Maandag 28 septemberNaar Cusco

We moeten weer vroeg op om het vliegtuig naar Cusco te halen. We vertrekken te laat en na een half uur vliegen komen we om 8:30 uur in Cusco aan. We worden met twee busjes naar hotel Casa de Campo gebracht. Het ligt even buiten het centrum en we rijden er door allerlei kleine en hele smalle steegjes heen. Vanaf het terras hebben we prachtig uitzicht over de stad met al z'n rode daken en vele kerken. We ontbeten met heerlijk brood, een soort ciabatta. En deze keer zit er ook echt brood in en zijn het niet alleen korsten zoals tot nu toe.
We wandelen met z'n allen naar het centrum om visitor's tickets te halen, waarmee je toegang krijgt tot aan aantal bezienswaardigheden in de buurt. Daarna wandelen we het centrum door. Het is er erg toeristisch met veel verkoopstalletjes. Maar de verkopers zijn niet erg opdringerig, zodat je rustig overal rond kunt kijken. We gaan op zoek naar een schoenmaker om Lia's wandelschoenen te laten lijmen, omdat van haar zolen de stukken eraf vielen. Even buiten het centrum vinden we er een die dat voor 2 sol (ƒ 1,20) wil doen. Na anderhalf uur kunnen we ze ophalen en ze zien er goed uit. Ze hoeven het alleen nog maar tijdens het Incapad uit te houden. Ondertussen vinden we een horlogemaker waar we een bandje aan Martijn z'n horloge laten zetten. Een fles zeep voor Wim levert meer problemen op. Ze hebben er alleen maar stukken zeep en flessen shampoo.
In de loop van de dag zien we een prachtig wandkleed van tweeënhalf bij twee meter gemaakt van babyalpaca. Delen van de wol zijn bruin en zwart geverfd, waardoor een mooi figuur van een Tumi (een Incagod)  is ontstaan. Vraagprijs US$ 160. We besluiten er nog eens over na te denken en als we hier terugkomen het eventueel te kopen. Na nog een uurtje in de stad te hebben rondgelopen, gaan we het kleed meteen maar kopen. We vinden het zo mooi. Dus wij terug en pingelen. Uiteindelijk hebben we het gekocht voor US$ 127. Eigenlijk vonden we vraagprijs al laag en met deze prijs zijn we zeker tevreden. Hij zal mooi hangen op de grote muur in de achterkamer.
's Avonds gaan we met z'n drieën bij het Aziatisch restaurant La Glana eten. Ze hebben schotels uit verschillende landen. Het is een beetje pittig, maar het smaakt verrukkelijk.

Dinsdag 29 septemberCusco

's Nachts heeft het zowaar geregend en 's morgens is het bewolkt. Voor de eerste keer deze vakantie.
Met z'n achten vertrekken we met de openbare bus (S/.0,70 - ƒ 0,42) naar de ruïnes van Tambomachay. De bus zit goed vol en het is echt proppen als er onderweg nog meer mensen instappen. In Tambomachay is een ceremonieel stenen bad. Via allerlei kanaaltjes en watervalletjes loopt het water de velden in. In de nissen stonden vroeger tijdens ceremonies mummies. Vandaar lopen we naar Pukapukara en verder naar Q'enqo. Dat is een grote rots met een waterreservoir en afwateringskanalen. Er is een bassin waar vroeger een mengsel van chicha en lamabloed in gegoten werd. Via een zigzaggootje kwam dat op een splitsing: liep de vloeistof naar links dan werd het een slecht jaar, liep het naar rechts dan werd het een goed jaar. Wij proberen dat met water en volgens ons kan het het komend jaar zowel vriezen als dooien: het loopt naar beide kanten.
We wandelen door naar Sacsayhuaman, een uitgebreid en mooi complex, dat vroeger erg groot moet zijn geweest. Misschien een verdedigingswerk of ceremonieplaats. Of beide.
Na een siësta gaan we weer de stad in. Onderweg bezoeken we de kerk San Blas. Die is dicht, maar na wat rammelen aan de deur komt er een mannetje die ons binnen laat. Veel goud en zilver. Daarna begint het iets te regenen en daarom gaan we het museum Arte Religioso bekijken. De schilderijen vinden we niet echt bijzonder, maar er zijn prachtige houten plafonds en deuren. Op het Plaza de Armas bezoeken we de kathedraal. Heel mooi met houtsnijwerk, schilderijen en goud en zilver op het koor. Alle bezienswaardigheden van vandaag zijn gratis vanwege het visitor's ticket.
's Avonds eten we met z'n zevenen bij hetzelfde restaurant als gisteren.

