Vrijdag 14 maartNaar Murchison Falls N.P.

Vandaag vertrekken we naar Murchison Falls N.P., driehonderd kilometer ten noorden van Kampala, waar we eerst boodschappen doen. De eerste tweehonderdvijftig kilometer ligt er een goede asfaltweg, waar maar weinig verkeer is en het gaat dan ook erg snel. Het laatste stuk is onverhard. We lunchen onderweg met vis en patat, met mayo uiteraard. Eenmaal in het park zien we vogels; de meeste andere dieren zitten aan de andere kant van de Nijl en kunnen niet zwemmen. We zien grondneushoornvogels, ijsvogels en duizenden zwarte ooievaars. Als het net geregend heeft, eten die de termieten die dan omhoog kruipen. Ook zien we wrattenzwijnen, kobs, hartenbeesten en maraboes. We gaan aan de bovenkant van de watervallen kijken. Veel water dat door een nauwe doorgang wordt geperst. Op weg naar het kamp regent het. Tot nu toe was het warm en droog. Regen hadden we eigenlijk elke dag verwacht.
De maraboes en varkens lopen over het kamp. Iedereen heeft een banda met twee bedden met een muskietennet. We hebben mooi uitzicht over de bush en de Nijl. 's Avonds treft iedereen een brandende olielamp aan voor zijn hut. Er liggen ook spiraaltjes tegen de muggen.

Zaterdag 15 maartMurchison Falls N.P.

Vroeg op voor een gamedrive aan de andere kant van de Nijl. Bij de pont liggen weer volop nijlpaarden. Voor de rest is er maar weinig te zien: een kudde olifanten, een paar rothschild-giraffen, hartenbeesten, oribi's, kobs, een enkele waterbok en wat vogels waaronder een zwarte wouw en een kievit. Zelfs de gids valt het tegen.
Zoals iedere dag ontbijt met verse ananas. Die gaan we thuis nog missen. Bij de lunch krijgen we soep en pannenkoeken.
Daarna maken we een boottocht op de Nijl naar de watervallen. We weten nu hoe de nijlpaarden aan hun naam komen: we zien er duizenden. Misschien iets overdreven, maar het zijn er wel heel erg veel. Ook grote krokodillen van drie-vier meter lang waarvan sommige met de bek open liggen. Prachtig gekleurde bijeneters en ijsvogels, o.o. de 'giant', zitten dichtbij. Schitterend. Erg dicht komen we niet bij de watervallen. De stroming is daarvoor te sterk.
Het is erg warm vandaag. We kunnen op de boot boven op het dak, maar daar verbrand je levend. Deze boottocht is erg de moeite waard.
We zitten net een biertje te drinken als er twee busjes met Oegandezen aan komen rijden. Onvoorstelbaar hoeveel mensen er uit komen. Ze gaan allemaal een biertje drinken, ook de vrouwen, en de kinderen krijgen een douchebeurt met flesjes water. We vragen ons wel af wat ze komen doen. Men is hier niet geïnteresseerd in de natuur. Even later vertrekken we zeer. Veel mensen in de laadbak; de benen bungelen buiten boord. Ze wachten op twee mensen die de baas zijn, maar die bestellen doodleuk nog een biertje.

Zondag 16 maartMurchison Falls N.P.

Door het afwijkende reisschema van onze groep zitten we maar een hele dag hier in het park in plaats van twee. Toch willen we de boottocht naar de delta niet missen. Hier is de grootste kans om de schoenbekooievaar te zien. En daar komen we tenslotte voor; samen met de gorilla's natuurlijk. We hopen dat we hem zien en dus boeken we een aparte excursie hier naar toe voor Ush 20.000 p.p. en de tocht zal maximaal zes uur duren, afhankelijk van wanneer we de schoenbek zullen zien. Nu zien we heel veel: blauwe ijsvogels, arenden, prachtige roodzwarte pluviers, gele wevers, roodbruine en geelbruine hagedissen, veel nijlpaarden. Veel lopen er op de kant of half in het water. Ze kunnen verrassend snel het water induiken. Olifanten, hartenbeesten, visarenden, grote gele leguaan, krokodillen (ook een hele kleine), kleine groene waterslang, grote reigers, aalscholvers, fel gekleurde bijeneters en zwartwitte ijsvogels, kroonkraanvogels, zwarte ooievaars en een sabelbek, kieviten, een paar apen. En de schoenbekooievaar! Op de heenweg zit er eentje die vrij snel weg vliegt. De tweede die we zien, blijft lang zitten en loopt een heel eind met de boot mee. Op de terugweg zien we nog een schoenbek (waarschijnlijk dezelfde als de eerste, want hij zit op dezelfde plaats). Heel apart.
Goed 13:00 uur vertrekken we naar Kampala. Soms een regenbui, dan weer zon, soms een kleine zandstorm.
We eten weer bij Le Petit Bistro en nemen nog een afzakkertje boven op het terras.

