Brazilië - Paraguay - Uruguay - Argentinië - Chili

1 oktober 2005 t/m 5 januari 2006

BRAZILIË is een federale republiek. De totale oppervlakte van het land bedraagt 8.511.965 km² en is daarmee 240 keer zo groot als Nederland. Qua grootte is Brazilië het vijfde land van de wereld en beslaat 47% van het Zuid-Amerikaanse continent. Het land bezit buiten het continentale gebied geen territoria, afgezien van enkele eilandjes in de Atlantische Oceaan en enkele kusteilanden. De langste afstand over de weg bedraagt ongeveer 5600 kilometer, tussen Natal in het noordoosten en Rio Branco in het westen.
PARAGUAY is een republiek met een oppervlakte van 406.752 km². Paraguay is daarmee ongeveer tien maal zo groot als Nederland en een van de kleinste Zuid-Amerikaanse staten. De ontbossing heeft, net als in bijna alle Zuid-Amerikaanse landen, hard toegeslagen. Tussen 1958 en 1985 werd ongeveer 2 miljoen hectares bos en oerwoud gekapt.
De republiek URUGUAY is een van de kleinste staten van Zuid-Amerika. Uruguay heeft een totale landoppervlakte van 176.215 km² en is daarmee toch nog groter als Engeland en Wales samen en ook ca. 4,5 keer zo groot als Nederland. In Uruguay heerst een mild gelijkmatig klimaat waar het zelfs in de winter bijna nooit vriest.
ARGENTINIË is een republiek in het zuiden van Zuid-Amerika. De totale oppervlakte van het land bedraagt 2.766.889 km², en daarmee is Argentinië na Brazilië het grootste land van Zuid-Amerika en grofweg 65 keer zo groot als Nederland. Het land is verder ruim 3500 kilometer lang en maximaal 1400 kilometer breed. Buiten het continentale gebied bezit Argentinië geen territoria, maar doet wel aanspraken gelden op de Falklandeilanden, Zuid-Georgië, de Zuid-Orkneyeilanden, alsmede op een sector van het Antarctisch continent, in totaal ca. 1,23 miljoen km². Bovendien meent het recht te hebben op het voor de oostkust liggende continentaal plat, Mar Argentino.
CHILI is een republiek, ingeklemd tussen het Andesgebergte in het oosten en de Stille Oceaan in het westen. De totale oppervlakte van Chili bedraagt 756.626 km², en het land is daarmee ca. 19 keer zo groot als Nederland. Chili is na Brazilië, Argentinië en Peru het vierde grootste land van Zuid-Amerika. Chili strekt zich hemelsbreed meer dan 4200 km lang uit langs de Grote Oceaan en is minimaal 64 km breed en maximaal 350 km. Twee grote eilanden in de Grote Oceaan behoren tot Chili: de Juan Fernández-eilanden ('Robinson Crusoe-eiland' 185 km²) op 670 km uit de kust, en Paaseiland of Rapa Nui (163 km²) op 3000 km van de Chileense kust. Tot Chili behoren verder nog de Desventurados-eilanden (3,3 km²), Sala y Gomez (0,12 km²), en de Diego Ramírez-eilanden. Vuurland is een eiland aan de zuidkust en behoort tot Chili en Argentinië. Het zuidelijk deel van Chili bestaat uit een archipel met de doorvaart Estrade de Magellanes en in het uiterste zuiden ligt het eilandje Kaap Hoorn. Chili claimt ook nog een gebied van ca. 1.250.000 km² van Antarctica. Sommige gedeeltes worden tevens geclaimd door Argentinië en Groot-Brittannië.

Zaterdag 1 oktoberNaar Rio de Janeiro (Brazilië)

