Maandag 22 oktoberBoot grensrivier
We gaan om 5:00 uur naar de markt, waar de openbare bus vertrekt naar Sayadue: drie uur hobbelen. Hier liggen twee bootjes op ons te wachten: een kookboot en een passagiersboot. De kookboot vaart meteen naar de kampeerplaats voor 's avonds. De andere gaat met ons naar Ceibal, een Maya-ruïne. Na anderhalf uur varen beginnen we aan een moeilijke klim naar goed bewaarde stielen. We treffen het: op een van de afbeeldingen staat slechts een kwartier per dag de zon. Precies als wij er zijn! Wilde paradijsbloemen gezien. Plus ettelijke duizenden muggen!
Na drie uur varen komen we bij de camping. Lekker luxe: de tenten zijn reeds opgezet. Allemaal bij elkaar onder een dakje. De eetzaal en de keuken zien er verzorgd uit en het eten staat al klaar. Super.
Dinsdag 23 oktoberBoot grensrivier
De hele dag varen richting Mexico. Onderweg komen we vijf boten tegen. We zien veel vogels en een grote, oranje leguaan. Ook zwemmen we even in de rivier. Niet iedereen durft dat, want er zouden (kleine) krokodillen zitten.
Woensdag 24 oktoberBoot naar Ceibal
De vorige avond is er laat een groep Fransen aangekomen. Die gaat vandaag naar dezelfde locatie als wij. Om het beste plekje voor het opzetten van de tenten te hebben, besluiten we in de boot te ontbijten. Dit plan lukt en we zijn als eerste onderweg. We hebben ons ontbijt nog niet op of we worden door militairen naar de kant gewenkt. Dit blijken geen regeringsgetrouwe militairen te zijn, maar rebellen. We horen een preek aan in het Spaans in de boot en de bemanning krijgt boven in het schooltje van de bezette coöperatie samen met de rest van het dorp bijles gedurende anderhalf uur. De inmiddels aangehouden Fransen krijgen net als wij een verhaal te horen. Na dit oponthoud maken we een stop voor een normale militaire controle, waarna de etensboot vooruit wordt gestuurd naar Yaxchilán om de beste plek in te pikken voor de tenten. Wij moeten onze paspoorten laten afstempelen (evenals de Fransen, maar die laten hun paspoorten achter, zodat die als eerste vertrekken). Zij zijn erg verbaasd dat ons tentenkamp al staat wanneer zij arriveren.
's Middags doen we eerst lekker niets en later bezoeken we de ruïnes van Yaxchilán.
Donderdag 25 oktoberNaar Palenque {Mexico}
In plaats van door hanen (zoals voorafgaande dagen) worden we deze morgen gewekt door brulapen. Nou, die doen hun naam wel eer aan. We zitten rechtop in bed. En dat om 5:00 uur 's nachts. Wij hebben liever hanen.
Met de boot varen we terug naar de 'grensplaats': een nauwelijks te zien bordje hoog in een boom met 'Mexico' erop en een keetje. Dat is circa anderhalf uur varen. Bloedheet. Hier wacht een pick-up ons op: een veredelde veewagen. We moeten er met z'n twintigen en bagage in. Het valt allemaal wel mee. 's Ochtends kun je lekker op de banken gaan staan om naar buiten te hangen. 's Middags krijgen we echter een heuse tropische regenbui, zodat het zeil erover heen moet. Nu wordt het wel wat benauwd. Ook wordt er niet zo zacht gereden over de (vol kuilen) onverharde weg. De laatste kilometers krijgen we nog drie Mexicaanse lifters mee.
Vreselijk stoffig komen we in ons hotel in Palenque aan. Veel water, maar op het warme moeten we een uurtje wachten. Maar dat is het ons wel waard na drie nachten kamperen.
Vrijdag 26 oktoberPalenque
Uitgeslapen tot 7:00 uur. Na het ontbijt vertrekken we met de bus naar de ruïnes van Palenque. Deze zijn vrij goed bewaard gebleven en gerestaureerd. Wat er tenminste is uitgegraven. Het grootste deel ligt nog onder de grond. Er worden filmopnamen gemaakt over een ontdekkingsreiziger met indianen. 's Middags rijden we naar Aqua Azul. Een fraaie blauwe waterval. Alleen door de vele regenval van de laatste tijd, staat het water erg hoog, is het wild en daardoor bruin van al het zand dat er doorheen zit. Bovendien begint het ook nog te regenen, waardoor het allemaal wat tegen valt. In Palenque-stad doen we wat inkopen voor morgen (een lange busrit) en hierna eten we heerlijk en luxueus met Wout en Ria.
