Als we op reis gaan dan willen we ons verdiepen in andere culturen. Voor ons hoort de eetcultuur daar in principe ook bij. Andere reizigers hebben daar soms andere ideeën over.
Wij willen, aan het eind van een reis, wel eens een "westerse" maaltijd verorberen. Om ons heen zien we echter dat sommigen als er een keuze is, altijd voor de westerse maaltijd kiezen.
Als je op reis gaat in een gebied dat minder door toeristen bezocht wordt dan heb je die keuze vaak niet en krijgen mensen soms problemen met bijvoorbeeld het ontbijt. In China is het ontbijt, buiten de platgetreden paden, meestal niet opgenomen in de hotelprijs. Sterker, het hotel heeft daar helemaal geen gelegenheid voor. Er is geen mooier moment om met de plaatselijke cultuur in contact te komen, als bij het ontbijt. Je loopt rustig de straat op en gaat op zoek naar een eethuisje. Meestal hoef je niet lang te zoeken om er een te vinden. Dan begint het lastige deel, bepalen wat je wilt eten. We kijken meestal wat de andere mensen op tafel hebben staan en bepalen zo het gerecht. De Chinezen kennen ondertussen de westerse gebruiken wel dusdanig, dat ze geen hete dingen aanbieden, of het eerst vragen.
En hoe gaat dat in een groep? Wel van de groep lopen de meeste mensen de avond ervoor een supermarktje in en verzamelen zo hun ontbijt, dat bestaat uit (vaak) zoete broodjes, snoepjes en chips.
's Avonds is eten helemaal een feest. De keuze is veel groter als bij het ontbijt. Boekjes, met de gerechten in het Chinees beschreven, kunnen dan uitkomst bieden. Maar dat is ook niet altijd een succes. De lokale taal is soms dusdanig anders, dat ze het Mandarijn-Chinees niet kunnen lezen! Ultieme actie is dan "de keuken". We lopen de keuken in en wijzen daar aan welke ingrediënten we in onze maaltijd willen hebben.
Maar hoe zit dat dan met de hygiëne hoor ik al roepen. Ja dat blijft kritisch opletten geblazen. Vooral in het begin is je maag nog niet gewend aan de lokale kruiden. Daarnaast moet je je realiseren dat de lokale keuken veiliger is als een speciaal klaargemaakt biefstukje. Ga in ieder geval eten waar veel lokalen zitten te eten! Daar is de doorloopsnelheid het hoogst.
Soms moet je gewoon wat proberen. Bij de Masai tappen ze bloed af bij koeien. Dat afgetapte bloed mengen ze met melk en drinken ze in tijden dat er minder eten is. Het is erg goed voor je. Ik heb het geproeft: het smaakt naar lauw tomatensap. Alleen het idee wat je drinkt is minder leuk.
Maar bovenal: Geniet tijdens je reizen van het lokale eten!