Woensdag 18 oktoberNaar Las Vegas (Nevada)

Vandaag een niet zo lange rit naar Las Vegas in de staat Nevada. Onderweg drinken we koffie bij MacDonalds in St. George. We verlaten Utah en via Arizona gaan we naar Nevada. Dat is de enige staat in de USA waar gegokt mag worden. Zodra je de grens over bent, zie je overal reclameborden van allerlei casino's.
We rijden door de woestijn door heel afwisselend gebied naar Lake Mead om te picknicken. Dat is een groot meer, waar veel plezierboten liggen. Vervolgens naar Las Vegas. Eerst door de stad, een beetje sightseeing. We kijken werkelijk onze ogen uit. En dat terwijl er overdag eigenlijk nog niets te zien is vergeleken met 's avonds. We rijden de hele 'strip' af, de beroemde boulevard met alle bekende casino's. Elk casino heeft zijn eigen thema en een enorm hotel erbij. Het grootste hotel heeft meer dan vijfduizend kamers.
We logeren in het Continental Hotel, een half uurtje lopen van de strip. Daar duiken we eerst even het (koude) zwembad in en om 18:00 uur vertrekken we met Wim en Peter voor een avondje gokken.
Eerst gaan we naar Caesar's Palace om van een uitgebreid buffet te genieten. Een immens gebouw, waar het personeel in klederdracht loopt (dat gebeurt trouwens overal). We eten en drinken enorm goed en veel voor $ 14,25 de man. Daarna lopen we de strip af. Eerst naar het Treasure Hotel, waar we een half uur wachten op een piratenshow die opgevoerd zou gaan worden. 't Wachten wordt ruimschoots beloond. Het wordt een spectaculair gevecht tussen twee schepen: een piratenschip en een groot vlaggenschip, dat uiteindelijk na veel kanonvuur en brand in de golven ondergaat. Even later komt het weer boven, samen met de kapitein die het zinkende schip niet heeft verlaten.
We komen langs Mirage, waar elk kwartier een fontein verandert in een vuurspuwende vulkaan. Veel rook en brandend water. Prachtig. Daarna wandelen we een heel eind naar de Pyramide toe. Een Egyptisch hotel in de vorm van een piramide, compleet met sfinx. We maken daar een boottocht over de Nijl. Niet zo denderend, maar we zijn wel blij, dat we even zitten.
Dan gaan we gokken. Je ziet daar enorm veel eenarmige bandieten, waar soms hele dikke mensen achter zitten. Werkelijk geen gezicht. Je ziet nergens ramen en ook geen klok. De uitgang is vaak even zoeken. Dat allemaal om zoveel mogelijk mensen binnen te houden en ze geen idee van tijd te laten hebben. Wij spelen roulette en Lia heeft in het begin veel winst die ze echter weer verspeelt. Martijn gaat echter beter en komt met $ 5 winst naar buiten. Via het casino Excalibur ernaast (het witte kasteeltje met de mooie oranje en blauwe torentjes) lopen we weer terug naar ons hotel, waar we om 0:45 uur terug zijn. Het is een hele spectaculaire avond.

Donderdag 19 oktoberNaar Death Valley (Californië)

Nadat we boodschappen hebben gedaan, gaan we nog eenmaal over de strip en dan Nevada weer uit. We zijn nu in Californië, de laatste staat die we deze vakantie zullen bezoeken.
Het zal erg heet worden vandaag. We rijden eerst door de Mojave-woestijn en al snel Death Valley in, het laagste en heetste gebied van de USA. We zien de meest kleurrijke rotsformaties en uitgestrekte zoutvlakten. Langs hele mooie wegen komen we bij Badwater, het laagste punt: -282 feet (- 90 meter). In het erge zoute water leven zelfs nog kleine visjes.
Na een bezoekje aan het Visitor's Centrum waar we een mooie agenda van de Nationale Parken voor Gerda kopen, zoeken we de camping op. In de hitte zetten we alleen de binnentent zonder haringen op. Gelukkig koelt het 's nachts nog aardig af, zodat we goed kunnen slapen.

Vrijdag 20 oktoberNaar Sequoia N.P.

Peter, Mariska en Berry gaan met Lucy naar de zonsopkomst op Zabriskie Point. We horen later dat we niets gemist hebben.
We doen er de rest van de dag over om Sequoia N.P. te bereiken. We rijden een lange, saaie weg: 's morgens voornamelijk woestijngebied, 's middags alleen snelweg. Tussen de middag lunchen we in een truckersrestaurant, waar we een saladebuffet nemen voor $ 4,99 de man. Daar komt nog 15% taks bij en er wordt van je verwacht, dat je 10% fooi achterlaat voor het personeel. Verschrikkelijk uitgebreid met veel warme gerechten, vers fruit, Mexicaans eten enz. enz.
's Avonds maken we eiermie met veel groenten en stir-fri of zoiets. Het smaakt in ieder geval oosters. Het is weer eens wat anders. Muffins na.

Zaterdag 21 oktoberSequoia N.P.