Na een jaar voorbereiding is het eindelijk zover. We vertrekken voor drie maanden naar de zuidelijke helft van Zuid-Amerika en Antarctica. Samen met TerraMundo hebben we een reis uitgestippeld die ons vooraf ideaal lijkt. We zijn benieuwd of dat ook echt zo zal zijn.
We rijden om 4:00 uur naar Karen die ons weg zal brengen en onze auto zal bewaren in onze vakantietijd. Het inchecken gaat erg snel en we gaan op zoek naar Janny, die tien minuten vóór ons naar Milaan vliegt. We vinden elkaar snel en drinken gezellig een bakje koffie.
Het is 2,5 uur vliegen naar Lissabon met TAP, waar we over moeten stappen naar Rio de Janeiro. We hebben hiervoor slechts drie kwartier (we komen een kwartier te laat aan) en we krijgen een Vip-behandeling. Onderaan de vliegtuigtrap staat een man van de transferdienst mensen op te wachten die naar Brazilië gaan. Met een klein busje rijden we naar een apart kantoortje voor de pascontrole en we worden voor de trap van het vliegtuig naar Rio weer afgezet. Een uitstekende service. Op deze manier hebben we er alle vertrouwen in dat onze bagage er straks ook is (en dat is ook zo). Het is hier een uur vroeger dan bij ons.
Naar Rio de Janeiro vliegen we ook met TAP en die heeft gelukkig genoeg beenruimte voor Martijn. In het vliegtuig wordt veel gedronken hoewel het nog overdag is. Onze buurman (Portugees of Braziliaan) bestelt wat en krijgt een glas met een langwerpig zakje, een soort mayonaise/dressingzakje. Er blijkt whisky in te zitten.
De vlucht verloopt voorspoedig en 9,5 uur later landen we in Brazilië. We zetten de klok vier uur terug, zodat het vijf uur vroeger is dan in Nederland. De pascontrole duurt een half uur, de bagage is er dan al en we kunnen meteen geld pinnen. 100 Braziliaanse real = € 35.
We worden opgewacht en naar het hotel gebracht. We nemen niet de snelste route, maar de sightseeing tour, zodat we meteen wat van de stad zien. Het is ongeveer 25º en licht bewolkt. De mevrouw van de reisorganisatie zegt dat we boffen, want de vorige week heeft het de hele week geregend. Het Christusbeeld laat zich meteen zien en ook alle bergen in de omgeving. Het hotel ligt in een straat evenwijdig aan het beroemde Copacabanastrand. Het is hier vroeg donker, al om 18:00 uur, en we gaan wat wandelen. We zijn gewaarschuwd om goed uit te kijken en in het donker niet naar het strand te gaan. Het is overal erg rustig, want het is geen vakantieseizoen, niet voor de Brazilianen en niet voor de buitenlanders. Op de terrassen van de restaurants aan het strand is het vrij leeg. Het is nog wel vroeg, maar later wordt het amper drukker. We eten er vis en frijoada, tegenwoordig het zaterdagse maal en nationale maaltijd. Vroeger aten de slaven dit: alles wat overbleef werd gemengd met bonen en gekookt. Nu zitten er allerlei soorten vlees in, bonen met ui, knoflook en laurier met rijst, spekjes, maniokmeel en een soort spinazie. We lopen terug over de kunstenaars- en souvenirmarkt die 's avonds langs het strand staat opgesteld.

