Donderdag 22 septemberNaar Bromo-vulkaan

In Malang maken we een stop waar we thee drinken bij toko Oen. Verder is er niet veel te beleven. Met de bus rijden we verder naar Probolinggo. Met kleine busjes gaan we een uur tegen de berg op richting Bromo. De laatste tweeënhalve kilometer moeten we lopen, steil tegen de berg op. We slapen in een hotel met piepkleine slaapkamertjes (twee bij één meter dertig) met een stapelbed. Om 8:30 uur naar bed, want morgen moeten we vroeg op.

Vrijdag 23 septemberBromo-vulkaan, naar Lovina (Bali)

We worden om 3:15 uur gewekt. We lopen naar de Bromo-vulkaan (drie kwartier). Er is veel stof. Het laatste stuk bestaat uit tweehonderdvijftig treetjes. We hebben mazzel: een helder uitzicht en een mooie zonsopkomst. Bovendien een mooie blik op de oude krater met ochtendnevel. Vooral de vele paardjes in de wolken is een prachtig gezicht.
Terug naar de bus en op weg naar Bali. We zijn net op tijd voor de boot van Banyuwangi naar Gilimanuk, zodat we meteen over kunnen varen (twintig minuten).

Na aankomst is het nog twee uur rijden naar ons hotel in Lovina, aan de noordkust van Bali. Even zwemmen, eten en vroeg naar bed.

Zaterdag 24 septemberLovina

Om 7:00 uur staan we op. Na een kop thee peddelen we met een boot de zee op om te gaan snorkelen bij het koraalrif, zo'n honderd meter uit de kust. Iedereen vindt het schitterend. Alleen ons valt het wat tegen. Wij zijn natuurlijk te verwend met de Rode Zee in Egypte. Toch wel lekker om een tijdje rond te dobberen.
Iedereen koopt heel uitgebreid T-shirts en broeken van verkoopsters die op het strand zitten. Natuurlijk wordt er gepingeld bij het leven. Lia koopt een broek voor 5.000 rupiah en een T-shirt voor 2.000. Martijn neemt een T-shirt voor 2.500.
Verder doen we niet veel. Wat zonnen, een beetje verbrand, een stukje wandelen, wat lezen, kijken bij het afdingen van anderen. Altijd spectaculair.
's Avonds krijgen we een Balinees buffet met een heel varken dat geroosterd is. Alles (kop, staart en poten) zit er nog aan. Hij is verder met bloemen mooi opgemaakt en is heel mooi om te zien en smaakt lekker. Alleen de sojasaus is bloedheet. Omdat Yvonne jarig is, krijgt ze de kop op een bord aangeboden.

Zondag 25 septemberLovina

's Ochtends snorkelen we weer een paar uur. Op een iets andere plek dan de vorige dag is het veel mooier. We ontbijten met ananaspannenkoeken. 's Middags begint de ellende met het eten. Lia krijgt na anderhalf uur wachten wat zwart geblakerde stokjes, die saté moet voorstellen. Die hebben we maar niet betaald. 's Middags wandelen we naar Lovina, over het strand in ongeveer een half uur. Het dorp bestaat voornamelijk uit restaurants en hotels. 's Avonds krijgt Martijn problemen met het eten. Na twee uur wachten komen ze vertellen, dat datgene wat hij besteld heeft, er niet is. Het schijnt in Indonesië hoogst onbeleefd te zijn om dat te vertellen en dat stellen ze daarom zo lang mogelijk uit. We stappen maar op zonder te betalen na de eigenaar te hebben verteld wat wij er van vinden.

Maandag 26 septemberNaar Ubud

Zonder ontbijt vertrekken we om 8:30 uur. We hebben geen zin meer om iets te bestellen en het dan toch niet te krijgen.
Deze dag is tempeldag. Eerst twee Balinese tempels: de Pura Beji in Sangsit en de Medue Karang in Kubatambahan. Allebei landbouwtempels. Bij de laatste mogen we een gedeelte betreden, welke eigenlijk niet toegankelijk is voor toeristen. Maar omdat er niet veel 'bidders' zijn, mogen we alles bekijken.
Daarna de bergen in, de grens tussen noord en zuid Bali. Bij Penelokan rijden we op de kraterrand. Ergens eten we met een schitterend uitzicht op de Baturvulkaan en het Baturmeer.
Vervolgens door naar de canyon van Gunung Kawi, waar veel trappen naar beneden zijn. Prachtige sawa's. Bij de oude koningsgraven is een tempel. Omdat het bijna (morgen) volle maan zou zijn, is er een uitgebreide ceremonie bezig (niet toeristisch). Schitterend al die kostuums en de offers die gebracht worden. Een heel aparte sfeer met een gamelanorkest erbij.
Vanuit Pejeng lopen we verder naar Ubud door prachtige sawa's. Chris en Anneke zitten ons op te wachten in ons hotel: Monkeyforesthideaway. Heel leuk hotelletje zonder elektriciteit. We krijgen olielampen en muskietenspiraaltjes. De thee staat al klaar op ons balkon. We hebben een badkamer buiten, half open dak met een plantentuin. 't Mooiste uitzicht van alle hotels van de hele reis.

