Zaterdag 24 oktoberNaar Baños

Een vrije ochtend in Riobamba. We slapen uit tot 9:00 uur en bezoeken daarna de straatmarkt. Martijn steekt erg boven al die kleine mensen uit. Grappig. Heel kleurrijk en gezellig. Er is werkelijk van alles te koop. Wel goed op je spullen letten. Bij een bakker kopen we lekkere broodjes, die we in de bus naar Baños opeten.
Na circa een uur komen we daar aan. Eerst gaan we even naar een kleine dierentuin waar ze dieren uit de Amazone hebben: papegaaien, condors, poema, jaguar, toekans en andere vogels, grote schildpadden, tapirs en beren.
We wandelen drie uur door een soortement kloof. Eerst een half uur klimmen, de rest is vrij vlak. Een mooie tocht, die, omdat we net onder de 2.000 meter zitten, veel groener is, dan we tot die tijd gezien hebben. We zien hier tal van vruchten, waaronder passievruchten, granaatappels, bananen en boomtomaten.
's Nachts slapen we goed, ondanks de feestende Ecuadoranen op het centrale plein voor het hotel. Het hotel heeft een elektrische douche. Best eng.

Zondag 25 oktoberBaños

's Morgens wandelen we eerst door het plaatsje, waarbij we een hele tijd bij de markt staan te kijken, zo mooi gaat dat er aan toe. Er hangen tzantza's, ook wel krimphoofden genoemd. Dit zijn hoofden van de vijand, gedroogd en geprepareerd. Je kunt er hamsters eten.In de richting van de kerk en van ons hotel horen we de hele dag door fanfares spelen en ook knallen. Soms is er alleen een bandje, soms zien we een optocht erbij met bloemen of met als geesten verkleedde kinderen. Heel apart om te horen en te zien. Voorop loopt meestal een man die regelmatig een knallende vuurpijl afschiet.
's Middags maken we met slechts zeven mensen van de groep een mooie wandeling. Eerst vrij pittig de berg op, de rest gaat het wel. Een mooie wandeling van zo'n vier uur. Daarna drinken we met z'n allen een pilsje.
's Avonds eten we bij een Zweed. Als we terug komen, zien we weer een processie voorbij komen. Deze keer wordt er, naast de muziek, ook gezongen en een Mariabeeld wordt verlicht meegedragen. Onderwijl zien we om de vijf minuten rode, verlichte dingen in de lucht omhoog gaan. Bij navraag blijken het een klein soort hete luchtballons te zijn, die worden opgelaten ter ere van de maagd Maria (oktober is de Mariamaand). Daarom zijn er ook al die processies.

Maandag 26 oktoberNaar Amazone

Goed 7:00 uur vertrekken voor de lange rit naar de jungle. Een mooie tocht door de Andes en later door de jungle van het laagland.
In Puerto Misahuallí stappen we met z'n allen in een kano en varen we over de Rio Napo. Dit is het begin van het grootste junglegebied ter wereld: het Amazonebekken. Na zo'n anderhalf uur komen we bij ons hotel, alleen te bereiken over het water.
Er zitten papegaaien, toekans, een tapir, een jaguar en vlinders. Na een snelle rondloop, nemen we een koele duik in de rivier. Daarna gaan we naar boven om laarzen voor Martijn te zoeken. Die hebben we nl beslist nodig voor de tweedaagse jungletocht en ons is verteld, dat dit niet echt nodig zou zijn en we hebben ze daarom niet meegenomen. Gelukkig hebben ze een maat zesenveertig die aardig past. Kunnen we toch mee.
Even laten zitten we op de veranda van het hotel met een pilsje. Prachtig uitzicht over de rivier met een bijna wolkeloze hemel. Lekker temperatuurtje en de vochtigheid valt mee.

Dinsdag 27 oktoberWandeling Amazone

Een stralende, blauwe dag. Een goed begin van onze tweedaagse junglewandeltocht. Deze zou zwaar kunnen worden en daardoor gaan er slechts negen van de twintig mee. Wel heel leuk eigenlijk, want gelukkig blijven de grootste zeuren weg. Alleen Marianne en Philip, Hans, Eveline, Marja, Greetje en Eric (en wij) gaan mee. De rest doet een alternatief programma. Wij gaan zo'n beetje allemaal gelijk op, dus dat loopt erg fijn. Gelukkig wandelen we voornamelijk door het bos, want de zon schijnt ongenadig. Daardoor is het erg vochtig en hebben we veel water nodig. Omdat we een nacht weg zullen blijven, hebben we een rugzak meegenomen. Zwaar sjouwen, dus. Vooral in die hitte.
't Is een mooie tocht, dwars door de jungle. We hebben allen laarzen aan en dat is geen overbodige luxe. We moeten vaak door water en modder plenzen. 's Middags om 15:45 uur komen we bij een klein dorpje aan waar we in het schooltje zullen slapen. De gidsen koken voor ons, terwijl wij ons verpozen met de plaatselijke kinderen in de rivier. Heerlijk. Hierna voetballen we nog even (Martijn), waarna hij weer erg begint te zweten.
Na het eten is er een kleine opvoering van de bevolking, wat dansjes, wat liedjes. Wel aardig. Daarna proberen we van 20:00 uur tot 6:00 uur te slapen op de houten vloer. Erg hard, maar toch slapen we zeven uur.

