Zaterdag 15 maartJaipur

Bij het oversteken is een voetganger altijd het laagste en heeft nooit voorrang. Dus oversteken is lastig. Alles wurmt langs elkaar. Men houdt niet één baan aan, zelfs de banen van het tegemoetkomende verkeer worden gebruikt als er heel even geen verkeer is. En je wordt gek van het getoeter. Wat een herrie.We rijden eerst langs het Hawa Mahal, het Paleis der Winden, dat 's morgensvroeg mooi in de zon ligt. Dan gaan we door naar het Amberfort, elf kilometer buiten de stad. Er staat een enorme rij met toeristen die allemaal op de rug van een olifant naar boven willen en wij sluiten aan. De enige andere mogelijkheid is lopen. We moeten een klein uur wachten, maar het is wel leuk. Met z'n tweeën boven op de rug laten we ons naar boven schommelen. Er lopen heel wat olifanten. Dit fort is het enige waar olifanten op de binnenplaats mogen/mochten komen. Normaal komen ze tot aan de toegangspoort. De mooiste ruimte is de Jai Mandir, de spiegeltjeszaal. Ook de toegangspoorten en de zuilengalerij zijn mooi om te zien.
Op de terugweg stoppen we bij het Waterpaleis, dat vroeger in de zomer werd gebruikt om af te koelen.
In Jaipur gaan we naar de Jantar Mantar, een observatorium uit de 18e eeuw. Een paar van de instrumenten worden nog steeds gebruikt om de zomerhitte te voorspellen, de duur en de intensiteit van de moesson en de kans op overstromingen en hongersnood. Of dat allemaal echt werkt, weten we niet. De lokale tijd aflezen gaat tot op 20 seconden nauwkeurig. Erg leuk om te zien.
Het City Palace valt tegen. Het museum is wel aardig met textiel en wapens, maar verder is het niet zoveel. Voor 2500R mag je de privévertrekken van de maharadja bekijken, die hier nog altijd in een deel van het gebouw woont. Dat hebben we maar niet gedaan.
Daarna gaan we op zoek naar een internetcafé en een sapje. Langzamerhand verlangen we naar de stilte van onze hotelkamer en worden we gek van de auto's, brommers, uitlaatgassen en getoeter.
's Avonds gaan we weer een potje 'speciale thee' drinken en we eten pizza en pasta.

Zondag 16 maartNaar Ranthambore N.P.

Om 8:00 uur vertrekken we naar Ranthambore National Park. In Jaipur is het nu nog rustig op straat, zodat we snel de stad uit zijn.
Hoe dichter we bij Ranthambore komen, hoe meer kamelenkarren we zien. Ook vrachtwagens met enorme zakken hooi, die aan alle kanten over de auto heen hangen.
In Ranthambore zitten we in Tigermoon Resort in een huisje in een lommerrijke tuin met zwembad. Het is er heerlijk rustig na de herrie van Jaipur. Het huisje binnen is verrassend koel. Buiten is het erg, erg warm.
Heer doet erg zijn best om een jeep voor een tijgersafari voor ons te regelen, maar dat lukt niet erg. Een wat grote (open) vrachtwagen vinden we ook wel goed. Als we maar een tijger zien…Het eten is hier inclusief en de lunch is erg uitgebreid. Alleen Indisch en 'medium spicy'. Rijst, brood, dahl, salade, drie prutjes, fruitsalade en koffie/thee toe. Erg lekker. Terwijl we zitten te eten zien we een ijsvogeltje en veel eekhoorns in de bomen. Na het eten blijkt er toch een jeep geregeld en daar zitten al wat Indiërs in, maar wij passen daar nog bij. Indiërs zien we sowieso veel in de andere auto's, maar het is dan ook zondag en dan gaan zij ook op stap. 's Avonds is het altijd minder druk dan 's morgensvroeg.
Als we het park ingaan, krijgen we een route toebedeeld, die ook voor de chauffeur een verrassing is. Het park is verdeeld in verschillende secties en ieder voertuig krijgt een bepaald deel toegewezen, waarin ze mogen rijden, zodat niet alles op een grote hoop rijdt. De Indiase vrouw in onze jeep juicht, omdat wij route 3 krijgen. Deze zou de meeste kans op tijgers geven. We wachten af. De gidsen horen aan het roepen van de vogels en de apen of er een tijger in de buurt is. We zien herten, heel veel herten, grote met grote geweien en hele kleintjes, verschillende krokodillen, wat varkens/zwijntjes, mooi gekleurde vogels, apen, elanden, heel veel pauwen, mooi eenden, en, jawel, een tijger! Binnen een half uur zien we hem voor het eerst zitten. Wel ver weg onder een boom aan het water. Hij staat even voor ons op, zodat we hem mooi kunnen zien. Alle auto's in 'onze' sectie hebben contact en komen bij de tijger bij elkaar. We kunnen niet dichterbij komen en daarom rijden we weer door. Als we anderhalf uur later terugkomen, zit er een canter, zo'n open vrachtwagen, voor ons die beduidt dat we achteruit moeten. Blijkt dat diezelfde tijger voor hen op de weg ligt. Zomaar midden op de weg! De grote canter gaat achteruit en wij mogen er voor, omdat we veel lager zitten en zo ook alles goed kunnen zien. Achter ons sluiten andere jeeps aan. De tijger ligt daar een poosje te liggen en wij kunnen hem erg goed zien. Dan komt er van de andere kant ook een auto en staat de tijger op en kuiert hij onze richting op. Onze auto moet achteruit, omdat hij anders te dichtbij komt. Dan verdwijnt de tijger brullend in de bosjes. We rijden een stukje terug, een paar keer op en neer, om hem dan aan de ene kant en dan aan de andere kant van de weg te zien. Hij gaat naar het water, loopt er prachtig langs en verdwijnt grommend in de bosjes. Geweldig, wat een beest. En wat een mooie tekening heeft hij. Prachtig.
We gaan morgenvroeg nog een keer, maar we zijn nu al dik tevreden. De gids vertelt, dat hij twee keer per dag gaat, zeven dagen per week en twee tot drie keer per week een tijger ziet. Dan mogen wij niet mopperen.
's Middags drinken we een biertje bij het zwembad en bij het eten nog eentje. Dit keer is er een buffet en het restaurant zit vol. Na het eten vraagt men of we koffie of thee willen. 'Coffee sir?', 'Please black coffee', 'With milk sir?'. Als je suiker wilt, moet je het aantal klontjes opgeven. Zij doen dat er voor je in en je krijgt de koffie geroerd op tafel.

