China

13 april t/m 13 mei 2000

CHINA is het land van Confucius, oosterse mystiek en grote roerganger Mao Zedong. Er bestaat een geschreven geschiedenis van vierduizend jaar en het heeft de oudste beschaving ter wereld. In 221 voor Chr. werden de vijf koninkrijken waaruit China toen bestond voor het eerst verenigd in een keizerrijk. Dit duurde tot de gedwongen troonsafstand van Puyi, de laatste keizer in 1912. Op 1 oktober 1949 riep Mao Zedong de volksrepubliek China uit op het Plein van de Hemelse Vrede. Ook de Culturele Revolutie heeft diepe sporen in de ontwikkeling van het land en de Chinese samenleving nagelaten. Deze eindigde feitelijk met de dood van Mao in 1976.
China is na Canada het grootste land ter wereld. Het is tweehonderddertig keer Nederland. Het heeft 1,2 miljard inwoners en dat is een vijfde deel van de wereldbevolking.
92% is Han-Chinees. Er zijn vijfenvijftig erkende nationale minderheidsgroepen, waaronder de Hui, de Mongolen, de (islamitische) Oeigoeren en de (lamaïstische) Tibetanen. De verschillende bevolkingsgroepen proberen allen hun aloude eigen cultuur en beschaving in stand te houden ondanks de invloeden van het communisme en de Culturele Revolutie.
Blijven lachen. Het ergste voor de Chinezen is gezichtsverlies. Dat moet je dus zien te voorkomen. Vooral blijven lachen. Als er iets gebeurt, een ongeluk of zo, dan wordt er gelachen. Hoe harder, hoe erger de situatie.

Chinese Muur, China

RouteChina

Donderdag 13 aprilNaar Hongkong

Tegen half een worden we opgehaald en Wim's vrouw en buurvrouw brengen ons naar Schiphol. Alles gaat voorspoedig en om 16:30 uur gaan we de lucht in. 's Nachts krijgen we ijs en noedelsoep. Als bestek krijgen we hier stokjes bij.

Vrijdag 14 aprilHongkong

Om 9:00 uur plaatselijke tijd (zes uur tijdsverschil; ruim tien uur vliegen) landen we in Hongkong. De landing is niet vlekkeloos vanwege de harde wind die er staat. We wisselen ƒ 200 voor HK$ (1 HK$ = ƒ 0,33). We nemen de vliegveldbus naar het hotel. Gelukkig hebben we de route die de bus aflegt, want de informatie in de bus klopt van geen kanten. De chauffeur spreekt geen Engels, maar we stappen toch bij de goede halte uit. We zoeken even naar het Pearl Garden Hotel in Kowloon en vernemen hier dat de kamer nog niet beschikbaar is. We laten de bagage achter en lopen de stad in. Het is warm, zo'n 25º, maar vochtig. Helemaal bewolkt. We lopen door een grote winkelstraat en bekijken de winkels en de mensen. We gaan richting haven en zien de skyline van Hongkong Island. Het ziet er allemaal indrukwekkend uit. Er komt een enorm cruiseschip binnen vaten. Ondertussen begint het zachtjes te regenen en we wandelen terug richting hotel.
Hongkong, ChinaWe gaan ergens een klein Chinees, fel verlicht eethuisje binnen en nemen noedelsoep (met stokjes). Het wordt er steeds drukker en als we weggaan zien we waarom: het giet. Gelukkig hebben alle straten een afdak van een à twee meter waardoor je droog blijft. Alleen oversteken geeft probleem. Telkens als de stoplichten op groen staan, barst de regen in alle hevigheid los. We blijven een poosje schuilen en bereiken uiteindelijk redelijk droog ons hotel. Hier doen we eerst een dutje.
Vanwege Martijn z'n verjaardag gaan we duur uit eten. 't Is hier trouwens sowieso duur. Een tappilsje van 0,3 liter kost ongeveer ƒ 12. Gelukkig is er op veel plaatsen, ook in restaurants, een happy hour tussen 17:00 uur en 21:00 uur.
't Blijft regenen. Op de kamer borrelen we na met whisky en jonge jenever, die we in de koelkast koud hadden gezet.

