Verenigde Staten
30 september t/m 1 november 1995
In het najaar is het overdag vaak prachtig weer: blauwe lucht, zonnetje, terwijl het 's nachts frisjes is. Door dat weer en de mooi verkleurende herfstbomen, noemen ze dit ook wel de Indian Summer.
De VERENIGDE STATEN (ongeveer 225 keer Nederland) heeft ca 250 miljoen inwoners. De bevolking is als volgt samengesteld: blanken (80%), negers (12%), Aziaten (3%), indianen (0,8%) en enkele andere bevolkingsgroepen. Het overgrote deel van de bevolking is van Europese afkomst.
We maken een rondreis door de Nationale Parken in het westen. We beginnen in Bozeman in de staat Montana en eindigen in Los Angeles: een rit van zo'n 7.000 kilometer. We doorkruisen de volgende staten: Montana, Wyoming, Idaho, Utah, Colorado, Arizona, Nevada en Californië.
Route Verenigde Staten
Zaterdag 30 septemberNaar Bozeman (Montana)
We hebben lekker lang vakantie en maken hierna een rondreis door Costa Rica.
Om 11:45 uur vertrekken we met de bus, ruim op tijd, naar het station. Helaas, de bus komt veel te laat opdagen. Daardoor zijn we te laat op het station waar enorme rijen voor het loket staan, zodat we de trein missen. Balen natuurlijk, maar het maakt eigenlijk ook niet zoveel uit. Op Schiphol missen we daardoor wel de kennismaking met de groep van Baobab: maar liefst vier andere mensen: een vrouw en drie mannen. Een heerlijke kleine groep dus. We vertrekken op tijd (15:15 uur), de vlucht gaat voorspoedig en om 18:00 uur plaatselijke tijd (zes uur tijdsverschil) landen we in Minneapolis. Daar moeten we overstappen en ontmoeten we de andere groepsleden. Met een shuttlebus gaan we naar een ander deel van het vliegveld en al met al zijn we twee uur druk met overstappen. Dan hang je tenminste niet zo rond. Nu nog een binnenlandse vlucht naar Bozeman in de staat Montana van zo'n tweeënhalf uur. Om 21:30 uur plaatselijke tijd (weer een uur tijdsverschil), 4:30 uur Nederlandse tijd, zijn we er eindelijk.
We maken kennis met Lucy Balk, onze reisleidster. Die vertelt dat er twee auto's zijn. De ene zal zij besturen, de andere door twee leden van de groep. Er zijn daarvoor drie aanmeldingen en er wordt besloten, dat wij die zullen rijden. Alles wordt bij de autoverhuur geregeld en de auto's worden opgehaald. Even wennen, want het zijn automaten. Na twintig minuten komen we bij ons motel en we gaan meteen slapen. Bekaf zijn we. Natuurlijk worden we 's nachts om 7:00 uur Nederlandse tijd wakker, maar we slapen snel weer in.
Zondag 1 oktoberNaar Yellowstone N.P. (Wyoming)
Vlak naast het motel ligt een restaurantje waar we tussen de lokale bevolking ontbijten. Koffie $ 0,25 (onbeperkt), nou ja koffie, je moet weten dat het koffie is, want proeven doe je het niet, french toast (soort omelet), melk, jus d'orange. Alles bij elkaar $ 10 met z'n tweeën.
Na een korte uitleg over de reis beginnen we. Het verkeer rijdt in de Verenigde Staten erg gedisciplineerd. Men overschrijdt geen maximale snelheden, er wordt echt gestopt bij stopborden en iedereen die voorrang heeft, krijgt het ook. Verkeer van rechts heeft geen voorrang. Bij gelijke splitsingen is het wie het eerst komt, het eerst gaat. Daar wordt strikt de hand in gehouden. Men wijst als je aan de beurt bent; voordringen doet men niet. Wel even wennen. Eerst naar een enorme supermarkt om boodschappen voor de eerste drie dagen te doen. We moeten zelf koken en ieder verzint wat.
