Woensdag 14 oktoberTofo

Omdat bij ons in de casita een grote keuken is, wordt er hier ontbeten.
We wandelen het kleine stukje naar het centrum van Tofo over het strand. Wat souvenirstalletjes die erg duur zijn en wat drankverkopers. We slaan bier in voor de late middag en voor bij het eten, dat vandaag klaargemaakt wordt door Charles en Jeff. Het bier kost hier maar 30 metical. Terug in de lodge zetten we alles in de koelkast. Het is bewolkt en erg vochtig. Alles voelt klam aan.
We gaan voor de lunch anderhalf uur wandelen langs het strand. Af en toe zon, mooie golven, veel krabbetjes die over het strand rennen en zodra wij er aankomen in hun holletjes schieten.
Na de lunch zwemmen we in de golven die vrij hoog zijn. Daarna liggen we op het strand, wat kan omdat het bewolkt is. Daarna lekker douchen en een biertje drinken. We eten heerlijk met o.a. kipsaté, salade, aardappel, maïs.
Vroeg naar bed, want we moeten heel erg vroeg op.

Donderdag 15 oktoberNaar Krugerpark (Zuid-Afrika) – 675 km

Om 3:00 uur vertrekken we, want we moeten voor 15:00 uur bij de grens van Mozambique met het Krugerpark in Zuid-Afrika zijn. We rijden fors door; eerst over een goede weg, later wordt deze een stuk slechter. Eerst langs de kust, later steken we dwars door om halverwege het Krugerpark uit te komen bij de Giriyondo-grenspost. Het landschap verandert van groen met dorpjes in door, kaal en leeg. Als we de Limpopo-river bereiken zien we meer landbouw. We zitten regelmatig te dutten in de auto. Zelfs tijdens het hotsen en botsen kunnen we slapen. Vlak voor de grens ziet het er nog armoediger uit dan in de rest van het land. Er is veel plastic verwerkt in de huizen.
We komen in het Limpopo NP aan, dat grenst aan het Krugerpark. Eigenlijk zijn deze twee samen met Ghonarezhou in Zimbabwe één groot nationaal park. Aan deze kant van de grens zien we alleen wat impala’s en een paar grondneushoornvogels. Wij komen om 14:45 uur bij de grens aan en deze blijkt vanaf oktober tot 16:00 uur open te zijn. Het gaat allemaal erg snel en binnen een half uur zijn we de grens over. Meteen worden de wegen erg goed, asfalt. Het laatste stuk in Mozambique was wasbord.
Het Krugerpark (in het Afrikaans: Nasionale Krugerwildtuin) is een omvangrijk wildpark in het noordoosten van Zuid-Afrika, op de grens met Zimbabwe en Mozambique. Het Krugerpark is 380 km lang, 60 km breed en heeft een totale oppervlakte van ongeveer 20.000 km². Het park bevat 25 kampen, waarvan 12 grote kampen zoals Skukuza, Lower Sabie en Satara. Alle kampen zijn omheind. Naast de grootte is dit park ook bekend om de grote variatie aan diersoorten. Het park kent ook meer dan 300 archeologische vindplaatsen, zoals Masorini en Thulamela. Deze archeologische plekken stammen uit de steentijd, de ijzertijd en uit de tijd van de Bosjesmannen (San).
We zitten in Mopani Rest Camp in Tsendza. In dit deel van het Krugerpark zit helemaal niet zo veel wild. Dat zit veel meer naar het zuiden. Jammer. We zien wel een giraf, een enorme kudde buffels, olifanten, waterbokken, wrattenzwijnen, kudu’s, hartebeesten, kori bustard, zebra’s en hyena’s. Eentje loopt van ons weg, de ander loopt vlak achter de truck langs en verdwijnt daar in de bosjes. Bij het incheckpunt van het kamp zit een winkel waar we voor twee dagen bier inslaan. Men koopt ijs en alles wordt weer in de koelboxen koud gezet. Water kunnen we uit de kraan drinken.
Het is een prachtige camping; heel ruim, heel rustig, lekkere douches. ’s Avonds zijn alle lichten uit, er is geen plaats in de buurt, dus geen verlichting, en er is geen maan. Het is daarom aardedonker. Er is ook geen bewolking en we zien een schitterende sterrenhemel. Nog nooit zoveel sterren gezien. Het is dood- en doodstil.

