Namibië

3 t/m 30 oktober 2004

NAMIBIË is gelegen aan de zuidwestkust van het Afrikaanse continent. In de 19e eeuw is het gekolonialiseerd door de Duitsers en stond het bekend als Suid-West-Afrika. Na de Eerste Wereldoorlog is het gebied onder Zuid-Afrikaans bestuur gekomen en sinds 1990 is het land onafhankelijk en kennen we het als Namibië.
Dit land is 22 keer zo groot als Nederland en telt slechts 1,7 miljoen inwoners. Een verlaten, uitgestrekt landschap, waar de afstanden tussen de steden, dorpen en gehuchten vaak honderden kilometers is.
Namibië is bijzonder gevarieerd. Een fascinerend woestijnlandschap in het westen met de prachtige rode duinen van Sossusvlei, het wildpark Etosha Nationaal Park in het noorden, in het zuiden de warmwaterbronnen van Ai Ais en de Caprivistrook in het oosten met haar bijzondere flora en fauna.
In het noorden van het land leven nog animistische volkeren zoals de Damara en de Himba. Deze mensen houden nog steeds trots vast aan hun traditionele leefwijze.

Zondag 3 oktoberNaar Windhoek

Samen met Wim, Jan en André hebben we bij Untamed Wildlife Safaris een privé-rondreis door Namibië geboekt. Wij hebben geen zin in een grote georganiseerde groep en ook geen zin om zelf te rijden en hebben daarom een auto met chauffeur annex gids annex kok en kampeerspullen gehuurd. Zuid-Afrikaanse Heidi, een afgestudeerde biologe, zal ons vier weken door het land leiden en ons allerlei mooie plekjes laten zien. Zij wordt geassisteerd door Naftali, een donkere San-man.
Om 16:00 uur haalt Wim ons op en via zijn huis brengen Joke en Carla ons naar Schiphol. Wij vinden Jan en André en gaan inchecken. We zijn net voor twee grote groepen, dus dat treffen we. Daarna drinken we een biertje/koffie met z'n allen en om 19:30 uur vertrekt ons vliegtuig naar Londen. Daar vliegen we met SA om 22:30 uur Nederlandse tijd (een uur te laat) naar Johannesburg in Zuid-Afrika.

Maandag 4 oktoberNaar Windhoek

Toch komen we hier maar een kwartier te laat aan. De vliegtuigstoelen zijn erg smal; voor de rest is het prima. Iedereen heeft een eigen videosysteem, waarop we films kunnen kijken en spelletjes doen. We slapen beter dan normaal in een vliegtuig. In Johannesburg is het dezelfde tijd als in Nederland en zo'n 25º.
We moeten een poosje wachten en gaan geld wisselen. We wisselen euro's voor ZA-rand (100 rand = € 15), ZA-rand heeft dezelfde waarde als de Namibische $. De rand kun je ook in Namibië gebruiken. Andersom niet. Jan koopt een vogelboek voor de helft van de Nederlandse prijs.
Om 13:30 uur vliegen we naar Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Het is niet helemaal helder onderweg en we zien niet zoveel. Om 15:30 uur zijn we er. Het is droog, zonnig en warm (30º).
Gelukkig is alle bagage er en we worden door Heidi opgewacht: 'aangenaam kennis'. In een auto rijden we naar het Chameleon hotel in Windhoek, een klein backpackers hotel met zwembad(je) en bar. We proberen meteen het plaatselijk bier: Windhoek Lager en Tafel Lager. Smaken allebei prima. Een flesje kost N$ 6 (€ 0,90).
Om 19:30 uur neemt Heidi ons mee naar Le Hermite, een typisch Afrikaans restaurant, waar we verschillende stoofpotjes eten. De witte wijn (Zonnebloem) vinden we erg lekker.