Daarna rijden we naar de staat Wyoming naar Yellowstone National Park. Vrij in het begin stoppen we voor een picknick langs de weg en we maken in de buurt van Mammoth Hot Springs de 'Beverwalk'. Een wandeling van acht kilometer door glooiend gebied. We doen er ca. tweeënhalf uur over. We hebben prachtige uitzichten over de met sneeuw bedekte bergen. Ook de geel kleurende bomen steken mooi af tegen de blauwe lucht. Het is wel frisjes, omdat er een knappe wind staat. Boven op de hoogvlakte zien we een pronghorn weglopen. Bij de beverdammen zitten we even, maar de bevers zijn hier al een paar jaar niet meer gezien.
Later in het dorpje staan (hele grote) herten gewoon tussen de huizen. Na een kopje thee vertrekken we naar de camping in het Yellowstone N.P. in de buurt van Madison. Onderweg zien we verscheidene herten en ook bizons. De camping is erg eenvoudig: alleen wc's en wasbakken. Wel schoon en iedereen heeft een groot stuk grond, een parkeerplaats en een picknicktafel. Na de tenten te hebben opgezet, gaan we koken op gas. We hebben drie pitten en iedereen helpt een handje, dus dat gaat snel genoeg. We eten chili met sla en het smaakt prima. We drinken er een biertje bij, dat we 's morgens in de supermarkt hebben gekocht.
Om 20:00 uur wordt het donker en goed koud. Na de afwas en een kopje thee liggen we er al om 21:30 uur in. Goed ingepakt met thermokleding enz., want het zou knap koud worden. En dat wordt het ook: het vriest 1,2º in de tent!
Maandag 2 oktoberYellowstone N.P.
's Morgens staan we al om 7:00 uur op vanwege de koude voeten. Niet zo goed geslapen door de onwennigheid van het kamperen. Alles, de auto, de tenten, picknicktafels zit onder de rijp. Veel dingen zijn bevroren zoals tandpasta, bananen, theedoeken. 's Nachts hebben we alles met een geurtje (dus zeep, tandpasta, eten, e.d.) in de kofferruimte van de auto's moeten zetten vanwege de beren. Zelfs als zij eten in een auto zien liggen, breken ze hem open. Bij het ontbijt staan we flink te bibberen en we zijn blij, dat we water hebben gekookt voor koffie, thee en chocolade. Zo snel mogelijk vertrekken we om in de warme auto te kunnen zitten. Die hebben we al even aanstaan, zodat de ruiten ontdooid zijn.
Het weer is schitterend: een strak blauwe lucht met een zonnetje.
Vandaag maken we de 'grote ronde' van Yellowstone N.P. Eerst rijden we naar Norris, een geisercomplex. We maken daar een wandelingetje langs de porseleinen geisers. Door het koude weer is er veel stoom en af en toe kun je helemaal niets zien. We zien nog net de 'Steamboat'-geiser even spuiten.
Daarna door naar Canyon Village. Eerst kijken we uit op de Grand Canyon of Yellowstone, later op Inspiration Point. Mooie uitzichten en vooral mooie kleuren. Veel watervallen in de verte. We bezoeken de Lower Falls waar we, na een flinke afdaling, boven op de waterval kijken. Vervolgens gaan we door naar de Artist Point, waar we de waterval weer vanaf een andere kant zien. Aan de andere kant ligt een vallei met vreselijk mooie kleuren.
We picknicken bij een brug.
We rijden door naar Mud Vulcano, een gebied met veel borrelende en stinkende modderpotjes. We wandelen de trail en ruiken vaak rotte eieren. De modderbaden zijn 190º fahrenheit heet. Verder naar het zuiden komen we langs Yellowstone Lake. Aan de overzijde hiervan liggen bergen met mooie besneeuwde toppen. Ondertussen is de lucht helemaal betrokken. We bereiken Old Faithfull, een geiser die trouw elk uur uitbarst. We wachten daar uiteraard op en jawel, op bijna de minuut af, spuit hij. Het geheel valt een beetje tegen.
We zijn nu zowat ¾ van het grote rondje, maar we moeten weer helemaal terugrijden, omdat de rest van de weg afgesloten is. Onderweg zien we hopen bizons en ook een enkele eland (moose). Het begint zelfs een paar vlokken te sneeuwen en het is erg koud zodra je de auto verlaat om een foto te maken. Brrr. 's Avonds maken we pilaf, die we in drie kwartier op tafel hebben staan. Het is een stuk warmer dan gisteren, dus een stuk aangenamer.
