Dinsdag 11 maartNaar Udaipur

Bij het ontbijt krijgen we eindelijk eens wat anders dan toast met omelet, banaan en een sapje. Broodjes, kaas, gebakken tomaat en flensjes.
Om 9:30 uur vertrekken we voor de 240 kilometer naar Udaipur.
Om 12:00 uur stoppen we in Ranakpur bij een mooie jaintempel met 1444 pilaren die allemaal anders zijn. Buiten hebben we vanaf een heuveltje mooi uitzicht over het geheel. Ook hier weer veel parkietjes die we overal herkennen aan hun gekrijs. Ook zitten er apen.
Het is bewolkt vandaag en een lekkere temperatuur. Plots een donderklap en een heus buitje.
We stoppen bij een graanmolen aangedreven door een koe en bij een waterpomp met twee koeien. We geven ze beide 10R, maar die laatste wil 50R. Dat krijgt hij niet.
Tegen vieren komen we in Udaipur aan. Het is geen lange afstand, maar men is bezig met een nieuwe weg. Sommige stukken zijn klaar en soms moeten we weer op de oude weg gaan rijden.
We gaan de stad in. We moeten ons even oriënteren, want we hebben geen kaart waar het hotel precies op staat. We weten wel in welke buurt we zitten, maar 'onze straat' staat op geen enkel kaart die we hebben. Het is een gezellige plaats, wel meer toeristen dan we tot nu toe gezien hebben. Veel, heel veel winkeltjes en heel veel toeterende brommers, tuktuks en luidruchtige mensen. Ook hier lopen de koeien op straat en een enkele olifant, waarop toeristen een tochtje kunnen maken. Vanaf de overkant van het meer hebben we prachtig uitzicht op het City Palace, de grote huizen en de ghats ernaast. We dwalen heerlijk door de straatjes en iedereen wil ons naar binnen trekken om ons iets te verkopen. Maar dat doen we niet. Op een centraal plein vinden we Mayur Rooftop Café met een mooi dakterras. We hebben mooi zicht op het verkeer dat kriskras door elkaar rijdt. De straten zijn erg vies. Iedereen gooit alles gewoon neer en de koeien staan er de hele dag te schijten. Het open riool draagt niet bij aan een frisse lucht. Aan de overkant van het plein staat de Jagdish Mandir-tempel waar verschillende heilige mannen zitten, en waar een marktje is, dat de overgebleven groente aan de olifant voert. Een kakofonie van geluiden. Zeker als de tempel de klok gaat luiden en een afgrijselijk bandje met muziek op zet. Gelukkig duurt dat niet lang. We blijven er meteen maar eten, want we zitten wel erg lekker.

Woensdag 12 maartUdaipur

Vandaag bewolkt met af en toe een bui. Wel warm genoeg om geen trui aan te trekken. Het is zeer ongebruikelijk dat het hier in deze tijd van het jaar regent, maar daar kopen we niks voor.
We gaan naar de Jagdish Mandir, een 17e eeuwse tempel met een enorm zwart Vishnu-beeld. Dat behandelen ze als een gewoon mens. Dat wil zeggen: twee keer per dag wordt van kleding gewisseld, het wordt 's morgens gewassen, het krijgt ontbijt en lunch, doet een middagslaapje (de tempel is dan gesloten) en krijgt een diner.
Het City Palace is het grootste paleis van Rajasthan. Het is eigenlijk een complex van paleizen, tussen de 16e en 20e eeuw gebouwd of vergroot door 22 verschillende maharadja's. Veel ervan zijn nu een museum, gedeelten zijn luxe hotels en de laatste maharadja heeft er een appartement. Toegang 50R en 200R voor een camera. Met een bootje varen we het meer op. In het midden ligt Jag Niwas en was ooit een koninklijk zomerverblijf en nu één van de mooiste hotels ter wereld. Bij Jag Mandir, ook een voormalig paleis, stappen we even uit en we mogen hier alleen de tuinen bekijken.
's Middags dwalen we wat door de stad. Soms drupt het, soms schijnt de zon. We zitten een hele tijd bij de ghats waar nog wat toeristen zitten. Een koe wil het broodje dat een mevrouw aan het eten is. De apen zitten in de bomen langs de kant en er vliegen wel 25 ooievaars over. We drinken een biertje bij Sunrise waar we het straatleven goed kunnen bekijken. Ze hebben alleen vegetarisch eten en dat smaakt prima. Het is het dakterras van een familie en alles wordt ter plekke klaar gemaakt. Erg goedkoop.