Zaterdag 15 aprilHongkong

We ontbijten bij Delifrance met stokbrood, eieren, jam, fruit, worstjes, toast, koffie en thee. Heerlijk. ƒ 23 met z'n drieën. Eerst krijgen we koffie en thee met melk die we niet willen. Even later krijgen we toch 'black' in plaats van 'white'. Soms is het hier nog echt Engels. Hongkong is honderd jaar een Britse kroonkolonie geweest. In 1997 werd de stad teruggegeven aan China.
We lopen een groot warenhuis binnen waar ze enorme grote globes hebben en vele andere mooie spullen. Allemaal afgeprijsd en nog steeds schreeuwend duur.
We nemen de boot naar Hongkong Island (bovendek 2,20 HK$, beneden 1,70 HK$). Het weer is redelijk; niet zo vochtig en warmer als gisteren. In ieder geval droog en daar zijn we blij mee. We genieten van de skyline met z'n prachtige wolkenkrabbers. Er rijden veel taxi's, dubbeldeksbussen en dubbeldekstrams die op de Comedy Capers lijken. Ook zijn er open dubbeldeksbussen. Geen fietsers; door de steile wegen en drukte zou dat een zelfmoordpoging zijn. We nemen de kabeltram naar Victoria Peak, het hoogste punt van Hongkong Island en bewonderen het uitzicht. Eenmaal boven is het werkelijk prachtig. Langzamerhand wordt het helderder en even later komt zelfs de zon tevoorschijn. We kijken uitgebreid rond en verbazen ons over de bouw van flats en kantoren. Als we weer zijn afgedaald, lunchen we bij een Chinees. De thee is altijd gratis. Ze blijven de koppen bijvullen. Het is goed voor de dorst. We gaan nog even naar de markt, maar daar zijn we duidelijk te laat voor. Het loopt op z'n einde.
We wandelen naar de tropische tuinen waar zich tevens een soortement dierentuin bevindt. Een lekkere rustgevende plaats in het drukke Hongkong. We genieten vooral van de rode ibissen, de kraanvogels en de flamingo's.
Hongkong, ChinaOndertussen wordt het goed druk op straat. Het is zaterdagmiddag en we komen slechts langzaam vooruit. We hebben hele vermoeide voeten en benen en gaan siësta houden.
Hierna gaan we bier drinken (happy hour) en we besluiten om op de night market in Kowloon te gaan eten. Wat een belevenis. Geweldig. Het is een markt van 20:00 uur tot 23:00 uur. Veel gewone goederen, maar ook veel eetstalletjes. We gaan bij een grote tent naar binnen waar het vrij vol zit. In Hongkong hebben de restaurants nog kaarten met een Engelse vertaling. Erg handig. We gaan ergens zitten en bestellen bier (0,65 liter voor 25 HK$, ƒ 8,50). Op goed geluk bestellen we wat en kijken hierna vol verbazing om ons heen. Het is er een zootje. Iedereen spuugt graatjes, botjes, e.d. gewoon op tafel vergezeld van een luide rochel. Op de vloer mag ook. Ook wordt er veel eten gemorst, dat men gewoon laat liggen. Op iedere tafel staat een wc-rol die dienst doet als servetjes en voor alles waar je het nog meer voor wilt gebruiken. Als je klaar bent, wordt alles van de tafel op de vloer gegooid en daarna opgeruimd. Als je geen vieze tafel hebt, heb je niet lekker gegeten. Vooral Wim is erg onder de indruk. Telkens verschijnt er een big smile op z'n gezicht als hij weer wat bijzonders ziet. Iemand neemt de bestelling op en na een tijdje schuift iemand anders een gerecht op tafel. We hebben twee maal vis en een maal varkensribbetjes. Het komt niet allemaal tegelijk, maar als er iets is, beginnen we met z'n drieën van dat bord te eten. Met stokjes uiteraard. Ook wij spugen de graten en botjes op tafel. Het wordt een bende, maar we zullen er wel aan wennen. Kosten inclusief bier: ƒ 75 voor drie personen. Morgen gaan we weer.
We maken wat foto's van de verlichte reclame. Overdag ziet dat er al indrukwekkend uit, maar verlicht is het echt fantastisch.

Zondag 16 aprilHongkong

We gaan op zoek naar een bepaald ontbijtrestaurant, maar dat is verdwenen. Dichtbij is een supermarkt en we gaan hier maar wat kopen: stokbrood, kaas, ham, yoghurt en sinaasappelsap. In een park aan het water eten we dat op. 't Is vandaag helder, zonnig en warm weer. Ook op zondag zijn de winkels gewoon open en we zien veel plaatselijke bewoners die een dagje uitgaan. Ze volgen allemaal een paraplu of vlag van een begeleid(st)er. Grappig.
Goed 11:00 uur gaan we even naar het hotel terug en verwelkomen we de overige groepsleden: acht personen + reisleidster Jacqueline van VNC. Lekker klein groepje dus. We moeten onze grote driepersoonskamer verlaten en krijgen twee kleine tweepersoonskamers. Alles wordt snel ingepakt en Wim vergeet z'n schoenen die hij later op de middag weer terug krijgt.
Nachtmarkt, ChinaWe wandelen weer de stad in en bekijken een jade-markt. Alleen maar kraampjes met jade-artikelen. Je moet wel een kenner zijn, want men zegt dat er veel vals tussen zit. We zien nog verschillende andere markten en kopen ergens wat broodjes en sap voor de lunch. Op de boulevard gaan we lekker in de zon zitten om het op te eten. We genieten en blijven een hele tijd zitten.
Hierna wandelen we de boulevard verder af naar het station en zo weer terug naar het hotel. We kennen al aardig de weg. Vandaag hebben we niet zo heel veel gelopen; we hebben de kilometers van gisteren nog in de benen en de voeten doen alweer zeer. Tijd voor siësta.
's Avonds eten we samen met Jacqueline weer op de nachtmarkt in hetzelfde restaurant. De vrouwtjes die hier bedienen, herkennen ons van gisteren en staan vrolijk te zwaaien. We nemen twee vissen en twee vleesschotels en nasi. Samen met bier en thee eten we alles schoon op. Het is heerlijk. Het is er vrij druk en er zijn verder geen westerse toeristen. Ik denk dat die hier niet durven te eten.