Zaterdag 27 oktoberNaar Tulum
De bus naar Tulum gaat om 4:30 uur weg. Die heeft goede en minder goede plaatsen. Daarom wordt er om de twee uur van plaats gewisseld. Tijdens het rijden. Dertien uur later zijn we zevenhonderd kilometer verder. Direct aan het strand van de Caribische Zee liggen onze cabañas (hutjes). Voorzien van twee grote hangbedden met muskietennet en een olielamp. Het enige wat ontbreekt, is het zand op de vloer. Vanuit het 'raam' van onze hut zit je meteen aan het strand. De zee is vijf meter weg.
Zondag 28 oktoberTulum
Om 7:30 uur liggen we al lekker in de Caribische Zee te dobberen. Hij is vrij zout, zodat we makkelijk blijven drijven. Een aantal van de groep krijgt de eerste snorkelles. Dat is wel nodig, omdat we om 11:00 uur met een bootje de zee opgaan om boven het koraal te snorkelen. Het waait vrij hard, waardoor het niet helemaal helder is. Het is er erg mooi: vrij veel vis, veel gekleurde maar op best wel verre afstand. Alles bij elkaar toch de moeite waard. 's Middags lekker luieren, zonnen, beetje wandelen (naar een pelikaneneilandje), wat lezen.
Tegen de avond komt er iemand met een kano aanvaren, die op het strand wordt getrokken. Wil wil dat ook wel eens doen en vraagt Lia of ze mee wil. Ja natuurlijk. Dat is weer eens wat anders. Ze hebben geen van beiden ooit echt gekanood, laat staan op zee. Daar gaan ze dan. Op weg naar Jamaica! Helaas komen ze niet ver. Al na tweehonderd meter slaat de boot om. Ze hebben van alles meegenomen: slippers, peddels, reddingsvest, handdoek, horloge, sleutels, zonnebril. Na die tweehonderd meter komen ze er achter, dat ze de snorkels vergeten hebben en willen ze omkeren. Ze liggen net dwars op de golven als er juist op dat moment een grote golf aankomt. Plons is water. Alles grabbelen ze bij elkaar, ze duiken naar de handdoek, zonnebril kwijt, sleutels verroest. Alles wat ze hebben, wordt vastgebonden en de boot wordt gekeerd. Die zit echter vol met water, zodat je er helemaal niets meer kan doen. En een hoosblikje hebben ze natuurlijk niet. Ze hebben net besloten om maar terug te zwemmen en de boot te duwen, als er hulp op komt dagen. Twee mensen van het park met een surfplank. De boot wordt op z'n kop op de plank gehesen, zodat die leeg loopt, ze keren hem om en Lia en Wil worden de boot in geholpen. Terug kanoën gaat prima. Maar bijna de hele groep heeft op het strand de verrichtingen gevolgd, zodat het commentaar niet van de lucht is.
Maandag 29 oktoberNaar Chitzén Itzá
Met de bus vertrekken we naar een snorkelreservaat. Rond de steiger is het erg druk met toeristen, maar als je wat verder het water ingaat, heb je hier geen last meer van.
Martijn heeft geen goede duikbril en heeft daarom alleen maar wat gezwommen. Hartstikke jammer, want tussen de rotsen is het schitterend. Heel helder water, de vissen zwommen dicht langs je heen. Prachtige kleuren hebben ze. Het lijkt wel een groot aquarium.
's Middags hebben we een vier uur durende busrit naar Chitzén Itzá. Althans, een hotelletje dicht in de buurt, zodat we morgen voor de grote stroom toeristen uit Mérida en Cancun komt, bij de piramide zullen zijn. In het hotel moeten we van Wil inspecteren of er geen schorpioenen in de kamer en met name in de bedden zitten!
Onderweg stoppen we bij een grot. Het water is van een hele mooie kleur blauw, dat je erg goed kan zien, doordat er een opening in het 'dak' zit.