Woensdag 30 septemberNaar Urubamba

Martijn krijgt 's nachts last van diarree. Niet zo prettig met de Machu Picchu in het vooruitzicht. We zullen wel zien. Alle spullen die we niet nodig hebben voor het Incapad, kunnen we in het hotel achterlaten. Wij houden allebei een lichte rugzak en een dagrugzakje over.
Met een luxe bus gaan we naar Pisac. Boven op een heuvel ligt een grote ruïne van een gevechtsschool, een tempel en huizen. De tempel is altijd te herkennen aan de mooiere bouwstijl dan de andere gebouwen. Om van het ene naar het andere gebouw te komen, moeten we langs oude Incapaden en -trappen. Een mooie tocht.
We rijden verder naar de zoutmeren van Maras. Dat zijn zoutterrassen, kunstmatig aangelegd om zout te winnen. Een beetje Pamukkale-achtig.
Het hotel is een soort jeugdherberg in Urubamba. Omdat de weg is opgebroken, moeten we omrijden en een stukje door de tuinen van de buren lopen. Er is een heren- en een damesslaapzaal. Martijn heeft de hele dag en nacht last van zijn maag.
's Avonds gaan we met z'n allen barbecuen op het kampvuur in de tuin. We zijn op vakantie en dus laten we het vlees roosteren. Wel zo handig. We krijgen kip, beef, en worst. Daarnaast zijn er aardappelen en verschillende soorten salades. Samen met de smaakt alles voortreffelijk.

Donderdag 1 oktoberNaar Ollantaytambo, wandeling Machu Picchu

Na het ontbijt vertrekken we naar Ollantaytambo. De hele groep gaat de ruïnes bekijken, maar wij vinden de markt van het plaatsje veel interessanter. Voor het eerst zien we mannen met mooie klederdracht. De vrouwen zijn 'gewoon' indiaans, maar we vinden het toch erg leuk. Eigenlijk hebben we die marktjes te weinig gezien. Daarna vertrekken we met de bus naar kilometer zevenenzeventig voor het begin van het Incapad naar Machu Picchu. Er zijn dragers voor alle bagage, zodat wij alleen ons dagrugzakje hoeven te dragen. We wandelen vandaag van Chilca naar Llactapata, dat op 2.700 meter ligt. Totaal ongeveer tien kilometer met een beetje dalen en stijgen. We lopen van 11:30 uur tot 15:15 uur. Onderweg zien we prachtige vergezichten met af en toe een blik op de besneeuwde bergen om ons heen. Het weer is prima: meestal zon, lekker windje en gelukkig droog.
Op de campingplaats zijn de tenten al opgezet door de dragers. Wij hoeven alleen maar ons bed op te maken. In de centrale tent is koffie, thee en chocolademelk met popcorn.
Om 17:00 uur maken we een uitstapje naar de ruïne van Llactapata. Op de terugweg begint het te regenen, maar dat duurt niet lang. Als avondeten krijgen we soep, kipfilet met rijst en als toetje een halve perzik (uit blik). Daarna koffie en thee, waarbij we de fles whiskey maar hebben aangebroken.