Woensdag 28 oktoberWandeling Amazone

Na het ontbijt, weer terug richting hotel. 's Nachts heeft het enorm geplensd en ook tijdens het lopen is het niet de hele tijd droog. Heel ander weer dan gisteren! Qua vochtigheid maakt het eigenlijk niet uit: beide dagen zijn we doorweekt.
Onderweg zien we twee toekans. Mooi. Het laatste stukje leggen we weer met de kano af. Het weer is ondertussen opgeklaard en in het hotel aangekomen, duiken we meteen de rivier in met zeep en de vieze kleren. Heerlijk.
's Middags houden we een middagslaapje.

Donderdag 29 oktoberNaar Ibarra

's Morgensvroeg varen we met de boot terug naar Puerto Misahuallí: een uur en veertig minuten.
We rijden met de bus naar Ibarra, een lange tocht, zodat we pas 's avonds om 6:30 uur aankomen. Eerst snel douchen en daarna een welkomstdrankje drinken in de bar (rum-cola). We eten met Jaap, Janke en Hans.

Vrijdag 30 oktoberNaar San Pablo

's Morgens vrij in Ibarra. We wandelen wat rond, doen inkopen, kopen postzegels. 's Middags bezoeken we met z'n allen Cotacachi, een leerdorpje. Vervolgens gaan we naar het meer van Cuicocha in San Pablo. We wandelen hier twee uur (naar beneden). Helaas begint het te regenen. We gaan door naar een restaurant waar een Nederlandse woont, die met een Ecuadoraan is getrouwd. Leuke muziek en heerlijk eten (Mexicaans op z'n Nederlands bereid). We kopen er twee sjaals en een muziekinstrument.

Zaterdag 31 oktoberNaar San Lorenzo

Met de trein gaan we van Ibarra naar San Lorenzo. Nou ja, trein. Het is een bus die op het onderstel van een trein is geplaatst. We moeten er 's morgens al om 6:45 uur zijn. We hebben nl de hele bus afgehuurd, zodat je verzekerd bent van een zitplaats, als je tenminste op tijd bent. Wij hebben hele mooie plaatsen voorin. Daarna mogen er ook andere reizigers in. Je kunt het nl niet maken om die niet mee te nemen, want die trein is de enige verbinding met San Lorenzo. En de laatste dagen is er niet gereden door aardverschuivingen. Voor ons was het ook nog de vraag of het door zou gaan. Gelukkig wel!
We gaan met een sukkelgangetje van zo'n veertig kilometer per uur. De verwachte reistijd ligt tussen de zeven en de vijftien uur, afhankelijk van het aantal tegenliggers (het is enkelspoor), het aantal ontsporingen, aardverschuivingen en andere onverwachte hindernissen.
Wij zullen we er achtenhalf uur over doen. Dus dat valt mee. In het begin mooie uitzichten over de (besneeuwde) bergen in de buurt van Ibarra. Later wordt het wat vlakker en groener.
Tegen het einde van de reis is de trein helemaal volgepropt met mensen.
San Lorenzo is totaal verschillend van de rest van het land. Het is een dorpje met negerbevolking net als Livingstone in Guatemala. Alles heel rustig en kalm. We logeren in een hotel met een klein smal terrasje met mooi uitzicht op het centrale plein.

Zondag 1 novemberNaar Atacames

's Morgens regent het een beetje. We varen met de boot door mangrovebossen, waar we veel pelikanen en fregatvogels zien. Bijna op het eind (in La Tola) zien we honderden aalscholvers laag over het water scheren. Een prachtig gezicht.
We stappen over in een soort tot bus omgebouwde truck met kleine plaatsjes met weinig beenruimte. Niet berekend op lange Europeanen. Er komen steeds meer mensen bij en op een gegeven moment zitten er beneden zo'n vijftig en boven op het dak nog eens dertig. Hij kraakt af en toe verdacht, maar alles gaat goed.
In Atacames hebben we mooie huisjes voor vier personen, net buiten het (lawaaierige) centrum en toch pal aan zee. Lekkere hangmatten en ligstoelen. Heerlijk.

Maandag 2 novemberAtacames

Een dagje luieren, klein stukje wandelen, aan het strand liggen, lezen. Lekker. Ondanks dat er bijna geen zon is, toch verbrand.
Hans moet naar het ziekenhuis, want hij heeft in de zee op een visje getrapt met grote stekels. Die wordt eerst door de beheerder van het terrein met een brandende kokosnoot bewerkt, daarna in de kliniek gedesinfecteerd.
's Avonds drinken we lekker piña colada (ƒ 3 voor een vers klaar gemaakte).

Dinsdag 3 novemberAtacames

Nog meer luieren: in de hangmat liggen lezen, wat wandelen over het strand en piña colada drinken.