Rondje om Zimbabwe

11 september t/m 19 oktober 2009

Truck

Route door Botswana, Zambia, Malawi, Mozambique en Zuid Afrika

Vrijdag 11 septemberNaar Johannesburg (Zuid-Afrika)

Samen met Gerda en Carlo hebben we bij Angeli een rondreis door Afrika geboekt. Of liever gezegd, twee reizen: we hebben twee reizen van hun Afrikaanse agent, Sunway Safaris, aan elkaar geknoopt. De eerste is van Johannesburg (Zuid-Afrika) via Botswana naar Livingstone in Zambia. De tweede gaat van Livingstone via Malawi, Mozambique en het Kruger Park terug naar Johannesburg. We maken dus een rondje om Zimbabwe heen. Totaal ruim 7000 kilometer en Zuid-Afrika is zeker een bezoek waard.
Wij zijn gisteren al naar Amsterdam getreind, zodat we al wat dichter bij Schiphol zitten. ‘s Morgens om 5:00 uur rijdt de taxi voor en laten we ons naar Schiphol brengen. Lekker luxe. We zijn al ingecheckt en de bagageafgifte gaat vrij snel, zodat we om 5:30 uur al klaar zijn. We gaan koffie drinken om wakker te worden en eten een broodje.
Via Londen vliegen we met British Airways, omdat het alternatief, rechtstreeks met de KLM, honderden euro’s duurder is. Het vliegtuig naar Londen zit vol, dat naar Johannesburg in Zuid-Afrika is maar voor hooguit een kwart vol. Zou het door 11 september komen of is het de crisis?
Van Amsterdam naar Londen is 372 kilometer en van Londen naar Jo’burg 9093 km. Het hele gebied waar we door reizen heeft dezelfde tijd als Nederland.
We doden onze tijd in het vliegtuig met muziek, een boek en witte wijn.
Volgens planning komen we aan om 20:30 uur. We worden verwacht en snel naar Rivonia Road Lodge gebracht. We willen wat drinken, maar dat is niet zo simpel. Heel dichtbij is geen bar en het is ook niet echt veilig om in het donker te gaan lopen. In het hotel hebben ze wel een bezorgdienst, maar daarvoor is het al te laat. Er is een frisdrankautomaat, maar daar kunnen alleen muntjes in en wij hebben op het vliegveld alleen briefjes van 100 ZAR (€ 8) gepind. De receptioniste heeft maar weinig klein geld. Ze gaat haar baas om hulp vragen en ze komt met een zakje muntjes terug. We vullen onze glazen met ijsblokjes uit de ijsmachine die naast de automaat staat en drinken de cola op in onze kamer.
Daarna vallen we als een blok in slaap.

Zaterdag 12 septemberJohannesburg

We hebben uitstekend geslapen en zijn blij, dat we een dagje extra in Johannesburg hebben om te relaxen. Morgen begint het eerste deel van de reis.
We ontbijten in het hotel. Dat is niet inclusief en kost 45 ZAR pp. Daarna regelen we een taxi naar het Apartheid Museum, waar momenteel een expositie is over Nelson Mandela. Indrukwekkend om te zien.
Terug bij het hotel gaan we naar een klein winkelcentrum in de buurt. Bij een tapasrestaurant laten we wat verschillende hapjes komen. De hele dunne, lange stokbroodjes met tomaat en olijfolie zijn erg apart. Alles is lekker en niet teveel. Anders eten we vanavond niets meer. Ze verkopen geen bier, wel wijn. Eventueel willen ze het wel voor ons halen, maar we houden het op cola. Daarna gaan we naar de supermarkt, maar die sluit ‘s zaterdags al om 15:00 uur en het is nu vijf over drie. We wandelen wat door en bekijken allerlei restaurantjes en vinden een drankwinkel. We kopen dezelfde Zuid-Afrikaanse witte wijn (Zonnebloem) die we jaren geleden ook altijd in Namibië dronken en wat blikjes Tafel-bier. We zetten ze koud in onze hotelkamers door ijsblokjes in de plastic tasjes te doen.
Het weer is hartstikke lekker. 's Morgens een beetje fris omdat het wat heiig is en de zon niet door komt. Al snel verschijnt hij en wordt het lekker warm, een graad of 27. Kunnen we alvast wennen aan de temperatuur in de Kalahari.
's Avonds eten we bij een Japanner/Chinees. Vooraf nemen we met z'n vieren sushi's. Ze worden ter plekke klaar gemaakt. Heerlijk. Ook de rest (sizling pork, beef met cashewnoten, chow mein) smaakt prima.
Op de hotelkamer maken we de fles wijn leeg.