Vrijdag 16 oktoberKrugerpark

Bij het ontbijt komen neushoornvogels ons gezelschap houden. Die zijn altijd met z’n tweeën.
Om 6:00 uur gaat het park open en gaan we gamedriven. Afhankelijk van wat we zien, komen we terug op de camping. Jeff is niet optimistisch, want dit deel van het park is eigenlijk niet zo’n goed deel en we rijden alleen maar over asfaltwegen. We verwachten er dus niet zo veel van. We zijn ook te verwend met Chobe en South Luangwa.
Op een paar bruggen mag je een stukje lopen op eigen risico. Drie keer stoppen we bij een campingplaats waar winkels en wc’s zijn. Bij de eerste stop kopen we wat pasteitjes, want we zijn de cornflakes bij het ontbijt meer dan beu. Bij de kassa horen we dat we ze in de magnetron op kunnen warmen. Daar maken we gebruik van, zodat we alle vier een lekkere warme hap hebben. We kopen frisdrank voor onderweg, want het is warm vandaag en we moeten veel drinken. Op borden staat aangegeven welk wild waar gisteren en vandaag gespot is.
De voorramen van de truck worden omlaag geklapt, zodat we op het voorstee bankje kunnen staan en prachtig zicht hebben. Wij staan daardoor hoog, terwijl de rest van de auto’s die we zien allemaal gewone personenauto’s zijn en zich moeten behelpen met de zijraampjes. Wij kijken over alles en iedereen heen. Mooi. Wat ons wel verbaast, dat alleen wij met z’n vieren in de truck daar alleen maar gebruik van maken; de anderen gebruiken de zijraampjes. Een enkele keer houdt iemand ons gezelschap, maar meestal niet. Uiteindelijk komen we pas tegen zessen terug; zo laat moet je het park uit en terug zijn op de camping. De hoeveelheid wild die we zien, is niet indrukwekkend (behalve dan de kudde buffels), maar de verscheidenheid is werkelijk enorm! We zien een witkopkieviet met een vreemd geel befje, een krokodil met open bek, lopende nijlpaarden, zebra’s, kudu’s, impala’s, olifanten, zadelbekooievaar, waterbokken, een grote goliath reiger, ijsvogel, gekleurde vogels, spuitende olifanten met zowel water als zand, giraffen, struisvogels, een stuk of vijftien neushoorns, wildebeesten, grijze loerie, purple roller en een lilac brested roller, witkopgier, visarend, apen, steenbok, geelsnavelooievaar, maraboe, buffels. En het mooiste van allemaal: een luipaard hangend in een boom. We hebben deze twee keer in South Luangwa in het donker gezien. Nu hangt hij, gewoon overdag, lui in een boom, heel dichtbij. Op een tak ligt hij (of zij) daar te liggen. In het volle licht. Geweldig! Dicht in de buurt staat een groepje kudu’s, dat erg alert is. Eentje staat er duidelijk op wacht en brult af en toe een waarschuwing naar de rest van de kudde.
We hebben het idee, dat we vandaag alleen de leeuwen en de cheeta’s gemist hebben.
Tijdens de lunch komt een bus met lokale mensen aanrijden. Vooral de vrouwen zien er op hun paasbest uit. Heel mooi. Het zijn Shangaan-mensen, die hier in de buurt wonen. ’s Avonds eten we braai. We geven Jeff en Charles, zoals elke avond, een biertje. Vandaag zien we ook dat ze wat van Barry krijgen. Weliswaar een Heineken, maar toch. Dat is voor het eerst. Volgens ons hebben ze van de rest van de groep nog nooit wat gehad.
Tijdens het braaien horen we het gehuil van de hyena’s, die het vlees ruiken. Ze lijken heel dichtbij. Deze camping is omheind, dus zitten ze, als het goed is, op veilige afstand.