Zondag 2 oktoberNaar Búzios

Na een zeer uitgebreid ontbijt gaan we op het Copacabanastrand wandelen. Het is 22º en bewolkt. 's Zondags is de brede avenue met de copacabanagolfjes, die langs het strand loopt, afgesloten voor auto's en loopt iedereen er te flaneren. Voornamelijk Brazilianen. Als je ziet hoe druk het al om negen uur 's morgens is. Daar kunnen ze in Nederland jaloers op zijn. Er wordt veel gesport: joggen, volleyballen, voetballen. Veel tentjes op het strand verkopen kokosnoten en ander tropisch fruit. Veel verkopers met het gebruikelijke spul. Er zijn verschillende optochten/protestacties van o.a. oude mensen en doven. We wandelen door het rulle zand naar het begin van het strand dicht bij de Suikerberg. Ons hotel staat aan de andere kant niet ver van het Ipanemastrand.Om 12:00 uur worden we opgehaald door een auto met chauffeur en de mevrouw van de reisorganisatie. We rijden naar Búzios, 180 kilometer naar het noordoosten. Dit is een karakteristieke badplaats met veel Portugese invloeden. Af en toe valt er een spatje regen. We zitten in poussada Lestada bij het Praia João Fernandes, een kilometer buiten het centrum. We hebben een kleine bungalow met een terrasje en we kijken uit op de palmbomen op het grasveld ervoor. We hebben een televisie en een kluisje. Leuk. Er staan veel bomen en bloemen. Er is een zwembad, een sauna en gratis internet. We installeren ons en wandelen daarna naar het centrum via het strand. Overal zien we terrasjes en restaurants. Het ziet er gezellig uit. We dwalen rustig door de straatjes. Het is er niet druk. Wat er is, is voornamelijk Braziliaans (of Portugees). We drinken een biertje in een soort pannenkoekenrestaurant waar je alleen buiten kunt zitten. Men spreekt er bijna uitsluitend Portugees. Weinig Engels. Een biertje kost 3 real (€ 1), anderhalve liter water 1,80 real en benzine 2,30 real. Bij de tankstations staan dames waar je gratis minidrankjes kunt krijgen. De koffie is mierzoet.
We eten 's avonds bij een tentje dicht in de buurt van onze poussada. Ze vragen of wij een caiprinha willen drinken en als wij zeggen dat wij dat niet kennen, krijgen we een gratis glaasje. Het is een cocktail met citroentjes, ijs en cachaça (rietsuikerlikeur). Het smaakt erg fris. We eten moqueca (garnalenprutje met rijst). Daarbij hoort vatapá (vispasta), waarbij we olie en een klein bakje peper met een rietje krijgen. Erg heet dus en alleen maar druppelen. Een fles bier (Antarctica pilsen) wordt in een rubberen koeler op tafel gezet.
Daarna wandelen we nog even naar het centrum waar het overal erg rustig is. Op ons terras voor de bungalow drinken we nog een biertje uit de koelkast.

Maandag 3 oktoberBúzios

Het is zonnig. Gelukkig. Veel blauwe lucht met hier en daar een wolkje.
Ze hebben meer dan goede ontbijten in Brazilië met veel vers tropisch fruit. Op het terras buiten waar we ontbijten hebben we mooi uitzicht over het zwembad, de huisjes, het plaatsje en daarachter de zee. Er zijn talloze strandjes hier in de buurt en we gaan vandaag naar Praia João Fernandes. Al die strandjes zijn bereikbaar in een kwartiertje lopen. We willen elke keer naar een ander strandje gaan.
Om 9:00 uur liggen we al aan het strand. Dan is het er nog rustig. Een breed strand omdat het eb is. Gaandeweg worden er steeds meer stoelen en parasols neergezet die gretig aftrek vinden. Er komen ook steeds meer verkopers van bikini's, nootjes, tatoeages, massages, strandlakens, petjes en hoeden, tassen, oorbellen, slippers, brillen. Je kunt het zo gek niet verzinnen of het komt langs. Later komt er ook eten bij: broodjes, garnalen, oesters, maïskolven, karretjes die dingen barbecuen. En er wordt veel verkocht. Men is ook erg vriendelijk en niet opdringerig. Het water komst steeds hoger en het strand dus kleiner. Sommige mensen worden verrast door het water. Gelukkig was de maand september warm en zonnig in Nederland, zodat we al een bruin kleurtje hebben. We besluiten dan ook dat we het wel drie uur kunnen uithouden op het strand zonder te verbranden. Daarna gaan we op een terrasje zitten, pal aan het strand maar een paar meter hoger. Onder een parasol drinken we Antarctica pilsen uit een koeler. We hebben mooi zicht over de parasols en de mensen. Een licht briesje staat er, wat voor lekkere verkoeling zorgt. We houden het hier wel een paar dagen vol! In ieder geval een lekker ontspannen begin van de vakantie, zoals dat ook de bedoeling was.
Daarna houden we siësta en slapen we een uurtje. We wandelen weer naar het centrum en gaan op zoek naar een paar ansichtkaarten. Dat valt niet mee. Hele winkels vol met slippers, bikini's of T-shirts, maar geen kaarten. Eindelijk vinden we er een paar en het volgende 'probleem' is de postzegels. Ze leggen het ons wel uit, maar ons Portugees is niet om over naar huis te schrijven en hun Engels is nog minder. Dan maar een terrasje vóór het avondeten. Dat wordt een overheerlijke paella op de eerste verdieping van een restaurant. Dat is open en we zitten lekker aan de kant met uitzicht op de baai.

