In China weet je niet altijd wat je bestelt en krijg je soms een verrassing op je bord. Dat dit je ook in bijvoorbeeld in Italië kan overkomen bleek in Rome. Bij de secondi piatti stond er tonno con pomodoro. Ik denk dan "we zitten in Italië aan de middellandse zee, dat wordt een lekker tonijntje in een tomatenprutje".
Helaas het blijkt tonijn uit blik op tomaat, een soort tomaten-tonijn salade dus. Lekkere tomaten hoor, beter dan in Nederland, maar toch iets anders als gedacht. 
De locatie bepaalt ook niet of het eten goed is. Zo zaten we op een gegeven moment onder een steiger te eten bij Da Enzo al 29. In het begin was het ook voor de bouwvakkers nog lunchpauze, maar toen ons eten op tafel kwam was het boven ons een drukte van belang. Gelukkig werden we niet getroffen door bouwmaterialen en de Carbonara was de lekkerste die ik ooit gegeten had, met heerlijk gebakken stukjes spek van een speciaal Romeins varken.
Er zijn soms ook andere positieve verrassingen. Seizoenfruit staat er op een gegeven moment bij een restaurant op het dessert. Bij het bestellen vraagt de ober wat wil je. Ach, doe maar een mix. Verrassend is het resultaat: een banaan, een sinaasappel en een tros druiven. Op de laatste avond een etentje om afscheid te nemen van Rome bij Ristorante Domenico op de Via Satrico 223-25. Het begint allemaal niet erg opbeurend, de helft van de kaart is niet aanwezig, omdat het niet het seizoen is. Als we uiteindelijk toch een keuze hebben gemaakt, is het resultaat overweldigend. Een heerlijk worstje bij de koude vleesschotel, prima biefstuk, drie verschillende ijssoorten in hun eigen schil/bast als nagerecht.