Maandag 17 maartRanthambore N.P.

's Morgens om 7:00 uur vertrekken we voor nog een safari. Het is de enige keer in Rajasthan, dat we iets met lange mouwen voor de kou dragen. Dit keer zitten we in een canter. We hadden liever weer een jeep gehad, maar dat kon blijkbaar niet. In prijs maakt niet het veel uit: 900R/1500R (+ 200R voor de video). We krijgen nu sectie 1, een compleet ander gebied dan gisteren. Toen was er veel water en laag gras. Nu vooral bomen. En weinig dieren. Een paar herten, een paar pauwen, wat antilopen, mongoeses, papegaaien, een boom vol parkieten, bijeneters en een luipaard. Ver weg boven op de berg, zien we hem liggen. Geen tijger deze keer. In deze sectie ziet men die bijna nooit. Je moet altijd afwachten naar welke sectie je gaat. Dat hoor je pas ter plekke als de auto's de nummers krijgen toebedeeld.
We gaan na het ontbijt lekker buiten voor het huisje in de schaduw zitten.
's Avonds is er een bbq buiten. Het personeel had dat al aangekondigd: 's avonds buiten bbq, daarna binnen diner! We zijn benieuwd. Op een open plaats bij het zwembad worden alle stoelen in een kring gezet, de bar wordt buiten opgebouwd, inclusief allerlei soorten sterke drank en wijn, de bbq daarachter brandt lekker. In het midden van de kring brandt een vuur en aan de zijkant zit de muziek. Een man of veertig is aanwezig en iedereen zit heerlijk te pimpelen. Vooral de grote groep Scandinaviërs weet wel raad met de drank. De muziek speelt en de dansers en danseressen proberen het publiek mee te laten dansen. Dat lukt ze niet echt. De dames kunnen gratis een hennatatoeage laten zitten en Lia neemt er een op de enkel. Als je die vandaag niet wast, blijft deze een dag of tien zitten.
Er worden bordjes rondgebracht met vis, kaasballetjes, groente, gepofte aardappel en frieten. Heerlijk. Daarna kun je binnen nog meer eten. Er staat een buffet, niet zo uitgebreid als anders, en Martijn neemt alleen een kopje soep. Onze Duitse buren van het huisje schuiven aan en we zitten gezellig te kletsen.

Dinsdag 18 maartNaar Keoladeo Ghana N.P.

Het is 230 kilometer naar Keoladeo Ghana N.P., een vogelpark in de buurt van Bharatpur. Lekker rustig, zo'n paar parken na al die drukke steden. Er rijden veel auto's onderweg, helemaal beladen met één enorme zak hooi. Deze puilt aan alle kanten uit en is een bizar gezicht. De weg blijft een verrassing. Soms is een stuk erg goed, dan wordt het plotseling erg slecht. Nergens staat wat aangegeven en verkeersborden ontbreken. Het inhalen verandert ook niet en blijft levensgevaarlijk.
Langzamerhand komen we in het gebied van de rijst en de schapen. Enorme kuddes komen en verlaten een grote veemarkt. Bij een drinkstop zien we een prachtig masker, dat we na wat gepingel kopen.
Het is steeds warmer geworden de afgelopen dagen. 's Morgens tot 9:00 uur is het lekker, daarna word het warm en 's middags is het heet.
In het hotel hebben we anderhalf uur voordat de gids komt en Lia duikt het heerlijk verkoelende water van het zwembad in. Onze chauffeur had al een riksjarijder voor ons geregeld die geen gids is van het Keoladeo N.P. en daarom niet op de onverharde paden mag komen. Maar hij ziet elk vogeltje en kent elke naam. Er zitten verrassend veel grote dieren, zoals antilopen, reeën, makaken met rode gezichten. Het is knap warm, en gelukkig hebben we een dakje boven ons hoofd. We zien allerlei vogels waar we de naam van vergeten, maar die we wel weten: parkiet, papegaai, maraboe, groene duif, ibis, ooievaar, ijsvogel, bijeneter, kolibrie, neushoornvogel, uil, jakhalzen (een stuk of acht), verschillende reigers, gouden eenden, (zowel water- als land-) schildpad, tijgervogel, zwaluw, kraanvogel, kievit. Als we het park willen verlaten, stopt de fietser en wijst ons op een boom. Hij ziet daar de grote eagle-uil van wel 65 cm zitten. We zien hem niet. Pas als iemand van het park met een enorme verrekijker komt, zien we hem ook. De uil zit helemaal verscholen in het gebladerte. Onbegrijpelijk dat die man hem met de blote ogen gezien heeft.
Op de terugweg naar het hotel laten we de gids stoppen bij een Engels wijnwinkeltje en kopen daar twee flessen koud bier. Na al dat stof en die hitte van vandaag, lusten we dat wel.