Zondag 13 septemberNaar Khama Rhino Sanctuary (Botswana) – 649 km

Begin 1e tour.
Om 6:00 uur ontbijten we. Het is er al heel druk. We hadden verwacht dat we vandaag de enige groep zouden zijn, maar er vertrekken er duidelijk meer. Er zijn twee lodge-reizen en één campingtour. Onze tour (de camping) blijkt helemaal volgeboekt. Wij, de Nederlanders, zijn met z'n vieren in de meerderheid. Verder zijn er twee Engelsen, twee Fransen, twee Duitsers en twee Zwitsers. Jeff en Ken worden onze begeleiders.
We krijgen een korte briefing, vullen wat formulieren in en brengen onze bagage naar de truck. Deze heeft twaalf ruime zitplaatsen en mooie hoge ramen. We vertrekken meteen, want we moeten vandaag 650 kilometer rijden naar Khama Rhino Sanctuary in Botswana.
's Morgens is het nog fris, maar in de loop van de dag verandert dat snel. Het kwik zal oplopen tot zo'n 35 graden in de schaduw. De ramen in de truck kunnen open, maar bijna allemaal zakken ze vanzelf helemaal naar beneden. Wij zitten achterin, wat hoger en kijken over iedereen heen en vangen alle wind.
We stoppen bij een supermarkt, die op zondag wel open is, maar die mogen dan geen alcohol verkopen. De desbetreffende rij in de supermarkt is met hekken afgesloten. Iedereen loopt te zeulen met vijfliter kannen water. De grensovergang met Botswana gaat snel. Hier zijn blijkbaar nooit problemen. We willen wat geld wisselen en willen dat even verderop bij een wisselkantoor doen. Helaas zijn de pula's op. We rijden terug en bij een ander wisselen we 20 euro (150 pula), zodat we bij de ingang van het park wat biertjes kunnen kopen.
Onderweg zien we al wat wild: apen, antilopen, struisvogels en een gnoe, steenbok, gemsbok (oryx), koedoes, struisvogels, neushoornvogels.
Khama Rhino Sanctuary: In 1989 besloten bewoners van Serowe in Botswana tot de stichting van een wildreservaat dat in 1993 Khama Rhino Sanctuary (KRS) werd. Het is gelegen bij de Serwe pan. Neushoorns De plek werd mede gekozen omdat zij vlakbij een basis van het leger lag. Zodoende was een bewaking van 24 uur per dag gewaarborgd en waren de neushoorns beveiligd tegen stropers. KRS heeft een oppervlakte van 4300 hectare en bestaat vooral uit Kalahari Sandveld.
Goed 17:00 uur komen we bij het park en bij de ingang plunderen we de koelkast met biertjes. Jeff koopt ijs en in de truck staat een aparte koelbox voor de drankjes. Blijven ze lekker koud. Daarna gaan we op zoek naar de witte neushoorn die hier voorkomt. We zien impala's, gnoes, giraffen, antilopen en jawel, neushoorns. Eerst aan de linkerkant een paar, later, dichterbij aan de rechterkant drie stuks. We blijven een hele poos staan kijken. Als we richting kamp rijden, zien we een enorme joekel, die wat staat te badderen.
De tenten worden in het donker opgezet en dat gaat vrij simpel. Met vereende krachten wordt het eten bereid en zowel de koude biertjes als het eten smaken prima. Vroeg naar bed, want morgen vroeg op. Zodra de zon onder is, koelt het af.

Maandag 14 septemberNaar Maun – 533 km

Goed geslapen, lekker fris 's nachts. Om 5:45 uur staan we op. Dan wordt het net licht. We ruimen de tent op, douchen en ontbijten daarna. Eerst is het frisjes, zodra de zon opkomt, wordt het lekker. Het begint al meteen met een lekke band. Op de camping zit een roodborstklauwier die zich niet veel van ons aantrekt.
Vandaag rijden we naar Maun. Het landschap verandert langzaam. De boompjes en struikjes worden steeds kleiner en het zijn er steeds minder. We rijden over een goede asfaltweg met erg weinig verkeer. Het is warm. We rijden gestaag door. We stoppen even bij een kleine zoutpan om wat foto’s te maken. Het is de Mopipi pans, een uitloper van de Magidagi pans. Naast stekelstruikjes is mimosa het enige wat bloeit. Mooie felgekleurde gele bolletjes die lekker zoet ruiken. Af en toe zien we een nederzettinkje. Na een telefoontje zoekt de bemanning diesel voor een eerder vertrokken truck in een klein plaatsje. Martijn kan ze de weg wijzen, omdat het benzinestation op de GPS aangegeven wordt. De diesel is voor een collega die verderop zonder staat. Jeff heeft er geen goed woord voor over. Voor de reisleider dan. Tussen het tanken en het vinden van die groep zit minstens een uur, dus zolang wachten ze al. Niet lekker in die hitte.
We zien veel koeien onderweg, de belangrijkste inkomstenbron van het land. Veel bomen met witte, lichtgele en paarse bloemen. Het verbaast ons, dat er zoveel bomen in bloei staan. Het land is kurkdroog zo aan het eind van de droge tijd. Soms staan er hele groene bomen tussen de overwegend dorre.
In Maun gaan we eerst geld pinnen. Iedereen gaat wisselen, maar wij willen pinnen. Bij de Spar en de drankwinkel is een ATM, maar die accepteert onze maestrokaart niet. Jeff en Ken brengen ons naar het vliegveld, slechts een paar minuten rijden, waar een ATM van de Standic bank staat. Die spuugt nieuwe biljetten uit en wij zijn blij. In de drankwinkel kopen we bier in voor de komende dagen in de Okavango Delta. We schijnen het koud te kunnen houden en zien de overige groepsleden ook met traytjes Castle slepen. We moeten even wachten op de boodschappen die worden gedaan. Daarna rijden we naar het Audi-kamp aan het water. We zetten snel de tent op en gaan dan douchen. Grote warme ruime douches. We maken een scheerlijntje om de was te drogen. Daarna gaan we op zoek naar de bar. Een mooie ronde bar met open zijkanten. Een heel klein beetje wind, praktisch verwaarloosbaar. We zitten aan de kant met lekkere Castle-biertjes. Al snel krijgen we gezelschap van Gerda en Carlo.
We eten met z'n allen op de camping in het restaurant. Daarna nog een afzakkertje.