Maandag 17 aprilNaar Wuzhou

Om 5:45 uur worden we al gewekt. Samen met Wim eten we het stokbrood, kaas en yoghurt op. Hierna vertrekken we al lopend naar de pier. Dat valt niet mee zo vroeg en dan al die bagage op je rug. We lopen zo'n twintig minuten en komen bij een grote luxe hal waar veel grote boten vertrekken. We gaan met een grote catamaran naar Zhaoqing. We zitten in vliegtuigstoelen en er zijn alleen Chinezen aan boord. Er is een barretje en er wordt een videofilm getoond in het Chinees. Om 8:20 uur vertrekken we en vier uur later komen we aan. We varen op de Xi-rivier. Een kwartier voor aankomst staat er al een aantal (twintig tot dertig) mensen te dringen bij de uitgang.
Door de douane gaat snel en we kunnen onze HK$ wisselen voor Chinese yuan. De koers is zowat hetzelfde (1 yuan = ƒ 0,33). We stappen in de bus die ons naar Wuzhou zal brengen. Hij is wel hoog, maar beenruimte is er niet. Hij zal er tussen de tweeënhalf en vijf uur over doen, wordt er gezegd. Het worden er tweeënhalf. Onderweg wordt er een plaspauze gehouden en wij kopen een pak koekjes, want we hebben nog niet geluncht.
In Wuzhou zitten we in een echt Chinees hotel met op elke verdieping een mevrouw die telkens de deur voor je open maakt. We krijgen dus geen sleutel. Ook liggen er slippers, tandenborstels, tandpasta, kam, thee en warm water. Dit is standaard in China.
Eerst gaan we naar de bank om geld te wisselen. We worden van het ene loket naar het andere gestuurd, maar eindelijk gebeurt er wat. We willen Nederlands geld wisselen en dat moet opgezocht worden. Er komt een groot boek aan te pas en na een poosje blijken de biljetten goed. Eentje wordt er niet geaccepteerd, want er zit een piepklein scheurtje in. Andere mensen ondervinden dat ze hier geen snippen wisselen.
We lopen over de markt en bekijken alle gedroogde vissen, kikkers, hondjes en salamanders die als een waaiers op stokjes zitten. Ergens zien we een restaurantje met een grote koelkast. We hopen dat er ook koud bier inzit en gaan zitten. Verder is er niemand. Het gaat goed en we krijgen twee grote flessen à 0,64 liter. Het is in China niet normaal dat je in een restaurant alleen maar bier drinkt. Dat doe je bij het eten. De mensen spreken alleen maar Chinees. Ze kletsen wat tegen ons aan en wij kletsen terug. We laten ze ons fotomapje zien met foto's van 'onze kinderen', ons huis, Utrecht, een koe, een varken, de koningin en het Nederlands voetbalelftal. Vooral de foto's van de binnenkant van het huis vinden ze prachtig. Met behulp van het woordenboekje sukkelt de conversatie verder en we hebben de grootste lol. Het bier is een stuk goedkoper. Een fles kost hier zes yuan tegen vijfentwintig in Hongkong. Een vrouw zit aan een tafel knoflook te pellen en Wim trekt zijn mesje en gaat meehelpen.
We verzamelen ons om 18:00 uur in het restaurant van het hotel. We drinken thee en besluiten om met de hele groep te gaan eten. Tot onze verrassing komen we uit bij de tent van vanmiddag. We groeten onze bekenden. Ondertussen is het hier goed druk geworden. Er staan tafels en stoelen op straat. Voor ons zetten ze snel een tafel in elkaar waar we met z'n allen aan kunnen zitten. Jacqueline bestelt het eten en de ene na de andere schotel verschijnt. Iedereen zit er met z'n stokjes in te prikken en tegen de tijd dat de rijst komt, volgens goede Chinese traditie helemaal aan het eind, is zowat alles op. Rijst is eigenlijk alleen maar een vulmiddel. Kosten ƒ 12,50 p.p.