Dinsdag 3 oktoberYellowstone N.P.
Ook 's nachts is het warmer en het vriest niet. Wel regent het eventjes. Goed geslapen. Net als we vertrekken, begint het te regenen. Sommigen zeggen dat het hele fijne sneeuw is. Die hebben gelijk, want even later gaat het over in echte sneeuw, die zelfs op de bomen blijft liggen. Een heel mooi gezicht.
Halverwege Mammoth Hot Springs zouden we stoppen bij de brullende weg, die zou stomen. Maar door de sneeuw kunnen we niets zien. We rijden door naar de kalkterrassen, waar we in de regen rondwandelen. Het is mooi om te zien, heel kleurrijk. Jammer dat het regent.
Onderweg drinken we uitgebreid koffie met warme appelkoek. Vervolgens wijzigt het plan. We zouden nl Mount Washbourn beklimmen, maar de toegangsweg is afgesloten, omdat er teveel sneeuw ligt.
We gaan daarom naar West Yellowstone in de staat Montana om het berenmuseum te bekijken. Best aardig om te zien. Er is een berenreservaat met een tuin waar verschillende beren rond lopen. Dat duurt zo'n tien minuten en daarna worden de wolven (zo'n tien stuks) losgelaten. Als dollen gaan ze op zoek naar het eten, dat neer is gelegd en ze rennen vrolijk rond.
Ondertussen begint het te gieten, zodat het niet zo leuk is om het dorpje rond te wandelen. Er is echter geen gezellig café of zo, waar je koffie of thee kunt drinken, dus worden we maar een beetje nat. Later gaan we met z'n allen eten, omdat we geen zin hebben om in de regen te koken. We eten bij de 'Drie Beren': een tent waar je van alles kunt krijgen. Lia neemt alleen soep en de saladebar, waarvan je dan zoveel mag eten als je wilt. Martijn heeft een medium stuk vlees, dat erg lekker smaakt. Koffie toe. Terug naar de camping, waar we om 19:30 uur maar naar bed gaan, want het is frisjes.
Woensdag 4 oktoberNaar Grand Teton (via Montana, Idaho, Wyoming)
Tien centimeter sneeuw! Het was al wel voorspeld, maar eigenlijk alleen hoger in de bergen. De kou valt mee: geen wind en het vriest niet meer. Na een ontbijt in de sneeuw pakken we alles in. De tenten gaan niet zo goed, want het doek is nog deels bevroren. Door de sneeuwval zijn vele wegen in het park afgesloten; ook die wij willen nemen naar Grand Teton, iets ten zuiden van Yellowstone. Daardoor moeten wij een heel stuk omrijden via West Yellowstone in de staat Montana en dan door de staat Idaho weer terug naar de staat Wyoming. Ook de Teton Pas is afgesloten, zodat we nog meer moeten om rijden om in Jackson te komen, een plaatsje aan de zuidkant van Grand Teton. De weg is goed, heel afwisselend ook: dan weer sneeuw, zon, regen, prachtige verkleurende bomen. Een mooie rit. Onderweg in Idaho drinken we in een tentje koffie en thee. Martijn neemt er een cinnamon-rol bij, een soort Zeeuwse bolus, maar dan vijf keer zo groot (op z'n Amerikaans dus) en Lia heerlijke, warme appeltaart. Lekker.
In Jackson nemen we een motel, want de campings zijn gesloten als het sneeuwt. Wij vinden dat wel lekker. We moeten bijbetalen ($ 104 voor twee personen voor twee nachten), maar dat vinden we niet erg. Er wordt nl een koude nacht voorspeld en nu kunnen we weer uitgebreid douchen. Dat is dan ook het eerste wat we doen. We hebben een grote kamer met twee queensize bedden. Daarna wandelen we het dorp wat rond in een sneeuwbui en we kopen allebei een paar handschoenen. Die missen we toch wel. Verder ziet het er wel leuk uit: een echt Amerikaans dorpje. Op de motelkamer kijken we uitgebreid tv en drinken we een biertje.
's Avonds eten we met z'n vijven bij de Mexicaan. Erg goed en goedkoop, voor onze begrippen dan. Samen $ 22 voor veel goed eten en bier erbij.