Maandag 17 maartNaar Bukasa Island (Ssese-eilanden)

Na het ontbijt rijden we naar Kampala om geld te wisselen en boodschappen te doen. Daarna gaan we door naar Entebbe. Alle spullen worden aan boord van een boot gedragen en daarna zijn wij zelf aan de beurt. Op de nek of in de armen worden we naar de boot getild. Een lange smalle boot met een dakje tegen de regen of, in ons geval, tegen de zon. Het is goed warm. In het begin zijn vrij hoge golven en we hebben allemaal regenkleding aan tegen het opspattende water. De tocht duurt vierenhalf uur. Onderweg zien we veel vogels: reigers, maraboes, aalscholvers, meeuwen en pelikanen. We lopen een half uur naar de missiepost van father Christoffel, terwijl de bagage ons achterna komt met de trekker. We zetten onze spullen in de kamer, terwijl de anderen de tenten opzetten en gaan buiten op het terras zitten. We worden opgewacht met heerlijke verse ananas en zelf gemaakte vruchtenwijn. We hebben de verrekijker bij ons en zien neushoornvogels met dubbele tok, ijsvogels, sijsjes, zwaluwen, paradijsvogels met erg lange staarten, soms drie maal zo lang als het lijfje. We hebben prachtig uitzicht over het Victoria-meer met z'n vele eilandjes.
Er is geen elektriciteit en stromend water. De wc is een gat in de grond met een plank met stop erop. De douche is een zwarte zak met water met een kraantje opgehangen aan een tak. Overal staan olielampen. Er is een grote kist met ijs waarin drankjes zitten. We eten soep en rijst en gekookte aardappelen met groente en vis. Later drinken we nog wat bij het kampvuur.

Dinsdag 18 maartBukasa Island (Ssese-eilanden)

Het heeft 's nachts goed geregend, maar 's morgens is het weer droog. Voor het ontbijt zitten we al op het terras naar alle vogel(tje)s te kijken.
Na het ontbijt gaan we met Peter, Hans, Miriam en Hope wandelen. Het is een redelijk vlak terrein en grotendeels door het bos. Maar goed ook, want de zon is gaan schijnen. Het temperatuurverschil tussen een plaatsje in de zon en in de schaduw is vrij goot. Overal om ons heen horen we vogelgeluiden. Verder niets. Het lijkt wel een grote volière. Een echt paradijs voor vogelliefhebbers. We zien veel paradijsvogels met lange staarten, zowel rode als witte en veel neushoornvogels. Verder vooral heel veel kleine vogels. We komen bij een dorpje waar we in de 'kroeg' wat drinken. Het dorp is drie keer niks. Kleine, houten, gammele huisjes met niets erin. In de kroeg zit al een aantal mannen te zuipen van de plaatselijke jenever. En het is pas 11:00 uur.
We wandelen weer langzaam terug en worden halverwege opgepikt door de trekker. We kruipen in de laadbak en schommelen terug naar father Christoffel.
Het dreigt ondertussen wel te gaan regenen en we zijn blij dat we het met het wandelen droog gehouden hebben. Het blijft echter droog en even later gaat de zon weer schijnen.
Voor de lunch is er een lekkere stoofpot met vlees en salade. 's Middags doen we niet zoveel: vogels kijken en proberen die te fotograferen. Vooral de paradijsvogels willen we er op. De mannetjes zijn rood en de vrouwtjes wit. De ellende is alleen dat deze vogels nooit stil zitten. Ze zitten twee seconden op een tak en hup, daar gaan ze weer. De neushoornvogels maken veel lawaai.
We nemen een douche onder de ophangzak en lezen wat. Maar we horen en zien zoveel vogels, dat er eigenlijk niets van lezen komt.

