Maandag 30 augustusNaar Chobe
Met twee nieuwe auto's vertrekken we naar het noorden. Nu hebben we een zes en een twaalfpersoonsauto. We horen van Bart, dat de tweede dag het mooiste zou zijn voor de zespersoonsauto (wisselbeurt), dus besluiten we om te proberen er dan in te komen. Dat lukt!
Het eerste stuk is asfalt, daarna alleen nog maar zandpaden. Gelukkig is er geen stof, zodat we niet zo erg vies worden. Onderweg lunchen we en om 15:30 uur komen we op de camping. Nou ja, camping: er is een kraan, twee douches en twee wc's. Het terrein is verder niet afgezet.
Na snel de tenten te hebben opgezet, vertrekken we voor een gamedrive. Er is hier erg veel wild te zien. Aan de ene kant zie je zebra's, aan de andere kant olifanten, veel antilopen, giraffen en gnoes. Je komt oren en ogen tekort.
Bij de camping zien we een watertje met daarin verschillende olifanten en nijlpaarden. Het is een prachtig gezicht tegen de oranjerode avondhemel.
Als we naar onze tenten gaan, zien we een olifant over de camping lopen, vlak bij de tent. 's Nachts blijkt, dat een olifant op twee meter van onze tent de takken van een boom aan het trekken is. Het wild zit allemaal zo dichtbij. 's Nachts mogen we alleen de tent uit als het echt nodig is en dan nog altijd met z'n tweeën.
Dinsdag 31 augustusNaar Chobe
Om 5:30 uur worden we gewekt en om 6:00 uur vertrekken we voor een gamedrive die vijf uur zal gaan duren. We zitten nu in de zespersoonswagen en hebben een mooi uitzicht. We rijden voorop en de wagen is een stuk geruislozer dan die andere.
Wederom zit er veel wild. Ditmaal lopen er ook leeuwen; die hebben we nog niet gezien. Later vertelt Bart, dat hij ze meestal wel ziet, maar dan liggen ze onder een boom en zijn ze te beroerd om hun kop op te tillen. Deze leeuwen (twee leeuwen, twee leeuwinnen en twee welpen) lopen heen en weer en spelen en drinken water. Het is erg leuk om te zien. Op een gegeven moment komen ze wel erg dichtbij. Een leeuw wordt wel wat nerveus en bang van die twee auto's. Hij begint te grommen en Mirjam wordt zo bang, dat ze op de grond van de auto gaat zitten. Maar een leeuw valt nooit zo'n grote auto aan (hij ziet de auto met de mensen als een geheel) en dus hoef je niet bang te zijn.
Verderop liggen nijlpaarden met kleintjes in de poel. Schitterend zijn die. We zien opnieuw grote neushoornvogels en een paar ooievaars. Later ook een paar lelkraanvogels en roofvogels o.a. de Afrikaanse jachtarend.
Als we terug komen op de camping, blijkt dat er apen hebben huis gehouden. Een tent ligt plat; de bovenstang is helemaal doorgebogen. Bij een andere hebben ze een slechte rits gemold en hebben de apen de inhoud volledig op z'n kop gezet. Gelukkig is er niets kwijt en is er niets kapot, alleen stinkt alles naar aap. Wel een consternatie natuurlijk. Blij dat het onze tent niet is.
Daarna lekker twee uurtjes relaxen, douchen (heet) en een biertje. Om 13:45 uur vertrekken we naar een volgende camping (wild kamperen).
We rijden heel rustig langs de rivier en zien een grote groep olifanten (vrouwtjes met kinderen), circa honderdtien stuks. Ze zijn aan het drinken en komen langzaam onze kant uit. Van het ene op het andere moment draaien ze zich om en draven ze als gekken de andere kant op onder luid getrompetter. Waarschijnlijk heeft een plotseling geluid of gebaar hen gestoord. Het is een indrukwekkend gezicht. Ook zien we heel dichtbij een schitterende zadelbekooievaar.
We kamperen binnen de Chobe-reservaatgrenzen, wat eigenlijk verboden is. Het is er 's nachts muisstil.
Woensdag 1 septemberChobe
We moeten om 5:00 uur al op, omdat we vandaag een groot stuk moeten rijden over erg slechte wegen. In de middag komen we bij de Chobe-rivier en zien nog niet eerder geziene witruggieren. Ook zitten er veel visarenden, verschillende krokodillen, reigers, bonte kieviten, lelielopers, ibissen, aalscholvers, grondneushoornvogels, duizenden pelikanen, meerkatten, wederom veel olifanten en giraffen (beide met kleintjes) en een verschrikkelijk mooi gekleurde vorkstaartscharrelaar. 's Avonds komen we op een camping met een douche met warm water (voor ons tenminste, wij zijn de snelsten, de rest heeft pech).
Donderdag 2 septemberNaar Victoria-watervallen (Zimbabwe)
Op weg naar de grens met Zimbabwe. Eerst een stuk over zandpaden langs de Chobe-rivier. Hier zien we een antilopensoort, de poekoe, die alleen in de Chobe-park voorkomt. Later bij een kadaver zien we monnikskapgieren en een maraboe.
De grensovergang levert een beetje problemen op, omdat Bart teveel Zimbabwe-dollars bij de hand heeft. Gelukkig kan hij zich er uitkletsen en met een busje vertrekken we naar de Victoria-watervallen.
