Zondag 6 novemberSan Pedro de Atacama - Zoutmeren

We gaan naar het zoutmeer Salar de Atacama. De hele vlakte is bedekt met een dikke zoutkorst. De oppervlakte is bruin van het woestijnstof. Bij Laguna Chaxos maken we een wandeling over aangelegde paden. We zien wat flamingo's, sommige heel dichtbij. Er zijn twee soorten, roze met een zwarte bek en meer zwarte veren met een geelzwarte bek. Bij een lagune een stukje verderop zitten ze heel dichtbij. Ook zitten er wat salamanders met een oranje tekening. Daarna rijden we naar het oosten en via Socaire gaat de weg omhoog naar twee meren, Miscanti en Miñiques, die op ruim 4000 meter liggen. De vulkanen zijn prachtig helder met mooie groene vlakten ervoor. Bij de ingang is een touw over de weg gespannen. Er staat een klein hokje waar je toegang moet betalen. Een mevrouw woont daar één week, heft toegang en telt de vogels. Daarna is ze een week vrij. De meren zijn helblauw en steken mooi af tegen de zoutvlakte. Er zitten en paar flamingo's en in het achterste meer worden op dit moment nestjes gemaakt door de zeldzame Tagua Cornuda (horned coot), die alleen hier voorkomt en in één ander meer. Daar mogen we niet dichtbij komen. We wandelen een stukje en krijgen koekjes, chocolade en frisdrank. We lunchen in Socaire, ook inbegrepen wat wij niet wisten. Soep, kip met aardappelen, kool, tomaat, worteltjes. Lekker. Er staat een oude kerk die we even bekijken.
Daarna maken we een wandeling door Toconao. Ook hier weer allerlei irrigatiekanaaltjes waarvan de waterloop bepaald wordt door schuifjes die naar believen open of dicht gezet kunnen worden. Het is een klein dorp met een kerk met een aparte toren. Het is een natuurlijke oase door het water dat uit de bergen naar beneden stroomt. Er wordt veel groenten en fruit verbouwd. De gids die we vandaag hebben spreekt Nederlands; hij heeft drie jaar in Nederland gewoond.

Maandag 7 novemberNaar Santiago

We vliegen van Calama naar Santiago. We worden hiervoor opgehaald met een privébus met gids en chauffeur. De Andes ligt er prachtig bij met zijn besneeuwde bergen.
In Santiago zitten we binnen een kwartier in het centrum van de stad, door een nieuwe tunnel die pas twee maanden af is. We slapen in een 5* hotel in de wijk Providencia. Een slaapzaal met twee enorme bedden. Erg luxe allemaal. Ook een badkamer waar je je kont kunt keren. Lekker. Het hotel staat ook een beetje in een luxe wijk wat te zien is aan de winkels in de buurt. We dwalen er heerlijk rond. Het is vrij warm en we belanden, uiteraard, op een terrasje. Die hebben ze hier genoeg. Ze hebben ook 'Schopdog', bierwinkels met terrasjes buiten. We bestellen een schop-bier (tapbier). In Argentinië noemen ze het chop. Grappig. Het is allemaal Spaans, maar er zijn wel meer verschillen in woorden.
Voor de verandering gaan we Chinezen. Tot nu toe hadden we keus uit parrillades waar je naast grote lappen vlees ook pizza en pasta kunt eten of uit pizzeria's waar je naast pizza en pasta ook grote lappen vlees kunt eten. Dus we gaan naar de Chinees. We nemen een menu en weten alleen dat we een soort loempia's vooraf krijgen en daarna 'iets' met kip en 'iets' met varkensvlees. Nu is het er niet druk, maar tussen de middag zat het helemaal vol met Chilenen. Wij zijn de enige die (ongevraagd) stokjes bij de kommetjes rijst krijgen. De anderen doen de rijst op de bordjes en eten met een lepel.

Dinsdag 8 novemberSantiago

Bij een luxe hotel verwachten we ook een luxe ontbijt . En we worden niet teleurgesteld. Het is heel uitgebreid. Met stip het beste tot nu toe, ondanks de wel heel botte messen (we zullen eens niets te klagen hebben). Het is bewolkt weer en lekker om door een stad te dwalen. We gaan het centrum verkennen, dat vrij klein is. Je kunt mee met een georganiseerde rondrit, maar daar hebben we geen zin in, zeker niet als we de prijs horen (€ 30 p.p. in een bus of € 45 p.p. in een taxi). We nemen de metro naar het centrum (340 pesos, € 0,50). Er rijden heel veel treinen, wel elke minuut gaat er eentje. In het centrum beginnen we op het Plaza de Armas, het hart van de stad, waar de kathedraal staat. We lopen door de winkelstraat/voetgangersgebied en 's morgens om 10:00 uur is het hier al hartstikke druk. Om de vijf meter staat een kraampje dat bladen, chips, koeken, snoepjes, e.d. verkoopt. En bij al die kraampjes is een hoop toeloop. Ze verkopen heel wat. De vele schoenenpoetsers hebben veel werk. De fietsers fietsen hier op de stoep; op de straat is waarschijnlijk te gevaarlijk.
Bij het presidentieel paleis mag je door de binnenplaats naar de andere kant lopen. Uitgebreide controles en het is niet echt spectaculair. Het is erg druk op staat, vooral met gele bussen. Ongelofelijk, zoveel als dat er zijn. Er hangt dan ook voortdurend een smogdeken over de stad. Over een jaar zouden er andere, schonere bussen moeten rijden. We lopen naar de St. Lucia-heuvel vanwaar we mooi uitzicht hebben over de stad. Dan naar de Mercado Central, een enorme markthal waar allerlei eetstalletjes zijn. Vooral met vis en vooral voor de toeristen. Het oude spoorwegstation is vlakbij, maar wordt niet meer als zodanig gebruikt. Wel mooi.
Via verschillende voetgangersstraten komen we weer bij de metro die ons terug naar het hotel brengt.
We gaan nu in de buurt achter ons hotel wat drinken. We bestellen een pitcher, een grote kan met anderhalve liter bier. Het is een heel stuk rustiger dan gisteren en net zo gezellig. Santiago vinden we sowieso een gezellige stad. Aan siësta doen ze in de binnenstad niet en dus is het er een stuk levendiger dan in de kleine plaatsen. 's Avonds eten we bij de Japanner heerlijke sushi's en rauwe vis. We bestellen een 'bootje' en omdat het zo lekker is, later nog één. De witte wijn die ze hier hebben, komt hier uit de streek. We hebben een andere dan gisteren, maar ze smaken beide uitstekend. Kosten € 22,50 met z'n tweeën.