Zaterdag 9 aprilSuq At Talh

Om 9:00 uur vertrekken we naar de Suq At Talh. Dit is een smokkelmarkt ten noorden van Sada. Vanuit Saoedi-Arabië wordt van alles aangeboden. Grote geweren, pistolen, handgranaten en kogels kun je te kust en te keur kopen.Er zijn veel auto's zonder nummerbord. Deze zijn illegaal ingevoerd en er wordt geen belasting over betaald. Aangezien de diverse stammen hier meer macht hebben dan de regering, gebeurt er niets mee.
Er is een aparte vrouwenmarkt, waar de vrouwen gekleurde manden verkopen. Er mag niet gefotografeerd worden. Maar met een beetje geduld en een telelens lukt het toch wel, zonder dat de vrouwen het in de gaten hebben.
Verder is er veel te zien. Jambia's worden er gemaakt, schoenen, kleding, veel kruiden, koffie, kamelen, geiten. Sommige mannen willen niet op de foto, anderen weer heel graag. Soms met geweren, die gedragen worden als statussymbool.
Na de siësta gaan we weer wandelen. Eerst rijden we met een auto een stuk de wadi in en lopen dan naar boven naar een oud fort. Het is nu 'bewoond' door een legerafdeling. Het is erg vervallen. We mogen het van binnen bekijken. De baas heeft waarschijnlijk een goede dag, want het mag niet altijd. Van bovenaf heb je een prachtig uitzicht over de groene wadi 'Abdin. Hier vandaan lopen we in drie uur helemaal terug naar het centrum van Sada. Hier kopen we een kopje thee, de goedkoopste die we tot nu toe hebben gedronken: twee kopjes voor 5 YR (ƒ 0,15) en laten ons daarna met de 'taxi' (ook 5 YR) naar ons hotel brengen. De taxi's zijn vrachtauto's die je kunt aanhouden door je hand op te steken. Gaan ze jouw kant op, dan je kun meerijden, samen met andere passagiers. Er wordt een vaste prijs betaald. Bussen zijn er niet.
Het eten is weer goedkoop: 200 YR ƒ 6 voor z'n tweeën.

Zondag 10 aprilSada

's Morgens rijden we met de taxi naar de weekmarkt, de suq, van Sada. We wandelen er een tijd rond en uiteindelijk kopen we bij de zilversmeden een paar oorbellen van 550 YR (ƒ 18) en een oude jambia. Deze is heel mooi met veel zilver (US$ 60). Wel duur, maar dat maakt niet zoveel uit. Je mag hem wel uitvoeren, maar niet invoeren in Nederland.
Na de thee, het eten en de siësta staat er weer een middagwandeling op het programma. Omdat we met een kleine groep zijn, kunnen we kiezen tussen een lichte en een zware. We kiezen eensgezind voor de laatste. Met de auto's gaan we richting Saoedi-Arabië en dan de hoogste berg op. We zullen uiteindelijk van 2.030 meter tot 2.480 stijgen. We doen er vijf kwartier over. Het is veel klim  en klauterwerk. Vooral op het eind is er een heel eng stukje. Maar alles gaat goed en we hebben een schitterend uitzicht over het onherbergzame, ruige gebied. Prachtig. Met z'n zevenen zijn we boven. Drie gaan naar de burcht, de rest blijft wat achter.
Om 18:15 uur komen we weer beneden bij de auto's aan en dan blijkt dat twee vrouwen nog niet terug zijn. En om 18:30 uur zal het donker worden. Met veel geschreeuw krijgen we contact en gelukkig komen ze op het allerlaatste moment te voorschijn. Ze waren enigszins verdwaald.
Op weg hier naar toe, zaten we in een flinke regenbui, maar tijdens het wandelen was het droog. Eenmaal weer op weg terug naar Sada komen we in een zandstorm. Je ziet geen hand voor je ogen. De auto's zonder licht zijn dan een groot probleem.
Met z'n allen gaan we ergens eten en dan begint het weer te gieten. De temperatuur lijdt er niet onder.
Uitgeput vallen we in slaap na de pittige wandeling.