Dinsdag 27 septemberUbud

Lekker ontbijt: toost met kaas en tomaat en omelet met kaas, tomaat en uiten. En een potje thee. Met Chris, Anneke, Wout en Ria gaan we naar de toerist-office voor een ontmoeting met Guido en Jolanda die op dat moment in Sanur zitten. Waarschijnlijk toch te ver weg, want ze komen niet. Wij gaan dan wandelen. Via Saktri ten noorden van Ubud zo'n twaalf kilometer heen en terug langs de rivier. Leuke dorpjes met allemaal omheiningen met daarbinnen een bepaalde familie met een aantal huisjes. Buiten het hek staat op een bord hoe oud de vader is, wat z'n beroep is, hoeveel zonen en dochters hij heeft. Weinig toeristen, wel ontzettend veel hard blaffende honden.
Aan het eind van de middag wandelen we naar de tempel Goa Gajah (vier kilometer). Het is zeer de moeite waard, want er is een processie bezig. Schitterend.
's Avonds ploffen we uitgeput in bed. Wat wil je: zo'n vijfentwintig kilometer lopen en dat met die hitte.

Woensdag 28 septemberUbud

We eten toost en pannenkoeken met banaan als ontbijt.
Volgens de toerist-informatie zou er in Silekarang (tien kilometer naar het zuiden) een crematie plaatsvinden. Wij huren fietsen en rijden bergaf naar die plaats. Helaas is de vorige dag alles al gebeurd. De terugweg is dus bergop en het is warm! Zeiknat van het zweet komen we boven aan en vallen uitgeput op het terras van een restaurant neer.
Vervolgens gaan we naar een tempel in het monkeyforest, waar de hele dag al gerommel te horen is: festiviteiten. Een hele grote plaats met allemaal offers. De een nog mooier dan de ander. Die worden geofferd aan de goden, die er even aan mogen snuffelen, waarna de mensen het mee naar huis nemen en het zelf opeten.
's Avonds gaan we naar de kecakdans, de apendans, uitgevoerd door circa honderd mannen. Er komt geen muziekinstrument aan te pas. Heel indrukwekkend. De twee meisjes zouden in trans zijn; de vuurdanser ook. We vragen ons af... En of die vuurdanser geen last van zijn voeten zal krijgen?

Donderdag 29 septemberNaar Kuta

Na het ontbijt worden we uitgezwaaid door Chris en Anneke, die verder gaan met hun wereldreis.
Met kleine busjes vertrekken we naar een barongdans, in de buurt van Sanur. Heel mooie kostuums. Voor de rest is het een hoop geschreeuw en gekrijs. Valt iets tegen. Daarna gaan we rechtstreeks naar Legian aan de zuidkust. We worden ontvangen in het hotel met een welkomstdrankje. Na het eten wandelen we het dorp in. Het zijn eigenlijk twee dorpen: Legian en Kuta, die gewoon in elkaar overlopen. Allemaal winkeltjes die allemaal hetzelfde verkopen, afgewisseld met restaurantjes. Alleen maar toeristen op straat. Het is het echte Indonesië niet meer! We houden het snel voor gezien.
's Avonds eten we in een Thais restaurant. Grappig, je moet op kussens op de grond zitten aan een lage tafel. Pittig eten. Wel lekker.

Vrijdag 30 septemberKuta

Onze laatste vakantiedag. Deze begint met regen. Kunnen we vast wennen aan het Nederlandse weer. Maar zo als gewoonlijk, klaart het na een uurtje op en is het meteen goed warm. De hele dag een beetje keuvelen, langs het strand lopen, wat winkeltjes bekijken, wat lezen en natuurlijk genieten van de laatste zonnestraaltjes.
's Avonds eten we met de hele groep een afscheidsdiner in het hotel.

Zaterdag/Zondag 1/2 oktoberNaar huis

Via Jakarta en Singapore vliegen we, na een tussenlanding in Bombay, naar Schiphol, waar we 's zondagsmiddags aankomen.

Dit was een reis met Baobab (tegenwoordig Sawadee).

Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.