Zaterdag 23 oktoberKabalebo

Na het ontbijt laten we ons met een korjaal een eind de rivier opbrengen. Op die korjaal is een kajak vastgebonden waar we in over stappen en laten ons heerlijk terug drijven naar de lodge. Het is warm en zonnig. Het kleine beetje vaart dat we hebben, brengt toch wat verkoeling, terwijl hele grote hommels om ons heen zoemen. We hoeven helemaal niet te peddelen en drijven vanzelf met de stroom mee. Zo kunnen we heerlijk ontspannen om ons heen kijken. We zien een toekan in de verte in een boom, die snel weg vliegt. Al snel zien we vier otters dicht langs de oever. Vier kleine kopjes steken boven het water uit, duiken onder en komen meters verderop weer boven. We peddelen een stuk om ze bij te kunnen houden. Ze willen de rivier oversteken, maar daar liggen wij en ze zijn daar niet blij mee. Hun koppen komen boven het water uit, ze laten hun tanden zien en grommen naar ons. We laten ze verder maar met rust en drijven verder. We zien verschillende ijsvogels en andere kleine vogels. Een enkele roofvogel in de lucht en twee overvliegende toekans en vlinders. Bij aankomst bij de pier dwarrelen er een paar honderd gele en oranje rond en sommige zitten op een kluitje aan de rand van het water. Er landen twee vliegtuigjes op het gras, een heel kleintje met vier nieuwe gasten en voorraad en een grotere (die waar wij mee gekomen zijn) die vijf grote tonnen met brandstof aan boord heeft. We nemen afscheid van Geb en Coby en gaan op onze veranda in de hangmatten liggen. Martijn ligt 'voor' en Lia 'achter', zodat we beide kanten in de gaten kunnen houden. Voor zit alleen een mooie vlinder, achter zien we een jonge zwarte havik, die nog bruin gevlekt is, en een agoeti. Een vreemd soort beest. Ziet er een beetje uit als een konijn, maar loopt gewoon; hij huppelt niet. Tegen vijven wandelen we door het kleine stukje bos naar de hutjes bij de waterkant. Het is een heel droog stuk bos en de bladeren knisperen onder onze voeten. We zien niet zoveel: een agoeti en een dertig centimeter grote schildpad. Bij het water bij de hutjes zit een groen kolibrie en grote blauwe vlinders. Na het diner zitten we nog een poosje met een biertje op de veranda te genieten.

Zondag 24 oktoberKabalebo

We hebben besloten om vandaag op het terrein te blijven. Alle andere gasten gaan een dagtocht maken en zo hebben wij het rijk voor ons alleen. Al voor het ontbijt gaan we bij de pier naar de ara's kijken. Er staan daar een paar bomen waar het 's ochtends stikt van de ara´s, dwergara´s en papegaaien in allerlei kleuren. Ze eten de bloemen uit de bomen en vliegen soms krijsend over en weer. Dan pas kun je goed hun kleuren zien. In de bomen hebben ze hun veren opgevouwen en zitten ze grotendeels onder de bladeren verstopt. De rode huis-ara zit hoog in zijn boom en steekt mooi af tegen de blauwe lucht en de groene bladeren. Hij kijkt ons nieuwsgierig aan. We nemen een voetenbankje en gaan in de tuin achter onze veranda in de schaduw zitten met zicht op een papayaboom. Daar hangt een half aangevreten vrucht, waar allerlei vogels van komen eten. We willen vandaag de toekans zien en hoeven daar niet lang op te wachten. Die zitten eerst uitgebreid in een andere boom om zich heen te kijken en als ze de kust veilig vinden, komen ze eten. Prachtig. We zien roodsnavel- en groefsnaveltoekans. We lopen naar de hutjes, ditmaal over de landingsbaan en gaan bij een (niet verhuurd) hutje op het terras zitten. We zien een ijsvogel, wat strandlopers, een kleine helblauwwitte zwaluw, kleine zwartjes, grijsjes en bruintjes. Weer een boel vlinders en wat bloemen. Bij de lunch lezen we de krant en daarna hangen we met een verrekijker in de hangmatten en reageren op elk geluidje wat we horen. Het meeste geluid maken de zwart met gele spreeuwen, maar we zien toch nog een toekan en een grote, mooigekleurde jagende hagedis. Uit de koelkast op het eind van de veranda halen we regelmatig koude waterflesjes en frisdranken om af te koelen. Vandaag is het weer overwegend blauw, warm en vochtig is het altijd, maar net als gisteren vallen er een paar druppels regen. Niet zoveel dat je er nat van wordt. Aan het eind van de middag wandelen we over de strip naar de hutjes. Het is erg warm en er is geen wind. Misschien dat de dieren daarom geen zin hebben om iets te doen, want we zien niets.