We bezoeken 's middags het park, waar je een schitterend uitzicht hebt over de watervallen. We genieten er volop van, maar we moeten ons terug haasten, omdat we een sunsetboottocht zullen maken. We zitten met z'n zessen in een boot met een grote koelbox en een blad met hapjes. Als we terug zijn, hebben we drie flessen champagne, drie flessen witte wijn en ongeveer tien biertjes op. Van de sunset hebben we niet zoveel gezien.
Daarna eten we met z'n zevenen bij een pizzeria.
Vrijdag 3 septemberVictoria-watervallen
In een groot luxe hotel ontbijten we aan het zwembad. Ze hebben werkelijk van alles: eieren, bacon, worstjes, niertjes, lever, gebakken aardappelen, tomaten, vlees, fruit, kaas, yoghurt. We zitten heerlijk te schransen. Daarna verzamelen we achter het hotel voor een instructie voor het raften. Dat kun je verschrikkelijk mooi op de Zambezi-rivier. We zitten met z'n zevenen op een boot. Martijn voorin, Lia achterin. Voorin moet je op commando naar voren de golven induiken. Achterin hoef je alleen maar te zorgen, dat er niet uitvalt. Lia valt er natuurlijk toch uit. Ze zit vrolijk een foto te maken, als we tegen de rotsen stoten. Ze verliest haar evenwicht en valt in het water. Gelukkig kan ze een uitstekende arm grijpen en wordt ze snel in de boot getrokken.
De eerste stroomversnellingen zijn het meest spectaculair. Een keer verdwijnen we helemaal onder water. Een kwestie van goed vasthouden en je komt vanzelf weer boven.
Tussen de middag lunchen we aan de kant met broodjes, salades, eieren, tomaten, kip, vlees. Heerlijk. Bij de lunchplaats komen er mensen huilend uit de boten en smeken ze of ze echt niet verder hoeven. Zo bang zijn ze. Wij vinden het prachtig.
We nemen in totaal de versnellingen vier tot en met vierentwintig. Alleen nummer negen wordt overgeslagen, omdat die te gevaarlijk is. We moeten hier de boot over de rotsen dragen. Alles bij elkaar een dag om nooit te vergeten!
's Avonds eten we met z'n allen chique als afscheid. Daarvòòr zou de video getoond worden van het raften, maar die is mislukt. Balen! We kopen dan maar een algemene video en wat foto's.
Zaterdag 4 septemberVictoria-watervallen, naar Kariba
Met z'n vijven vertrekken we voor een rondvlucht van een kwartier boven de Victoria-watervallen. Deze keer kiezen we voor een helikopter, want daar hebben we nog nooit eerder mee gevlogen. Dat is ƒ 30 duurder dan met het vliegtuig. Wel prijzig (ƒ 125). De helikopter op zich is een belevenis. Je hebt veel meer zicht dan in een vliegtuig, het gaat een stuk rustiger en je kunt het raam gewoon openzetten. Je bent meteen van de grond af. Erg leuk. Het overzicht is mooi, maar de totale waterval is kleiner dan we gedacht hadden. Alles bij elkaar toch erg de moeite waard.
In het dorp is een winkelstraat waar we wat dingen willen kopen. Voor Elvira vinden we een strak beeldje (58 Zim$ - ƒ 20) en voor onze muur zien we mooi bewerkte wandelstokken. Verderop op de markt staan de prijzen niet vast en kun je pingelen. Hier vinden we 'onze' stok. De prijs begint met 140 Zim$ en zakt tot 100. Wij willen niet meer dan 60 betalen. Dat wil die vrouw ook wel hebben, maar dan wil ze er wat kleren bij. Wij gaan naar onze tent terug en pakken Lia's oude wandelschoenen in. Die wil ze na de vakantie toch weggooien, omdat er nog maar weinig profiel opzit. Voor de rest zijn ze nog prima. Dat blijkt wel, want die vrouw wil ze wat graag. Met bijbetaling van 10 Zim$ (ƒ 3) krijgen we onze wandelstok. Leuk.
's Middags vertrekken we met z'n achten naar Kariba. De rest gaat naar Harare en meteen door naar huis. Wij plakken er een weekje kanoën op de Zambezi-rivier aan vast. We maken een tussenstop in Hwange en hebben redelijk wat turbulentie.
Met taxi's gaan we naar Moth-camp en slaan onze tenten weer op. 's Avonds lopen we een half uur naar het dichtstbijzijnde restaurant: Lake View Inn. Lekker eten.
Zondag 5 septemberKanotocht Zambezi
We moeten bepalen wat we voor de kanosafari nodig zullen hebben. Er zouden tenten, matjes, dekens en handdoeken aanwezig zijn, dus hoeven we alleen wat kleding en toiletspulletjes mee te nemen. De rest wordt apart gezet en we vertrekken met auto met trailer met daarop vijf kano's.
Na ontvangst van een permit en een paar uur rijden, laten we de kano's bepakt te water. Er sluiten zich twee Australische dames bij ons aan, zodat we met z'n tienen en een gids zijn. Alle kano's zijn zwaar beladen en we zitten met z'n tweeën in een kano. Het valt reuze mee. We peddelen rustig een tijdje en na een poosje houden we elkaar vast en lunchen we midden op de rivier. Ondertussen dobberen we rustig verder. Aan de Zambiaanse kant staan veel mensen. De Zimbabwaanse kant is natuurpark en daar is verder niemand te zien.
's Middags weer een rustpauze op het water voor een drankje. Een heerlijk relaxte dag. Op een zandbank zetten we 's avonds de tenten op. Daarvòòr in het water zitten veel nijlpaarden, die een hoop herrie maken. Gelukkig komen ze niet dichterbij.