Maandag 6 oktober t/m donderdag 9 oktoberFelluka-tocht, naar Luxor, Dendera, Safaga
's Morgens om 7:00 uur zitten we al op ezeltjes. Eerst de Nijl over, want de dodenstad ligt op de westoever, de oever van de doden, waar de zon ondergaat. De farao's lieten hun graven in het diepste geheim in de rotsen uithakken. Schuin naar beneden lopende gangen van tientallen meters lengte, schijndeuren en kamers, valkuilen e.d. moesten de mummie een ongestoorde rust bezorgen. Helaas is dat niet gelukt. In tegenstelling tot de piramiden zijn de rotsgraven van binnen helemaal gebeeldhouwd en beschilderd. De kleuren zijn buitengewoon goed bewaard gebleven.
Na een vermoeiende week van veel reizen, veel zien, veel indrukken, krijgen we een paar dagen rust. We zakken op een felluka de Nijl af. Heerlijk ontspannend. Wij liggen lekker in de zon te bakken, terwijl de boten worden gezeild door een paar Nubiërs. 's Avonds leggen we aan op een eilandje, waar ook een groep Zwitsers is. Een van de Nubiërs heeft een tamtam bij zich, die 's avonds bij het kampvuur voortdurend gebruikt wordt. Wat kunnen die Nubiërs goed zingen en dansen. Gelukkig dat het 's nachts een heel klein beetje waait, anders zouden we opgegeten worden door muskieten. Wel zit er 's morgens een grote kakkerlak van tien centimeter op een andere boot.
We slapen gewoon aan dek; een andere mogelijkheid is er niet. 's Morgens om halfzes wordt het alweer licht en om halfzeven liggen we alweer in de zon.
Voor de vakantie waren we door iedereen gewaarschuwd om niet in de Nijl te zwemmen, vanwege de bilharziabacterie. We hebben dat dan ook niet gedaan, maar als je ziet hoe het eten klaar gemaakt wordt, vraag je je toch af. Het theewater wordt uit de Nijl gehaald, de aardappels worden er in gekookt, de tomaten worden erin gewassen en de vaat wordt erin gedaan. Het brood wordt op de loopplank gesneden. Dat we niet ziek zijn geworden!
De tweede dag staat er niet genoeg wind om het eiland te bereiken waar we zullen overnachten. Als het donker wordt, verdwijnt ook het laatste restje wind, zodat de zeilen gestreken worden. Om niet te veel van elkaar af te drijven, worden de drie boten aan elkaar gebonden en zakken we heel langzaam dobberend de Nijl af, in het donker, want er zijn geen lampen aan boord. Af en toe komen we van die grote cruiseschepen tegen en we zijn blij dat we niet overvaren worden. Om een uur of tien steekt de wind weer op, de zeilen worden gehesen en na een uurtje komen we op de plaats van bestemming.
In Edfu bezoeken we de tempel van Horus. Ook hier zijn weer vele reliëfs verwijderd. De god Horus staat hier als een blauwgrijze granieten valk.
In Luxor hebben we een rustdag. In het vijfsterren Etap hotel gaan we lekker zwemmen. Het museum van Luxor is klein maar de moeite waard.
Iedereen wil gaan fietsen; deze worden gebracht op de camping. Dat gaat als volgt: er komt een man op een fiets met een fiets aan de hand en een om zijn nek. Zo worden er dus twee fietsen afgeleverd, want hij gaat zelf op zijn fiets terug om de volgende lading te halen. Er moeten tweeëntwintig fietsen komen, dus even geduld.
Dendera, de laatste tempel van deze reis, is in de eerste eeuw voor onze jaartelling door de Ptolemaeën gebouwd en later door de Romeinen uitgebreid en verfraaid. Zelfs op het dak staan enkele tempeltjes. Van hier af zie je beneden een kleine oase liggen. Het vroegere zwembad van Cleopatra!? Beneden in de oase zien we een vos lopen.
Door de woestijn reizen we van Dendera naar Safaga. Onderweg komen we verschillende bedoeïenen tegen. Deze mensen leven in de bergen en hebben het vreselijk arm. Het enige wat ze hebben, zijn een paar vodden waar een 'hutje' van gemaakt is. Ze hebben een kleine veestapel. Is het geld op dan wordt een geitje op de markt verkocht, waar ze dan weer een tijdje van kunnen leven.
Vrijdag 10 oktoberNaar Hurghada
Onze camping in Safaga ligt op het strand aan de Rode Zee.
's Middags en de volgende ochtend kunnen we een beetje oefenen met snorkelen. Zodra je je hoofd onder water hebt, waan je jezelf in een andere wereld. Net alsof je in een groot aquarium zwemt. Het water in de Rode Zee is vrij zout, het waait erg hard, zodat je veel zand over je heen krijgt. De douches doen het niet, zodat je je al vrij snel smerig voelt.
's Middags rijden we naar Hurghada. Hier overnachten we in 'luxe' bungalows met een eigen warme douche. De Rode Zee is hier schitterend, met alle kleuren blauw.
Zaterdag 11 oktoberHurghada
's Ochtends gaan we met een motorboot de Rode Zee op. We blijven aan het snorkelen. Vergeleken met wat we in Safaga hebben gezien, is hier het paradijs! Tussendoor wordt er voor ons een maaltijd bereid met geroosterde haai. Heel erg lekker!