Maandag 25 oktoberKabalebo

Na het ontbijt lopen we door het bos naar de hutjes. Opnieuw is het warm en staat er geen wind. We zien alleen een paar mooie vlinders. Zo'n grote met een oog en een geelzwarte. Ook nog een zwarte havik. Bij de pier gaan we een poosje zitten en horen en zien een jonge roodkeelcaracara, grijsblauwe tangara, ook wel blawki genoemd, en roodbruine fluweeltangara. Daarna is het tijd voor ontspanning en liggen we in de hangmat en in het zwembad. Het wordt bewolkt en we zien grote onweerswolken op ons afkomen. We horen gedonder in de verte en als het gaat waaien, hopen we dat het gaat regenen, zodat het wat afkoelt, maar mooi niet. Later op de middag gebeurt het alsnog. Geen tropische hoosbui, maar gewoon regen. 's Avonds zien we veel bliksemschichten. Onze bulten op onze benen (Martijn heeft er zeventig op elke been), het zijn mierenbeten, jeuken nog steeds en we zien er niet meer uit.

Dinsdag 26 oktoberKabalebo, naar Paramaribo

Na het ontbijt varen we met de korjaal wederom de rivier op om over te stappen in een kajak. We zijn vandaag met z'n tienen en de vier jongeren maken er een wedstrijd van wie het eerste terug is. De 'ouderen' doen daar uiteraard niet aan mee en genieten van het bos. We zien allerlei ijsvogels. Het is gelukkig maar half zonnig en dus niet zo warm. Terug bij de lodge zit er weer een toekan, een roodsnavel. Net na twaalven landen er twee vliegtuigjes met zestien nieuwe gasten. Met Robin en Rein en de vier jonge gasten vliegen we terug in het 'grote' vliegtuig. In het kleintje worden legen brandstofvaten vervoerd. De vlucht gaat voorspoedig, hoewel er meer wolken zijn dan op de heenweg. De piloot vliegt daar meestal behendig om heen, zodat we niet zoveel last hebben van turbulentie. Onderweg genieten we weer van het landschap onder ons: alleen maar bos met af en toe een rivier en een enkele weg. Robin en Rein hebben een transfer geregeld en wij kunnen gratis met hun auto meerijden naar het Eco Resort, waar zij ook verblijven. Is dat even handig! De hotelkamer voelt erg koud aan na een kleine week met alleen maar een ventilator. Zo’n fan is eigenlijk erg prima; zo wen je sneller aan de warmte en het verschil in temperatuur wordt nooit zo groot. We lopen meteen naar 't Vat voor een koude djogo en internetaansluiting. We lezen de mailtjes en het Nederlandse nieuws. Het schijnt daar koud te zijn; verder gebeurt er niet zo veel. We eten weer bij Chi Min, want dat is vorige keer erg goed bevallen. Het is er vandaag een stuk drukker dan toen en het is nog steeds goed.

Woensdag 27 oktoberParamaribo

Na het ontbijt wandelen we naar Fort Zeelandia en kijken daar een poosje rond. Daarna bezoeken we de markt en kopen een gehaakte hangmuts in de kleuren rood, groen en geel. We drentelen nog wat door de stad, kopen een koud drankje, want het is weer heel warm, zweten er behoorlijk op los en gaan terug naar het hotel om af te koelen in de aircokamer. We checken via internet zovast in voor morgenmiddag, lezen wat en houden siësta. Tegen drieën gaan we weer naar 't Vat voor een koude Parbo en daarna naar de Chinees.

Donderdag 28 oktoberParamaribo, naar huis

Al voor twaalven worden we opgehaald bij het hotel voor de vlucht vanaf Zanderij naar Amsterdam, terwijl het vliegtuig pas om 17:20 uur vertrekt. Er was bij aankomst al verteld, dat we uiterlijk om 15:30 uur aanwezig moesten zijn, omdat we anders zeker niet mee zouden kunnen met het vliegtuig. Maar als we aankomen bij het vliegveld, realiseren we ons, dat we zo vroeg moeten zijn, omdat onze wegbrengers de nieuwe gasten op moeten vangen, die rond enen aankomen. En of we nu op de hotelkamer wachten of hier, het maakt niet zoveel uit. Martijn koopt een T-shirt, dat 35 SRD moet kosten, maar wij hebben nog maar 33 SRD. We leggen het verschil in eurocenten bij. In de vertrekhal loopt een hasjhond rond. We vertrekken op tijd en de vlucht gaat voorspoedig.

Vrijdag 29 oktoberNaar huis

Om 7:15 uur landen we volgens plan. Meteen bij het verlaten van het vliegtuig is al een uitgebreide controle met (alweer) een hasjhond en paspoortcontrole. De grote bagage komt op een afgelegen band die hermetisch is afgesloten van de andere. Nogal wat mensen (zowel blank als bruin) moeten hun bagage uitpakken (wij gelukkig niet) en dan gaan we met de trein naar huis.

We hebben deze reis volledig zelf via internet geregeld.

Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.