Maandag 11 aprilNaar Sana'a

In het oosten zijn in de heuvels pre-islamitische rotstekeningen te vinden. We wandelen hier ongeveer een uur rond en gaan dan terug naar Sana'a. Onderweg stoppen we bij het dorpje Al Jawf. Deze buurt staat bekend om z'n roodgele beschilderingen van de huizen. Heel apart. De kinderen met hun felle kleding maken er een erg kleurig geheel van.
Het is erg warm. In de namiddag begint het te regenen en als we in Sana'a aankomen, zijn sommige straten in riviertjes veranderd. We slapen in een oud herenhuis, dat nu als funduk ingericht is. Het ligt in het oude gedeelte van de stad. Vanuit onze kamer (met vijf bedden) op de vierde verdieping hebben we een prachtig uitzicht.

Dinsdag 12 aprilNaar Manacha

In de vroege ochtend maken we vanaf het dak van de funduk wat foto's. Na het ontbijt vertrekken we naar Manacha. Dat ligt op 2.200 meter en heeft mooie berghellingen met terrassen. Na de siësta rijden we naar het stadje Al Hadjara. Er zijn mooie beschilderde woontorens te zien. Het is weer wat toeristischer en dat is weer even wennen. De kinderen roepen voortdurend 'What's your name' enz. Je wordt daar wel moe van. Vanuit Al Hadjara lopen we in een klein uur terug naar Manacha.
's Middags drinken we whisky en grand marnier, dat door de groep is meegenomen.

Woensdag 13 aprilManacha

Een wandeling van acht uur staat er op het programma. Om 8:00 uur vertrekken we naar het dorp waar we inkopen doen voor de lunch en drankjes kopen voor onderweg. Om 8:30 uur gaan we echt op pad.
In een uur klimmen we omhoog van 2.230 meter naar 2.530 naar Al Kahil. Bekaf zijn we. Op het 'adelaarsnest', een overhangende rots, heb je een schitterend, weids uitzicht over de omgeving. In de verte zie je de andere dorpjes liggen, die we vandaag zullen bezoeken.
Na dit dorp splitst de groep zich. Drie zijn er niet zo lekker, onder wie Martijn die over moet geven. Zij gaan met een meegenomen gids terug en met z'n zevenen lopen we verder omhoog naar Al Jabal, dat op 2.730 meter ligt. Dit pad is iets minder steil dan het eerste en valt daarom wel mee. Boven zoeken we een lekker plekje in de schaduw van een paar bomen en hier eten we en houden we siësta. Nadat we het dorp hebben bekeken, lopen we alleen maar vlak of naar beneden.
We bereiken een leuk dorpje waar overal vrouwen stiekem naar ons gluren, vanaf daken, uit raampjes. Grappig. Het laatste dorp, Al Khadi, ligt al een stuk lager en na de nodige pauzes bereiken we om 16:30 uur ons hotel in Manacha. We zijn wat blij, dat we onze schoenen uit kunnen trekken en na een lekkere koude douche, staat de thee klaar.
Gelukkig is Martijn weer beter en had achteraf gezien best wel meegekund. We nemen een whisky met de mensen van onze slaapzaal van de funduk. Het is erg gezellig. Na het gezamenlijke diner is er een muziekgezelschap. Als we horen, dat we op het laatst mee moeten dansen, gaan we weg. De muziek klinkt niet geweldig.

