Er zijn van die tijden dat het handig is als je een ervaren reisleider bij je hebt. Soms kom je met andere groepen tegelijk aan bij bijvoorbeeld een grenspost. Het verhaal van de verse groenten die bij een grensovergang aan de douane gegeven wordt, waardoor wij opeens vooraan in de rij komen te staan heb ik al eens verteld.

Soms proberen reisleiders elkaar af te troeven. We varen over de grensrivier tussen Mexico en Guatemala. Na een oponthoud voor controle door militairen in Guatemala, wordt de etensboot vooruit gestuurd. Wij moeten onze paspoorten laten afstempelen, evenals een groep Fransen. Ze denken slim te zijn door hun paspoorten achter te laten, zodat zij als eerste vertrekken en hopen de beste plekjes op de volgende kampeerplek te kunnen bemachtigen. Zij zijn erg verbaasd als ons tentenkamp al staat wanneer zij arriveren.Trein in Ecuador Opgezet door de bemanning van onze etensboot.
Soms is het geen tactiek, maar het voortrekken van toeristen, waarschijnlijk omdat ze teveel mogen betalen. Je moet als reisleider dan wel weten hoe het eraan toegaat. In Ecuador staat de trein nog in de hangar als we al in mogen stappen. Als alle toeristen een zitplaats hebben gevonden gaat de deur van de hangar open en rijdt de trein naar het station en de halte. Hier mogen alle lokalen aan boord (en op het dak smile) en vertrekt de trein pas echt.