:30 uur, ontbijten en kijken naar de apen in de bomen. We zien een orang-oetang en rode langoeren.
Dan zit Borneo er op. We hebben genoten van de natuur en alle dieren en vogels die we gezien hebben.
Na de lunch vertrekken we om 13:30 uur naar Lahad Datu voor de vlucht naar Kota Kinabalu. We zien een anderhalve meter lange slang midden op de weg.
In Kota Kinabalu moeten we even wachten op de vlucht naar Kuala Lumpur. Een half uur vertraging. Weinig verkeer op de weg. Om 1:30 uur naar bed.
Zaterdag 29 juniKuala Lumpur, naar huisOmdat in het begin van onze vakantie het Suikerfeest gevierd werd, waren toen een aantal plaatsen niet te bezoeken. Zoals de Jamek-moskee, de oudste moskee van de stad.
We gaan naar het Textiel Museum waar zowel de tentoonstelling als het gebouw mooi zijn. We dwalen door China Town en de Centrale Markt. Altijd leuk.
We halen bij een super één flesje cola van 35 ml. Bij de kassa vertelt de man, dat de anderhalve liter in de aanbieding is en daardoor goedkoper is dan zo’n klein flesje.
Erg lekker, dat we tot 20:00 uur op onze kamer mogen blijven. Aan het eind van de middag gaan we terug naar de restaurantstraat om bij The Whisky Bar een afsluitende jug bier te drinken. Ook nu rijden veel auto’s de eenrichtingsweg de verkeerde kant op. Iedereen blijft hier heel rustig om en geeft ze alle ruimte. Dat zie ik in Nederland nog niet gebeuren.
Omdat het weekend is, wordt de hele straat om 18:00 uur afgezet. Mensen knijpen citroen uit in hun bier. Barbaren.
We worden opgehaald en naar het vliegveld gebracht, waar net voor middernacht het vliegtuig naar Amsterdam vertrekt.
Zondag 30 juniNaar huis
Om 6:00 uur landen we op Schiphol. Eigenlijk moeten we nog met de trein naar Antwerpen vanwege ons ticket, maar omdat niemand kan controleren of we dat ook echt doen, nemen we de trein naar Utrecht.
Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.
Hier vind je een video va ons over de natuur in Borneo en hoe een Orang-Oetang ons dichtbij passeert.
Deze reis is georganiseerd door DimSum.