Woensdag 19 maartNaar Kampala

Ontbijt om 7:00 uur met pannenkoeken. Alle bagage wordt weer op de trekker geladen en wij lopen het half uur naar de boot. Lopen gaat sneller dan de trekker. We gaan weer terug naar Kampala. In de boot houden we de regencapes in de buurt, want het ziet er wel heel erg donker uit. Het flitst in de verte, maar we houden het droog. Het water is een stuk kalmer als op de heenweg en we doen er dan ook maar tweeënhalf uur over. De plaatselijke bevolking vindt het erg koud en Miriam heeft een slaapzak om, maar wij zitten gewoon in onze T-shirts.
We rijden naar Kampala, waar we naar een markt gaan met allemaal souvenirstalletjes. We zien een groot houten hoofd dat we mooi vinden. We vragen ons wel af hoe we dat mee zouden moeten krijgen, want het is nogal groot en past niet in onze rugzak. De prijs is Ush 45.000 en wij willen het voor Ush 20.000 hebben. Ze zakken echter niet verder dan Ush 30.000 en dus kopen wij (nog) niets. Wij hebben immers nog twee dagen. Ondertussen is het zonnig en erg warm geworden.
's Avonds nemen we afscheid van het team en de groep in het Carnivore-restaurant. We eten er zebra, krokodil en eland. Wij hebben het Carnivore-restaurant in Nairobi in gedachten en dan valt het hier tegen. Maar het is wel lekker.

Donderdag 20 maartKampala

We staan om 6:00 uur op om de groep uit te zwaaien. Zij vertrekken vandaag naar huis, wij gaan pas morgenavond. Daarna gaan we weer terug naar bed en slapen nog een paar uur.
's Nachts heeft het geregend en als we naar Entebbe rijden, druppelt het nog wat. Het klaart echter op en het zal een erg warme dag worden. Vanochtend om 4:00 uur is de oorlog tegen Irak begonnen.
Na het ontbijt hebben we een auto met Richard als chauffeur tot onze beschikking. We rijden eerst naar Entebbe voor de dierentuin. We willen hier de schoenbekooievaar van dichtbij fotograferen. De dierentuin is mooi opgezet en de beesten zitten in ruime hokken. Ze hebben alleen plaatselijke dieren zoals neushoorn, leeuw, luipaard, hyena, krokodil, buffel, kob, civetkat, apen, struisvogel en de schoenbekooievaar. Die zien we van heel dichtbij. Er zit gaas voor, maar daar zit een gaatje in zodat we mooi kunnen fotograferen en filmen. Even verderop staan we er nog dichterbij en zit er alleen een hek tussen ons. We zouden hem zo aan kunnen raken. Kroonkraanvogels lopen er los rond en laten zich van dichtbij bewonderen. Er zitten veel vogels in de bomen en bosjes en we zien zelfs nog een grote blauwe turaco van vrij dichtbij.
Daarna gaan we naar Naggalabi Buddo, de plaats waar de kabaka's, koningen, gekroond worden. Er is nog steeds een koning (van de Buganda): Ssabasajja Kabaka Ronald Muwenda Mutebi, de zevenendertigste koning die in 1993 is gekroond. Er is niet veel te zien en we besluiten om de tweede plaats te laten voor wat hij is.
De rest van de middag gaan we lekker op het dak zitten lezen met een 'Nile' onder handbereik.
's Avonds worden we op ons verzoek naar de Ethiopiër gebracht. We zitten heerlijk buiten in de tuin onder een grote rieten parasol. Het is er vrij rustig. Ze hebben dezelfde steaks als bij Le Petit Bistro, misschien zijn ze hier nog wat goedkoper. We zitten in ieder geval wel veel gezelliger. Maar wij zijn voor de enjerra hier naar toe gekomen en die bestellen we dan ook. Eerst wordt ons een kom met een stuk zeep voorgehouden waar men water ingiet, zodat we onze handen kunnen wassen. Bestek krijgen we niet. Dan volgt een grote schaal (vijftig centimeter doorsnee) met een groot puntdeksel. Hierin ligt de enjerra met daarop allerlei verschillende hapjes: ei, vlees, groente, bonen, kaas. We scheuren stukjes enjerra af en pakken daarmee een hapje. Heerlijk. Sommige dingen zijn vrij pittig, maar alles gaat schoon op. We genieten. Na afloop komen ze weer met kom met heet water deze keer. Richard komt bij ons zitten en samen drinken we nog een biertje en kletsen we wat. Kosten: Ush 25.000 (€ 12,50) voor twee personen.