Dinsdag 5 oktoberNaar Kalahari - Giant's Playground

Er is een selfservice ontbijt met brood, boter en jam. Er staat ook een grote koelkast waar je zelf meegebracht eten in kunt bewaren. We maken koffie en thee en wassen alles weer netjes af.
De auto heeft nu een aanhanger en onze tassen worden daar bovenop geladen in een grote zak, zodat het stofvrij is. In de aanhanger zitten de kampeerspullen en alles wat maar enigszins nodig zou kunnen zijn.
Heidi en Naftali spreken Zuid-Afrikaans, wat klinkt als een grappig Nederlands en misschien nog wel meer Belgisch dialect. Als we allemaal wat langzamer praten, kunnen we elkaar aardig verstaan.
Goed 8:00 uur vertrekken we naar het zuiden, naar Keetmanshoop. De jacaranda staat volop in bloei. Hoe verder we naar het zuiden rijden hoe droger en warmer het wordt. Het landschap is mooi, de enkele boompjes steken erg af tegen het gele gras. Af en toe zien we wat dieren, veel vogels, een paar struisvogels. Veel nestjes en grote nesten in de bomen van respectievelijk de gewone en sociale wevers. Een strak blauwe lucht, geen wolkje te zien. Erg warm.
We stoppen regelmatig: tanken, koffie drinken (iedere dag is het mandje gevuld met thermoskannen, kopjes, koffie, thee, suiker en melk), lunch (brood met worst, kaas, tomaat, mangochutney en 'slaai' van 'rotkohl mit äpfel'). De weg is een goede asfaltweg; het laatste stukje is gravel wat erg stoffig is.
Bij het kokerbomenbos kamperen we en zien we onze eerste slang, eekhoorns en een wrattenzwijn. Ook mooi gekleurde parkietjes. We zoeken een plekje op de camping. Ruimte genoeg, bijna geen andere mensen en die zitten minstens vijftig meter verderop. We besluiten om in de open lucht te gaan slapen en zetten dus geen tent op. Heidi denkt dat het veilig is.
We wandelen naar het kokerbomenbos hier op de camping. De bomen zien er vreemd uit. Ze zijn zo ooit door de Bosjesmannen genoemd. Tegen vijven gaan we naar de ingang van de camping waar een paar cheeta's in een kooi zitten die dan gevoerd worden. Als ze een grote brok vlees hebben, mogen we het hok in en Lia aait er eentje. Mooie beesten.
We rijden verder naar het Giant's Playground waar allerlei grote rotsen op elkaar gestapeld zijn. In het avondlicht kleuren ze mooi. Er staat een enkele kokerboom tussen. We zien een paar stokstaartjes, waar Heidi helemaal lyrisch over is, omdat die hier zo zeldzaam zijn.
Terug op de camping is er een mooie zonsondergang met op de voorgrond een paar kokerbomen. We drinken een paar koude biertjes die in de koelbox bij het ijs heerlijk koel zijn gebleven. Op de camping staan enorme stenen tafels en braais, stenen barbecues. We eten gepofte aardappel met knoflookboter, casselerrib en broccoli. De groente hier is duurder dan het vlees. Heidi is dan ook blij dat er geen vegetariërs in de groep zitten. Tijdens het eten zitten er heel veel libelles en andere vliegbeesten in het eten en in de wijn. We plukken er tientallen uit.
We zoeken buiten een plaatsje om te slapen onder de sterrenhemel. Het is onbewolkt en de maan komt pas later op, zodat we een prachtig zicht hebben op het firmament met een duidelijke melkweg. We worden regelmatig wakker van een kudde schapen die een paar keer komt langs geblaat. Verder slapen we goed.