Dinsdag 4 oktoberBúzios

Stralend blauw. Wel meer wind.
Vandaag wandelen we het hele schiereiland over. De afstanden zijn maar klein. Van gisteren hebben we een paar kleine aangebakken randjes overgehouden, dus vandaag maar minder zonnen. De weg gaat een beetje op en neer en op de hoogste punten hebben we mooie gezichten op de kustlijn en de strandjes. Ook mooi uitzicht op 'ons' strand van gisteren. Uiteindelijk komen we weer in het centrum terecht en we gaan vragen waar het postkantoor is. We vinden het snel, maar er staat zo'n rij, dat we meteen weer omdraaien. Terug bij het hotel gaan we internetten, zwemmen, zonnen, lezen, biertje drinken.
Tegen vijven is de rij bij het postkantoor aanzienlijk geslonken en we kopen postzegels. We hebben 'The Netherlands' op de kaarten geschreven, maar ze weten niet eens dat dat 'Olanda' is. Zo goed is hun Engels. We krijgen een rekening die wel dertig centimeter lang is. We vragen ons af wat er allemaal op staat.
De wind wordt steeds sterker en voelt daardoor fris aan. We gaan weer bij Chez Mijon (het pannenkoekenrestaurant) wat drinken, omdat we daar uit de wind zitten. Er staat, zoals overal trouwens, meer personeel achter de bar dan dat er klanten zijn. We tellen zo zestien man. Wellicht dat het later op de avond drukker wordt? We kunnen het ons niet voorstellen. We eten bij hetzelfde restaurant als eergisteren. Nu niet aan het raam, omdat het daar teveel waait. Martijn eet weer vlees en Lia neemt pasta met zeevruchten. Heerlijk allebei. We krijgen nu een ander merk bier dat Indiaans klinkt: Itaipava. Smaakt ook goed.

Woensdag 5 oktoberBúzios

Weer rustig aan vandaag. Het waait minder, maar er is ook minder zon. Wel lijkt het warmer.
Na het ontbijt gaan we weer wandelen. Eerst naar het bekendste strand Praia dos Ossos, een klein strandje. Dan lopen we door naar een heel groot strand, Praia da Ferraduro. Het is zowat driekwart rond met een smalle opening naar zee. Het is er heel erg rustig. Hier is wat schaduw en die zoeken we dan ook op. We luieren lekker en binnen de kortste keren zitten we onder het zand. We lezen wat. Terug bij de poussada gaan we zwemmen.
's Avonds eten we bij een lokaal restaurantje mosselen en sardientjes. Hier wordt niet standaard 10% bij de prijs opgeteld, dus dat doen we zelf maar. We zijn samen 35 real kwijt incl. bier (€ 12,50).

Donderdag 6 oktoberNaar Foz do Iguaçu

Om 6:30 uur worden we opgehaald bij de poussada voor de rit naar het vliegveld van Rio de Janeiro. We vliegen via Sao Paulo naar Foz do Iguaçu. Op het vliegveld pinnen we nog wat geld en gaan we uitgebreid ontbijten. Het is bewolkt vandaag, maar wel warm.
De vlucht gaat voorspoedig en het vliegtuig zit niet helemaal vol. We krijgen een pastasalade te eten met warm kaasbrood.
In Foz wandelen we wat rond en we vinden er niets aan. Alle straten rechttoe rechtaan. De stad is indertijd gebouwd voor de arbeiders van de Itaipu-dam.
We eten 's avonds bij Búfalo Branco. Voor 40 real kun je je hier helemaal klem eten aan onbeperkte salades en vlees. Er zijn verschillende obers die constant met grote pennen vlees rondlopen en bij iedere tafel naar believen wat afsnijden. We hebben de stierentestikels gemist, hoewel we alles hebben gegeten en niets hebben afgeslagen. Wij zijn hier wel heel duidelijk toeristen en ze hebben ons dat vast expres onthouden. De salades en desserts staan in het midden opgesteld. Tot nu toe is dit het drukst bezochte restaurant. Er komt een klein, erg dik, Japans, Portugees sprekend, kind binnen. Gevolgd door zijn grotere broer, twee druppels water, en even later zien we dat ze sprekend op hun vader lijken. Alleen is die nog veel dikker. Ze zijn hier duidelijk meer geweest en het personeel weet wat ze lekker vinden en bedient hen in rap tempo. Wat daar naar binnen gaat...