Vrijdag 21 maartKampala, naar Brussel

In alle vroegte regent het weer, daarna klaart het op, maar het blijft wel bewolkt tot ver in de middag. We hebben om 9.00 uur met Richard afgesproken, maar hij is er niet. Hij wordt opgebeld en hij dacht 'het regent en dus zullen ze wel niet zo vroeg weg willen'. Echt Afrikaans.
We gaan eerst naar een 'koninklijk paleis' bij de Kasubi heuvel. Het is de oudste vestigingsplaats van de koningen in Oeganda, waar verschillende koningen begraven liggen. De tombes zijn traditioneel gebouwde grote ronde hutten, opgetrokken uit hout, riet en gras. In de graftomben zien we portretten van de koningen, wapens, muziekinstrumenten en andere persoonlijke dingen. Er staat ook een opgezet luipaard dat een speeltje was van een van die koningen. Deze is wel de moeite waard. Hier is tenminste binnen wat te zien.
We rijden terug naar Kampala en gaan eerst naar een kleine souvenirplaats. Weer allemaal winkeltjes. We zien twee mooie zwarte hoofden, maar we kiezen toch voor die grote bruine die we gisteren gezien hebben. We rijden naar die markt en gaan terug naar dat ene winkeltje. Wij vertellen dat we wel iets omhoog willen en meteen doet zij dat ook. Dat werkt dus niet en ze durft zelfs te beweren dat ze gisteren niet lager zat. Ze liegt en wij vertrekken. Hier hebben we geen zin in. Bij een ander zien een mooi paar hoofden hangen. Hetzelfde soort, iets kleiner, maar mooier afgewerkt. Ze vragen voor beide beelden samen Ush 100.000. Uiteindelijk worden we het eens over Ush 65.000 (€ 32,50).
Bij Nando's eten we een hamburger en kip met friet en daarna laten we ons terug rijden naar het huis van Bart. Dat is dan weer erg lekker. Niks geen hotel, waar je om 12:00 uur van de kamer af moet zijn. We mogen gewoon blijven. Het enige nadeel is dat je altijd met de auto naar de stad moet om te gaan eten. Voor de rest is het heerlijk: een keuken met koelkast waarin de koude drankjes staan die je zelf mag pakken en dat grote dakterras boven is ook erg prettig.
We pakken de rugzakken in en de hoofden kunnen er net in. Beide rugzakken zijn vreemde vervormd, maar zo kan het net. We moeten wel onze grote wandelschoenen aan doen, want die kunnen er niet meer bij.
We drinken een laatste biertje, pakken een douche en nemen afscheid. Richard brengt ons naar het vliegveld in Entebbe. Het inchecken gaat hier net zo snel als in Brussel en het is er net zo 'druk': er is helemaal niemand dus. Van de laatste shillingen kopen we een fles whisky. Om 21:30 uur vertrekt het vliegtuig naar Brussel. We maken een tussenlanding in Nairobi en het vliegtuig is, net als op de heenweg, voor driekwart leeg. We pikken vier extra stoelen in het middenpad in zodat we languit kunnen slapen.

Zaterdag 22 maartNaar huis

Om 6:15 uur komt het vliegtuig volgens planning aan en de trein naar huis gaat ook erg spoedig.

Dit was een Habari Travel reis.

Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.