Zondag 12 oktober t/m dinsdag 14 oktoberNaar Sinaïwoestijn
Bij het Suez-kanaal zien we nog een aantal herinneringen aan de oorlog uit 1967 (kapot geschoten huizen). Via een tunnel rijden we de Sinaï in. Op diverse plaatsen zien we overblijfselen van stellingen uit de oorlog. Er wordt gewaarschuwd niet van de weg te gaan in verband met mijnen.
Na een kamp in de bush komen we bij het Catherinaklooster. Hier wonen momenteel nog zeventien Griekse monniken. Het klooster is geheel ommuurd ter bescherming tegen nomadenaanvallen. Hier ligt de Mozesberg. Volgens de overlevering heeft Mozes hier de tien geboden ontvangen. 's Morgens staan we om 2:45 uur op. We willen de zonsopkomst boven op de berg gaan zien (om 5:30 uur). Het is twee uur klimmen en met een half uur speling moet het lukken. Het begint met een pad dat vrij steil is, hierna komen nog tweehonderd treden. Druk dat het is! Veel oudere mensen, het is een soort bedevaartsplaats. Het is wel een schitterend gezicht, al die kleine lichtjes van zaklantaarns die omhoog klimmen. Boven is het behoorlijk fris (10º), maar dat duurt niet lang, want als de zon opkomt, wordt het snel warm. Als de zon over de granieten rotsen schijnt, krijg je een onwerkelijk panorama.
Terug naar beneden gaan we via een andere weg. Via 2.000 treden lopen we helemaal terug naar het klooster. En wat voor treden: kleine, grote, hoge, lage, brede, smalle. Beneden aangekomen, voelen we onze knieën wel. Blij dat we deze route niet omhoog genomen hebben.
Na terugkomst bezoeken we het klooster. We krijgen een rondleiding van de abt zelf. Binnen staan schitterende gouden en zilveren dekenkisten. Daarnaast zijn er hele oude iconen. In het klooster staat ook een (de?) braambos. De skeletten van de mensen liggen keurig opgestapeld. Op de 'nieuwste' zie je nog haren zitten.
Woensdag 15 oktoberNaar Sakkarah
Vandaag Sakkarah.
In het Serapeüm is de rustplaats van de heilige stieren. Deze stieren werden vereerd in Memphis. De rotsgangen zijn driehonderd meter lang, drie meter breed en vijfenhalve meter hoog. Aan weerszijden ervan liggen de acht meter hoge vertrekken, waarin een granieten sarcofaag staat. Er zijn er nog vierentwintig over. Een sarcofaag werd gekapt uit een blok van vijfenzestig ton en komt uit Assoean. Alle sarcofagen zijn geplunderd.
De piramide van Djoser werd omstreeks 2750 voor Christus gebouwd door Imhotep. Het is een van de oudste stenen gebouwen ter wereld en de oudste piramide van Egypte. Omdat de piramide zo bouwvallig is, mag je er niet naar binnen. Hij is, in tegenstelling tot de bekendere piramiden, gebouwd met kleine stenen.
Donderdag 16 oktober t/m zondag 19 oktober Naar Caïro, Gizeh
Vandaag nogmaals Caïro met Gizeh. Vroeger lagen de piramiden helemaal in de woestijn, maar nu staan ze aan de rand van de stad.
De grootste van deze piramides is die van Cheops en is zevenenveertig eeuwen geleden gebouwd. Dat heeft drieëentwintig jaar geduurd. Hij is nu nog honderdzevenendertig meter hoog. Hij bestaat uit 2.300.000 steenblokken, die een gewicht hebben van 2.500 kilo. Er zijn echter ook blokken van vijftien ton verwerkt. De diagonaal van de piramiden van Cheops en Chefren liggen in elkaars verlengde, die van Mykerinos loopt er evenwijdig mee. De basislijnen wijzen precies naar de vier windstreken.
De piramide van Cheops is van binnen volkomen leeg. Er is ook nooit iets van de inhoud teruggevonden. De gangen naar de grafkamers zijn slechts een meter hoog, dat betekent dus op je hurken naar binnen. En dat honderdzesennegentig meter schuin omhoog; om het warm van te krijgen. Je staat dan in de grafkamer, tweeënveertig meter boven de grond. De granietblokken zijn zo gepolijst, dat je haast geen voegen ziet. Het is er geweldig heet en benauwd. We zijn blij als we weer buiten staan.
De beroemde sfinx staat bij de piramide van Chefren. Hij is twintig meter hoog en zeventig meter lang. Hij is aardig vervallen, maar wordt momenteel gerestaureerd.
Het puntje van de piramide van Chefren laat zien hoe de piramides er vroeger uit gezien moeten hebben. De buitenste laag is er afgehaald en weer gebruikt om andere gebouwen mee te bouwen.
Natuurlijk hoort een ritje op een kameel er ook bij. Je houdt er wel een pijnlijk achterwerk aan over. Maar ja, wat wil je als ze af en toe hard gaan lopen (en dat gaat knap hard!). Zo hebben we twee uur rondgehobbeld.
Als avondeten staat er een schaap op het menu, welke we 's middags op de markt hebben gekocht.
We brengen nog een bezoek aan de kamelenmarkt, waar ze ons ook nog wel een kind willen verkopen, en de dierentuin, wat een aanrader is, omdat de dieren allemaal in beweging zijn.
Hier staan wat extra foto's in de fotogalerij.
Dit was een Transglobal reis.