In ongeveer drie kwartier bereiken we Sequoia N.P., waar we eerst het Visitor's Centrum bezoeken, die langs een hele kronkelige weg te bereiken is. Vervolgens rijden we terug naar de General Sherman Tree, 's werelds grootste levend ding, zeggen ze.
De sequoia's zijn enorme bomen, van zo'n tachtig meter hoog. Kleine dikkertjes eigenlijk. Ze zijn niet het dikste (in Oaxoca in Mexico staat de dikste) en ook niet het langste (maar die zijn altijd een stuk dunner).
We maken in het Giant Forest een vier uur durende wandeling. Het is een lichte wandeling over glooiend terrein. Prachtig. De sequoia's haal je er zo uit: zo enorm. Het gebied is ook schitterend door de verkleurende varens en de grasvelden ertussen. We lunchen bij een omgevallen boom waar een huis in is gemaakt. Heel knap om te zien.
De sequoia's hebben kunnen overleven, omdat het heel bros hout is. Je kunt er alleen maar luciferhoutjes van maken. Voor de voortplanting zijn de (kleine) mastappels nodig. Door enorme verhitting komen de zaadjes vrij. Men brandt dan ook regelmatig stukken af. De mastappels kunnen daardoor ontkiemen, de andere bomen verdwijnen, zodat de sequoia's het nodige licht en ruimte krijgen en de overige sequoia's verbranden alleen aan de buitenkant. Die herstellen zich vanzelf, waardoor het Giant Forest in stand blijft.
Om 17:15 uur zijn we terug op de camping: lekkere douche, bier, chips en een stukje schrijven.

Zondag 22 oktoberNaar Yosemite N.P.

Vandaag een korte rit naar Yosemite N.P. Onderweg drinken we in een plaatsje thee/koffie met een warme cinnamon erbij. Heerlijk.
Om 13:00 uur zijn we al op de camping. Ook hier is het erg rustig. Je merkt, dat het seizoen eigenlijk voorbij is. Maar het weer zit nog steeds mee: overdag zonnig en warmer dan normaal. Voor hetzelfde geld ligt er al sneeuw, hetgeen niet ongebruikelijk is in deze tijd van het jaar. De campings in de nationale parken zijn dan al allemaal gesloten en winterklaar gemaakt.
We staan net even buiten het park bij een motel met een zwembad. Lia ligt daar 's middags lekker te lezen en ze zwemt ook nog even (brrr). Martijn wisselt op de camping steeds van tafeltje om in de zon te blijven zitten. We kijken uit op een berg met geel, Spaans gras. Dat is niet verdord, maar is gewoon geel. Doordat dat gras op veel plaatsen hier groeit, noemt men Californië ook wel de Golden State.

Maandag 23 oktoberYosemite N.P.

We rijden Yosemite in en stoppen met uitzicht op El Capitan. Dat is een steile rots waar veel aan bergbeklimmen wordt gedaan. We zien na enig turen dan ook verscheidene mensen aan de wand hangen. Ze doen er een paar dagen over om boven te komen. Ze slapen gewoon onderweg.
We gaan verder naar Yosemite Village waar Lia een trui koopt. Verder wandelen we wat rond. We kopen een detailkaart van het gebied van het park dat voor toeristen open is (een heel klein stukje, zoals in zoveel parken). We hebben we de keuze uit een aantal wandelingen, variërend in lengte en in moeilijkheidsgraad. Eensgezind kiezen we voor de Mist Trail/John Muir Trail.
We starten bij Happy Isles Nature Centre op 1.200 meter. Het benedendeel van de Mist Trail is echter gesloten, zodat we dat stuk twee keer John Muir lopen. Halverwege komen we bij de Vernal Fall, een waterval van honderd meter hoog. Daarna klimmen we over smalle paadjes en rotsen naar Nevada Fall (met een verval van tweehonderd meter). Onderweg hebben we mooi uitzicht op de waterval. Bovenaan (1.820 meter) zie je er niet meer zo veel van, maar we zitten heerlijk in het zonnetje te eten met uitzicht op de Half Dome. Terug dus langs de andere kant, de John Muir. In het begin worden we even nat van water dat van overhangende rotsen loopt. Het gaat natuurlijk een stuk sneller dan omhoog. We zien nu ook pas goed hoe hoog (zeshonderd meter) we eigenlijk geklommen zijn over een vrij kort pad. Dat loopt dan ook erg steil.
Totaal zes uur gelopen. Lekker dagje. Op de terugweg zien we niet zoveel meer, omdat rangers een brand hebben aangestoken en de rook de vallei binnen loopt. Best jammer, maar niets aan te doen.
Terug op de camping nemen we een lekkere, hete douche. 's Avonds maken we lekkere, pittige 'sweet and sour pork' klaar, die iedereen erg lekker vindt. Salade met tonijn erbij.

Dinsdag 24 oktoberYosemite N.P.

't Is weer koud 's nachts. Buiten de tent dan, want daar vriest het. We gaan Yosemite weer in, eerst naar het dorpje om een busje gas te kopen. Martijn koopt er een sweater.
We rijden hoog de bergen in op weg naar Glacier Point. Daar hebben we een mooi uitzicht op de vallei met twee watervallen die we gisteren hebben beklommen en de enorme massa graniet die Half Dome heet.
Daarna gaan we naar het zuiden van het park naar Mariposa, waar we een drie uur durende wandeling maken. We bezoeken o.a. de 2.700 jaar oude Grizzly Giant, het oudste levende wezen ter wereld, zeggen ze. Ook een sequoia waar vroeger postkoetsen door heen gingen en de in 1969 omgevallen sequoia waar een weg door heen ging, zien we, maar daar is eigenlijk niets aan.
We horen en zien onderweg een kloppende bonte specht.
In Mariposa-stad doen we weer dezelfde tent aan waar we eerder al overheerlijke cinnamons hebben gegeten. Helaas is die dinsdags dicht, zodat we maar naar de concurrent gaan, die net vijf dagen open is. Mindere cinnamons en lekker ijs verkopen ze daar. Leuke tent.
's Avonds eten we nasi met wortelen en broccoli en maken we het laatste bier, pinda's en jus d'orange op.