Donderdag 13 maartNaar Pushkar

We rijden vandaag naar Pushkar. Eerst maken we een korte stop bij de Sas Bahu-tempels, een dubbele tempel uit de 9e eeuw. Erg mooi beeldhouwwerk.
Het weer wordt steeds slechter en we krijgen onderweg een bui van zo'n twee uur. Waar is de zon gebleven? Het verkeer is een ramp. Allemaal tweebaanswegen met veel langzame bussen en nog langzamere vrachtwagens. Dan nog wat brommers, tuktuks en koeien. De personenauto's willen altijd en overal alles inhalen, de bussen en de vrachtwagens willen de langzamere vrachtwagens inhalen en er zijn veel tegenliggers. Vaak begint men in te halen, ziet dan dat het niet kan en moet dan weer terug op de eigen weghelft. Vaak gaat het inhalen maar net goed. Regelmatig moet het tegemoetkomende verkeer inhouden omdat een inhaler niet op tijd terug is. En altijd toeteren natuurlijk. Ons hart staat regelmatig stil. Zodra er geen tegenligger is, gaat iedereen midden op de weg rijden. En als je er dan lang wilt, moet je eerst toeteren, ook al ben je gezien. Eerder gaan ze zeker niet aan de kant. Richting aangeven doen ze ook niet en dus weet je ook niet wat de auto voor je gaat doen. Het is een beetje heuvelachtig en vooral bergop gaat het erg, erg langzaam. Sommige vrachtwagens staan zowat stil. Het schiet niet erg op op deze manier.
Er zijn in deze buurt veel marmergroeven en veel vrachtauto's zijn zwaar beladen met grote stukken marmer.
Rond het middaguur gaat de zon weer schijnen. Een saai landschap met veel droge dorre boompjes, af en toe een dorpje, soms wat koeien, geiten en buffels, een enkele kameel. We doen zeven uur over 260 kilometer.
In het hotel hebben we eindelijk weer eens een warme douche. Daar ontbrak het de afgelopen dagen aan.
Als we Pushkar in gaan, is de lucht helemaal blauw en zo zal het verder blijven.Pushkar is het 'witte' plaatsje en is een heilige stad. Alcohol, vlees en eieren zijn er verboden. Het heeft 17.000 inwoners en 500 tempels en is gebouwd om het heilige Pushkar-meer. Hier om heen zijn een heleboel ghats, trappen die naar het wateroppervlak leiden. Eerst bezoeken we de enige Brahma-tempel in India. Oranje gekleurd en op de muren en vloeren overal aandenkens aan overleden mensen. We bekijken uitgebreid de ghats die mooi in de late middagzon liggen. Vanochtend waren er 20.000 mensen ter ere van een Brahma-feest, nu zijn er slechts een paar mensen die aan het badderen zijn. Verscheidene nepheilige mannen proberen ons een bloem in het water te laten gooien, wat van respect zou getuigen. Er wordt daarna een 'vrijwillige' donatie verwacht, maar het bedrag dat dan genoemd word is altijd beduidend hoger dan waar je zelf aan denkt. En het schijnt moeilijk te zijn om daar onder uit te komen. We waren hier voor gewaarschuwd en weigeren met de woorden 'dat dit niet onze religie is'.
De markt is lekker rustig, omdat er officieel geen gemotoriseerd verkeer in de stad komt. Men spreekt ons hier ook amper aan om iets te verkopen.
We eten 's avonds in de tuin bij Moondance die erg ruim opgezet is. Heerlijk eten en goedkoop. Natuurlijk ook doordat er geen bier is en alles vegetarisch is. Voor het eten zijn we 100R p.p. kwijt (€ 1,75).
Terwijl we zitten te eten trekt er op straat een processie voorbij, waarbij vuurwerk wordt afgestoken. Een hele hoop herrie is het. Als we later wat rondwandelen, komen we de stoet weer tegen. En zien dat de meeste herrie komt van de muzikanten en een bandje met muziek dat net als de verlichte torens die ze met zich meedragen, worden gevoed door een groot stroomaggregaat, dat op een karretje met wieltjes wordt voortgetrokken.