Vrijdag 2 oktoberWandeling Machu Picchu

Om 6:00 uur worden we gewekt met thee op bed en een bakje warm water om je te wassen. Het ontbijt bestaat uit broodjes met jam en een omelet en een bord havermout.
We vertrekken om 7:30 uur. Het eerste deel tot Wayllabamba gaat slechts licht omhoog. Vanaf hier begint het echte stijgen naar de pas op 4.200 meter. Wij zullen voor de pas in Llulluchapampa op 3.800 meter overnachten. In het begin is het bebost; later wordt dat minder en beginnen ook de eerste Incatraptreden. Tijdens de middagpauze krijgen we soep en een soort hamburger. Ondertussen zijn we helemaal lek gestoken door kleine steekvliegjes. Ze zijn zo klein, dat je ze amper ziet. Voelen des te beter. Om 13:45 uur zijn we al op de plaats van bestemming. De hele dag is het lekker zonnig en warm geweest, maar nu begint het te waaien en trekt langzaam mist binnen en regent het iets. Door de wind gaat het opzetten van de tenten wat moeilijker.
Op het eind van middag is er weer thee en popcorn. 's Avonds eten we soep, spaghetti en drilpudding. Omdat het vrij fris is, gaan we vroeg slapen (19:30 uur).

Zaterdag 3 oktoberWandeling Machu Picchu

Vandaag staat de koninginne-etappe van het Incapad op het programma: van Llulluchapampa naar Phuyupatamarca. De dag begint met de vierhonderd meter lange stijging naar de 4.200 meter hoge pas van Warmihuañusca (de pas van de dode vrouw). We starten om 6:50 uur. De vele traptreden maken het erg vermoeiend, maar na een uur zijn we boven. Tot dat punt is het zonnig. Vanachter de pas komt echter alleen maar mist, zodat we weinig tot geen uitzicht hebben. We dalen zeshonderd meter af, terwijl af en toe de mist optrekt en we prachtige vergezichten krijgen te zien. Vervolgens gaat het weer vierhonderd meter omhoog naar de ruïnes van Runcuracay.
Om 14:50 uur komen we moe op de 3.600 meter hoge pas Phuyupatamarca aan, waar de tenten alweer opgezet zijn.

Zondag 4 oktoberWandeling Machu Picchu

's Nachts heeft het een tijdje geregend, zodat we niet gerust zijn op een heldere zonsopkomst. Maar zoals altijd tot nu toe is het 's morgens helder en als we om 5:30 uur worden gewekt, besluiten we om te gaan kijken, hoewel we daarvoor een kwartier omhoog moeten lopen. De spieren zijn een beetje stijf, maar het loopt toch wel. Bovenop de berg hebben we prachtig uitzicht op de omringende bergen, die we vanaf beneden niet kunnen zien. De hoogste is 6.280 meter hoog en daar vallen dan ook de eerste zonnestralen op. De rest volgt snel en de bergen krijgen in hoog tempo de mooiste kleuren. Fijn dat het zo helder is. Dat duurt echter niet lang en al snel zien we de eerste wolkjes tevoorschijn komen.
Lia's wandelschoenen houden het nog steeds en worden nogmaals extra ingetapet. Na het ontbijt vertrekken we voor de laatste wandeletappe van het Incapad. Voornamelijk naar beneden vandaag. Gelukkig veel trappen. Omhoog is dat erg vermoeiend, maar omlaag vinden wij dat prettiger dan een gewoon pad naar beneden. In totaal zullen we dertienhonderd meter dalen. Onderweg bezoeken we de ruïnes van Whiñahuayna. Mooie terrassen in een  ∩-vorm. Volgens goed Quequa-gebruik hoort tegenover een vorm altijd een tegenovergestelde te staan. Dus een  υ-vorm. En dat ligt dan ook in de buurt.
Dus  in combinatie met in combinatie met  kan ook.
Vanaf de zonnepoort zien we de ruïnes van Machu Picchu liggen. Het is een heldere, zonnige, erg warme dag, zodat we mooi uitzicht hebben. Na een rustpauze dalen we helemaal af tot de ruïnes en mogen we het terrein op om foto's te maken, hoewel we kaartjes voor de volgende dag hebben. Met de bus worden we over een slingerweg naar het dorpje Aqua Calientes gebracht, waar we in een hotel een kamer met een elektrische douche krijgen. We besluiten mee te gaan naar de warmwaterbronnen, maar daar krijgen we spijt van. Het is er erg vies, lauw en vol. Op een terras in het dorp drinken we vervolgens een paar welverdiende biertjes. De hele plaats blijft 's avonds donker en het blijkt dat er problemen met de elektriciteit zijn. Dus ook geen warme douche vanavond.