Woensdag 6 oktoberNaar Fish River Canyon

Het is prachtig wakker worden zo onder de blote hemel. 'It kan nie mooier nie'.
In Keetmanshoop gaan we eerst boodschappen doen voor de komende twee dagen: brood, kaas, worst, drank. Water hoeft niet. Dat kun je hier overal uit de kraan drinken.
Het is bewolkt vanochtend, wel een lekkere temperatuur. Heidi moet 'even' naar het postkantoor, maar daar staat een enorme rij. Wij pakken ondertussen de boodschappen beter in en lezen de krant, die grotendeels in het Zuid-Afrikaans is. Leuke woorden in het Zuid-Afrikaans: het graafje (het schepje), robot (verkeerslicht), flikker (knipperlicht), worshondjies, vuurhoutjes (lucifers).Vandaag rijden we naar Fish River Canyon, nog verder naar het zuiden. Nog steeds is er een asfaltweg. Het is de 'drukke' doorgaande weg naar Kaapstad. Heidi vindt dat er veel verkeer is: iedere vijf minuten zien we een auto...
We zien onderweg veel geel gras; er is veel regen geweest de laatste regentijd. Er staan hekken langs de kant: lage hekken tegen de jakhalzen die het vee van de boeren aanvallen en hoge hekken tegen de antilopen. Er komen langzamerhand meer heuvels en we zien een enkele verdwaalde kokerboom. Er staan veel lage struikjes, heel af en toe een paar huizen. Alle rivieren die we tegenkomen staan droog.
Tegen elven wordt het weer zonnig en begint het weer flink te waaien. Net als gisteren zal de wind weer gaan liggen als het donker wordt. Onderweg zien we dassen, kudu's, gemsbokken, steenbokken en een struisvogel.
Op de camping staan een paar grote safaritrucks. Dan vinden wij dit zo met z'n vijven toch een stuk beter. We gaan eerst lunchen en daarna zetten we de tenten op, grote driepersoons koepeltenten. We zetten ze goed vast want het waait stevig. De camping heeft veel bomen waaronder we de tenten opzetten. Er is zelfs een klein zwembadje. Er komen steeds meer trucks en een paar auto's.
Alle snoep van iedereen stoppen we in een grote zak, omdat die hier in de auto beschermd moet worden tegen de bavianen. Alles bij elkaar een grote zak vol.
Goed zes uur bereiden we het eten voor en nemen er een biertje bij. Overal staan weer braais en er staan ook banken. We eten overheerlijke kip met aardappels en salade. We drinken er witte en rode wijn bij. Het wordt wat frisser en er staat veel wind zodat we lange broeken en fleecetruien aantrekken. Vroeg naar bed, want morgen moeten we weer vroeg op.

Donderdag 7 oktoberFish River Canyon

Het eten wordt pas op tafel gezet als iedereen er is. Tegen de bavianen zeggen ze, maar die zien we niet. Misschien komt dat door het weer: het is fris, laaghangende bewolking en het regent zelfs wat. En wij gaan naar de canyon, waar we helder weer willen hebben! Goed 7:00 uur vertrekken we. Op het Hikers Viewpoint zien we wel wat, maar het is niet geweldig. Het regent nu echt, het waait flink en het is koud! We zakken wat verder de canyon af en even later heeft de wind toch hard genoeg gewaaid om de wolken te breken. Tegen de tijd dat we bij Eagle's Rock zijn, komt de zon door. Met de vele wolken ziet de canyon er schitterend uit. De Fish River Canyon is een aaneenschakeling van poeltjes met water in deze tijd van het jaar. Normaal gesproken zou het nu te warm zijn en mag je in deze periode niet in de canyon wandelen. We rijden verschillende uitkijkpunten af en het wordt goed helder, waardoor we mooi uitzicht hebben. We blijven een hele tijd bij Eagle's Rock genieten en we drinken er de meegebrachte koffie en thee.
Op de terugweg zien we een stuk of zes springbokken die hun naam alle eer aandoen door er hoog springend vandoor te gaan. 'Pronki' noemen ze dit in het Zuid-Afrikaans. Ook zien we een korhaan die vrolijk over de weg marcheert en niet aan de kant wil.
Was het gisterenavond vrij druk op de camping, bij terugkomst staan alleen onze tenten er nog maar. De rest is allemaal weg. Maar het duurt niet lang of de eerste overlandtruck komt alweer aangereden. Daarom gaan we snel douchen, want nu is er nog ruimte genoeg. Alleen is het water bij de heren koud, waar ze niet blij mee zijn. Bij de dames is het gloeiend heet. In de zon is het lekker warm, maar als die even verdwijnt en in de schaduw is het fris, want het waait nog steeds goed.
We lunchen heerlijk met roerei, kaas, gebakken tomaat, worst, tomaten- en vijgenjam. We eten veel meer dan thuis. Zal wel door de buitenlucht komen.
's Avonds gaan we nogmaals naar de canyon. Het is vrij bewolkt, maar het zicht is vrij goed. We wachten met een biertje in de hand op de zonsondergang, die helaas niet kleurt. Het is koud, terwijl Heidi 40º had verwacht.
We eten vandaag de plaatselijke maïspap met tomatenuiensaus en 'bratwurst'.