Zaterdag 17 oktoberNaar Johannesburg – 680 km

Om 5:45 uur breken we voor de laatste keer de tenten af. We pakken alles in, ontbijten en vertrekken om 6:30 uur voor het laatste traject naar Johannesburg. Het eerste deel rijden we nog in het Krugerpark. Het is bewolkt en er zitten veel vliegen en muggen die steken. Men zegt dat er tseetseevliegen zitten en daarom smeren we ons nog maar eens in. We zien heel erg weinig wild. Ergens staan een paar auto’s stil en men vertelt, dat er een luipaard met prooi ligt. Er is echter niets te zien en we zien ook niets bewegen. Om 7:45 uur liggen er onverwachts twee leeuwen langs de kant. Een mannetje en een vrouwtje. Ze liggen nieuwsgierig naar ons te kijken, totdat het het mannetje te veel wordt. Hij gromt en ze verdwijnen in de bosjes.
Eenmaal buiten het park verandert het landschap. Veel dorpen, veel groen, Afrikaanse borden en plaatsnamen, zoals Roosendaal, Middelburg, Potgieterstraat, Kerkstraat, grasdakdrankwinkel, sakesentrum, vruchten, kool.
Het Riftgebergte is prachtig van kleur. Beneden stroomt de Olifantenrivier terwijl wij over de berg heen moeten. Veel landbouw, grote graanvelden met overal sproei-installaties, veel cactussen, boomgaarden. We zijn terug in de bewoonde wereld. Geen onontgonnen gebieden meer. De bloeiende paarse jacaranda springt er uit.
Onderweg halen we een broodje dat we in de truck opeten. En bij de Spar kopen we nog wat bier voor de hotelkamer voor vanavond en morgen, want daar is geen bar en de supermarkt sluit om 15:00 uur en we verwachten niet voor die tijd daar te zijn. We rijden gestaag door, omdat de eerste groepsleden al om 19:00 uur met het vliegtuig mee moeten, terwijl de tour eigenlijk pas om 18:00 uur in Johannesburg eindigt.
Zeventig kilometer voor Jo’burg wordt het donker. Eerst grijs, daarna geel en we krijgen een zandstorm over ons heen. Als die weg is, begint het te onweren en het regenen.
Goed 16:00 uur komen we bij de Rivonia Road Lodge. We drinken eerst een biertje en gaan dan uitgebreid douchen. Carlo is wat ziek en Gerda blijft bij hem in het hotel. Wij gaan samen naar de Japanner waar we de eerste dag ook geweest zijn. We eten weer sushi’s en heerlijke noedels. Voor Gerda nemen we een doggybag met chicken chow mein mee (met stokjes) en geven haar een paar biertjes, die we bij ons in de badkamer koud hebben gemaakt met klontjes uit de ijsmachine.

Zondag 18 oktoberJohannesburg, naar huis

Gelukkig is Carlo beter.
We hebben gisteren een excursie geboekt voor een rondtour door Soweto (South Western Township). We moeten tenslotte de dag ‘doorkomen’, want ons vliegtuig vertrekt pas vanavond laat. We hebben de hotelkamers voor een extra nacht gehuurd, zodat we hem de hele dag kunnen gebruiken. Erg prettig. Sinds 1990 is Soweto erg veranderd. Het is nog steeds een zwarte wijk, maar waar je vroeger je leven als blanke niet veilig was, kun je er nu rustig ronddwalen. Het ziet er allemaal prima uit. Lage huisjes met een tuintje, allemaal met elektriciteit, stromend water, wc. De straten zijn schoon. Men woont hier gratis. Tutu woont hier nog steeds. Er staat een enorm aantal kerken van allerlei geloven, waarvan er eentje zo groot is, dat er 15.000 mensen in kunnen. Het is zondag en ze worden erg druk bezocht. Men loopt duidelijk in hun zondagse kleding.
We kijken uit naar een vuvuzela, de toeter die bekend is geworden van het voetbal, maar die is nergens te koop. We hebben het overal gevraagd, maar het lukt niet.
Jammer dat vandaag de drankwinkel gesloten is. In het begin van de reis hadden we daar een fles rode wijn genaamd ‘Groote Post’ gezien. Was wel leuk geweest. We gaan naar de tapasbar en nemen allerlei hapjes en witte wijn. Heerlijk. We kunnen daar met z’n vieren erg van genieten.
Op de hotelkamer pakken we alles in en drinken de laatste biertjes op die we vandaag een paar keer van ijsklontjes hebben voorzien en nu lekker koud zijn.
Om 20:30 uur worden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Het inchecken gaat snel en we gaan wat winkelen. In één winkel vinden we zowaar twee vuvuzela’s, die we allebei kopen voor € 5,50 per stuk. Achter ons gaan de winkels dicht. Ook als we wat gaan drinken, gaat het hek dicht, maar Gerda staat net aan de goede kant. Als we naar de gate lopen, zien we een andere tent die nog wel open is. Om 23:35 uur vertrekt het vliegtuig naar Londen.

Maandag 19 oktoberAankomst Nederland

De vlucht gaat voorspoedig en om 9:30 uur komen we in Londen aan, waar de vlucht naar Amsterdam om 12:00 uur vertrekt. Nu hebben we tijd genoeg en dan zijn we binnen een half uur door de controle. Vorige keren hadden we weinig tijd, was het hartstikke druk en moesten we rennen en ons haasten.
We drinken echte koffie, bekijken wat winkels en wachten op de vlucht naar Amsterdam. Deze vliegt op tijd en om 14:30 uur komen we daar aan. We nemen afscheid van Gerda en Carlo en nemen de trein naar huis.

Dit was een Angeli travel reis, uitgevoerd door Sunway Safaris in Johannesburg.

Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.