Donderdag 14 aprilNaar Khamis, Al Hodeidah

Martijn is jarig. Aan het ontbijt zingen we voor hem.
Vandaag gaan we naar de Rode Zee, waardoor we circa 2.200 meter zullen moeten dalen. Onderweg stoppen we bij de donderdagmarkt van Khamis: de Suq Al Khamis. Er is hier een doorwaadbare plaats in de rivier, waar honderden mensen uit de omgeving handel komen drijven. We zien veel kamelen en auto's door het water gaan. Er zijn hoedenmaaksters/verkoopsters en parfummakers. Een mooie markt, maar het is er bloed  en bloedheet. We zitten in de Tihama, de kuststrook, die hier om bekend staat. De vrouwen dragen geborduurde jurken en hoge hoeden.
In Al Hodeidah is het ook zo warm, maar hier staat een lichte bries. We wandelen over de markt, maar er is helemaal niets aan. Binnen het uur zijn we terug en rusten en lezen de rest van de dag in onze ac-kamer.
Het eten is minder in hoeveelheid en toch moeten we 530 YR betalen (duur). Het is wel lekker.

Vrijdag 15 aprilNaar Hodeidah, Al Kocha

Wat een warme dag!
We bekijken 's ochtends de vishaven en  markt van Hodeidah. Veel grote vissen, mooie kleurige boten. Alles wordt verpakt met grote brokken ijs.Daarna gaan we naar de grote weekmarkt Bait El Fakki. Een mooie markt met heel veel schapen en geiten. De vrouwen hebben decolletés wat wel wat vreemd staat, omdat de schouders wel bedekt moeten zijn.
Na de lunch rijden we door naar Zabid, de oude universiteitsstad. Een van de herenhuizen van een vermogend man mogen we van binnen bekijken. Verder is het eigenlijk te warm om wat te doen. Daarna gaan we door naar Al Kocha aan de Rode Zee. Het laatste stuk van de weg is verschrikkelijk slecht en de hele hete wind blaast de auto in. Onderweg moeten we bijna een half uur op de andere wachten (kapotte uitlaat) en dat met 41,5º in de schaduw (die er niet is, alleen in de auto).
Gelukkig is er in Al Kocha een koelere wind. We zitten in het toeristenhotel, ver weg van de eigenlijke plaats. Dat houdt in, dat we in badpak/bikini aan het strand kunnen gaan liggen. De zee is erg zout en de zon niet meer zo heet (16:30 uur). Gelukkig hebben we weer ac-kamers.

Zaterdag 16 aprilNaar Taïz

Na een uurtje aan het strand gelegen te hebben, vertrekken we om 9:00 uur naar Taïz. Pas vlak hiervoor wordt de wind koeler en iedereen is blij, dat we de Tihama achter ons laten.
Halverwege maken we een stop op het smokkelaarkruispunt Afhankelijk van het aanbod, kun je een bestelling plaatsen. Wij kunnen kiezen uit bier (Amstel en Deens bier), whisky en wodka. Wij kopen dertig blikjes (à ƒ 2,40) die we 's avonds voor Martijn z'n verjaardag zullen trakteren. De anderen laten zich ook niet onbetuigd. De smokkelwaar wordt met een brommer opgehaald.
Na een late lunch in Taïz, bezoeken we de Al Ashrafiya-moskee. Dit is de enige moskee in Jemen waar niet-moslims naar binnen mogen. Hij is in de veertiende eeuw gebouwd. Vanaf de minaret hebben we mooi uitzicht over Taïz.
Veel vrouwen zijn minder gesluierd, alleen met hoofddoek en een jurk over een Turkse broek. Het ziet er allemaal wat kleuriger uit.
's Avonds nodigen we iedereen uit om een borrel te drinken vanwege de verjaardag. Paul heeft voor gebak gezorgd, wat iedereen erg leuk vindt. De groep heeft een cadeautje gekocht: een boeketje geurige bloemen (passievruchtengeur) en een mooie sarong. Wij zorgen voor de drank: whisky, bier, cola, marinda en citroensap. Ook Ahmed en de andere chauffeur zijn er. Ahmed is erg ongelovig en wil stiekem wel whisky bij de cola; de andere chauffeur mag dat niet zien.