Vrijdag 14 maartNaar Jaipur

Om 8:30 uur vertrekken we naar Jaipur. De regen lijkt voorbij en er is een strak blauwe lucht. Het grootste stuk is snelweg, dus dat schiet lekker op en om 11:00 uur zijn we al in Jaipur (140 kilometer). We hadden langer in Pushkar kunnen blijven, maar daar is niet zoveel te zien. Het is meer de naam die tot de verbeelding van wat hippies spreekt, die in het verleden zijn blijven hangen.
In Jaipur hadden we in het centrum wat smallere straten met markt verwacht. De meeste zijn echter breed, vol met toeterende auto's, tuktuks en vooral brommers. Geen koeien, geen kamelen, geen olifanten. Ook praktisch geen tulbands en gesluierde vrouwen. Heel veel marktkraampjes met mensen die je naar binnen willen praten. Armbanden, sjaals, sari's, riemen en sieraden hebben ze het meest. We slenteren door de oude stad en zien de Jami Masjid. Niet veel aan te zien. De Hawa Mahal, het Paleis der Winden uit 1799 is slechts één vertrek diep en is zo ontworpen dat de gesluierde haremvrouwen ongezien de straattaferelen konden bekijken. De achterkant is eigenlijk mooier, maar die staat in de steigers. Dat zien we vanaf de Ishwar Lat, een minaret, die we opklimmen. Mooi uitzicht over de drukke straten en de stad.
Verder gaan we nergens in, want dat staat voor morgen op het programma. Dicht bij het hotel kopen we een paar flessen bier. Na vijf uur slenteren door de warme stad gaan die er grif in.
Voor het avondeten hebben we een Italiaans restaurant uitgezocht, Mediterraneo. Volgens de reisgids dicht bij ons hotel. We gaan echter iets te voortvarend te werk en lopen al snel door een paar achterbuurten te sjokken. Dan maar weer terug naar de grote weg en spoedig zien we het daarvandaan zelfs aangegeven. Beneden in het gebouw staan een paar jongens van het restaurant en die brengen ons keurig naar de lift en het dakterras. Je moet namelijk eerst door een vrijwel verlaten verdieping van het gebouw lopen. Boven op het dakterras zit je heerlijk, ver weg van alle straathectiek. Je kunt er prima Italiaans eten voor een iets boven gemiddelde (Indiase) prijs. Het bijzondere is, dat ze geen vergunning hebben om een biertje te schenken en daarom deze in een theepotje met beker serveren. Het voordeel van deze manier van schenken is dat de prijs alleszins redelijk is. Na afloop kopen we een fles water. Dan doen we aan de ene kant omdat we dat uiteraard nodig hebben, maar ook omdat we tien-roepie-biljetten nodig hebben om als fooi te geven aan onze tassendragers in het hotel. De prijzen van het water wisselen nogal. In een hotel moet je het nooit kopen, dat is te duur. Op straat hebben we tot nu toe per liter een bedrag betaald dat varieert van 5 tot 15R.